از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

«
»

ترامپ وارد عراق شد !

 


دونالد ترامپ، رییس جمهوری آمریکا روز چهارشنبه 26.12.2018 در حالیکه از مواضعش برای خروج نیروهای نظامی آمریکا از سوریه دفاع می‌کرد به شکل نامنتظره به عراق سفر کرد تا با نظامیان آمریکایی حاضر در این کشور دیدار کند. وی در جریان این سفر گفت آمریکا دیگر نمی‌تواند «ژاندارم» جهان باشد و هی خرج کند ، وی افزود وقت آن رسیده که با «قوه فکرمان» تصمیم بگیریم…

بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت امور خارجه حکومت اسلامی ایران روز پنجشنبه ششم دی ماه از سفر دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا به عراق انتقاد کرده و گفت : اگر به این شکل هی نزدیک نظام میشوند تا کون اسلام و ما بگذارند ، اشتباه میکنند …

در میان انواع نظرات جنگی در حواشی این سفر غیرمترقبه ، حملات اسرائیل به مواضع حکومت اسلامی در سوریه بعد از خروج آمربکا از سوریه … ما از این سفرات غیرمنتظره کم ندیده ایم . قطعا هر سفری و قدمی در زمین سیاست پیامی درآن نهفته است . این پیام میتواند تهدید آمیز هم باشد . اما فعلا حکومت اسلامی ایران چنین خطری را حس نکرده که با خیال راحت مثل 40 سال گذشته مشغول نشخوار است . غرب هم مثلا بهتر از این منگول حریفی در خاورمیانه پیدا نمیکند تا بازی های خودش را مشروع جلوه دهد .

البته از قدیم عده ایی عقب مانده سیاسی معتقد بودند که آمریکا از عراق فرار کرد یا شکست خورد و حالا همان نظریه معتقد است که آمریکا از سوریه فرار کرد . برای این عده آرزوی سلامتی میکنم .

پرواضح است که فرار یا شکست آمریکا از خاورمیانه نظم غیرانسانی موجود را به هم میریزد و بدتر میکند . بقیه رقبا از جمله پوتین و اروپا مجبور میشوند به خوردن خودشان مشغول شوند . بنابراین آمریکا از سوریه و خاورمیانه شکست نخورد یا فرار نکرد . فقط هر بار بسته به منافع مشخص پوزسیونش تغیییر میکند . این پوزسیون میتواند پیامی جنگی هم باشد . اما این سفر غیرمترقبه الزاما پیامش این نیست . حتی حملات اسرائیل در سوریه هم پیامش این نیست و البته این که غرب سیاستش در مورد حکومت اسلامی ایران ترجیحا جنگی نیست … ثابت هم نیست .

شخصا جدی بودن هر پیامی را از حرکات و سکنات سران حکومت اسلامی ایران بهتر تشخیص میدهم . تجربه میگوید خطری را تشخیص دهند آرمان و اسلام و انقلاب و خدا سیخی چند ؟ به قول خودشان امام زمان را هم اعدام میکنند . به نظر من موج تغییرات جدی و گریزناپذیر است و روحانییت حاکم در ایران بهترین زمان برای رفتن محترمانه را در خرداد 1388 از دست داد ! کاش شعورشان میرسید همان زمان محترمانه میرفتند .

28.12.2018

اسماعیل هوشیار