مهندسی قومی یا طرح توازن قومی در ساختار قدرت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید مشروعیت‌ بخشی قومی؛ از توجیه انحصار تا مهندسی…

صرصر ظلم 

از فروغ حسن تو ماه فلک شرمنده شد  مهر لطفت هر…

از همین خاک جهان دگری باید ساخت !

با شروع زمزمه های کم شدن موسسات خارجی و خروج…

چرا شطحیات! ترامپ را درک نه‌می‌کنیم؟

اولویت مردم ما اسقاط طالبان است، نه تعامل. ✍️ محمدعثماننجیب در جهان…

پاکستان د افغانستان په خاوره کې د TTP د غړو

د ویشتلو حق نه لري د افغانستان او پاکستان اړیکې له تاریخي…

اپلاتون

د ده اصلي نوم «اریستوکلس» دی، د یونان یو نوموتی…

نقض حاکمیت ملی از سوی طالبان؛ از سلطه ایدئولوژیک تا…

نویسنده: مهرالدین مشید اجندا های قومی و اختلاف برانگیز منافی حاکمیت…

توماس مور؛ را هم اعدام کردند؛ بی وجدانا!

Thomas More ( 1477-1536 ) آرام بختیاری نخستین تئوریسین سوسیالیسم تخیلی در…

پاییز 

باد خزان وزید چمن بی نقاب شد  از برگ زرد صحن…

توافق طالبان و پاکستان

محمد عثمان نجیب پیش‌نوشت: با توجه به اهمیت این یادداشت که چند…

بازی های تروریستی پاکستان و ادامه جنایات آن در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید جنگ طالبان و پاکستان سناریوی استخباراتی با راستی…

سقراط

نوموړی د لرغوني یونان ستر فیلسوف او عالم او…

   جنگ پاکستان با طالبان

       نوشته ی : اسماعیل فروغی        جنگ کنونی میان گروه طالبان وپاکستان…

 با درد بساز که خون بهای تو منم

شوخی و مزاح جزء جدایی‌ناپذیر از زندگی اجتماعی انسان‌ها هستند…

ترامپ چرابگرام رامی خواهد؟

بخش دوم طوریکه می دانیم در15 آگست سال 2021امریکائی هاظاهراًازروی اجباردربرابرمقاومت…

پاکستان حق نه لري چې د افغانستان په خاوره تعرض…

نور محمد غفوری  د نړيوالو اړيکو او دولتونو ترمنځ د متقابل…

آنانیکه طور مستقیم یا تلویحی در دفاع از پاکستان قرار…

۱-- انهدام حکومت‌ها ؛ -- پیش انداختن شهزاده آمین جان در…

درگیری نظامی میان طالبان-پاکستان

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جنگ و…

قراردادهای اجتماعی: پیمانی برای زندگی مشترک !

قرارداد اجتماعی یک مفهوم فلسفی است که تلاش می‌کند توضیح…

جنگ پاکستان و طالب، بازی‌ اوپراتیفی است، حتا اگر ارگ…

محمدعثمان نجیب یکی از مزیت‌!؟ های پیدایش و‌ ابداع شبکه‌های بی‌شمار…

«
»

ترامپ علیه ونزوئلا

«ما آن‌ها را خواهیم کشت!»

ولادیمیر مالیشف (Vladimir MALYSHEV) – رئیس هیئت مدیرۀ سازمان مستقل غیرتجاری «کتابفروشی نویسنده»، سردبیر روزنامه‌ای به همین نام، عضو اتحادیۀ نویسندگان روسیه. خبرنگار سابق و رئیس دفاتر خبرگزاری تاس در ایتالیا و یونان، نویسندۀ بیش از ٣٠ کتاب داستانی و روزنامه‌نگاری.

ا. م. شیری- نمی‌دانم امپراتوری جنایی- تروریستی آمریکا که تمام تاریخ خود را به جنگ و ترور، کودتا و کشتار، غارت و چپاول‌گری مشغول بوده، باید مرتکب چه جنایات دیگری شود تا غرب‌گرایان از ستایش غرب به سردمداری آمریکا دست بردارند! تاریخ این کشور ساختگی را فقط در قرن بیست و یکم در نظر بگیرید: افغانستان بی‌هیچ دفاع را اشغال و ویران کرد، غرب‌گرایان گلو پاره کردند که «با تروریسم مبارزه می‌کند»؛ هجوم به عراق را با بهانۀ «وجود سلاح‌های کشتار جمعی» توجیه کردند؛ وقتی نوبت نابودی لیبی، مرفه‌ترین کشور جهان فرارسید، «معمر قذافی دیوانه است و اعتراضات مردم را از هوا بمباران می‌کند»، لق‌لقۀ زبان غرب‌گرایان شد؛ حمله به سوریه تحت پوشش «اسد دیکتاتور است»، قرار گرفت؛ آغاز جنگ ناتو بفرماندهی آمریکا با روسیه در قلمرو اوکراین را «حملۀ روسیه به اوکراین» تعریف کردند؛ هجوم لشکریان قوم جهود به فلسطین، بخصوص به باریکۀ غزه و نسل‌کشی فلسطینی‌ها‌ را «حق دفاع از خود اسرائیل» نامیدند؛ هدف حملۀ دیوانه‌وار سگان هار صهیونیزم به میهن ما را «جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح اتمی» قلمداد کردند؛ حالا که نوبت ونزوئلا رسیده، دولت آمریکا به ریاست ابلهی بنام ترامپ، در جایگاه بزرگترین حامی کارتل‌ها و مافیای قاچاق، توزیع و فروش مواد مخدر در جهان، به بهانۀ مبارزه با قاچاق مواد مخدر به این کشور بولیواری لشکرکشی می‌کند… فرض کنیم همۀ ادعاهای رژیم تروریستی آمریکا درست. در این صورت، غرب‌گرایان باید به یک سؤال ساده ‌پاسخ دهند: آمریکا چه کاره عالم است؟

*ـــ*ـــ*

ایالات متحده می‌خواهد رئیس جمهور ونزوئلای مستقل را به بهانۀ مبارزه با قاچاق مواد مخدر سرنگون کند.

دونالد ترامپ، «صلح‌طلب» خودخوانده، قصد خود را برای حمله به ونزوئلا اعلام کرد. او در کاخ سفید به خبرنگاران گفت که آمریکا پس از حملات دریایی، برای جلوگیری از ورود مواد مخدر از ونزوئلا به این کشور، به حملات زمینی دست خواهد زد.

ترامپ گفت: «زمین، هدف بعدی خواهد بود». او به پیت هگست، رئیس پنتاگون، گفت: «پیت، به کنگره برو و در این مورد به آن‌ها بگو». رئیس کاخ سفید در پاسخ به این سؤال که آیا علیه کارتل‌ها اعلام جنگ خواهد کرد، گفت که دلیلی برای این کار نمی‌بیند.

رئیس جمهور آمریکا با لحنی اولتیماتوم‌گونه و همیشگی اعلام کرد: «ما نیازی به اعلام جنگ نداریم؛ ما به سادگی افرادی را که مواد مخدر را وارد خاک ما می‌کنند، خواهیم کشت. ما آن‌ها را خواهیم کشت. آن‌ها کشته خواهند شد» [بیماری خاص آمریکایی].

پیت هگست هم به سرعت با تهدیدهای او همصدا شد. وزیر پنتاگون در رسانه‌های اجتماعی نوشت: «همانطور که القاعده علیه میهن ما جنگ به راه انداخت، این کارتل‌ها نیز در مرزهای ما و علیه مردم ما جنگ به راه انداخته‌اند». او افزود: «هیچ امانی یا بخششی در کار نخواهد بود- فقط عدالت» [آفرین به عدالت پیت].

با این حال، این اظهارات خصمانه بلافاصله، حتی از سوی متحدان آمریکا و اعضای برجستۀ کنگره مورد انتقاد قرار گرفت. روزنامۀ گاردین انگلیس خاطرنشان کرد: «برخی از تحلیلگران معتقدند که تلاش‌های دولت ترامپ تحت پوشش مبارزه با مواد مخدر در واقع بهانه‌ای است برای ساقط کردن رئیس جمهور نیکولاس مادورو که ترامپ او را یک تروریست مواد مخدر نامیده است».

سناتور مارک کلی، نمایندۀ دموکرات از ایالت آریزونا، در مصاحبه با شبکۀ MSNBC گفت: «حالا ما بمب‌افکن‌های بی-۵٢ خود را در سواحل ونزوئلا به پرواز درمی‌آوریم و از تغییر رژیم صحبت می‌کنیم؟» او ادامه داد: «چند بار تغییر رژیم به نفع ایالات متحده انجام گرفته است، چه در ویتنام، کوبا، عراق یا افغانستان؟ این کار جان آمریکایی‌ها را به خطر می‌اندازد و ما را امن‌تر نمی‌کند. نتیجه معکوس می‌دهد».

با این حال، ترامپ فقط کلی‌گویی نمی‌کند؛ او از قبل به اقداماتی دست زده است. همانطور که واشنگتن پست در ۲۲ اکتبر گزارش داد، رئیس جمهور آمریکا به سازمان اطلاعات مرکزی (سیا) اجازه داده است تا به عنوان بخشی از مبارزه با قاچاق مواد مخدر، «اقدامات تهاجمی» علیه دولت ونزوئلا به عمل آورد.

این روزنامه می‌نویسد: «ترامپ که اخیراً به همراه هزاران سرباز آمریکایی ده‌ها کشتی جنگی و هواپیما در کارائیب مستقر کرده بود، با قاچاقچیان مواد مخدر که آن‌ها را تروریست‌های بین‌المللی نامید، «جنگ مسلحانه» اعلام کرد. حملات هوایی آمریکا حداقل هفت کشتی را که به ادعای ترامپ در حال حمل مواد مخدر از ونزوئلا به ایالات متحده در آب‌های بین‌المللی بودند، نابود کرد و ده‌ها مظنون به قاچاق مواد مخدر را کشت. او همچنین «نتیجه‌گیری» یا سندی را امضا کرد که عملیات مخفی سیا در ونزوئلا را مجاز می‌دانست و رئیس جمهور آن، نیکولاس مادورو، را به انتخاب غیرقانونی و رهبری یک کارتل مواد مخدر متهم کرد».

رئیس جمهور آمریکا در توضیح اقدامات خود اظهار داشت: «به دو دلیل این اجازه را داده است». او گفت ونزوئلا از سیاست «مرزهای باز» که در زمان دولت بایدن آغاز شد، «سوءاستفاده» می‌کند و «زندان‌ها، بیمارستان‌ها، تیمارستان‌ها»ی خود را تحت عنوان مهاجر خالی می‌کند و به سمت ایالات متحده می‌فرستد. «مواد مخدر موضوع دیگری است… ما مواد مخدر زیادی از ونزوئلا وارد کشورمان می‌کنیم».

وقتی از ترامپ پرسیده شد که آیا به سازمان سیا اجازه داده است مادورو را «از بین ببرد»، او از پاسخ صریح طفره رفت و گفت: «پاسخ دادن به این سؤال برای من مسخره است. اما فکر می‌کنم ونزوئلا در کانون توجه قرار گرفته است».

آنا کلی، سخنگوی کاخ سفید، در یک ایمیل اضافه کرد که «این حملات قاطع، تروریست‌های مواد مخدر خاصی را هدف قرار داد که سم مهلکی را به سواحل ما می‌آوردند و رئیس جمهور همچنان از تمام منابع موجود ایالات متحده برای متوقف کردن جریان مواد مخدر به کشورمان و مجازات مسئولان آن استفاده خواهد کرد». با این حال، ترامپ با توضیح نیت خود برای فراتر رفتن از بمباران قایق‌ها، اعلام کرد: «ما آن‌ها را در خشکی متوقف خواهیم کرد».

روزنامۀ واشنگتن پست در پایان می‌نویسد: «برخی ادعا کرده‌اند که استقرار نیروهای آمریکایی و حمله به کشتی‌ها، جنگ روانی بوده و هدف آن ایجاد تفرقه در نیروهای مسلح ونزوئلا یا ترغیب مادورو به کناره‌گیری بوده است. با این حال، ترامپ هیچ چیزی برای کاهش نگرانی‌ها در مورد احتمال آغاز یک عملیات نظامی تمام‌عیار از سوی ایالات متحده نگفته است».

به سخن دیگر، ترامپِ «صلح‌طلب» بار دیگر چهرۀ واقعی خود را نشان می‌دهد و آماده است جنگ جدیدی را برای سرنگونی رهبر «نامطلوب» ونزوئلا از نگاه آمریکائی‌ها آغاز کند. برای این منظور نیز بهانۀ ظاهراً «آبرومندانه» ساخته شده است: مبارزه با قاچاق مواد مخدر، که گویا خود مادورو بر آن نظارت دارد و آمریکا را تهدید می‌کند.

با این حال، رسانه‌های غربی تأئید می‌کنند که این یک اقدام تحریک‌آمیز دیگری است که تحت پوشش آن، عملیات برای حذف رهبر «نامحبوب» ونزوئلا در نزد دولت آمریکا در حال انجام است. به گزارش پورتال خبری ایتالیایی Antidiplomatico، به نقل از منابع آمریکایی، جوردانو گودرو، مزدور و سرباز سابق نیروهای ویژۀ ایالات متحده که به خاطر رهبری عملیات شکست‌خوردۀ گیدئون علیه دولت ونزوئلا در سال ۲۰۲۰ شناخته می‌شود، «اظهارات مهمی را بر زبان رانده است که امروزه بیش از پیش اهمیت یافته‌اند».

فابریتسیو ورده، نویسندۀ مقاله، می‌نویسد: «سخنان او، یکی از سمی‌ترین و مداوم‌ترین روایت‌های مورد استفاده علیه انقلاب بولیواری معروف به «کارتل خورشیدها» را بی‌اعتبار می‌کند. به گفتۀ گودرو، این ساختار یک سازمان قاچاق مواد مخدر به رهبری کاراکاس نیست، بلکه در واقع در دهۀ ۱۹۹۰، مدت‌ها قبل از به قدرت رسیدن فرمانده هوگو چاوز، بواسطۀ سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) تأسیس شده است.

گودرو با صراحت کامل اظهار داشت: «کارتل دو لوس سولس توسط سازمان سیا در دهۀ ۱۹۹۰ تأسیس شد. این یک راز نیست، منظورم این است که حقیقت دارد». او افزود که امروز از همین ساختار برای متهم کردن رئیس جمهور نیکولاس مادورو استفاده می‌شود. به گفتۀ وی، «تسهیل قاچاق مواد مخدر توسط سیا از طریق این گروه به وضوح مستند شده است».

فابریتسیو ورده خاطرنشان می‌کند: «این افشاگری‌ها، برای کسانی که با روش‌های آمریکایی آشنا نیستند، نه تنها بر سیاست‌های گذشته، بلکه بر سیاست‌های فعلی دولت ایالات متحده نیز پرتو تازه‌ای می‌افکند. گودرو ادعا می‌کند که دولت ایالات متحده، صرف نظر از ادعای رئیس جمهور فعلی، به دنبال حفاظت از منابع اقتصادی عظیم حاصل از تجارت مواد مخدر است. ادعا می‌شود که فشار بر کاراکاس بخشی از دکترین مونروی جدید است که با هدف جلوگیری از نفوذ استراتژیک روسیه یا چین در منطقه اعمال می‌شود».

این نشریۀ ایتالیایی در پایان می‌نویسد: «اظهارات جوردانو گودرو، رد قاطع و نهایی کارزارهای رسانه‌ای چند ساله و اتهامات بی‌اساسی است که بخش قابل توجهی از مطبوعات ایتالیا علیه انقلاب بولیواری منتشر می‌کردند. سال‌هاست که بدون ارائه شواهد مشخص، مفسران و روزنامه‌نگاران متعددی ونزوئلا را به عنوان یک «دولت مواد مخدر» به تصویر کشیده‌اند و بی‌قید و شرط از روایت ساخته و پرداختۀ واشنگتن از «کارتل سولز» حمایت می‌کنند».

در عین حال، مدت‌هاست که معلوم شده سازمان «سیا»ی آمریکا از کارتل‌های مواد مخدر برای عملیات مخفی خود استفاده می‌کند. همانطور که روزنامۀ اسپانیایی ربلیون نوشت: «ایالات متحده از تجارت مواد مخدر برای تأمین مالی فعالیت‌های خرابکارانۀ سازمان سیا علیه سایر کشورها استفاده می‌کرد. سیا و ادارۀ مبارزه با مواد مخدر به عنوان نیروی کمکی در تجارت بین‌المللی مواد مخدر عمل کردند و ایالات متحده را به یک امپراتوری واقعی مواد مخدر تبدیل کردند (فعالیت‌های این دو تشکیلات در ونزوئلا و بولیوی ممنوع بود)».

این نشریه خاطرنشان کرد: سازمان «سیا» در دهۀ ١٩۵٠ با استفاده از درآمد حاصل از قاچاق مقادیر زیادی مواد مخدر، عملیات در تایلند و سایر کشورهای آسیایی را تأمین مالی کرد. این فعالیت‌ها در دهۀ ١٩٨٠، زمانی که ایالات متحده با استفاده از درآمد بدست آمده از فروش هروئین افغانستان در اروپای غربی، سازمانی به رهبری اسامه بن لادن را تأمین مالی کرد، به اوج خود رسیدند. همین اتفاق در آمریکای مرکزی نیز رخ داد. بگونه‌ای که ایالات متحده از طریق سازمان سیا، کنتراهای نیکاراگوئه را با پول حاصل از فروش کوکائین تأمین مالی می‌کرد. کوکائین را از کلمبیا، پرو و ​​بولیوی به دست می‌آوردند و به خاک خود وارد می‌کردند. گزارش‌های منتشره توسط کنگرۀ ایالات متحده و اسناد از طبقه‌بندی خارج شده نشان می‌دهد که چگونه سیا و ادارۀ مبارزه با مواد مخدر با قاچاقچیان مواد مخدر تعامل داشتند، به آن‌ها کمک مادی می‌کردند و حتی (از طریق بانک اعتبار و تجارت بین‌المللی) در شستن پول مواد مخدر به آن‌ها کمک می‌کردند. آن‌ها عملیات مخفی خود را در سراسر جهان بدین منوال تأمین مالی کردند. روزنامۀ ربلیون شهادت می‌دهد: در پی رسوایی بین‌المللی که «جنگ علیه مواد مخدر» ایالات متحده را زیر سؤال برد و آن را شبیه یک دولت مواد مخدر جلوه داد، تمام مقامات درگیر محاکمه شدند، اما هیچ‌کدام مجازات نشدند و در دورۀ دولت جورج دبلیو بوش، تقریباً همه به سر کارهای خود بازگشتند».

نظر بر این است که نام کارتل د لوس سولز (Cartel de los Soles) یا «کارتل خورشیدها» برای اولین بار در سال ۱۹۹۳ مطرح شد. در آن زمان، دو ژنرال گارد ملی ونزوئلا در حین قاچاق مواد مخدر و جرایم مرتبط دستگیر شدند. سردوشی آن‌ها، مانند سایر افسران عالی رتبۀ نظامی، دارای نشان خورشید بود. عنوان کارتل نیز از آن گرفته شد. در قرن بیست و یکم در رسانه‌ها، شایعاتی مبنی بر وجود یک کارتل واقعی به نام کارتل سولز تحت رهبری بالاترین رده‌های نیروهای مسلح ونزوئلا منتشر شد. گفته می‌شود این سازمان کوکائین و سوخت قاچاق می‌کرد و استخراج غیرقانونی و قاچاق طلا، کولتان، سنگ‌های قیمتی و سایر مواد معدنی را در چندین ایالت کنترل می‌کرد. با این حال، معلوم است که خود ونزوئلا مواد مخدر کمی تولید می‌کند. مواد مخدر عمدتاً از کلمبیا و مکزیک به ایالات متحده وارد می‌شود.

هیچ مدرک حاکی از وجود کارتل دو لوس سولس وجود ندارد. اما، در مارس ۲۰۲۰، وزارت دادگستری ایالات متحده رسماً اعلام کرد که این سازمان جنایی ظاهراً توسط رئیس جمهور فعلی ونزوئلا، نیکولاس مادورو، و سیاستمدار دیوسدادو کابلو، رهبری می‌شود. آمریکایی‌ها ۵۰ میلیون دلار برای اطلاعات در مورد فعالیت‌های غیرقانونی آن‌ها جایزه تعیین کردند.

مادورو در پاسخ به اتهامات دونالد ترامپ مبنی بر اینکه کاراکاس تأمین‌کنندۀ اصلی مواد مخدر به ایالات متحده است، اظهار داشت که از ونزوئلا تنها ٪۵ از مواد مخدر به دست آمریکایی‌ها می‌رسد و بقیه، به ادعای او، از کلمبیا می‌آید. به گفتۀ رهبر ونزوئلا، آلوارو اوریبه و ایوان دوکه، رؤسای جمهور سابق کلمبیا، که گفته می‌شود کار پابلو اسکوبار، سلطان مواد مخدر کلمبیا را ادامه می‌دهند، پشت تولید مواد مخدر در کلمبیا هستند.

مادورو فاش کرد که تقریباً تمام کوکائین آمریکای لاتین در کلمبیا تولید می‌شود و نه از طریق ونزوئلا، بلکه از طریق اکوادور به ایالات متحده ارسال می‌گردد. او همچنین تأکید کرد که «حتی یک برگ کوکا یا آزمایشگاه کوکائین در خاک ونزوئلا وجود ندارد». در این رابطه، او از استقرار ۱۵۰۰۰ نیروی ونزوئلایی در مرز با کلمبیا برای تقویت مبارزه با قاچاق مواد مخدر و جلوگیری از تلاش‌ها برای قاچاق کوکائین کلمبیایی از طریق خاک ونزوئلا خبر داد.

بلانکا اکهوت، نمایندۀ کنگرۀ ونزوئلا، با اشاره به کارتل موهوم «دو لوس سولس»، سازمان ادعایی قاچاق مواد مخدر که به ادعای ایالات متحده توسط مادورو رهبری می‌شود و دولت ترامپ آن را یک سازمان تروریستی معرفی کرده است، به سی‌ان‌ان گفت: «برای اینکه یک کارتل مواد مخدر وجود داشته باشد، باید مواد مخدر تولید، فرآوری یا قاچاق کند. و اگر در ونزوئلا مواد مخدر کشت، تولید و فرآوری نمی‌شود، چگونه یک کارتل قاچاق می‌تواند وجود داشته باشد؟ این غیرممکن است». 

بنا به گزارش دفتر مقابله با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد (UNODC)، ونزوئلا کشور تولیدکنندۀ کوکائین نیست. تقریباً کل محصول کوکا – مادۀ اصلی کوکائین- در کلمبیا، پرو و ​​بولیوی کشت می‌شود. طبق آخرین گزارش «UNODC» در ماه ژوئن، از ۳۷۰۰ تن کوکائین تولید شده در سراسر جهان، بیش از ۲۵۰۰ تن در کلمبیا تولید می‌شود، در حالی که ونزوئلا در نقشه‌های تولید بطور کلی ثبت نمی‌شود.

بازرسان ادارۀ مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده نیز به نتایج مشابهی رسیدند و در گزارش سالانۀ خود که در ماه مارس منتشر شد، نوشتند: ۸۴ درصد از کوکائین توقیف شده در ایالات متحده از کلمبیا سرچشمه گرفته است. در چهار صفحۀ تخصیصی به قاچاق کوکائین، اصلاً نامی از ونزوئلا برده نشده است.

بنابراین، تنها نتیجه این است که اتهامات ترامپ مبنی بر اینکه ونزوئلا با قاچاق مواد مخدر خود، ایالات متحده را تهدید می‌کند، واقعیت ندارد. حتی با اینکه نیروی هوایی ایالات متحده پیش از این چندین کشتی گویا حامل مواد مخدر از ونزوئلا را غرق کرده و اکنون این جمهوری مستقل را به حملۀ زمینی تهدید می‌کند، هیچ مدرک قانع‌کننده‌ای وجود ندارد. این اتهامات صرفاً بهانه‌های دروغین است برای توجیه تلاش‌های واشنگتن برای سرنگونی مادورو. نمی‌توان فراموش کرد که ایالات متحده با بهانه‌های دروغین تقریباً یکسان، به عراق حمله کرد؛ جنگ ویتنام را آغاز کرد و به سایر کشورهای ناتو در بمباران بلگراد پیوست. و امروز، آن‌ها با تأمین مالی و مسلح کردن حکومت نئونازی در کی‌یف، به جنگ در اوکراین دامن می‌زنند. شاید لازم است ترامپ اکنون شعار متفاوتی را روی کلاه قرمز معروف خود بنویسد: «ما آن‌ها را خواهیم کشت»!

پی‌نوشت: در همین حال، وقایع پیرامون ونزوئلا به سرعت در حال وقوع است. روز جمعه، ترامپِ «صلح‌طلب» اعلام کرد که ناو هواپیمابر یو‌اس‌اس جرالد فورد، پیشرفته‌ترین ناو هواپیمابر آمریکا را به همراه ده‌ها جنگنده رادارگریز و هواپیمای شناسایی و همچنین سایر کشتی‌های جنگی پشتیبانی به سواحل ونزوئلا اعزام می‌کند. همانطور که روزنامۀ گاردین خاطرنشان کرد، این «نشانۀ یک چرخش قابل توجه در جنگ دولت ترامپ علیه کارتل‌های مواد مخدر خواهد بود و منابع لازم برای شروع حمله به اهداف زمینی را فراهم می‌کند».

این نشریه خاطرنشان می‌کند: «اعزام یک گروه ضربت ناو هواپیمابر به کارائیب، تاکنون واضح‌ترین نشانه است که دولت آمریکا قصد دارد دامنه کارزار نظامی مرگبار خود را به طور قابل توجهی گسترش دهد و از حمله به کشتی‌های کوچک مظنون به حمل مواد مخدر برای ایالات متحده به اهداف زمینی روی آورد».

نیکولاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا، از افزایش حضور نظامی ایالات متحده انتقاد کرد. او به رسانه‌های دولتی گفت: «آمریکایی‌ها قول داده بودند که دیگر هرگز درگیر جنگ نخواهند شد، اما خودشان دارند جنگ را شروع می‌کنند».

در یک کلام، «دیپلماسی قایق‌های توپدار» محبوب غرب و تهدیدها با تمام شکوه ناخوشایندشان.

بنیاد فرهنگ راهبردی

۵ آبان-عقرب ١۴٠۴