تداوم اسارت31 تن مسافروسکوت حکومت وحدت ملی
محمد عوض نبی زاده
گروگانگیری افراد بی‌گناه ومسافر دردین مبین اسلام وهم درعرف و عنعنات مردم افغانستان مردود است وهمچنین گروگانگیری، راهزنی و ایجاد ترس برای شهروندان نقض آشکار حقوق بشر پنداشته میشوداز انجائیکه بازی‌های استخباراتی هر روزدر افغانستان پیچیده‌تر و اشکال جدید بخود می‌گیرد و نهادهایِ امنیتی افغانستان نیزبه دلیل گرایش‌های قومی، محلی، زبانی و مذهبی و نداشتن نیروی حرفه‌ای متعهد به سر نوشت جمعی، با بی تفاوتی گیج کننده و سردرگمی بیشترعمل میکنند وتداوم اسارت 31 مسافر هزاره لکه ی ننگی برپیشانی حکومت وحدت ملی است که تقریبا در طی مدت دو ماه این حکومت وقت کشی وسکوت شرم آوری رادرین باره انتخاب نموده درحالیکه دولت باید تلاش جدی برای رهایی مسافران اسیرشده انجام میداد ولی چنین نکرد وتوقع خانواده های اسیران از رهبران حکومت وحدت ملی این است که نباید برخوردهای دوگانه با شهروندان افغانستان نماید.
اگر این 31 تن از مسافران ربوده شده هزاره نمی‌بودند شایدتا هنوز دولت برای رهایی آنها کارهای را انجام میداد و آنها را دوباره به خانه و خانواده شان بر می‌گردانید.اینگونه برخوردهایی یک بام و دوهوای دولت فعلی با شهروندان افغانستان باعث ایجاد بی‌اعتمادی ملی در میان مردم افغانستان میشود. رهبران بنام حکومت وحدت ملی تاهنوز اقدام عملی و پیگیری جدی را درین باره انجام نداده است و هر روزیکه میگذرد این حادثه از طرف مقامات حکومتی به فراموشی سپرد ه میشود و اعتراضات مدنی و تقاضای های مکرر وابستگان اسیران و هزاره ها در داخل و خارج تااکنون نتوانسته رهبران حکومت به اصطلاح وحدت ملی را ازخواب تبعیض وتعصب قومی بیدارسازد.اگرقرار است این حکومت خود را حکومت وحدت ملی میداند که صرف درحرف شعار و تبلغات نیست باید هرچه زودتر برای رهائی اسیران از چنگال تروریستان از طریقه های گوناگون اجرات عملی و فعال را انجام دهد.
گفته میشود گسترش داعش و بازی نو آی اس آی در افغانستان وخیم شدن اوضاع امنیتی در این اواخر پیوند مستقیم با مذاکرات قطر دارد چون قرار است که در آینده ی نزدیک مذاکرات میان دولت کابل و گروه طالبان در قطر آغاز شود. طالبان همانگونه که لباس نیروهای امنیتی را به تن می کنند، خود را نیروهای داعش جا زده و اقدام به آدم ربایی کرده اند. این نوع برخورد حکومت تنها معنای همراهی با آدم ربایان و حامیان آنان است.در صورتیکه عاملان ربودن مسافران هزاره، پشتون های طالب هستند که در دو ولایت زابل و غزنی فعال می باشند. اما مقامات محلی تلاش کرده اند وانمود کنند که آن ها خارجی های اوزبیک، چچنی و عرب هستند که کسی زبان آن ها را نمی دانند.
این در حالیست که پشتون های مسلح طالب مسیر شاهراه را مسدود کرده، وارد دو اتوبوس حامل مسافران شده و به زبان پشتو و دری شکسته از مسافران تذکره خواسته اند. ریاست امنیت ملی افغانستان بخوبی می داند چه کسانی مسافران را ربوده است اما در چنین حالت ریاست امنیت ملی افغانستان وظیفه دارد تا محل دقیق ربوده شدگان را پیدا و به کمک سایر ارگان های امنیتی آنان را آزاد سازد. اما این ریاست نیز گویی رفتاری قومی داشته و تاکنون هیچ اقدامی را در ین مورد انجام نداده است چون رهبران حکومت وحدت ملی نیزخوب میداند که 31 همشهری هزاره اش در کجاست اما به دو دلیل میتر سد که اقوام بارکزی در مقا بلش با یستد ویک جنگ قبیلوی دیگر بین احمد زی ها و بارکزی ها درنگیرد با کنار هم گذاشتن این فکت هابخوبی نقش طالبان و همراهی مقامات حکومتی در این آدم ربایی مشخص می شود.
قضیه اختطاف و ربوده شدن 31 تن از مسافران هزاره تبار در جاده غزنی کابل که هفته ها قبل به وقوع پیوسته که ازابتدا این رفتار ضد انسانی و ضد اسلامی به گروهک تروریستی داعش وطالبان نسبت داده شد اما تاکنون رهبران حکومت وحدت ملی ودیگر مسوولان ذیربط یا هم نژاد با این مسافران، گامی عملی و عینی به پیش ننهاده اند حکومت فعلی وقت کشی می کنند تا قضیه از اذهان عامه خارج و بعدا در یک فرصت که خود آن را مناسب بدانند، تشهیر وبرملا خواهند نمود. شایددر این ماجرا معاملات پشت پرده در کارباشد که دولت مداران آن را از مردم پنهان نگهداشته و در پوشش همین گروگانان، تبانی را با طالبان در قبال به بازی گرفتن سرنوشت مردم مظلوم افغانستان دنبال میکند. که استخبارات خارجی وحکومت مافیائی مقصر اصلی به تأخیر انداختن پرونده رهائی اسیران هزاره، می باشند.
حکومت به صورت جدی اگر این گروگانان را از اسارت طالبان داعشی نجات ندهند، دشمنان مردم کشورما از این قضیه آتش جنگ را میان قوم هزاره و قوم پشتون شعله ور خواهند نمود و دامن همه اقوام افغانستان را خواهند سوختاند.برای این که در بیش از چهار دهه دشمنان گوناگون مردم افغانستان ازهیچگونه نفاق اندازی قومی، تعصبات مذهبی، زبانی، میان اقوام کشور ما دریغ نورزیده اند؛ ولی همه اقوام و کلیه پیروان مذاهب کشور با آن حد از بلوغ سیاسی، خویش رسیده که هربار دسیسه های دشمنان رنگارنگ را خنثی نموده اند.
از چندین روز به اینطرف اعضای خانواده‌های مسافران و شماری زیادی از نهاد های مدنی وبرخی از شهروندان در پارک رزنگار کابل ضمن برپایی خیمه دادخواهی از رهبران حکومت می خواهند تا آزادی گروگان ها را در اولویت کاری شان قرار دهد و تقا ضا دارند تا آزاد نشدن 31 گروگان تلاش ها برای مذاکرات صلح با طالبان را نیز متوقف کنند.از سویی دیگرفعالان مدنی و خانواده های گروگان ها می گویند: تا آزاد نشدن تمامی اسیران به اعتصاب و تحصن شان در این خیمه ادامه می دهند.“ با حمایت ازبرپایی خیمه دادخواهی پارک زرنگار کابل – تظاهرات اعتراضی در ولایت‌های بامیان، بلخ و دایکندی و غزنی نیزبرای آزادی این ۳۱ گروگان برگزار ومعترضان از حکومت وحدت ملی و مجامع بین‌المللی خواستند که در راستای آزادی گروگان‌ها از هیچ اقدامی فروگذار نکنند.
برخی از موسفیدان وافراد با نفوذ قوم پشتون چند بار با ربایندگان وارد گفتگو شده اند تا زمینه ی رهایی مسافران هزاره را فراهم کنند اما این گفتگو ها تاهنوزنتیجه ای نداشته است موسفیدان وافراد با نفوذ قوم پشتون مذاکره کننده به خانواده‌های گروگان‌ها گفته بودند که گروگان‌گیران خواستار آزادی ۱۲ شورشی زندانی از سوی دولت در بدل آزادی این ۳۱ گروگان شده‌اند. گرچه درروزهای اغازین گروگا ن گیری حکومت عملیات نظامی ناکام و بدون نتیجه را انجام داد ولی بعد از ان کدام اقدامات عملی دیگر را تاهنوز انجام نداده است بناء اگرتوطئه ی عقب پرده در میان نباشد، مردم افغانستان امیدوارند که حکومت وحدت ملی و جامعه جهانی به صورت عاجل بدون هرگونه قید و شرط برای رهایی سالم 31 تن از اسیران هزاره از چنگ ربایندگان با اقدامات مؤثر معضله را به طور اساسی حل کنند تا اسیران با سلامت به خانه های خویش باز گردانیده شوند.
- دوازدهم- ماه – اپریل- سال -2015 میلادی
