گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

                 یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                          (قسمت دوم)                        چرا…

ژئوپولیتیک ساختار قدرت؛ تنوع قومی و آیندهٔ دولت‌سازی در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ از رویای فدرالیسم تا کابوس بالکانیزه شدن…

آیا محمد اشرف غني د بیا راڅرګندېدو په درشل کې…

نور محمد غفوری لنډیز د ۲۰۲۱م کال د اګست له سیاسي بدلون وروسته…

برگردان، یا همان واژه‌ی شناسای عربی ترجمه

محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب دینی-فلسفی من بیش از این نه می‌دانم از گذشته‌‌های…

چرا صدای گاندی ها در کوهستان‌های افغانستان پژواک نیافت ؟

نویسنده: مهرالدین مشید جغرافیای خشونت، سیاست قبیله‌ای و غیبت ماندلاها در…

جمعبندی غیر تحلیلی از جریانات اخیر نظامی و دپلماتیک افغانستان…

آنچه سیاسیون و نظامی های پاکستان پس از حملات هوایی…

                     یک گرفتاری با مافیا

محمد عالم افتخار         و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و…

فلسفه سیاسی فردوسی و روانشناسی ترس در شاهنامه

دکتر بیژن باران نتیجه‌گیری. شاهنامه فردوسی چیزی بیش از یک…

سناریوی براندازی طالبان؛ از سوی پاکستان و ایران!؟

نویسنده: مهرالدین مشید براندازی طالبان واقعیت ژیوپولیتیک یا توهم تحلیل گران دراین…

دو کنیز در سحرگاه فلسفه یونان

Greece Philosophie.2800j. آرام بختیاری فلسفه یونان؛ افسانه و عرفان، منطق و برهان. در…

«
»

بیست و هشت ماده

 تسلیم زلنسکی به نام ترامپ

پتر دمیتری‌یف (Petr DMITRIEV)

ا. م. شیری- آی آهای انسان‌ها، رئیس دولت رژیم امپریالیستی- صهیونیستی آمریکا صلحدوست شده است! چه خوش گفت عبید یادش بخیر: «مژدگانی که گربه تائب شد، زاهد و عابد و مسلمانا».

ساکن کاخ سفید قاطعانه با دیدار شخصی با زلنسکی مخالف است.

ایالات متحده اوکراین را عملاً به سمت تسلیم سوق داد. در سال ۲۰۲۲ یا پیش از آن تصور چنین کاری دشوار بود. مثل اینکه هدف آمریکا از نابودی اتحاد جماهیر شوروی این نبود که به دور وارث از هر نظر تضعیف‌شدۀ آن «کمربند امنیتی» ایجاد کند.

مگر به همین دلیل نبود که میلیاردها دلار برای تدارک کودتای خونین اوکراین در سال ۲۰۱۴ هزینه کردند. مگر به همین دلیل نبود که حملات تروریستی نمایشی در قلمرو تحت کنترل شورشیان کی‌یف را تشویق کردند. مگر به همین دلیل نبود که از همان ابتدای عملیات نظامی ویژۀ روسیه برای غیرنظامی کردن و نازی‌زدایی اوکراین، این کشور را نظامی کردند و انواع نئونازیسم را به هر شکل ممکن تشویق و تقویت کردند.

در تمام این مدت، رژیم کی‌یف صرفاً به لطف کمک‌های مالی، نظامی و غیره غرب به ‌موجودیت خود ادامه داده است.. این رژیم توسط واشنگتن هدایت می‌شد؛ همان واشنگتنی که در سال ۲۰۲۵ به‌طور نمایشی تلاش می‌کند دستان خود را از خون و از هر آنچه این دستان تا سال ۲۰۲۲ و بسیار پیش‌تر از آن انجام داده‌ است ، بشوید.

در نیمۀ دوم نوامبر ۲۰۲۵، واشنگتن افشای «طرح صلح اوکراین» جدید ترامپ را که بیشتر با نام «۲۸ ماده‌ای ترامپ» شناخته می‌شود، ترتیب داد. اعتقاد بر این است که اساس این طرح برگرفته از همان طرح صلح برای درگیری اسرائیل و فلسطین در همان سال نشأت گرفته است. نام توسعه‌دهندگان این طرح ذکر نشده است، اما از استیو ویتکاف، رئیس گروه کاری، فرستادۀ ویژۀ ریاست جمهوری ایالات متحده نام برده شده است.

افشای این سند محرمانه با قصد مشخصی از طریق پایگاه آمریکایی Axios سازمان‌دهی شده است. دونالد ترامپ مدت‌هاست که نه تنها از رسانه‌های طرفدار حزب دموکرات، بلکه از رسانه‌های اجتماعی نیز بیزار است. بنابراین، او به طور فزاینده‌ای در مورد رویدادهای مربوط به مجموعۀ جدید ریاست جمهوری یا از طریق رسانه‌های اجتماعی خود که برای همه قابل دسترسی نیست، اظهار نظر می‌کند. در هر صورت، کمتر کسی قادر به خواندن ثمرات عمدتاً شگفت‌انگیز ذهن خلاق کاخ سفید فعلی است.

افشاگری اکسیوس به عنوان یک اقدام نمادین برای خراب کردن پل‌ها پشت سر ولادیمیر زلنسکی و نخبگان تجدید حیات یافته اوکراینی، که دیگر برای واشنگتن مناسب نیست، قابل توجه است. این امر هنوز هم برای لندن و پایتخت‌های اروپای غربی مناسب است. با این حال، همانطور که ولادیمیر پوتین به درستی اظهار داشت، ، این چهره‌ها که استقلال سیاسی خود را از دست داده‌اند، در کمال فروتنی در برابر ارباب خود می‌نشینند و به بهانه‌های مختلف دم می‌جنبانند.

ترامپ متقاعد شده است که زمان آن رسیده تا به‌جای کسب درآمد از جنگ، به سراغ کسب‌وکارهای کم‌خون‌ریزتر برود. برای پر کردن ظرفیت‌های مجتمع‌های نظامی–صنعتی آمریکا، اصلاً لازم نیست هر هفته هزاران نفر قربانی شوند. تلفات نیروهای مسلح اوکراین در هفته گذشته، روزانه حدود هزار و پانصد نفر بوده است. همهٔ آن‌ها تلفات غیرقابل جبران نیستند، اما حتی یک مجروح یا دچار موج‌گرفتگی نیز هرگز مانند سابق نخواهد شد.

اوکراین نیز هرگز مثل سابق نخواهد بود. آنچه از این کشور باقی خواهد ماند، همین حالا نیز فقط باعث تأسف است. در عین حال، رژیم کی‌یف هر کاری می‌کند تا از اوکراین چیز زیادی باقی نماند و در پسِ کمبود عظیم بودجه، مدام شعار کمک‌های خارجی سر می‌دهد. 

در این زمینه بروکسل و لندن کی‌یف را تشویق می‌کنند و وعده می‌دهند که اگر نه با دارایی‌های مصادره‌شدۀ روسیِه، دست‌کم با هزینهٔ مالیات‌دهندگان اروپایی به او کمک کنند. همانطور که نتایج مبارزات انتخاباتی اتحادیۀ اروپا نشان می‌دهد، همه با این امر موافق نیستند. اما، فعلاً افرادی مانند اورزولا فون در لاین قدرت را حفظ کرده‌اند. با این حال، تا زمانی که اهرم‌های قدرت در دست چهره‌هایی مانند اورسولا فون در لاین باقی مانده است، وضعیت تغییر چندانی نمی‌کند. معاون رئیس‌جمهور آمریکا، جیمز دیوید ونس، تلاش می‌کند به‌صورت غیرمستقیم با او و افراد مشابه او مذاکره کند.

ونس در ۲۲ نوامبر در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «یک تصور غلط رایج شده است که اگر ما فقط پول بیشتر، سلاح بیشتر بدهیم یا تحریم‌های بیشتری اعمال کنیم، پیروزی در دسترس خواهد شد. صلح توسط دیپلمات‌های شکست‌خورده یا سیاستمدارانی که در دنیای خیالی زندگی می‌کنند، میسر نمی‌شود. صلح می‌تواند توسط افراد باهوشی که در دنیای واقعی زندگی می‌کنند، حاصل شود».

معاون رئیس جمهور آمریکا بدون نام بردن از کشوری یا سیاستمداری، موضع کاخ سفید در مورد اجرای صلح را تکرار کرد. ترامپ تاریخ را ۲۷ نوامبر تعیین کرد و ونس نیز خواستار تسلیم بی‌قید و شرط مخالفان طرح صلح رئیس خود شد.

ونس موضع واشنگتن را روشن کرد: «هرگونه انتقاد از طرح صلحی که دولت روی آن کار می‌کند، بدین معنی است که یا آن را بد فهمیده یا برخی از واقعیت‌های مهم میدانی را تحریف می‌کند».

عبارت «هرگونه انتقاد» با دقت انتخاب‌شده در سخنرانی معاون رئیس جمهور ایالات متحده، شکی در مورد عواقب آن باقی نمی‌گذارد. برای زلنسکی، این چیزی بیش از از دست دادن سرمایه‌گذاری‌های مالی و کمک‌های نظامی است.

ترامپ به روشنی اعلام کرد: کی‌یف نمی‌تواند روی تجهیزات نظامی آمریکا حساب کند، حتی اگر متحدان ناتو هزینۀ آن را بپردازند. پیش از این، واشنگتن به رسوایی فساد پیرامون «پروندۀ میندیچ» – «کیف پول» زلنسکی- چراغ سبز نشان داده بود. وزارت امور خارجۀ اوکراین حتی از فشار بیش از حد آمریکا از طریق ادارۀ ملی مبارزه با فساد اوکراین که آمریکایی‌ها عمداً ایجاد کرده بودند، به اتحادیۀ اروپا شکایت کرد.

اولتیماتوم ترامپ با توجه به اینکه خودش قاطعانه با دیدار شخصی با زلنسکی مخالف است، تهدیدآمیز به نظر می‌رسد. این سیاستمدار کی‌یف به‌شدت از رئیس ‌جمهور آمریکا درخواست ملاقات کرده و متن معروف «۲۸ ماده‌ای ترامپ» و توضیحات هیئت ویژۀ نظامی ژنرال‌های آمریکایی را که به کی‌یف آمده بودند، دریافت کرده است.

ترامپ به جای ملاقات حضوری، مذاکره‌کنندگان غیرنظامی را به ژنو فرستاد که بار دیگر به آندری یرماک، رئیس دفتر ریاست جمهوری اوکراین، جدیت کامل عواقب عدم پذیرش شرایط واشنگتن را گوشزد کردند.

ترامپ در حساب کاربری خود در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «رهبری اوکراین از تلاش‌های ما هیچ قدردانی نکرده است، و اروپا همچنان از روسیه نفت می‌خرد».

با این هشدار، او بار دیگر به موضع سرسختانۀ واشنگتن اشاره کرد و به کسانی در اروپا پیامی واضح فرستاد که به مقابله با هژمونی تمایل نشان می‌دهند. زلنسکی نیز در پاسخ، با قدردانیِ سه‌باره توأم با فروتنیِ تحقیرآمیز واکنش نشان داد.

زلنسکی در یکی از این پست‌هایش نوشت: «اوکراین از ایالات متحده، از قلب هر آمریکایی و از شخص رئیس‌جمهور ترامپ به خاطر کمک‌هایشان که با موشک‌های جاولین شروع می‌شود و جان اوکراینی‌ها را نجات می‌دهد، سپاسگزار است. ما از همه در اروپا، گروه ۷ و گروه ۲۰ که به ما در حفاظت از جان انسان‌ها کمک می‌کنند، تشکر می‌کنیم. حفظ این حمایت مهم است».

ترامپ این تعارفات چاپلوسانه به سبک آسیایی را نادیده گرفت. رئیس‌جمهور آمریکا به حرف نیاز ندارد. او عمل می‌خواهد. در این مورد مشخص، این به معنای امضای طرحی است که واشینگتن برای حل‌وفصل مناقشهٔ اوکراین پیشنهاد کرده است.

ایالات متحده اعلام کرده که آماده است پیشنهادهای کی‌یف درباره اصلاحات در طرح موجود را، البته، بدون تغییر در مهلت تعیین‌شده برای امضاء بررسی کند. زلنسکی پیش از این پیشنهاد داده بود که بند مربوط به حسابرسی کمک‌های ارائه شده به دولت اوکراین با یک «عفو عمومی»، یعنی بخشش تمام کالاهای دزدیده شده، تمام جنایات جنگی و غیره جایگزین شود. واشنگتن هم بی‌دلیل به این موضوع توجه نکرده و با افشای اطلاعات مربوط به پیشنهاد کی‌یف از طریق روزنامۀ بانفوذ وال استریت ژورنال، توجهات را به این موضوع جلب کرده است.

کاخ سفید با علنی کردن خود طرح و چانه‌زنی پیرامون آن، نشان می‌دهد که آماده است ضمن حفظ هدف خود، امتیازات تاکتیکی بدهد. کی‌یف، لندن و بروکسل که توسط واشنگتن از روند مذاکره کنار گذاشته شده‌اند، آماده نیستند.

مذاکرات ژنو میان هیئت‌های آمریکا و اوکراین نشان می‌دهد که چانه‌زنی همچنان ادامه دارد و نشانه‌ای از مراحل پذیرش دیده نمی‌شود. رویترز گزارش می‌دهد که انگلیس، آلمان و فرانسه تلاش کردند تا در ژنو نظر خود را در مورد «طرح ترامپ» اعلام کنند.

مارکو روبیو، وزیر امور خارجۀ آمریکا، پس از مذاکرات به مطبوعات گفت: «فکر می‌کنم برداشت اصلی از این دیدار این است که خیلی مهم بود، به نظرم شاید بهترین دیدار بود».

یرماک، به نوبۀ خود، اظهار داشت که در مذاکرات سوئیس «پیشرفت قابل توجهی» داشته‌ایم و به سمت صلح عادلانه و پایدار حرکت می‌کنیم. وی افزود که هیئت‌های ایالات متحده و اوکراین دوباره با هم دیدار خواهند کرد.

پشت این حرف‌های قالبی، هیچ چیزی وجود ندارد که ترامپ بتواند آن را به عنوان یک دستاورد معرفی کند. این توافق را همان کسی بر هم می‌زند که قبلاً گفته بود، «هیچ برگ برنده‌ای در دست ندارد». پذیرش اولتیماتوم به تعویق می‌افتد.

آن پسرِک اهل کریوی‌روگ تا حدودی بهتر لباس می‌پوشد، اما این کافی نیست. او یاد گرفته تشکر و عذرخواهی کند، اما در این کار زیاده‌روی کرده و به اعتبارش لطمه می‌زند. نویسندگان سخنرانی ‌او از هم اکنون نوعی زیرانداز حصیری آماده می‌کنند تا در صورت نیاز، شورش نئونازی‌ها را، یعنی همان کسانی را که زلنسکی درباره‌شان می‌گفت «آن‌ها همان هستند که هستند» و به هر شکل ممکن به‌ویژه پس از آغاز عملیات ویژۀ نظامی از آن‌ها حمایت می‌کرد، سرکوب کنند.

زلنسکی در سخنرانی روز جمعۀ خود، عمداً به اوکراینی‌ها در مورد خستگی‌شان از جنگ و شروع زمستان گفت. دقیقاً چنین سخنان ظاهراً پیش‌پاافتاده‌ای نشان‌دهندهٔ آماده‌سازی افکار عمومی برای تسلیم است. البته این تسلیم را «پیروزی» اعلام خواهند کرد و به کسانی که بیش از حد ریزبین باشند، به ترامپ اشاره خواهند کرد.

مسکو در این وضعیت اجازه می‌دهد دشمنان روابط متقابل خود را روشن کنند. پوتین در نشست شورای امنیت در ۲۱ نوامبر، آمادگی خود برای مذاکرات را تأئید کرد. در عین حال او به موفقیت‌های نیروهای مسلح روسیه اشاره کرد و تأکید نمود که وضعیت کنونی «برای روسیه مناسب است. زیرا، به دستیابی به اهداف عملیات ویژۀ نظامی در جریان نبرد مسلحانه، منجر می‌شود».

غربِ نه چندان متحد نمی‌تواند مسکو را به امضای «توافق اوکراین» مجبور کند. تحریم‌ها نه از سال ۲۰۱۴ و نه از سال ۲۰۲۲ نتوانسته‌اند به تأثیر اعلام‌شده خود برسند. دشمنان روسیه برای جنگ هسته‌ای آماده نیستند. 

بنیاد فرهنگ راهبردی

٧ آذر-قوس ١۴٠۴