بر سر دو راهی، انتخاب غیرممکن!

سیامک بهاری
«از اول فروردین ۱۴۰۴ خدمات بهداشتی، درمانی، معاملات ملکی و حق ایاب و ذهاب، اسکان، تحصیل و . . . به اتباع غیر مجاز ارائه نمیشود».
با پایان مهلت آمایشها تا اول فروردین، با مسدود کردن هر روزنه امیدی بر بهبود وضعیت میلیونها نفر که از بد حادثه ناچار به جمهوری اسلامی ایران پناه آوردهاند و هرگز پناهی نیافتند، جهنمی زیر پای مهاجرین و پناهندگان افغانستانی دهان باز کرده است. نه جایی برای ماندن نه پایی برای رفتن! دو راهی غیر قابل انتخابی است که مقابل آنان قرار داد شده است.
جان صدها فعال سیاسی و جامعه مدنی و نظامیان پیشین در خطر جدی است! اخراج فلهای پناهندگان و مهاجرین افغانستانی به بهانه “مجاز و غیر مجاز”، وضع قوانین ضد پناهندگی و محروم کردن از حق پناهندگی وضعیت غیر انسانی و اضطراری فاجعهباری خلق کرده است.
حکومت اسلامی ایران آنان را مقصر و عامل گرانی و بیکاری و مصائب اجتماعی معرفی میکند. با چشم پوشی عامدانه بر فاجعه تمام عیار انسانی، سرکوب قرون وسطایی، زن ستیزی و محرومیت از حقوق اولیه اجتماعی، فقر و فلاکت و ناامنی گسترده در افغانستانِ تحت حکومت طالبان را، کشوری امن اعلام کرده است: «اتباع افغانستانی با توجه به ثبات نسبی ایجاد شده و سیاستهای اعلامی حاکمیت فعلی افغانستان، هیچ مانعی برای بازگشت به کشورشان وجود ندارد، بنابراین طبق هماهنگیهای صورت گرفته با سفارت افغانستان، این افراد میتوانند به کشور خود بازگردند . . .»
وزارت کشور تحت نام “ساماندهی اتباع افغانستانی و شناسایی اتباع خارجی” با طرح آمایشهای مکرر با رشوهگیری و سرشماری و بازشماری اتباع، همزمان با هجوم گسترده و سازماندهی شده نیروی انتظامی، به دستگیری و اخراج و رد مرز کردن فلهای و تحقیرآمیز چندین هزار نفره در روز، فاجعهای انسانی رقم میزنند.
هزاران کارگر مهاجر مستأصل افغانستانی علیرغم به جان خریدن خطر گذر از مرزهای مینگذاری شده و ناامنترین راهها، رد مرز میشوند و ناچارند مجددا با پرداخت هزینه سنگین همین راه را مجددا برگردند، در جستجوی کار و یافتن لقمهای نان در بازار بیرحم کار سختترین و تحقیرآمیزترین شرایط را بپذیرند!
دفتر سازمان ملل باید مسئولیت خود را بپذیرد و پاسخگو باشد. هیچ انسانی غیرقانونی نیست! پناهندگی جرم نیست، مهاجرت حق همه انسانهاست. حق شهروندی پناهندگان افغانستانی در ایران باید به رسمیت شناخته شود. حمایت از پناهندگان و مهاجرین افغانستانی را باید سازمان داد!