شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

بر افغان ته د يو بل منظور پښتين اړتيا

میندې راوړي ډېر زامن ډېر اولادونه         یو یا دوه یې افلاطون او سکندر شي

د خلقت له کارخانې نه کلــــــه کلـــــه         په جــهان پیدا یو بل شانې بشـر شي

دا د افغان نابغه سيد جمال الدين په اړه د ادب د ستوري ګل پاچا الفت وينا ده چې کولای شو د هر صفت وړ شخص لپاره يې وکاروو. په دې مانا چې رښتيا هم په نړۍ کې ډيری ميندې ډير اولادونه راوړي چې ډير کم يې د ټولنې لپاره د نيک نامۍ او خوشبختۍ سبب شي. همداسې ډيرو ميندو په کوزه پختونخواه کې هم ډير اولادونه وزيږول، څوک يې ملا فضلو شو، څوک يې سرتاج عزيز او څوک يې اسفنديار ولي خان شو. خو د دوی ټولو په منځ کې يوې بلې غيرتي مور يو بل زوی هم وزيږولو چې تر اوسه د ميليونو پښتنو لپاره د سر سړی او د عدالت چغه پورته کوونکی ثابت شوی دی. دا زوی د پښتون ژغورنې غورځنګ مشر منظور پښتين نوميږي.

منظور پښتين وروسته له هغې له ډيورنډ کرښې د پورې غاړې محکوم پښتون ولس باندي د پنجابي حکومت د ظلم په مقابل کې غږ پورته کړ کله چې د کراچۍ پوليسو يو تن مشر راو انور يو وزيرستانی ځوان نقيب الله مسيد د جنوري په ۱۳مه نېټه له پوليسو سره په جعلي مقابله کې شهيد کړلو. له هغې وروسته منظور پښتين او نورو ملګرو يې په کوزه پختونخواه کې پر پښتون ولس د پنجابي حکومت د ظلمونو خلاف غږ اوچت کړ چې نن ورځ دا غږ د کوزې پختونخوا، پاکستان او افغانستان سربېره په امريکا، جرمني او د نړۍ په ډېری هيوادونو کې بدرګه کيږي.

دلته په افغانستان کې د کوزې پختونخواه په محکوم ولس د پنجابي دولت د ظلمونو خلاف د پښتون ژغورنې غورځنګ په ننګه په کابل، ننګرهار، هلمند، کندهار او نورو ولايتونو کې هم ځوانانو لاريونونه وکړل او د اعتراض خيمې يې ودرولې. په ټولنيزه ميډيا کې افغان ځوانانو په پراخه کچه خپل مسوليت ادا کړی دی خو پوښتنه دا ده چې د پنجاب مستبدې ادارې د وحشتونو په مقابل کې آیا يواځې فيسبوکي شعارونه ورکول، سرې خولۍ په سر کول او يا تش په خوله د «لر او بر يو افغان» نارې وهل بسنه کوي؟

البته چې هيڅ کافي نه دي. په کوزه پختونخواه کې خو منظور پښتين توره وکړه، د ولس غږ يې پورته کړ او ولس هم منظور پښتين د پنجاب ادارې ته يواځې پرېنښود بلکې په هره لحظه کې ورسره ولس د منظور پښتين غږ ته په تمه دی. اوس دلته په افغانستان کې هم يو قوي منظور پښتين ته اړتيا ده، داسې منظور پښتين چې دا له برې پختوانخواه، او هغه منظور پښتين له کوزې پختونخواه د عدالت چيغه پورته او د پاکستان پنجابي دولت پر وجود لړزه خپره کړي.

يو وخت به چې کله دلته په افغانستان کې د لر پښتون په ننګه خلکو غږ پورته کولو نو نورو خلکو به پرې نيوکه کوله چې ګويا د کوزې پختونخواه پښتانه د افغانستان د پښتنو له غږ سره همغږي نه دي او يواځې بر پښتانه دي چې د ډيورنډ پورې غاړو پښتنو په ننګه غږ پورته کوي. خو نن چې د ډيورنډ پورې غاړې پښتانه په يو بي ساري اقدام کې د کوز او بر پښتون د ګډ دښمن په مقابل کې راپورته کيږي نو بر پښتون ولې سوړ غبرګون ښيي؟

آيا په برو پښتنو کې داسې شخص نشته چې لکه د منظور پښتين په شان پرې خلک راټول شي؟

آيا بر پښتانه پر سياست او مدنې مبارزې نه پوهيږي؟

آيا بر پښتانه تر اټکه د خاورې دعوه نه لري؟

البته چې بر پښتانه هم د منظور پښتين په شان په وطن مين په زرګونو ځوانان لري، تر هر چا ښه مدني مبارزين دي او هر لوی او کوچنی يې د لوی افغانستان هيله لري. خو يواځې د يو شي کمبود دی چې لکه منظور پښتين په شان په ولس او قام مين مشر پيدا او تر شاه يې ودريږي. اوس که دلته يواځې د فيسبوک پر پاڼه او ځينو ولايتونو کې د لر او بر يو افغان ناره وهل کيږي، که چيري يو ځوان سر راپورته کړي او لکه د منظور پښتين په شان د هيڅ ډلې، حکومت او پارټۍ له ګواښ ونه دار شي، نو ډير ژر دی چې د لوی افغانستان هيله به پوره او په لر او بر کې د پنجاب له ظلمونو نوره محکوم پښتون ولس بيغمه شي.

د لوی افغانستان د بيا جوړېدو په هیله

لیکنه : خوشحال آصفي