عالم تنهایی 

رسول پویان  آزاد و ســرافـــرازم در عـالـم تـنهـایی  عشق و دل بیدار است تا…

هرمشکل حل گردد

امین الله مفکرامینی           2025-10-11! نازم آن قامت رسـا که نگردد خـــــــم زاِدبــــار همــتـــــــی…

جګړه او ورور وژنه د هېواد ستونزې نه شي حل…

 نور محمد غفوری سریزه نیمه پېړۍ کېږي چې په افغانستان کې جګړه…

پاکستان؛ درگیر جنگ نیابتی هند یا اسیر میراث تروریست‌پروری های…

نویسنده: مهرالدین مشید پیاله کافی؛ دیروز زهری به کام مردم افغانستان…

مذاکره هیئت های افغانستان و پاکستان

در ترکیه از دید حقوق بین الملل عمومی این نشست‌ها برخاسته…

خُردشدن کرزی نزد پرویز مشرف و خُردساختن کشور، توسط کرزی…

بازخوانی تاریخی نه چندان دور محمدعثمان نجیب من در دوران نخست حکومت…

احمدشاه بابا

احمدشاه بابا نومیالی اتل، غښتلی، توریالی او پیاوړی ملي شخصیت:  احمدشاه…

«چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستان

نور محمد غفوری «چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستانبازاندیشی در ایدئولوژی…

تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

تروتسکی در تاریخ اندیشه سیاسی چپ

leo Trotzki ( 1879- 1940 )  آرام بختیاری سنت ترور سیاسی با…

پاسخ  ما

میر عبدالواحد سادات پاسخ  ما  : بر مبنای وجدان ملی و ندای…

قهرمانی تیم فوتسال؛ نمادی از وحدت ملی و امیدی برای…

نویسنده: مهرالدین مشید شگفتن گل های لیخنند در سرزمین به تاراج…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش چهارم و آخری)  ۷. ویژگی‌های فرهنگ سیاسی مطلوب برای…

ارسطو

نوموړی د لرغوني یونان او لوېدیځې نړۍ یو له لویو…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش سوم) ۶. چالش‌ها و راهکارهای تحول فرهنگ سیاسی در…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش دوم)  ۴. وضعیت کنونی کلتور سیاسی در افغانستان در پرتو…

بیایید هموطن!

امین الله مفکر امینی       2025-12-10! بیــــا هموطن با هم یکی گردیم تا…

ما با پاکستان مشترکات نداریم !

مدتیست که عده ای نام از مشترکات میان افغانستان و…

«
»

برگزاری سالگرد مرگ خمینی در هلند

هیچ تفاوتی با برگزاری سالگرد هیتلر در این کشور ندارد!

بهرام رحمانی

bahram.rehmani@gmail.com 

دیروز دو ایمیل دریافت کردم: یکی از آقای احمد پوری – ساکن هلند و دومی نهادی از «جبهه مردم برای آزادی ایران – خط 3». در آن‌ها به خبری مهمی تاکید شده است:

«با سخنرانی حضرت آیةالله اعرافی، مدیر حوزه‌های علمیه ایران و نماینده مجلس خبرگان رهبری

دوشنبه ۱۶ خرداد، ۶ یونی ساعت ۱۸:۳۰، خانه ایرانیان، لاهه Duinweg 24,  2585JX, Den Haag»

باور کردنی نیست در روزهایی که مردم ایران در سوگ عزیزان از دست رفته خود در اثر فروریزی برج متروپل آبادان نشسته‌اند و حکومت اسلامی و مقامات محلی آن را مسول این جنایت می‌دانند، در شرایطی که مردم داغ‌دیده آبادان و در همبستگی با آن‌ها در شهرهای دیگر کشور به خیابان‌ها آمده‌اند و اعتراض می‌کنند با گلوله‌های سربی و داغ نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی قلب‌شان متلاشی می‌شود، آن‌وقت دولت هلند زیر پای جنایت‌کاران حکومت فاشیستی اسلامی ایران فرش قرمز پهن می‌کند تا مراسم سالگرد مرگ این فاشیست را بگیرند هیچ تفاوتی با برگزاری سالگرد مرگ هیتلر ندارد. اما مردم اروپا دول اروپایی را مجبور کرده‌اند که جرات نکنند نامی از هیتلر ببرند تا چه برسد برای او سالگرد بگیرند اما اکنون منافع دولت هلند در آن است که برای خمینی فاشیست سالگرد بگیرند.

«خانه ایرانیان» که این مراسم فاشیستی را می‌گیرد باید درش گل گرفته شود. این خانه ایرانیان نیست بلکه برعکس، لانه فاشیست‌های حکومت اسلامی ایران است.

در چنین شرایطی جا دارد که نه تنها در خود هلند و در مقابل خانه ایرانیان، یا به درستی بگوییم لانه جاسوسی و تروریستی حکومت اسلامی در هلند، دست به اعتراض بزنند و دولت هلند را وادار سازند تا اجازه ندهد چنین مراسم فاشیستی برگزار گردد. 

از اتحادیه‌های کارگری و سازمان‌های زنان و کانون‌های نویسندگان و روزنامه‌نگاران و هنرمندان هلندی بخواهیم به این حرکت فاشیستی اعتراض کنند و نگذارند جامعه‌شان شاهد برگزاری یک جلسه فاشیستی و تروریستی اسلامی باشد!

مهم‌ترین میراث آیت‌الله خمینی برای ایران جز نکبت و بدبختی،  فقر و فلاکت، شکنجه و اعدام، دست و پا بریدن، جنگ و ترور و خونریزی چیز دیگری برای مردم ایران به ارمغان نیاورده است. مردم معترض و آگاه با این امید حکومت پهلوی را برانداختند تا آزادتر و انسانی‌تر و عادلانه‌تر و زندگی کنند و امنیت جانی و مالی و شغلی داشته باشند،  اما از دل انقلاب 57 هیولایی بیرون جهید که نه تنها منتقدین بلکه همه مخالفین خود را تا آن‌جا که دستش رسید بلعید. حکومت اسلامی حکومت جهل و جنایت و ترور و فلاکت‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است.

در سی‌ و سومین سالگرد مرگ آیت‌الله خمینی، بنیان‌گذار حکومت جهل و جنایت و ترور مافیایی اسلامی، باز هم سخن از کشتارهای خیابانی معترضین اعمال سانسور شدید و به زندان افکندن نویسندگان و روزنامه‌نگاران و هنرمندانی که به آزادی بیان خود و جامعه تاکید می‌ورزند، تشدید سرکوب سیستماتیک زنان،  تجاوز به حقوق و جان و جسم کودکان، دزدی‌های سیستماتیک سران و مقامات دولتی،  تحمیل بی‌سابقه فقر و فلاکت اقتصادی به اکثریت مردم ایران،  افزایش تهدیدها و دستگیر‌ها و اعدام، ادامه طراحی و راه‌انداختن جنگ‌های نیابتی در کشورهای مختلف منطقه، قاچاق سلاح و مواد مخدر و غیره هم‌چنان ادامه دارد.

به‌نظر من مهم‌ترین میراث آیت‌الله خمینی  و به‌طور کلی حکومت اسلامی ایران، همان‌هایی است که در پاراگراف بالا اشاره کردم. 

اساسا تفکر خمینی و حکومت اسلامی در 44 سال گذشته، یک تفکر فاشیستی به تمام معنا به اثبات رسیده و تجربه هم شده است. 

بزرگ‌ترین میراث خمینی خاوران تهران و خاوران های سراسر شهرها و روستاهای ایران است که هنوز بسیاری از آن‌ها شناخته نشده و حتی هنوز هیچ مادر و پدر و فرزندان دلبندی نمی‌دانند که عزیزان آن‌ها را پس از اعدام در کجا دفن کرده‌اند. 

اعمال و رفتار 44 ساله حکومت اسلامی ایران، با همه‌ سران و مقامات و نهادهای سیاسی و قضایی و قانون‌گذاری و نظامی و انتظامی‌اش، همه و همه میراث خمینی است که جامعه ایران را به این روز فاجعه‌بار و فلاکت‌بار دچار کرده و در معرض انواع خطرات قرار داده است.

به همین دلایل بالا سال‌هاست که اکثریت مردم ایران به این نتجیه قطعی و نهایی رسیده‌اند که حکومت اسلامی ایران تغییرناپذیر است و به همین دلیل باید آن را به گورستان تاریخ فرستاد و بر روی ویرانه‌های آن جامعه تازه‌ای تاسیس کرد که هیچ رنگ و بویی و فکری و سنتی از میراث متعفن این حکومت نداشته باشد!

شاید هم خمینی منفورتر از هیتلر است!

یک‌شنبه پانزدهم خرداد 1401 – پنجم یونی 2022

سرنگون‌باد کلیت حکومت فاشیستی اسلامی ایران

زنده و برقرار باد آزادی – برابری – عدالت اجتماعی و رفاه عمومی در ایران!