دولت پدیده عقلی – تحلیل موردی حمله پاکستان در ولایت پکتیکا

دولت پدیده قوم و یا دینی مطلق نیست. و دین…

هر شکستی ما را شکست و هیچ شکستی شکست ما…

نویسنده: مهرالدین مشید با تاسف که تنها ما نسل شکست خورده…

نوروز نبودت

- بیژن باران چه کنم با این همه گل و…

عرفان در مغز

دکتر بیژن باران     لامارک 200 سال پیش گفت: به پذیرش…

نماد های تاریخی- ملی و نقش آن در حفظ هویت…

نور محمد غفوری اشیاء، تصاویر، نشان‌ها، مفاهیم، یا شخصیت‌هایی که نمایانگر…

در دنیای دیجیتالی امروز، انسان‌ها به مراتب آسیب پذیرتر شده…

دیوارها موش دارند و موش‌ها گوش! این مثل یا زبانزد عام…

خالق تروریستهای اسلامی؛ الله است یا امریکا؟

افشاگری جسورانه از ژرفای حقیقت سلیمان کبیر نوری بخش نخست  درین جا می…

چگونه این بار حقانی ها روی آنتن رسانه ها قرار…

نویسنده: مهرالدین مشید از یک خلیفه ی انتحاری تا "امید تغییر"…

شب یلدا 

شب یلدا شبی شور و سرور است  شب تجلیل از مدت…

سجده ی عشق!

امین الله مفکر امینی      2024-21-12! بیا کــــه دل ز تنهایــی به کفیدن…

فلسفه کانت؛ تئوری انقلاب فرانسه شد

Immanuel Kant (1724-1804) آرام بختیاری  نیاز انسان عقلگرا به فلسفه انتقادی. کانت (1804-1724.م)،…

حال: زمانست یا هستی؟

بیت: غم فردا، کز غصه دیروز ریزد به هجوم انرژی، کشف زمان…

درختی سرشار از روح حماسی  و جلوه های معبودایی

نویسنده: مهرالدین مشید تک "درخت توت" و دغدغه های شکوهمند خاطره…

کهن میلاد خورشید 

رسول پویان  شـب یلـدا بـه دور صندلی بـسـیار زیبا بود  نشـاط و…

مبانی میتودیک طرح و تدوین اساسنامهٔ سازمانهای مدنی

نور محمد غفوری شاید همه خوانندگان محترم روش تحریر و طُرق…

انحصار طلبی ملا هبت الله، کشته شدن حقانی و سرنوشت…

نویسنده: مهرالدین مشید ختلاف های درونی طالبان و کش و قوس…

ریحان می شود

قاضی پشتون باسل حرف  نیکو مرکسان را  قوت  جان میشود قوت جسم…

کهن جنگ تمدن 

رسول پویان  نفـس در سـینۀ فـردا گـره افتاده بازش کن  بـرای خــاطــر…

ترجمه‌ی شعرهایی از بانو روژ حلبچه‌ای

هر گاه که باران،  آسمان چشمانم را در بر می‌گیرد. آن، تکه…

سلام محمد

استاد "سلام محمد" (به کُردی: سەلام موحەمەد) شاعر کُرد، زاده‌ی…

«
»

بازهم بزیر پرچم اتحاد

              خاک وطن مهمترازجان دربدن

برخیز وبیا تا من و  تو ما  بشویم

از فرصت موجود ه هم آوا بشویم 

روزی نشودکه اینهم ازدست رود 

محکوم امروز نسل فرد ا بشو یم

گروه های ارتجاعی ولشکریان جهل وجهالت اجیر شده ساخت پاکستان در افغانستان از نیم قرن گذشته تا بدینسو با ایجاد جنگ و جنایات هولناک ، ترور وحشت وکشتار بیرحمانه ی مردم ، چپاول و غارت دارایی عامه با حشیانه ترین حملات وتخریب بیسابقه کشور نقاب از چهره ی سیاه باداران خونخوار جهانی خود برداشته وروی سیاه آنهارا سیاهتر ساخته اند.

با اوجگیری مداخلات مداوم وتشدید جنگهای نیابتی قدرتهای تجاوز کارغربی وعربی توسط رژیم خونتای پاکستان، این کشور از محدوده تحریکات جنگ نیابتی به مداخلات وتعرضات مستقیم سرحدی افغانستان کسب جراُت نموده گاهگاهی برخی از نقاط سرحدی در مناطق شرقی وجنوب شرق کشور بخصوص سرحدات ولایات کندهار وننگرهار ونقاط استراتیژیک واخان بدخشان مورد حملات مستقیم قوای سرحدی پاکستان قرار گرفته وبزعم خود افغانستان را بار دیگر درعمق بازیهای بزرگ فرو خواهند برد .

بنقل از منابع خبری درفش جوانان از قول روزنامه اطلاعات روز ، چنین نگاشته اند که «گاه گاه مواردی از درگیری مرزی میان نیروهای پاکستانی ونیروهای طالبان نیز گزارش میشود بخصوص در واخان بدخشان » که اخیراً چنین مواردی کسب شدت نموده است .

اما مردم با شهامت افغانستان اینگونه تجاوزات آشکارای نطامیگران پاکستانی درپیوند با حامیان ولاشخواران بین المللی شان  را همواره زیر نظر داشته وملت آزاده ی افغانستان هیچگاهی اجانب را اجازه ی چنین کاری نخواهد داد تا یک وجب خاک وطن طرف معامله قرارگرفته وافغانستان بیشتر ازین قربانی استراتیژی های غاصبانه ی دشمنان بشریت گردد.

روند دادخواهانه ی مردم افغانستان در وجود احزاب سیاسی وطنخواه متعهد ومسُولیت پذیر ،سازمانهای وطندوست ومردمی ، جنبش آزادیخواهانه ی کشور ، نیروهای آزاده وترقیخواه ، نهاد های حقوقی و حقوقدانان ، دانشمندان ،علما ، نویسنده گان ترقیخواه وعدالت پسند ، سروران قلم ، دست اندرکاران رسانه های جمعی وطندوست ، روشنفکران تحول طلب ، شخصیتهای مستقل ملی وسایر اندیشمندان آزاد ه همواره درجهت وحدت و اتحاد ودر سنگر دفاع از وطن ، استقلال وتمامیت ارضی با خلاقیت و ابتکارات علمی واکادمیک شان به حمایت از ارزشهای سیاسی مادی ومعنوی وتاریخی کشور در نظر وعمل باتوانایی وکار آفرینی گسترده بطور پیگیر وعزم خلل ناپذیر قرارداشته که ابتکارات وافتخارات شان قابل تحسین میباشد. 

اما شوربختانه تا جایی که دیده میشود این همه کوشش ، جوشش وفعالیتهای ناب وطنپرستانه در چهار دهه  ی اخیر بشکل منفرد وگروهی راهی را بسر منزل مقصود نرسانده نیاز بکار جمعی گسترده تر دارد .زیراهمه میدانند که  دین وطن تنها با نوشته ورسانش در هرسطحی که باشد ادا نخواهد شد . از همین سبب است که آنها با تمام ابتکارات  ، کار آفرینیها وخلاقیتهای نوین سیاسی تا هنوز ازیک راه حل جامع وعملی بخاطر رفع مشکل پیچیده ی وطن بسیار بدور مانده اند . درینصورت چنین بنظر میرسد که در مجامع بزرگ جهانی حرف چندانی برای شنیدن صداهای دادخواهانه ومطلب مهمی برای توجه بسیار جدی به  خواستهای برحق مردم عذاب کشیده ی افغانستان وجود نخواهند داشت . یعنی آتش همانجایی میسوزد که افروخته اند . هرلحظه ی که خبر تجاوزات نظامیان پاکستانی شنیده میشود یقیناً خون انسان وطندوست ومتعهد بجوش می آید وروی قلب انسان فشار شدید سنگینی میکند زیرا خاک وطن مهمتر از جان دربدن است .

بنا بر آن بکمال حرمت واحترام باید گفت که عکس العمل وطندوستان دلسوز ،متعهد وجامعه ی آگاه افغانستان چه باید باشد ؟؟؟ 

پاسخ روشن است که همه به آن تاکید دارد . همچنان  به باور این قلم فقط یک فراخوان بزرگ ملی ومردمی میتواند پاسخ روشن وتاریخی به این معضله باشد .بنا بر آن اگر نیروهای بزرگ سیاسی یعنی احزاب ترقیخواه وعدالت پسند سیاسی ،وطندوست ، قشر روشنفکرآگاه  ،ترقی پسند وعدالتخواه حقوقدانان دادخواه ، سازمانهای عدالت پسند صلحدوست ،وسایر روشنفکران آزاده ی کشور بخاطر حل معضله بزرگ کشور ودفاع قاطع از وجب وجب خاک افغانستان باز هم بزیر یک پرچم واحد با اتحاد وطنپرستانه گرد آمده یک میکانیزم علمی ، کارا و عملی را با گرد همایی مشترک لا اقل یک یک نفر از نماینده گان خویش در یک مقطع مناسب زمانی مورد بررسی جمعی قرار داده خواست مشترک وصدای داد خواهانه وبرحق مردم افغانستان را به مراجع بزرگ جهانی ، سازمان ملل متحد ، اتحادیه اروپا ودیگر مقامات عالی در سطح جهانی رسانده تا فکر ، گوش ، هوش و توجه مقامات مسُول بین المللی به حاطر حل قضایای پیچیده ی افغانستان عملاً معطوف گردد . 

تا جاییکه دیده میشود خوشبختانه اینگونه فعالیتهای وطندوستانه در قشر رزمنده ی زنها پیشی گرفته است . البته این رسالت تاریخی در چنین لحظات سرنوشت ساز تاریخ یک وظیفه جمعی بوده ودرپیشآپیش آن احزاب سیاسی دادخواه وعدالت پسند نظر به تعهدات شان دربرابر مردم مسُولیت درجه اول را دارند .
در غیر اینصورت تاریخ آنانی را نخواد بخشید که در برابرتعهدات وطنی و مسُولیتهای عظیم وتاریخی شان فرصتهای لازم را با وقت کشی وبهانه ازدست داده مردم را در آتش ایکاش بسوزانند. . مگذار تا فرصت ناچیز باقیمانده نیز از دست برود .

وحدت ضامن پیروزی ما است 

زنده باد مردم افغانستان
پاینده باد افغانستان 

باعرض حرمت وکیل کوچی