صفای عشق 

رسول پویان  جلوۀ صـورت حـدیـث خـفـتۀ سـیرت کند  عقل ازسودای دل لرزان…

تبلیغات نفاق انگیز

تبلیغات نفاق انگیز گاهی اوج می‌گیرد و گاهی فروکش می‌کند،…

افغانستان در چرخه ی بازی های ژئوپلیتیک کشور های منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید برتری های ژئوپولیتیکی افغانستان و ناکارآمدی زمامداران و…

دزد گورستان شهر یا بهلول دانای دگر؟

در این سیاهه میان سپید‌سرایی و هیچ‌مه‌دان‌سرایی شناوری دارم.محمدعثمان نجیبآن…

دلدادن!

امین الله مفکر امینی          2025-08-03! دلــــدادن بــه هربیـــوفا لطمه برعشق اســــت هم آخـــــوشی…

هشتم مارچ و فریاد های در گلو شکسته شده ی…

نویسنده: مهرالدین مشید حماسه های شکوهمند و تاریخ ساز زنان افغانستان…

حدیث زن

 ای زن محبوب هستی مایه بالندگی  وی توی لطف خدایی در…

التماس یک گدا

شعر از خاک پای عالم : خلیل پوپل تورنتو - کانادا دوستان…

۸ مارچ؛ روز ایستادگی، مقاومت و مبارزه برای آزادی زنان…

پیام تبریکی جنبش آزادی بخش زنان به زنان مبارز و …

انگلس ؛ تئوریسن سوسیالیسم علمی

Friedrich Engels (1820-1895) آرام بختیاری انگلس، در نظر و در عمل؛ همرزم…

«منطق تاریخ در آموزه‌های کارل مارکس و در تاریخ واقعی…

ترجمه- رحیم کاکایی لئو سورنیکوف:  دیدگاه هایی که مارکس و انگلس هرگز…

نقش‌آفرینی چتر بزرگ ملی افغانستان در مسائل کشور

نور محمد غفوری چتر بزرگ ملی افغانستان که به حیث مجموعهٔ از ائتلاف‌های…

مشرب عشق و عاشقی!

امین الله مفکر مینی     2025-02-03! مشرب عشـق و عاشقی ز شمع و…

سیگون و کابل دیروز و کابل کیف امروز؛ چند قلویی…

نویسنده: مهرالدین مشید رفتن به پای مردم بیگانه در بهشت -…

اعلامیۀ به مناسبت روز جهانی زن

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان بشریت برابری‌طلب و آزادی‌خواه در حالی به…

تلاشی های خانه به خانه و حرمت شکنی مهاجمان انتحاری

نویسنده: مهرالدین مشید جنایت های جلیقه پوشان انتحاری و سفید نمایی…

خانقاى دل

نوشته نذیر ظفر بیا که حضرت می شیخ خانقای منست بیا…

دموکراسي د ګډ کار کولو هنر دی

نور محمد غفوری سریزه: دموکراتان باید پخپله د دموکراسۍ د بنستیزه کېدو،…

نگاهی به یک نگاه نادرست در مورد نام زبان پارسی 

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ————————————‫-‬ از مدت ها به این سو در…

زبان پارسی چون ستاره!

امین الله مفکرامینی                    2025-23-02! درآسمـــــانِ ادب، نورافشان است پارسی چون ستـاره چه بازیب…

«
»

باجوه صاحب څه وایې؟

متل دی چې وایې : مه کوه په چا چې وبه شي په تا؛ یا هم له آزاره چا بازار ګټلی نه دی. دا یو څرګند حقیقت دی که چیري د بل چا دروازه په سوک ووهې نو ستا دروازه به حتما په لغته وهي. د پاکستان له زیږدو تر ننه دغه هیواد دلته په افغانستان کې خپل سپیره لاسونه راننیستل او خپل هر راز کرغیړن اعمال یې یا هم په خپله او یا هم دلته د خپلو افغاني لاسپوڅو په ذریعه ترسره کړي دي او لاهم دغه لرۍ دوام لري.

تیرې جمعې ورځ سهار شپږ بجې ۱۴ طالب بریدګرو د پېښور اړوند په بډه بیره سیمه کې د پاکستان د هوايي ځواکونو په یوه نظامي مرکز ډله‌ ییز برید وکړ چې د امنیتي ځواکونو په شمول په کې ۲۹ نظامیان ووژل شول او ۲۹ نور ټپیان شول. د پیښې له ترسره کیدو څو ساعته وروسته د پاکستان د پوځ ویاند عاصم باجوه د تیر په څېر یو ځل بیا یوه خندونکې ادعا وکړه چې د پاکستان د هوايي ځواکونو په نظامي مرکز د برید پلان په افغانستان کې جوړ شوی دی. باجوه ویلي چې برید د پاکستاني طالبانو یو ګروپ کړې او د بریدګرو تر منځ خپلمنځي خبرو څخه معلومیږي چې دوی له افغانستان راغلي او د برید پلان هم هلته جوړ شوی دی. یعنې هدف یې دا دی چې د بریدګرو د خبرو لهجه د افغانانو لهجه ده.

دلته که د باجوه خبرې په منطقي ډول وڅیړل شي په ډاګه کیږي چې د باجوه ادعا هم یوه خندونکې ټوکه ده او بس. باجوه ښاغلی د خپلې ادعا د ثبوت لپاره د بریدګرو د خپل منځي خبرو لهجه یادوي چې ګویا د افغانانو لهجې ته ورته ده. که داسې د یوې تروریستې پیښې د اثبات لپاره د لهجې ورته والی دلیل ګڼل کیږي نو بیا خو دلته په افغانستان کې د ټولو پاکستاني کارګرو چې له کلونو راهیسې دلته په بیلابیلو ادارو او شرکتونو کې کار کوي او یا هم د شمالي وزیرستان هغه را اوښتي مهاجر چې د پاکستان د ضرب غضب عملیاتو له ظلم او بربریته دلته کډوال شوي او لهجې یې په بشپړ ډول افغاني شوي دي؛ که چیرې دوی د خپل غچ اخیستو په خاطر له پاکستاني طالبانو سره یو کيږي او بیا دا ډول بریدونه کوي نو بیا خو دغه ټول وزیرستاني کډوال دې تروریستان دي. د پاکستان پوځ تېر کال د جون په ۱۰مه په شمالي وزیرستان کې د ضرب عضب تر نوم لاندې عملیات پیل کړل. دوی په دغو عملیاتو کې د زرګونو تروریستانو د وژلو ادعا کوي خو اصل حقیقت دا دی چې تروریستان د پاکستان د لاس آله ده او تل یې د بل په ضد کاروي، دوی هیڅکله هم خپله آله له منځه نه وړي. دوی په دغه عملیاتو کې یوازې هغه خلک په نښته کول چې د پاکستان ګټې له خطر سره مخامخ کولې ځکه پاکستان یوازې هغو طالبانو ته ترهګر وايي او پر ضد یې جګړه کوي چې د دغه هیواد پر پوځیانو بریدونه کوي. دضرب غضب عملیات یوازې د پاکستان د پوځ پر ضد د پاڅون کوونکو پښتنو پر ضد عملیات و چې له کبله یې لکونه وزیرستاني پښتانه د پوځ له ظلمونو د افغانستان او پاکستان بېلابېلو سیمو ته وکوچيدل.

د پاکستان د پوځ ویاند عاصم باجوه په داسي حال کې دا ادعا کوي چې افغانستان له تېرو ۱۴ کلونو راهیسي وايي چې په دغه هیواد کې ټول ترهګریز اعمال او ترسره کیدونکي بریدونه د پاکستان په خاوره کې پلان کېږي او ډیری لوی بریدونه له پاکستان څخه په مستقیم هدایت عملي کېږي. هر کله چې په پاکستان کي کوم غټ برید تر سره شي، نو چارواکي یې مخکې له دې چې پوره تحقیق وکړي؛ سمدستي په افغانستان تور پورې کوي. د دې پر ځای چي دوی پر موږ تور لګوي هغوی باید د پولي هغه غاړي د تروریستانو پر ضد ګامونه پورته کړي. په پوځي مرکزونو کې دې تروریستانو ته روزنه نه ورکوي، په لوړو او ارامه بلډونګونو کې دې ورته پناه نه ورکوي.

د باجوه دغې تور ته په کتو اوس پوښته پيدا کیږي چې آیا د پاکستاني مشرانو دا منطق به پر ځای وي چې له افغان لوري دي طالبان ور واوړي او بیا دې په خپلو همسنګرو بریدونه وکړي؟ آیا اسامه بن لادن د پاکستان په زړه ایبټ اباد کې ونه وژل شو؟ آیا له افغان پوځیانو سره د جګړې په ترڅ کې په ځلونو ځلونو پاکستاني طالبان نه دي وژل شوي؟
له ورایه معلومیږي چې د پاکستان له لوري دلته بل شوی اور اوس پخپله دپاکستان لمن ته هم رسیدلی، پاکستان اوس هغه مار چیچې چې د افغانانو د وژلو لپاره یې روزلی و. له نیکه مرغه اوس  ټوله نړۍ، غربیان، امریکا او په خپله د پاکستان په دننه کې څېړونکي او تحلیلګران پر دې باور دي چې د ډیورند کرښې په پورې غاړه کې د القاعده شبکې، حقاني او طالبانو پناځایونه موجود دي. اوس هر څه چې کیږي پخپله د پاکستان د کړنو پایله ده.