شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

نشست تخصصی و کارگاهی فردوسی‌شناسی در بروجرد برگزار شد

به گزارش رها نیوز، و نقل از دکتر "محمد فصیحی"…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(فصل دوم)

مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم نوشته: آ. لوزوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم کارل…

آنجا که دیوار ها فریاد می زنند؛ روایت یک ویرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید از خشت تا خیال؛ روایت خانه ایکه طالبان…

اُلیګارشي څه شی ده؟

نور محمد غفوری د اُلیګارشي په اړه په (قاموس کبیر افغانستان) کې داسې…

دو پرسش

۱-- آیا در افغانستان قوم یا ملیتی است که اجدادشان…

چالش های درونی میان طالبان و مخالفان آنان؛ آزمونی تعیین‌کننده…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و دور زدن گروها و سیاستگران نابکار…

من و هوش مصنوعی CHATGPT

دوستش‌ شوید… محمدعثمان نجیب بخش نخست از دیر زمانی می‌شنیدم که هوش‌مصنوعی ابداع…

دی‌دار آشنا، گزاره‌یی نکو از گزارنده‌گان نکو

لطفاً نامش را مگر تغییر بدهید. محمدعثمان نجیب برمقتضای نیاز، وظایف گونه‌‌گونی…

درک لنین از عدالت

ترجمه. رحیم کاکایی کازونوف الکساندر سرگیویچ، دکتر علوم فلسفه، پروفسور دانشگاه دولتی…

افغانستان در یک ناگزیری

افغانستان که در یک ناگزیری ناشی از فشارهای آمریکا و…

کنګره څه شی ده؟

  نور محمد غفوری یادونه: له ټولو هغو ځوانانو څخه چې د فیسبوک او…

آدرنو؛- نابغه تئوری، ناتوان در عمل

Adorno, Theodor (1903-1969) آرام بختیاری نقش آدرنو، در مکتب فرانکفورت. تئودور-آدرنو(1969-1903.م)، فیلسوف،جامعه شناس،…

مرز بندی تخصصی: سیاست٬ ایمان و دولتداری...!

·      سیاست: اراده کردن همانا انسان موجودی در اراده یا حیوان سیاسی…

             پلان شهری یا مهندسی قدرت؟ واکاوی اهداف پنهان طالبان در…

نویسنده: مهرالدین مشید نگاهی به پروژه‌های عمرانی در شهر کابل با…

شوخ طبعی 

رسول پویان  خنده داروی طبع غمگین است  شـادخواری طبیب دیرین است  خنده روباش…

جنگی که بجای فروریزی دستگاه تروریست پرور، دندان های آن…

نویسنده: مهرالدین مشید جنگی که امید ها برای نابودی بزرگ ترین…

به یاد مادر

مادر به خوی عادت طفلانه ام هنوز از بهر تو سرخوش…

توهم پولی، دستمزد، تورم ـــ برشی از کتاب: «درس‌گفتارهای کاپیتال»

دانش و امید، شمارهٔ ۲۹، اردیبهشت ۱۴۰۴ ــ  اوایل سال ۱۴۰۳،…

«
»

آیا جنگ در مناطق هزاره نشین ، جنگ قومیست ؟

                نوشته ی : فروغی   

      این روز ها همزمان با تلاشهای پرسش برانگیز صلح با طالبان ، کوششهای اهریمنی بیشتری برای تشدید بی ثباتی در کل کشور – بخصوص در مناطق هزاره نشین ، اوج گرفته است .

     تا کنون در نتیجه ی حملات وحشیانه ی طالبان بر ارزگان خاص ، جاغوری و مالستان ، ده ها هموطن هزاره ی ما بیرحمانه به قتل رسیده و صدها خانواده ی آنان آواره و دربه در شده اند .

     با آنکه آتش افروزان این جنگ وحشیانه بشمول برخی حلقات معلوم الحال حکومتی ، سعی مینمایند آنرا جنگ قومی نشان داده ، اقوام مختلف کشور را در برابر هم قرار بدهند ؛ اما این جنگ ، نمیتواند جنگ قومی  باشد .

     این جنگ وحشیانه که یکی از اهداف ناپاکش نفاق افگنی است ، توطئه ی شیطانی ایست که از بیرون با هزینه ی گزاف سعودی ها و اماراتی ها ، در تفاهم با امریکاییان و پاکستانیان براه انداخته شده و به شدت و خشونت بیشتر به پیش برده خواهد شد .

     شرافگنان سعودی و هم پیمانان امریکایی – اسراییلی شان که هنوزطعم تلخ شکست در جنگهای سوریه و یمن را بر دهان دارند ،  سعی مینمایند با داغ کردن تنور جنگ در مناطق هزاره نشین افغانستان ، پای ایران و فدراتیف روسیه را بیشتر به جنگ بکشانند . تا به این وسیله هم انتقام سر خورده گی  هایشان در سوریه و یمن گرفته شود وهم مطابق نقشه ی هم پیمانان شان ،  آتش جنگ را در کل کشور ما شعله ور نگهدارند .

    آنچه برای مردم پیشگام و شجاع هزاره ( که آبروی بزرگی برای روند مدنیت پذیری ما استند ) ، اهمیت حیاتی دارد اینست که :

  ــ  در گام اول این جنگ را جنگ قومی نپندارند .  

  اینکه طالبان در خط اول این جنگ کثیف قرار دارند ، هرگز نمیتواند مفهوم جنگ میان دو قوم را افاده نماید . چون طالبان با خصایص ضدبشری ، ضد افغانی ، ضد اسلامی و حتا ضد پشتونی شان ، به هیچ صورت نمیتوانند از قوم شریف و شجاع پشتون ما نماینده گی نمایند .

   ــ و دوم اینکه ، اگر هزاره های عزیز و مدنیت پذیر ما آرزو دارند بر این هجوم خونبار شیطانی و دسایس و توطئه های بعدی پیروز شوند ، باید حتما بروی پای خود ایستاده ، با تکیه به بازوی پرتوان مردم ، ( هرطوری میشود ) نیروی عظیم مقاومت مردمی ایجاد نمایند . بی اتکا به رهبران سودجو و شکم پرست جهادی شان و بی اتکا به همسایه گان فتنه گر  ، از شرف ، عزت و  موجودیت سازنده ی خود برای افغانستان عزیز پاسداری نمایند .

      تجربه نشان داده است که نه دولت با حامیان امریکایی – انگلیسی – سعودی شان ، نه رهبران سودجوی جهادی و نه همسایه گان فتنه گر ، هیچ کدام ، از منافع کل مردم بخصوص هزاره ها پاسداری نمیکنند و نمیخواهند پاسداری نمایند .

     آنانی که ازشرف ، عزت و روح بزرگِ مدنیت پذیر هزاره ها که تاریخ رنجهای بزرگ و بیکران شان را در داغ ترین صفحاتش درج نموده است ، میتواند پاسداری نماید ، فقط نیروی عظیم مقاومت مردمی خودشان است و بس .