آخرین جنگ آمریکا… در اروپا خواهد بود
با گذشت دو هفته از درگیری اوکراین، اتحاد آتلانتیک در حال از هم پاشیدن است. اروپا که به نابودی بیشتر غرب آسیا کمک کرد، اکنون میدان نبرد آخرین جنگ آمریکاست.نویسنده: عبدالباری عطوانمترجم: سایت «۱۰ مهر»برگرفته از : دِ کرادله ــ The Cradle ــ ۹ مارس ۲۰۲۲ *
ایالات متحده عراق، سوریه، افغانستان و لیبی را ویران کرد و در بازسازی هیچ یک از ویرانی‌های آن شرکت نکرده است.
اما قربانی در حال حاضر اروپا خواهد بود، که اگرچه قادر به قلدری در آن کشورهای ضعیف‌تر است، امّا با قدرت جهانی بسیار بزرگ‌تر و قوی‌تری همچون روسیه به رهبری یک استراتژیست ژئوپلیتیک زیرک مانند ولادیمیر پوتین نمی‌تواند این کار را انجام دهد.
در جریان جنگ دوم به رهبری ایالات متحده به عراق در سال ۲۰۰۳ و تهاجم و اشغال ناشی از آن، مقاله‌ای در روزنامه بریتانیایی آبزرور به سفارش سردبیر آن نوشتم با عنوان «آمریکا متخصص در تخریب است نه ساخت‌وساز». بر اساس گزارش مجله پزشکی بین‌المللی لانست، این عنوان بسیار دقیق بود زیرا هواپیماهای جنگی ایالات متحده تمام تأسیسات زیرساختی عراق از ایستگاه‌های آب و برق گرفته تا پل‌ها را بمباران کردند و بیش از یک میلیون عراقی را کشتند.
تقریباً ۲۰ سال بعد، با پیگیری تحولات جنگ اوکراین، مواضع نظامی و دیپلماتیک ذی‌نفعان در سطح جهانی، و شعله‌ور شدن بالقوه یک جنگ هسته‌ای که میتواند منجر به عواقب فاجعه‌بار برای جهان شود، این مقاله دوباره به ذهنم خطور می‌کند.
میدان جنگ: اروپا
به هر حال این اروپاست که صحنه اصلی درگیری هسته‌ای خواهد بود مگر اینکه تلاش‌های میانجیگرانه کنونی به ثمر بنشیند. و هرگونه «راه‌حل سیاسی» مناقشه به‌معنای پیروزی برای ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه و کشورش است، زیرا مسکو چیزی جز پاکسازی کامل عمق استراتژیک ناتو در اوکراین را نخواهد پذیرفت.
این آمریکا بود که این جنگ را برانگیخت و شعله‌ور کرد و اوکراین و مردم خوبش صرفاً قربانی نظر و اعلام جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا در بدو ورود به کاخ سفید شدند که روسیه دشمن شماره یک ایالات متحده است و پس از آن چین. او به سادگی اوکراین را به «طعمه مسموم» تبدیل کرد تا روس‌ها را وارد یک جنگ فرسایشی طولانی کند که میتواند اقتصاد آنها را از بین ببرد و از درون باعث فتنه شود.
تهدید آمریکا و اروپا مبنی بر «تحریم‌های جهنمی» یک طرح دوگانه بود: اینها یا پوتین را از حمله به اوکراین منصرف می‌کرد، یا او را تحریک می‌کرد تا دقیقاً این کار را انجام دهد. اولی به‌عنوان شکست روسیه به نمایش گذاشته می‌شود و دومی برای ورشکست کردن دولت روسیه از نظر مالی، برانگیختن شهروندان آن علیه دولت‌شان و منزوی ساختن مسکو.
اما حدود دو هفته پس از ورود اولین تانک روسی به خاک اوکراین، ساده لوحی طرح غرب کاملاً آشکار شد. نه‌تنها سرعت رسیدن مسکو به اهدافش را اشتباه ارزیابی کرد، بلکه توانایی روسیه برای مقابله با مجازات‌های غرب را به‌طور کامل دست کم گرفت. در عوض، طرح غرب باعث واکنش شدیدی شده است که اولین صف قربانیان آن ساکنان اروپا و ایالات متحده خواهند بود.
اوکراین، سنگ چخماق برای ایجاد آتش
با فرونشستن گرد و غبار، رئیس‌جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، نشانه‌هایی از شوک و هیستری نشان داد، به «ضعف» ناتو حمله کرد، گردان‌هایی از نئونازی‌های دست راستی را برای جایگزینی سربازانی که صفوف ارتش اوکراین را ترک می‌کنند، جمع‌آوری کرد، و یک فراخوان جهانی برای خارجی‌ها به میان آورد. رزمندگان به اوکراین بیایند و با روس‌ها بجنگند.
زلنسکی تاکنون متوجه شده است که ناتو فقط آماده است تا زمانی که خودروهای زرهی روسیه وارد شوند، در کنار او بایستد و شعارهای ضدِ مسکوی او را تحریک و تشدید کند. کشورهای عضو ناتو دیروز گفتند که حتی یک سرباز یا هواپیما به اوکراین نمی‌فرستند.
با افزایش سرسام‌آور قیمت نفت به حدود ۱۳۰ دلار در هر بشکه در هفته جاری، کشورهای اروپایی از‌جمله آلمان، بلغارستان و فرانسه گفته‌اند که اداره امور بدون واردات نفت و گاز روسیه میسر نخواهد بود. این سخنان اولین نشانه ملموس از شکاف در ائتلاف آتلانتیک است، و باید انتظار داشت که تا افزایش شکاف‌ها به اتحاد ناتو نیز گسترش یابد.
اروپا ظاهراً قدرت خود را از قدرت اقتصاد خود و به‌اصطلاح «ارزش‌های مشترک» نظم لیبرال رو به زوال که بر پایه دموکراسی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی است، می‌گیرد. اکنون، این عناصر یکی یکی از بین می‌روند، زیرا سانسور، اقتدارگرایی و سودجویی جنگی در کشورهای غربی حاکم شده است. ماسک‌ها افتاده است. در عوض، این «ارزش‌ها» به‌سرعت جای خود را آشکارا به احساسات نژادپرستانه می‌دهند، شهروند «مو بلوند و چشم آبی» را بر همه مردم ترجیح می‌دهند، و جنبش‌های نئونازی و افراطی را برای حفظ «نظم مبتنی بر قوانین» غرب بسیج می‌کنند.
اقتصاد قدرت است: فروپاشی اتحاد غرب
رونق اقتصادی، امنیت و ثباتی که غرب از پایان جنگ جهانی دوم از آن برخوردار است، اولین قربانی این رویارویی خواهد بود که در اوکراین شکل می‌گیرد و به‌نظر می‌رسد که فروپاشی مالی، هرج و مرج سیاسی و چندپارگی جغرافیایی درون دولتی از پیآمدهای ممکن آن باشد.
دهه‌ها تحریم‌های تنبیهی اعمال‌شده توسط ایالات متحده به‌عنوان جایگزینی برای مداخله مستقیم نظامی در کره شمالی، ایران، سوریه، کوبا و ونزوئلا به اهداف خود نرسیده است. آنها باعث «تغییر رژیم» مورد نظر نشده‌اند، و بسیار بعید است که تحریم‌های فعلی علیه روسیه، در صورت اعمال (تاکنون، هزینه نفت و گاز روسیه از طریق سیستم مالی سوئیفت پرداخت می‌شود) به‌طور کامل یا در بخش‌هایی استثنایی را ثابت خواهد کرد.
الکساندر نواک، معاون نخست وزیر روسیه در بخش انرژی، اواخر روز دوشنبه نسبت به عواقب «فاجعه‌بار» برای بازارهای نفت و گاز جهان در صورت اجرای تهدیدات آمریکا مبنی بر ممنوعیت صادرات انرژی از کشورش هشدار داد. وی پیش‌بینی کرد که این اقدامات منجر به افزایش ده برابری قیمت هر متر‌مکعب گاز طبیعی و افزایش بی‌سابقه تا ۳۰۰ دلار آمریکا در هر بشکه برای نفت خواهد شد. نواک در ادامه تهدید کرد که مسکو با توقف عرضه گاز به اروپا از طریق خط لوله نورد استریم یک، واکنش تلافی‌جویانه‌ای خواهد داشت، به‌ویژه اگر آلمان به تعلیق همتای نورد استریم ۲ خود در پاسخ به فشار ایالات متحده ادامه دهد و اگر واشنگتن نفت روسیه را ممنوع کند.
نورد استریم یک در حال حاضر ۱۰۰ درصد کار می‌کند و سالانه ۶۰ میلیارد متر‌مکعب گاز به اروپا پمپاژ می‌کند.
ایالات متحده عراق، سوریه، افغانستان و لیبی را ویران کرد و در بازسازی هیچ یک از ویرانی‌های آن شرکت نکرده است.
اما قربانی در حال حاضر اروپا خواهد بود، که اگرچه قادر به قلدری در آن کشورهای ضعیف‌تر است، امّا با قدرت جهانی بسیار بزرگ‌تر و قوی‌تری همچون روسیه به رهبری یک استراتژیست ژئوپلیتیک زیرک مانند ولادیمیر پوتین نمی‌تواند این کار را انجام دهد.
اروپا اکنون سرزمین‌های خود را به این آخرین جنگ آمریکا وام می‌دهد. این کشور با یک قدرت هسته‌ای روبرو است که با دیگر کشورهای هسته‌ای مانند چین، کره شمالی و احتمالاً هند متحد است. این بار، جادو ممکن است به سمت جادوگر برگردد و نابودی در ایالات متحده آمریکا.
