شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

گلچین تروریسم

مراجع استخباراتی وامنیتی باید در مورد ترورهای پیهم و دوامدار به مردم معلومات دقیق وقانع کننده ارائه کند نه اینکه بصورت غیر مسلکی لغت پردازی کرده با تقلید ژورنالیستی خاک به چسم وگوش مردم بزند .

استادان پوهنتونها ، محصلان ، ژورنالیستان ، صاحب منصبان قوای مسلح ، دکتوران طب ، وکلا وسناتوران ، سارنوالان و روحانیون اهداف قبلآ تعین شده تروربستها اند که به اثر اجرای عملیلات تروریستی علیه این اهداف مردم ملکی واهل بازار بیشترین تلفات را متحمل میشوند .

تروریسم بیداد میکند اما مراجع امنیتی و کشفی انرا نا پذیرفتنی ، غیر قابل قبول و عمل وحشیانه گفته رد مسئولیت مینمایند بلند ترین مقامات امنیتی بسیار مسخره امیز میگویند ( حادثه یک عمل تروریستی بود که ساعت… در … محل رخداد قضیه تحت تعقیب وتحقیق قرار دارد ) گویا کشف بزرگی را انجام داده اند ومبارزه با تروریسم را به وجه احسن پیشبرده اند .

از وضع بر می اید که دولت وتروریسم باهم در امیخته است ، باندها وشبکه های تروربستی احزاب بنیاد گرا و متکی به تروریسم جایگاه در حاکمیت دارند ، موترهای ضد مرمی وشیشه سیاه زورمندان ، مهمانخانه ها ودسته های مسلح غیر مسئول انها میتواند مورد شک قرار گیرد . صف طالبان روشن است ، اعمال انها برای مردم شناخته شده است ، همه میدانند که انها در حالت جنگی و تروریستی قرار دارند .

عدم ارائه معلومات دقیق از طرف مراجع مسئول در مورد قتل های هدفمند دو شک ایجاد میکند ؛ یا مراجع مسئول میدانند که تروریستان امیخته با حاکمیت همدستان تروریسم هستند وبنا بر نفوذ شان به مردم معلومات داده نمیتوانند ویا اینکه تغافل وظیفوی وغیر مسلکی بودن کارمندان این عرصه سر نخ های عوامل را بدست نیاورده نه در مورد تروریسم طالبانی ونه در مورد تروریسمی که به مقصد سبوتاژ صورت میگیرد چیزی نمیدانند و نمیگویند .

این حالت اسفبار مسلط بر کشور باید درهم شکسته شود ، علنیت وصراحت در گفتار وگذارشات مراجع دولتی ذهنیتها را روشن سازد . ترور صورت میگیرد ولی در بحثهای تلویزونی شبکه های شرر افگن و گمراه کننده اذهان مر م حامیان تروریسم دعوت به بحث شده رد پای حوادث وعاملان انان را می پوشانند . طالب نماهای بی ریش وبی دستار خوبترین کار تبلیغی را از همین مایکرو فونها به نفع طالبان انجام میدهند و مسئولیت همه را بدوش دولت انداخته تغیر نظام را بخاطر ختم این حالت به نفع طالبان توضیح میکنند . این شیوه دولتداری زهریست که روان مردم را مسموم میسازد .

دولت باید صریح جواب بدهد :

— آیا درین ترورها دست کسانی ذیدخل است که دولت توان افشای انها را ندارد ؟

— آیا درین ترورها مراجع خارجی دور ونزدیک دست دارند که خاموش گذاشته میشود ؟

— ایا دولت به خاطر دلیل غیر منطقی حفظ سکوت برای پروسه صلح از برملا سازی دست پاکستان و شبکه های تروریستی طالبان سکوت اختیار کرده و میگذارد این جریان ادامه یابد ؟

— ویا اصلآ صلاحیت ، ابتکار وصلابت دولت داری از دست شان رفته است ونمی توانند از جان و مال مردم حفاظت کنند .