کودتای غرب‌گرایان در اوکراین زمینه‌ساز جنگی خون‌بار در اروپا/ آمریکا سال‌هاست اروپا را میدان جنگ با روسیه می‌بیند
تحلیلگر و نویسنده آلمانی با اشاره به سند چشم‌انداز ۲۰۲۰-۲۰۴۰ آمریکا که در سال ۲۰۱۴ تهیه شد تأکید کرد که سال‌ها قبل از تحرکات نظامی مسکو در مرز با اوکراین این واشنگتن بود که وقوع جنگ در قلب اروپا را برنامه‌ریزی کرده بود.
گروه جهان خبرگزاری آنا– محمد جعفری؛ ولفگانگ افنبرگر نویسنده و تحلیلگر آلمانی در مصاحبه با آنا تاکید کرد که ایالات‌متحده آمریکا با تحت فرمان داشتن سازمان پیمان نظامی آتلانتیک شمالی (ناتو) و برنامه گسترش نفوذ این پیمان به شرق اقدام به تهیه سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ۲۰۴۰-۲۰۲۰ کرد که بر اساس بخشی از آن روسیه و چین به‌عنوان دو تهدید اصلی معرفی شده بودند.
افنبرگر قصد دارد با این پیش‌زمینه بگوید که سال‌ها قبل از اینکه مسکو تحرکات نظامی در مرزهای اوکراین داشته باشد آمریکا خود را به‌صورت جدی برای مواجهه نظامی با روسیه در خاک اروپا آماده کرده بود.
وی با اشاره به‌احتمال وقوع جنگ در اروپا می‌گوید که در ۳۰ دسامبر سال ۲۰۲۱ “پائول کریگ رابرتز” اقتصاددان، روزنامه‌نگار و معاون سابق وزیر خزانه‌داری آمریکا در دوران دولت رونالد ریگان رئیس‌جمهور سابق آمریکا، جهان را با مقاله هشداردهنده خطاب قرار داد و تأکید کرد که “سال کهنه تمام شد و در سال جدید جنگ در انتظار ماست.”
آمریکا به بهانه دفاع از مردم‌سالاری در اندیشه کشورگشایی
افنبرگر معتقد است ایالات‌متحده برای عملی کردن طرح جنگ افروزانه‌اش به دنبال بهانه بود تا اینکه توانست با سازماندهی کودتای غرب‌گرایان در اوکراین و روی کار آمدن دولتی همسو با آمریکا ناتو را به مرزهای شرقی روسیه برساند.
درواقع اعتراضات مدنی در اوکراین در فوریه سال ۲۰۱۴ به‌صورتی عجیب به خشونت کشیده شد و افراد مسلح و آموزش‌دیده به‌واقع در کودتایی تحت حمایت غرب توانستند دولت طرفدار روسیه را سرنگون کنند. تا سال‌ها روسیه هیچ تحرکی قابل‌ملاحظه نظامی در مرزهای اوکراین نداشت. اما در اکتبر همان سال ۲۰۱۴ بود که آمریکایی‌ها در سند چشم‌انداز ۲۰ ساله خود روسیه را تهدید خواندند.
آمریکا امنیت مرزهای روسیه را شرطی کرده است یا به عبارتی می‌خواهد از مسیر زمینی وارد عمل نشود تا امنیت مرزهای روسیه تأمین شود اما با در تیررس حمله موشکی قرار دادن اهداف حیاتی روسیه یا تمسک به دیگر حربه‌ها ازجمله انقلاب‌های مخملی و تحریم منافع روسیه را به خطر بیندازد
افنبرگر ادامه می‌دهد که در همان روزی که کریگ رابرتز در خصوص وقوع جنگ در اروپا هشدار داد ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه مکالمه تلفنی با جو بایدن همتای آمریکایی خود با محوریت اجرای توافق برای آغاز مذاکرات در مورد اعطای تضمین‌های امنیتی الزام‌آور و قانونی به روسیه انجام داشت. پس‌ازاین مکالمه تلفنی بود که کرملین و کاخ سفید دست به انتشار بیانیه‌هایی زدند که به تعبیر افنبرگر بهتر است هر مخاطبی خودش این بیانیه‌ها را بخواند تا بتواند به عمق نیات دو طرف دست یابد.
موضوعی که در بیانیه کرملین قابل‌توجه است تلاش روسیه برای پرهیز از جنگ و نیز دریافت تضمین برای جلوگیری از گسترش ناتو به شرق است. در بیانیه کرملین آمده است که پوتین رویکردهای اساسی پیش‌نویس معاهده روسیه بین فدراسیون روسیه و ایالات‌متحده آمریکا و توافقنامه بین فدراسیون روسیه و کشورهای عضو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی را تشریح و تأکید کرد که مذاکره بین مسکو و واشنگتن باید به ارائه ضمانت‌های محکم و الزام‌آور قانونی از سوی کاخ سفید برای گسترش نیافتن ناتو به سمت شرق و پرهیز از استقرار تسلیحاتی که روسیه را در مجاورت مرزهایش تهدید میکند ختم شود.
به‌سادگی می‌توان دریافت که کدام طرف حالت آفندی دارد و کدام طرف حالت پدافندی. این روسیه است که بر سر مرزهای خود ایستاده و این آمریکا است که در حال حرکت به شرق است. اوکراین را در یک کودتا که ظاهر انقلاب مخملی داشت فتح کرد و درصدد استقرار تسلیحات تهدیدکننده منافع روسیه در اوکراین است.
در بخش دیگری از بیانیه کرملین آمده است که پوتین تأکید دارد امنیت یک کشور باید به‌صورت یک پکیج دیده شود و نمی‌توان آن را به چند بخش تقسیم کرد و دل‌خوش به آن بود که بخشی از آن به‌دقت رعایت می‌شود و بخشی از آن احتمالا رعایت نشود.
از پاراگراف فوق نیز می‌توان دریافت که آمریکا امنیت مرزهای روسیه را شرطی کرده است یا به عبارتی می‌خواهد به‌عنوان‌مثال از راه زمینی وارد عمل نشود تا امنیت مرزهای روسیه تأمین شود اما با در تیررس حمله موشکی قرار دادن اهداف حیاتی روسیه یا تمسک به دیگر حربه‌ها ازجمله انقلاب‌های مخملی موجودیت روسیه را به خطر بیندازد.
در ادامه، بیانیه کرملین مشخص میکند که هر دو رهبر آمادگی خود را برای گفتگوی جدی و اساسی در مورد این موضوعات ابراز و تأیید کردند که مذاکرات ابتدا در ژنو در روزهای ۹ و ۱۰ ژانویه و سپس در چارچوب شورای روسیه و ناتو در بروکسل در ۱۲ ژانویه برگزار شود. همچنین در ۱۳ ژانویه، مذاکرات در سازمان امنیت و همکاری اروپا انجام شود. رؤسای جمهور آمریکا و روسیه موافقت کردند که شخصاً بر این مذاکرات به‌ویژه مذاکرات دوجانبه نظارت داشته باشند تا به‌سرعت به نتیجه برسند.
در ادامه بیانیه کرملین، بایدن قول می‌دهد که کشورش هیچ قصدی برای استفاده از سلاح‌های تهاجمی در اوکراین نداشته باشد اما تهدید کرد که در صورت تشدید تنش در اوکراین تحریم‌های شدید علیه روسیه وضع خواهد کرد.
این همان موضوعی است که پوتین به آن اشاره‌کرده بود که امنیت یک کشور قابل‌تقسیم نیست یعنی اینکه حمله‌ای علیه روسیه در کار نباشد اما از سلاح تحریم برای ضربه به مسکو استفاده شود. با روشن شدن رویکرد قلدرمآبانه آمریکا در بیانیه کرملین، افنبرگر مخاطب را با بیانه کاخ سفید هم روبرو میکند.
بیانیه کاخ سفید از همان ابتدایش خط‌ونشان کشیدن برای روسیه است. سپس به خودستایی از بایدن می‌پردازد که این رئیس‌جمهور آمریکا بود که پذیرفت مذاکرات در خصوص موضوع اوکراین صورت گیرند و باید منطقه از تنش دور باشد تا مذاکرات نتیجه بدهند. این در صورتی است که این ناتو به رهبری آمریکاست که تنش و بی‌ثباتی را به منطقه تحمیل کرده و این آمریکاست که باید از تنش‌زایی و زیاده‌خواهی پرهیز کند.
دبیر کل ناتو در شانزدهم دسامبر سال گذشته از روسیه خواست که به دیپلماسی بازگردد بدون اینکه به یاد بیاورد که ناتو رزمایشی به بزرگی یک جنگ تمام‌عیار را برگزار کرده است
افنبرگر در مصاحبه خود، گریزی به اظهارات “ینس استولتنبرگ” دبیرکل ناتو که به مناسبت کریسمس در بروکسل سخنرانی کرده بود نیز می‌زند. استولتنبرگ از آمادگی ناتو برای مقابله با هر تهدیدی احتمالی در زمین، هوا، دریا، فضا و فضای مجازی خبر می‌دهد.
وی دو هفته قبل از کریسمس با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین در بروکسل دیدار کرده بود و به وی قول حمایت داده بود. استقرار نیروهای نظامی روسیه در منطقه مرزی با اوکراین را تهدیدکننده نامیده و بی‌ثباتی در اروپا را به روسیه نسبت داده بود.
رزمایش‌های سال ۲۰۲۱ ناتو ابعادی به بزرگی جنگ داشتند
این محقق آلمانی برای اینکه نشان دهد که کدام طرف قصد تحریک و تهدید را دارد به رزمایش “دفاع ۲۱ ناتو” اشاره میکند که به‌صورت چندملیتی در مارس ۲۰۲۱ آغاز شد و تا آگوست همان سال طول کشید. این رزمایش‌ها در بیش از ۳۰ منطقه در استونی، بلغارستان، رومانی، کوزوو و چند کشور دیگر با تمرکز بر دریای سیاه برگزار شدند.
همین آقای استولتنبرگ به گفته افنبرگر در شانزدهم دسامبر سال گذشته از روسیه خواست که به دیپلماسی بازگردد بدون اینکه به یاد بیاورد رزمایشی به بزرگی یک جنگ تمام‌عیار را برگزار کرده است.
دبیر کل ناتو همچنین در مورد شبه‌جزیره کریمه اظهارنظر کرد و به روسیه هشدار داد که فکر اقدام مشابه در بخش‌هایی از اوکراین را از سرش بیرون کند.
دیدیدم که صحبت‌های دبیر کل ناتو هم مانند اظهارات بایدن پر از شاخ‌وشانه کشیدن بود.
موضوعی که افنبرگر به‌عنوان یک فعال ضد جنگ قصد واکاوی آن را در مصاحبه خود داشت بیشتر این بود که در هیاهوی تبلیغاتی غربی‌ها “جای مدافع و مهاجم” عوض‌شده است. در یک‌طرف روسیه قرار دارد که دهه‌هاست ثبات و امنیت را در منطقه برقرار کرده و نگرانی‌هایش امنیت مرزهایش است و در طرف دیگر آمریکا قرار دارد که از هزاران کیلومتر آن‌طرف‌تر به منطقه‌ای واردشده که تابه‌حال برای آن به‌غیراز تنش و بی‌ثباتی ارمغانی نداشته است.
