«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

                 یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                          (قسمت دوم)                        چرا…

ژئوپولیتیک ساختار قدرت؛ تنوع قومی و آیندهٔ دولت‌سازی در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ از رویای فدرالیسم تا کابوس بالکانیزه شدن…

آیا محمد اشرف غني د بیا راڅرګندېدو په درشل کې…

نور محمد غفوری لنډیز د ۲۰۲۱م کال د اګست له سیاسي بدلون وروسته…

برگردان، یا همان واژه‌ی شناسای عربی ترجمه

محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب دینی-فلسفی من بیش از این نه می‌دانم از گذشته‌‌های…

چرا صدای گاندی ها در کوهستان‌های افغانستان پژواک نیافت ؟

نویسنده: مهرالدین مشید جغرافیای خشونت، سیاست قبیله‌ای و غیبت ماندلاها در…

جمعبندی غیر تحلیلی از جریانات اخیر نظامی و دپلماتیک افغانستان…

آنچه سیاسیون و نظامی های پاکستان پس از حملات هوایی…

                     یک گرفتاری با مافیا

محمد عالم افتخار         و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و…

فلسفه سیاسی فردوسی و روانشناسی ترس در شاهنامه

دکتر بیژن باران نتیجه‌گیری. شاهنامه فردوسی چیزی بیش از یک…

سناریوی براندازی طالبان؛ از سوی پاکستان و ایران!؟

نویسنده: مهرالدین مشید براندازی طالبان واقعیت ژیوپولیتیک یا توهم تحلیل گران دراین…

دو کنیز در سحرگاه فلسفه یونان

Greece Philosophie.2800j. آرام بختیاری فلسفه یونان؛ افسانه و عرفان، منطق و برهان. در…

جنگی حاجی

آقای "جنگی حاجی" (به کُردی: جەنگی حاجی) با نام کامل…

 شانسی برای نجات افغانستان باقی مانده یا فرصت‌ها از دست…

نویسنده: مهرالدین مشید بیداری وجدان جمعی مردم؛ بازسازی مشروعیت سیاسی این پرسشی…

مارکسیسم قلب جوانان را تسخیر می‌کند

ا. م. شیری «چگونه یک ایدئولوژی غربی مانند مارکسیسم می‌تواند در…

عالم تنهایی 

رسول پویان  آزاد و ســرافـــرازم در عـالـم تـنهـایی  عشق و دل بیدار است تا…

هرمشکل حل گردد

امین الله مفکرامینی           2025-10-11! نازم آن قامت رسـا که نگردد خـــــــم زاِدبــــار همــتـــــــی…

جګړه او ورور وژنه د هېواد ستونزې نه شي حل…

 نور محمد غفوری سریزه نیمه پېړۍ کېږي چې په افغانستان کې جګړه…

پاکستان؛ درگیر جنگ نیابتی هند یا اسیر میراث تروریست‌پروری های…

نویسنده: مهرالدین مشید پیاله کافی؛ دیروز زهری به کام مردم افغانستان…

«
»

کرملین چیزی از تاریخ نیاموخته است!


نوشته پل کریگ رابرتز 

گزینش و تهیه از: حسین تلاش

10.03.2022


روسیه با این باور که گویا اوکراین موافقت خود را با بی طرفی اعلام کرده یا در شرف گرفتن این تصمیم بعنی گزینش بی طرفی قرار دارد، نیروهای خود را، (به دستور شخص پوتین و به نشانه حسن نیت) از منطقه کیف خارج کرد. تا قبل از خروج نیروهای روسی این نیروها کیف را محاصره کرده و حومه آن را اشغال در اشغال خود داشتند. وقتی روس ها از اطراف کیف خارج شدند، در رسانه های فاحشه غربی و شوراهای دولتی غرب، طوفانی از پروپاگاندا به راه افتاد که چه نشسته اید روس ها شکست خورده اند و به خاطر خشم از شکستی که از اوکراینی ها خورده اند، غیرنظامیان را سلاخی می کنند و دست به جنایات جنگی میزنند البته جنایات جنگی مشابه آنچه آمریکا در یوگسلاوی، افغانستان، عراق، لیبی، سومالی، سوریه، ویتنام و غیره مرتکب شده است.
تفاوت در این است که واشنگتن البته مجاز به ارتکاب جنایات جنگی است زیرا این جنایات در واقع از دید غرب جنایات جنگی نیستند، فقط اقداماتی برای ترویج «دموکراسی» هستند.
اما حقیقت این است که یک تفاوت دیگر هم بین آنها وجود دارد، جنایات جنگی واشنگتن واقعی است، در حالی که جنایات روسیه ساختگی و تبلیغاتی است.
با این حال، روس ‌ها، در عین بی ‌گناهی، واقعا حقشان است کتک مفصلی نوش جان کنند زیرا به اندازه لازم احمق هستند که دائماً در دام حماقتشان بی افتد و خود را به جهانیان شیطانی جلوه می‌دهند. 
پس از همه این اتفاقات که ما شاهدش هستیم، چگونه ممکن است کرملین نفهمیده باشد که خروج روسیه از مناطقی که در اشغالش بود به این دلیل که مذاکره و گفتگو را تشویق کند بلافاصله به عکس اش تبدیل شده و به عنوان شکست روسیه و جنایت جنگی ارتش این کشور محسوب می شود؟ آیا کرملین هیچ مشاور شایسته ای ندارد؟ علیرغم تمام ادعا های مخالف، ظاهرا کرملین همچنان معتقد است که غرب صادق است و واقعیت ها را به درستی و همانگونه که هست گزارش می دهد و به تلاش های روسیه برای یافتن راه حل مسالمت آمیز احترام می گذارد. شگفت انگیز است که هیچ کس در کرملین متوجه نشد که پس از بیرون کشیدن روس ها، اجساد، چه مرده و چه جعلی، در رسانه های غربی به عنوان مدرکی از جنایات جنگی پوتین نشان داده می شود.
من نمی دانم چرا اخبار بلومبرگ اینقدر روی هراسانه است، اما در اینجا گزارش کاملا جعلی بلومبرگ در مورد خروج روسیه از بوچا میخوانیم. بقیه رسانه های غربی هم همینطور یا حتی بدتر هم هستند:
«رئیس جمهور جو بایدن گفت: ولادیمیر پوتین باید به دلیل جنایات جنگی محاکمه شود در حالی که ایالات متحده و اتحادیه اروپا تحریم های بیشتری را برای مجازات بیشتر روسیه در نظر میگیرند – این بار به دلیل ادعای کشتار دسته جمعی غیر نظامیان که خشم در سراسر جهان را برانگیخته است. اتحادیه اروپا جنایات، از جمله شکنجه و اعدام، علیه غیرنظامیان اوکراینی را که در جریان عقب نشینی روسیه از منطقه کیف کشف شد، محکوم کرد. به گفته اوکراین، بیش از ،۴۰ غیرنظامی کشته شده در شهرهای اطراف کیف پیدا شده اند. 

جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای به نمایندگی از ۲۷ کشور عضو، نیروهای اشغالگر روسیه را مسئول کشتن اجسادی که در خیابان‌های بوچا پراکنده شده دانست. بورل گفت: مقامات روسیه مسئول این جنایات هستند آنها زمانی مرتکب شدند که کنترل مؤثری بر منطقه داشتند. قتل عام در شهر بوچا و دیگر شهرهای اوکراین به فهرست جنایات انجام شده در خاک اروپا اضافه خواهد شد.»
اوکراین که گفته می شود در حال مذاکره در مورد شرایط تسلیم خود بوده است، خروج روسیه را یک پیروزی نظامی برای خود اعلام کرد و اینگونه تبلیغ کرد که نیروهای روسی توسط مبارزان آزادی خواه و پیروز اوکراینی از این مناطق رانده شدند. این تصمیم روسیه روایتی نیست که اوکراین را برای موافقت با خواسته های روسیه تحت فشار قرار دهد.
دولت روسیه از شورای امنیت سازمان ملل خواسته است تا وضعیت واقعی بوچا را بررسی کند و به این ترتیب ضربه تبلیغاتی دیگری را به دست سازمان ملل تحت سلطه آمریکا به روسیه وارد آورد.
حتی یک بیانیه از سوی دست نشانده واشنگتن، یعنی زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین که در آن از مذاکرات با رهبری کرملین حمایت کند، وجود ندارد. کرملین ترجیح می دهد جنگ های خود را از طریق مذاکرات بیهوده ببازد. چرا کرملین کوتاه نمی ‌آید و تسلیم نمی شود؟
مداخله روسیه در اوکراین، اگر به درستی انجام می شد، می توانست به تحریکات علیه روسیه پایان دهد، تحریکاتی که در نهایت می توانستند به جنگ هسته ای ختم شوند. اما کرملین که مصمم به نشان دادن خوش قلبی خود است، نتوانست تشخیص دهد که غرب شیطان صفت به حقایق و نیت خوب اهمیتی نمی دهد.
مداخله با نیت خوب و محدود پوتین در اوکراین با این تصمیمات اخیر، منجر به شیطان سازی کامل پوتین و روسیه شد، کار به آنجا کشید که رئیس جمهور ایالات متحده خواستار محاکمه پوتین به عنوان جنایتکار جنگی شد؛ همانکاری که با افسران و کارمندان آلمانی پس از جهانی دوم در دادگاه نورنبرگ انجام شد. اگرچه هیچ مدرکی برای این ادعا و مقایسه وجود ندارد. درست مانند محاکمات نورنبرگ، شواهد واقعی مورد نیاز نیست. در رسانه های فاحشه غربی، ادعا و اتهام حکومت میکند.
جنگ فعلی یک جنگ تبلیغاتی است و کرملین پر آن شکست خورده است. ناتوانی کرملین در جنگ روانی برتری های نظامی روسیه را بی معنی می کند.
جنگ های واشنگتن بی رحمانه انجام می شود. همه چیز بمباران و منفجر می شود، از جمله عروسی، مراسم خاکسپاری، بازی های فوتبال کودکان. وقتی در جنگی همه چیز منفجر نمی شود، غرب نمی فهمد این چه جنگی است. آنچه روسیه می توانست در ۳ روز به دست آورد اکنون٬ ۴۱ روز از عمرش می گذرد. روایت تجاوز روسیه٬ در لوحه سنگی حک شده و ارتش روسیه ناکارآمد به تصویر کشیده شده است. فرصت پایان دادن به تحریکات با اقدام سریع و قاطع از دست رفت.
آیا تحریک بعدی ورود فنلاند به ناتو خواهد بود، آیا این تلاش دیگری برای انقلاب رنگی در آسیای مرکزی خواهد بود یا دادگاه جنایات جنگی خواهد بود که پوتین، لاوروف و شویگو غیابی محاکمه و محکوم خواهند شد؟
در میان همه اینها، کرملین با صادرات گاز، اقتصاد دشمنان ناتوی خود را زنده نگه می دارد.

http://www.paulcraigroberts.org
مترجم زاکانی