عشق به حقیقت٬ اقتداربخشی ذهنیت برای عدالت است...!

برخلاف فلسفه غرب در فلسفه مشرق اسلامی٬ عشق با حکمت…

جنگ و درگیری‌های خشونت‌بار: چگونه همه ما را تحت تأثیر…

جهان امروز با چالش‌های بی‌شماری روبرو است، اما یکی از…

نمک بپاش

تو هی نمک بپاش روی زخم‌ها روزی خون‌های سرخ جاری بر سیم خاردارها به…

تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

«
»

چینی‌ها باید پاسخگو باشند

دربارۀ منشاء ویروس کرونا حرف و حدیث بسیار است و ناتمام. در این بین آن نظری که دخالت انسان را در ساختار انواع ابتدایی و شناخته شدۀ ویروس کرونا که به پیدایش ورژن کنونی و عالمگیر این ویروس منجر شده است محتمل می‌داند، برای این قلم اعتبار بیشتری دارد. بخصوص اینکه معتقد باشیم که این دخالت و پژوهش و آزمایش، به قصد تهیه سلاحی بیولوژیک انجام گرفته است.
به طور خلاصه باید گفت که چینی‌ها در انستیتوی ویروس‌شناسی شهر ووهان، احتمالاً به سفارش بخش‌هایی از قوای نظامی آن کشور، مشغول ساختن و تولید به اصطلاح سلاحی میکروبی بوده‌اند که بر اثر سهل‌انگاری و نقص تمهیدات ایمنی و حفاظتی، نمونۀ دستکاری شده به بیرون از لابراتوآر نشت می‌کند و فاجعه می‌آفریند. ماجرایی شبیه به سناریوهای هالیوودی اما واقعی. مطلبی که مهم است بدانیم این حقیقت است که فقط چینی‌ها نبوده‌اند که در حال انجام آزمایش برای تولید سلاح میکروبی بوده باشند. می‌توان حدس زد که همزمان و حتی از سال‌ها سال پیش، قدرت‌های بزرگ مشغول چنین فعالیت‌هایی بوده اند و این از بدشانسی چینی‌ها است که قرعه به نام آنها افتاد. وگرنه هر کسی که به ماهیت توسعه‌طلبانۀ قدرت‌های کنونی جهان، همچون آمریکا و روسیه و انگلستان و فرانسه و حتی کانادا و مخصوصاً اسرائیل، توجه داشته باشد، می‌تواند درک کند که همزمان تمام آنها در حال انجام پروژه‌ها و آزمایش‌هایی شبیه به این بوده و هستند. به طوری که ممکن بود چنین ویروسی از لابراتوآرهای متعلق به پنتاگون یا آزمایشگاه‌های ارتش روسیه خارج شود؛ یا در نتیجۀ تحقیقات دانشمندان اسرائیلی بوجود آمده و گریخته و منتشر شود. در هر صورت این بدشانسی چینی‌ها چیزی از مسئولیت آنها کم نمی‌کند.
نکتۀ دوم اینکه باز می‌شود حدس زد که در آزمایش‌ها و دستکاری‌ها در ساختمان ویروس کرونا، با توجه به قصد و نیت نظامی و تسلیحاتی بانیان آن (یعنی تأثیرگذاری بیشتر بر نیروهای متخاصم و هدف) پایه و اساس کار در این تحقیقات، نقشۀ ژنتیک نیروهای دشمنِ فرضی بوده است. و لابد از دیدگاه چینی‌ها این دشمن فرضی باید مردم آمریکا و اروپا بوده باشند. اکنون هم شاهدیم که بیشترین تلفات و خسارت‌ها در آمریکا و اروپای غربی به وقوع پیوسته است.

حرف آخر اینکه مسببان و مقصران چنین فاجعه‌ای هولناک، با پیامدهای ناگوار انسانی و خسارت‌های عظیم اقتصادی، می‌باید پاسخگو باشند. این حادثه به هر دلیل و علتی که روی داده باشد، از جمله به قصد تولید سلاح، به سبب اهمال و بی مسئولیتی و یا سیاست‌بازی و پنهان‌کاری… در هر حال دولت چین مقصر و مسئول این بحران است. لازم است که جامعۀ جهانی با حداکثر استفاده از اهرم‌ها و فشارهای بین‌المللیِ حقوقی و سیاسی و اقتصادی، دولت چین را ملزم به جبران زیان‌های وارد شده به گروه‌های انسانی و کشورها و دولت‌ها کند. خوشبختانه این اتفاقِ بایسته، یعنی اقدام قضایی و شکایت از دولت چین، زمزمه‌هایش آغاز شده و باید امیدوار بود که رفته رفته اوج گیرد و به سرانجام و نتیجه‌ای متناسب با این فاجعۀ جهانی منجر شود.

سیامک مهر (پورشجری)

siamakmehr1960@gmail.com