چه بازی دردناک با سرنوشت انسان 

نویسنده: مهرالدین مشید  قدرت ابزاری برای رهایی انسان، نه ابزاری برای…

آیا هوش مصنوعی مسلمان است؟

عثمان نجیب من یادداشتی از یک پیش‌بینی هراس انداز در مورد…

خالق  “ قرارداد اجتماعی ” را گرامی میداریم 

میرعبدالواحد سادات  1 تتبع و نگارش از :  میر عبدالواحد سادات  دوم جولای مصادف به دوصدو چهل و هفتمین سال وفات یکی از تاثیر گزار ترین نمایندگان  عصرروشنگری اروپا و برجسته ترین نقاد آن عصر ژان ژاک روسو  است .  اندیشمندی که…

نه یک پیروزی دیپلوماتیک؛ بلکه یک اشتباه استراتژیک در هندسه‌…

نویسنده: مهرالدین مشید                              به رسمیت شناسی طالبان از سوی روسیه و…

اخراج بی رویه ی مهاجران افغان از ایران

  نوشته ی :اسماعیل فروغی       این روزها خبراخراج دسته جمعی و گسترده…

شناخت روسیه از طالبان

با خانه نشینی و بیکاری که چشم و گوش با…

داد خواهی بخاطر حق و حقوق افغانان مظلوم و داعیه…

بنام خداوند حق و عدالت مهاجرت افغانان که درطی نیم قرن…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۳)

مبارزه علیه لاسالیسم و انواع اپورتونیسم آلمانی نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مبارزه علیه لاسالیسم…

سیاست فاشیستی اخراج افغانها باید فورا متوقف شود!

هیچ انسانی غیر قانونی نیست! جمهوری اسلامی در پی شکست مفتضحانه…

اخراج ۴۳ هزار مهاجر افغان از ایران در یک روز!!

اخراج ۴۳ هزار مهاجر افغان از ایران در یک روز،…

حکومت آخوندی ایران جنایت کربلای قرن را رقم زد، یزیدان…

محمدعثمان نجیب ایران در گرمای سوزان، زمین را زیر پای هم‌وطنان…

حیات بشری را آتش فشان خاموشی به شدت تهدید میکند

نویسنده:مهرالدین مشید جهان در معرض توفانی فراتر از جنگ سوم  این پرسش…

دومین بار طی طریق در تعامل گذری انسان با هوش…

*محمدعثمان نجیب، بنیاد‌گذار مکتب دینی فلسفی من بیش‌از این نه…

درک لنینی از دموکراسی: نگاهی از سده 21

ترجمه. رحیم کاکایی یرومنکو ولادیمیر ایوانوویچ دکترعلوم فلسفه، مشاور رئیس مجلس قانونگذاری…

افغانستان در سایۀ رقابت‌های ژئوپولیتیکی جهانی ناشی از جنگ اسرائیل…

مقدمه تنش‌های دراز ‌مدت میان ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و جمهوری…

فیلسوف آس و پاس،- مدافع مالکیت خصوصی!

max stirner (1806-1856) آرام بختیاری ماکس اشتیرنر، آغاز آنارشیسم فردگرایانه. ماکس اشتیرنر(1856-1806.م) آلمانی،…

افغانستان- آموزشگاهی خونین برای ایران و همسایگان 

سلیمان کبیر نوری در این مقاله می‌خوانید: چکیده نئولیبرالیسم و استعمار؛ تجربه‌ای عینی افغانستان؛…

جنگ های جیوپولیتیک جدید و افغانستان تحت حاکمیت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید از بازگشت تروریسم تا تقابل قدرت های بزرگ در…

سید جمال الدین افغان

 فیلسوف ،دانشمند بنیانگذار نهضت فکری وجنبش آزادی  خواهی افغانستان ،اساسگذار  اتحاد اسلامی ومبارز…

  به آرمان وطن

بیا برویم کشور تا بان را بسا زیم  خا نه ی…

«
»

پس از توافق بین واشنگتن و تهران خاورمیانه در چه وضعیتی قرار خواهد گرفت؟

تمام بازیگران « خاورمیانۀ بزرگ » با نگرانی برای آیندۀ خودشان منتظر توافقات بین واشنگتن و تهران هستند. هیچکس نمی داند، هر یک در مورد تضمین ادامۀ حیاتشان نظریاتی را مطرح می کنند و خودشان را برای دگرگونی وضعیت آماده می سازند. تی یری میسان نتایج بررسی های خود را در اینجا توضیح می دهد.

| دمشق (سوریه) | 18 مه 2015
JPEG - 30.5 kb
جان کری و محمد جواد ظریف به یکدیگر چه می توانند بگویند ؟

گردهمآئی شورای همکاری خلیج، به تاریخ 14 مه در کمپ دیوید، آخرین مرحله پیش از امضای توافقات بین واشنگتن و تهران در 30 ژوئن آینده بود. دولت های خلیج (فارس) از صلح بازیافته می توانستند خشنود باشند ولی با این وجود، مثل تمام بازیگران اصلی منطقه دچار ابهاماتی بودند و از خودشان می پرسیدند که چه کسی بهای توافقات مخفیانه را خواهد پرداخت و هر یک سعی می کرد وضعیت جدید در منطقه را پیشبینی کند.

رئیس جمهور اوباما از امضای قراردادی که ضامن ادامۀ حیات رژیم های کنونی باشد امتناع کرد، و نمایندگان خلیج نیز متنی را که ادامۀ حیات دولت های آنها را تضمین نمی کرد امضا نکردند. سرانجام ایالات متحده جایگاه « هم پیمان مهم غیر عضو در ناتو » را برای آنها به رسمیت شناخت و مقادیر بسیار زیادی اسلحه به آنها فروخت.

طی سال ها، واشنگتن با اسطوره پردازی جمهوری اسلامی ایران را متهم می کرد که در حال تدارک سلاح هسته ای بوده و می خواهد تمام رژیم های عربی را سرنگون کند و کشتار جمعی مردم اسرائیل را در سر می پروراند. ولی، در مارس 2013، رئیس جمهور بارک اوباما و رهبر انقلاب علی خامنه ای هر یک هیئتی را به شکل مخفیانه برای گفتگو به عمان فرستادند [1]. پس از دو سال گفتگوی دو جانبه، واشنگتن و تهران گفتگوهای چند جانبۀ 5+1 را آغاز کردند. از این پس همه پذیرفتند که ایران بلند پروازی های خود را در زمینۀ تولید بمب اتمی در سال 1988 رها کرده، حتی اگر به تحقیقاتش در زمینۀ نظامی در راستای فن آوری اتمی غیر نظامی ادامه داده ولی هدفش تولید سلاح هسته ای نیست. 30 ژوئن، پنج قدرت شورای امنیت و آلمان باید تحریم ایران را منتفی سازند و ایالات متحده باید فوراً یک چهارم دارائی های توقیف شدۀ ایران را، یعنی تقریباً 50 میلیارد دلار از آن را پرداخت کند. در همان روز، واشنگتن و تهران خاورمیانۀ بزرگ را در چهار چوب نوعی پیمان نامه مشابه سایکس پیکو یا یالتای منطقه ای، تقسیم خواهند کرد.

موازین این تقسیم کدام است ؟

نقش روشنفکران این است که درک جهان پیرامون ما را ممکن سازند. در این وضعیت، باید بتوانیم وضعیت آیندۀ منطقه را پس از امضای قرارداد تشخیص دهیم. ولی هیچکس مایل به ابراز عقیده نیست، ابتدا به این دلیل که احتمال اشتباه وجود دارد و سپس به این علت که فرضیۀ مطرح شده می تواند خشم هر دو جبهه را برانگیزد. در واقع منطق این نوع توافقات دگرگونی در استراتژی آن است، که می تواند به خیانت نسبت به برخی هم پیمانان بیانجامد، یعنی موضوعی که نمی توانند مسئولیت آن را رسماً پذیرا باشند.

با توجه به این امر که من یک فرد آزاد هستم و برای اصول مبارزه می کنم و نه خوش آمد دیگران، در نتیجه خطر چند نظریه پردازی را به عهده می گیرم. اطلاعات سرّی در اختیار ندارم، ولی توجه شما را به موارد زیر جلب می کنم :

1) ابتدا واشنگتن در نظر داشت «خاورمیانۀ بزرگ» را با روسیه تقسیم کند. این موضوع مرکزی گردهمآئی ژنو در ژوئن 2012 بود. ولی رشد قدرت روسیه ایالات متحده را متقاعد ساخت که نمی تواند پلیس منطقه را به دولتی واگذار کند که نمی خواهد به زیر مجموعۀ امپراتوری تبدیل شود و خود را به عنوان یک قطب مستقل تلقی می کند. در نتیجه ایالات متحده با ایران به گفتگو نشست. در نتیجه، هدف استراتژیک واشنگتن در این توافق گماشتن ایران در نقشی است که در دوران شاه به عهده داشت، یعنی نقش ژاندارم منطقه. با پذیرش چنین داد و ستدی، تهران از ایده آل ضد امپریالیستی امام خمینی صرفنظر خواهد کرد. امام خمینی در نخستین سخنرانی خود وقتی که به وطن بازگشت، نظامیان را تشویق کرد که از خدمت به منافع آنگلوساکسون ها خود داری کنند و در خدمت به آزادی مردم بکوشند.

2) برای جلب توافق افکار عمومی، امضای قرارداد باید به آتش بس در گسترده ترین ابعاد بیانجامد، به این معنا که تقسیم منطقه باید به دوایر نفوذی بیانجامد. هم زمان، توافق باید به دو هدف استراتژیک ایالات متحده پاسخ بگوید : امنیت اسرائیل و کنترل منابع طبیعی استراتژیک. در نتیجه ایران باید رژیم های سلطنتی خلیج را به علاوه اردن و احتمالاً مراکش در «نیروی مشترک عرب» به پشتیبانی اتحادیۀ عرب ولی به فرماندهی نظامی اسرائیل به رسمیت بشناسد [2]. ایالات متحده نیز از سوی دیگر باید بپذیرد که عراق، سوریه و لبنان توسط ایران ثبات خود را بازیابند.

3) مانند هر توافق کلاسیک برای تقسیم، ثبات به تغییرات ارجحیت دارد، در نتیجه سرنوشت«بازترسیم» مرزها به گفتگو بستگی خواهد داشت و نه استفاده از زور. ایالات متحده باید استراتژی هرج و مرج « Chaos » را که از سال 2001 به اجرا گذاشته ترک کند. ایران نیز به سهم خود باید صدور انقلابش را بفراموشی بسپارد.  [3] روسیه به عنوان تنها قدرتی که می تواند این قرارداد را با شکست بکشاند، مداخله نخواهد کرد زیرا به فضای قدیمی شوروی بازگشته است [4]. چین به سهم خود با نگرانی شاهد هم پیمان ایرانی خود می باشد که همچون آب از لای انگشتانش فرو می ریزد، در حالی که ایالات متحده به گسترش نیروهای نظامی اش در خاور دور ادامه می دهد.

پی آمدهای احتمالی این توافق

از هم اکنون می توانیم پی آمدهای احتمالی این فرضیات را پیشبینی کنیم : سقوط دولت بنیامین نتانیاهو و جایگزین شدن اتحادیۀ دیگری که 18 سال تأخیر در بازشناسی توافقات اسلو را جبران کند، بازشناسی جهانی دولت فلسطین و صرفنظر فتح و حماس از حقوق خدشه ناپذیرشان که به شکل پنهانی با پرداخت پول جبران خسارت خواهد شد. بازنشستگی حسن نصرالله و سعد حریری از زندگی سیاسی، صلح برای سوریه، ولی استخراج گاز سوریه برای بازسازی کشور ناممکن خواهد بود، و غیره.

آتش بس عمومی به واشنگتن و تهران اجازه خواهد داد تا آزادانه در مناطق نفوذی خود حرکت کنند، با این حساب که ایران معادل ایالات متحده نخواهد بود بلکه نقش خدمتگذار را به عهده خواهد داشت. بر این اساس ایران، افراد مورد نظر خود را در عراق و سوریه و لبنان بر سر کار خواهد آورد. از سوی دیگر، ایالات متحده تلاش خواهد کرد که رژیم های سلطنتی خلیج را یکی پس از دیگری سرنگون کند، بجز قطر، و اخوان المسلمین را بجای آنها به قدرت برساند.

ترجمه توسط
حمید محوی