نوشته ی : فروغی

   تا چند روز دیگر مردم باید نماینده گان شان را برای پارلمان انتخاب نمایند .  

    کاندیدشدن فرزندان تعدادی از رهبران تنظیم ها و قوماندانان جهادی ، تعدادی از وکلای زورآور و قانون شکن موجود برای دومین و حتا سومین بار ، و کاندید شدن صد ها تن از دوستان و بستگان نزدیک وزرا ، وکلا ، والیان ، قوماندانان و جنرالان زورگو برای راه یافتن در پارلمان آینده ( که تردیدی در برنده شدن آنان نیست ) ، باز هم نخل امید را بی ثمر کرده ، همانند انتخابات های پیشین اراده ی مردم را زیرپا خواهد نمود .

  براساس یافته های آژانس خبری پژواک ” در انتخابات پیش رو، شمارى از بستگان نزدیک مقامات مختلف ریاست جمهوری و ریاست اجرایی ، برخى وزرا ، والیان ، قوماندانان امنیه ، سفرا ، ریاست شورای عالی صلح ، شورای امنیت ملی ، ریاست عمومی امنیت ملی ، کمیسیون انتخابات ، ریاست اداره امور ریاست جمهوری ، برخی نماینده ها و مشاوران رییس جمهور، اعضای مجلس نمایندگان ، مجلس سنا ، شوراهاى ولایتی ، ریاست عمومی تذكره هاى الكترونيكی ، دفترسخنگوی ریاست جمهوری ، رؤسا و معاونین ولایتی و رهبران جهادی و سیاسی ، خود را نامزد کرده اند ؛ که در آن جمله ، حبیب الرحمان سیاف پسرعبدالرب رسول سیاف ، جمال الدین حکمتیار پسر گلبدین حکمتیار و عبدالرزاق خلیلی پسرمحمدکریم خلیلی نیز شامل میباشد . “

  شکی نیست که برخی از رهبران ، قوماندانان و حاکمان زورگو و عده ی زیادی از غاصبان ، فاسدان ، دزدان و قاچاقبران موادمخدر ، می خواهند از انتخابات و اقتدار قانونی وغیرقانونی پارلمان ، به حیث ابزار موروثی استفاده ی سو۶ نموده ، به زورگویی ، اقتدار، غارت و چپاول شان ادامه دهند .

  اساساً انتخابات مظهر مردم سالاری و موثرترین وسیله ی دست یافتن به عدالت وحکومت دلخواه مردم است .

      ملت های زیادی در جهان توانسته اند به یاری انتخابات به نظامهای قبیله ای ارباب رعیتی ، سلطنت های ظالم موروثی ، به نظامهای دین سالار و متعصب مذهبی و به سیستم های فاشیستی و زورگوی ، نقطه ی پایان بگذارند .

      اما آیا انتخابات درافغانستان هم مظهرِمردم سالاری و وسیله ی دست یافتن به حکومت دلخواه مردم خواهد شد ؟

    آیا انتخابات درافغانستان توانسته است و میتواند  به زورگویی ، دین سالاری ، قوم پرستی ، تنظیم و گروه پرستی در کشور نقطه ی پایان بگذارد ؟

    به باور ناظران ، انتخابات های نمایشی و پر از تقلب درافغانستان وایجاد پارلمان های متشکل از زورگویان ، قوماندانان ، فاسدان و یا فرزندان ، دوستان و اقارب شان ، هرگز نتوانسته است و نمیتواند ، اراده ی مردم را تمثیل نموده ، عدالت ، صلح و رفاه را به ارمغان بیاورد .

    حقایق تلخ نشان می دهد ، همانگونه که طی سالهای پیشین پارلمان و دیموکراسی وارداتی امریکایی خود بستر مساعد اکثر قانون شکنی ها و زورگویی ها در افغانستان بوده است ، پارلمان آینده نیز ترویج کننده ی زورگویی ، قوم پرستی و فساد گسترده تر خواهد بود .