مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

«
»

پرسش هایی برای فکرکردن

                           نوشته ی : فروغی

   چرا ملل مسلمان جهان هر روز بیشتر از روز پیش ، از جریان زمان و از دایره ی تاریخ تمدن بشری دور و دورترمیشوند ؟ و آیا این محورگریزی از دایره ی تمدن بشری ، نقش ما مسلمانان را در اعمار یا حداقل حفاظت از کاخ تمدن انسانی ، آرام آرام به صفر تقرب نمیدهد ؟

   آنگونه که شواهد نشان میدهد ، تاکنون درهیچ کشوراسلامی حاکمیت حقیقی قانون وجود نداشته ، حس شهروندی برای ملل مسلمان جهان هنوز حسی ناشناخته و بیگانه است . تقریباً در تمام کشورهای اسلامی ، بیعدالتی ، ظلم و زورگویی به اشکال فجیع و گونه گون آن ،  به امری عادی و روزمره مبدل شده ؛ قتلها و کشتارهای خشن میان مسلمانان که اکثرن ریشه ی مذهبی و قومی دارد ، هر روز بیشتر از روز پیش میگردد .

   گذشته ازاین ، اگرصدها سال قبل ، حوزه های علمی جهانِ اسلام با تقدیم اندوخته های ارزشمند علمی توسط اندیشمندان و متفکران بزرگی چون ابن سینای بلخی ، امام فخر رازی ، ابونصرفارابی ، مولانای بزرگ بلخ ، خیام نیشاپوری ، حافظ شیرازی  و دیگران ؛ نقش موثر و سازنده ای در تکامل تمدن انسانی ادا نمودند ؛ دیگر صدها سال است که از آن موثریت خبری نیست . اکنون در بسیاری کشورهای اسلامی حتا یک دانشگاه یا پژوهشگاه معتبرعلمی وجود ندارد تا با پژوهش مستقلانه روی یک مسأله ی کوچک علمی ، در امر تکامل و تمدن بشری سهم اندکی ادا و ایفا نماید .

     حقیقت دیگراین که ، جهان اسلام آرام آرام از اندیشمندان و متفکران واقعاً ازاد و خلاق خالی شده ، کمتراندیشمند و متفکربزرگ حاضر میشوند تا پویایی ، بیداری و آزاداندیشی واقعی را تبلیغ و ترویج نمایند . اساساً متفکران جوامع اسلامی ، زیر سایه ی وهم مهلک از دین مدارانِ چماق بدست و حاکمان مسلمان نما ؛ یا از بیان حقایق و آزاداندیشی چشم میپوشند و یا به روزمره گی و مسایل درون گروهی ، درون قومی و درون مذهبی شان مشغول اند .

   پرسش اینجاست که چرا چونین شده است ؟

   آیا هرگاه اوضاع در کشورهای اسلامی به همین منوال ادامه یافته ، به بی قانونی ، بیعدالتی ، اختلافات درون گروهی و بی علاقه گی به رشد تفکر و پژوهشهای علمی نقطه ی پایان گذاشته نشود ، جوامع اسلامی آرام آرام از دایره ی تمدن بشری دور نشده ، نقش آنان در اعمار یا کم ازکم حفاظت از کاخ تمدن انسانی به صفر تقرب نخواهد نمود ؟  

  من این پرسش ها را باشما خواننده ی واقعبین و بیداردلِ این سطورهم درمیان میگذارم تا شما عزیز در زمینه چگونه می اندیشید ؟