هوش مصنوعی دیپسیک

دکتر بیژن باران پیشرفت چین در جهان چند قطبی…

غریزه در سلب عقل: دلیل نبود دولت مدرن در افغانستان...!

عقل نیروی تفکر و گوهر شناسایی حق در برابر باطل…

۲۱ و ۲۲ دلو فتح افشار

نه ماه از ورود گروه‌های جهادی در کابل می‌گذشت، از…

یادمان سیاوش کسرایی

نوزدهم بهمن ماه هر سال، روزی است که نام سیاوش…

لیبرال ها، میان ماکس وبر، و کارل مارکس

-- max weber 1864-1920 آرام بختیاری جامعه شناسی بورژوایی در مقابل جامعه…

گنج شایگان 

رسول پویان  همیـشـه ثـروت و کاخ طلا نمی ماند  شــکـوه و دبـدبـه…

همخوابگی های سیاسی نافرجام طالبان افغانستان و آخوند های ایران

نویسنده: مهرالدین مشید افتضاح دیپلوماسی هوتل محور ایران در افغانستان عباس عراقچی، روز…

عالم دگر

نوشته نذیر ظفردیــــــده از امیــــــال دنیا بسته امدر دلـــــــم…

بشدار سامی

آقای "بشدار سامی" (به کُردی: بەشدار سامی)، شاعر و فتوگرافیست…

کابل آبستن یک تحول در موجی از اختلاف های درونی…

نویسنده: مهرالدین مشید سرنوشت ملاهبت الله در گرو عصیان همرزمان و…

هم پیوندی

جهان با حفظ،نا همگونی ها یک کل به هم پیوند…

آن لوله های آب پا های ما نه؛ بلکه آرزو…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از به زنجیر کشاندن آفتابه ناوقت های شب…

هنر عشق ورزیدن....! 

" زیبایی عشق در این است که نه به چیزی…

آب در هاون کوبیدن یا سراغاز یک بازی جدید

نویسنده: مهرالدین مشید حکم بازداشت ملاهبت الله یک بازی استخباراتی و…

فتوای خرد 

رسول پویان  برون کردم به قتوای خرد تا حلقه از گوشم  بـرای…

خوشروی بؤلسه خاتینینگ

خوشروی بؤلسه خاتینینگ ، کیفیتینگ بوزیلمس چیور بؤلسه خاتینینگ، توگمنگ اصلا…

"سوسیالیسم سلطنتی"،- فیلسوف سرنوشت و زوال

Oswald Spengler(1880- 1936) آرام بختیاری اسوالد اسپنگلر،- فیلسوف راستگرا، نیهلیست فرهنگی. اسپنگلر(1936-1880م)، فیلسوف…

قلم "نی" ایکه "ناسر" ماند

نویسنده: مهرالدین مشید قلم "نی" و نشانه های بی نشانی آن آن…

در مورد ادب شفاهی  اوزبیکان افغانستان

برنامه  اوزبیکی رادیو تاشکند جمهوری اوزبیکستان در باره  کار کرد های…

پاینده باد افغانستان

میر عنایت الله سادات                                                   مدتی است که بعضی حلقات معين از…

«
»

: ټوکه

د ټاکنود پایلواود ملي یووالي د حکومت په سرپه جوړجاړی پوری می یوه ټوکه راپه یاد
.شوه ، خوکه ځینی غیرمودب الفاظ پکی وو،مابه وبښۍ
دیوه کلي یوسړی د بل کلي د کوم چامیلمه وو،کوربه میلمه ته ښه ډیره خوندوره ډوډۍ
تیاره کړیوه ، د ډودۍ ترخوراک وروسته کوربه اومیلمه دواړه د لمانځه د اداکولولپاره جومات ته ورووتل .کلی ستروو،د کلیوالوشمیرھم په جومات کی زیات وو، د اقامت تکبیروویل شو ، مقتدیانوپه امام پسی اقتداوکړه ، د دویم رکعت په سُجده کی د مقتدیانوله منځه د چا بادخطاشو آن چی اوازیی ټولوواورید.ځینومقتدیانود عادت له مخی په قھقھه وخندل،امام ھم سلام وګرځولواوپه ډیره غوسه ناکه لھجه یی له مقتدیانوپوښتنه وکړه چی داکوم خبیث وو؟ دمیلمه سره نږدی څوتنوملاته میلمه ورپه ګوته کړ.ملاله میلمه څخه غوښتنه وکړه چی ولاړشي اوله سره اودس وکړي.میلمه انکاروکړاو ویی ویل چی داکارده ندی کړی اوقسم یی وخوړچی تراوسه یی ھم اودس پرځای دی.کله چی ملااود کلي مشران پوه شول چی داسړی میلمه دی اود میلمه قدراوعزت په کاردی ،نوملاصیب ټولوکلیوالوته امروکړچی ټول دی ووځي اوله سره دی اودسونه وکړي ،کلیوال اومیلمه ټول ووتل اوټولوخپل اودسونه له سره تازه کړل اوبیرته ټولود ملاپه امامت لمونځ
اداکړ.کله چی میلمه له خپل کوربه سره د کوربه کورته ستانه شول،کوربه له ھغه څه څخه چی پیښ شوی وو خفه ښکاریدو،میلمه چی د کوربه خفه ورځ ولیده خپل ښی لاس یی د کوربه په مټ کیښوداوپه داسی حال کی چی په کیڼ لاس یی خپل بریتونه تاواول ورته ویی ویل ” څنګه شوه ، نرمی بولی که نه ؟ خپل تیزمی په ټول کلی درته تاوان کړاوپه ټول کلي می له سره اودسونه وکړل اوپه ټولوکلیوالومی درته له سره لمنځونه وکړل اوڅوک راباندی پوه ھم نه شول او…..او”. او…او
05/09/2014