با اغاز کار حکومت وحدت ملی به رهبری محمد اشرف غنی رییس جمهور کشور امیدواری ها وجود داشت که در زمان ماموریت اش وضعیت اقتصادی افغانستان بهبود یافته و مشکل فقر و بیکاری نیز کاهش خواهد یافت ، چون اقای غنی یکی از چهره های با دانش در عرصه اقتصاد دانسته می شد اما با گذشت چهار سال از حکومت وحدت ملی وضعیت اقتصادی کشور به دلیل نبود برنامه های اثر گذار اقتصادی به طرف بحران در حرکت است.

این ادعا ما را گزارش تکان دهنده سازمان ملل که در روز سه شنبه 24 میزان نشر شد مهر تایید می گذارد.

این سازمان در بخش گزارش اش گفته است که بیش از سه میلیون نفر در افغانستان با کمبود مواد غذایی مواجه اند و اگر کمک عاجل صورت نگیرد فاجعه انسانی رخ خواهد داد. بر بنیاد این گزارش بیش از ده میلیون افغان دیگر مصونیت غذایی ندارد .

بیش از این بانک جهانی و ای ام اف نیز از وضعیت اقتصادی افغانستان در گزارش های جداگانه ابراز نگرانی کرده بودند.

سطح بیکاری نیز چالش دیگری است که با اغاز کار حکومت وحدت ملی به بحران مواجه شده و ده ها هزار شهروند افغان به دلیل فرار سرمایه ها و سقوط فابریکه ها بیکار شدند.

اما سوال اینجا است که چرا با گذشت هر روز سطح بیکاری و فقر در حال افزایش است ؟

پاسخ روشن است اینکه حکومت وحدت ملی برنامه سودمند برای جلب سرمایه گذاری و صادرات افغانستان ندارد که به موارد در گزارش های رسانه های ملی و بین المللی مشاهده شده است که اتاق تجارت افغانستان و دیگر اتحادیه های صنعتی از برنامه های اقتصادی افغانستان ابراز شکایت داشته اند و هشدار داده اند که سرمایه های شان را به دلیل نبود زمینه های موثر به خارج انتقال خواهند داد که اینگونه نیز شده است.

امروز اگر یک سرمایه گذار از بیرون برای سرمایه گذاری حضور یابد با چالش های متفاوت مواجه می شود که این چالش ها از فساد سیستماتیک گرفته تا نبود زمین ، برق و قوانین دست پاگیر و مشکل آفرینی مسوولان حکومتی است .

در مورد اخیر افزایش تعرفه های گمرکی نیز سبب شده است تا ده میلیون دالر سرمایه تجار در مرز های کشور در بین کانتینر ها انتظار بماند .

با این وضعیت اقای غنی همواره تاکید می ورزد که برنامه های اقتصادی اش برای بهبود وضعیت کشور موثر است که شهروندان با دیدن دسترخوان شان این اظهارات را خنده آور دانسته می گویند این شعار ها جز برنامه های انتخاباتی چیز دیگر نیست .

اقای اخیرآ با افتتاح پروژه های کوچک مانند مسلخ و فارم های مرغداری به هر ولایت و گوشه های شهر رفته صدا از آوردن اصلاحات اقتصادی و رشد می زند که این کار نیز بر زخم مردم فقیر و بیکار صدمه دیگر است چون مردم با گوشت و پوست شان بحران اقتصادی را لمس می کنند که همه پیامد سیاست های نادرست اقتصادی اقای غنی در چند سال گذشته است.

بحث صادرات یکی دیگر از برنامه های پرنگ رییس جمهور غنی است که با پر کردن چند طیاره زیر نام دهلیز هوایی شعار میدهد اما به سادگی بهبود صادرات افغانستان را در کنار جاده های کابل مشاهده می کنیم که بهترین انگور و سیب باغداران افغانستان با نرخ شرم آور هر پاکست هفت کیلیوی به پنجاه تا صد افغانی به فروش می رسد و راه های صادراتی به پاکستان و کشور های دیگر همه با چالش مواجه است .

در این مورد حکومت باید با رسیدن فصل میوه های افغانستان در زمینه بازاریابی در بیرون از کشور اقدام می کرد و مشکلات ترانزیتی که رو به روی تجار ملی قرار دارد نیز رفع می ساخت.

موضوع دیگر که بیشتر برای سرمایه گذاران چالش افرین شده است اخاذی های بی مورد در مسیر راه ها از سوی برخی از نیرو های امنیتی و کارمندان حکومتی است که ادامه این وضعیت حلقه کار برای سرمایه گذاران را تنگ ساخته است.

با این چالش های دست و پا گیر حکومت نیز سخت در تلاش است تا کاستی هایش را با شعار های میان تهی پوش دهد و برای مردم بگوید که همه برنامه ها گل و گلزار پیش میرود . اما اقای غنی و تیم کاری اش باید بداند که مردم افغانستان پس از چهار دهه جنگ آگاه شده اند و دیگر قربانی بهانه های نخواهند شد که قربانی اصلی آن مردم فقیر و بیکار این کشور شوند.

زاهد شاداب