آغوش مادر وطن!

امین الله مفکر امینی       2024-08-12! مــرا مادر وطن ومردمش بس گرامیســـت هرکه مادروطن…

نور کهن 

رسول پویان  نـور کهن ز روزن دل جلوه گر شدست  هـور از…

بمناسبت  ۷۶ و مین  سالروز  تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر  

نوشته از بصیر دهزاد  اوضاع وخیم کنونی بین المللی، حلقه تنگ…

دادخواهی برای مهاجرین افغان که از تاجیکستان اخراج اجباری می…

من محمدآصف فقیری نویسنده و پژوهشگر و مدرس حقوق و…

عرفان در سیاست

– دکتر بیژن باران ایران از سده 19 با نپذیرفتن…

دعوت صالح به آمریکا و" هفت خوان رستم "اختلاف های…

نویسنده : مهرالدین مشید  چرخش در سیاست آمریکا یا ابزاری برای…

پردۍ ناولې پروژې ودروئ

عبدالصمد ازهر                 …

حقوق بشر 

تدقیق و نگارشی از سخی صمیم.   حقوق بشرچه نوع حقوق راگویند…

ترجمه‌ی شعرهایی از آقای "آسو ملا"

(به کُردی: ئاسۆی مەلا) شاعر کُرد زبان توسط #زانا_کوردستانی  (۱) مفت مفت‌اند، شلوار،…

فرهاد پیربال

استاد "فرهاد پیربال" (به کُردی: فەرهاد پیرباڵ) نویسنده، شاعر، مترجم،…

چگونگی شرکت هوایی آریانا در چند دهه اخیر

من محمدآصف فقیری نویسنده وپژوهشگر٬ که چندین مقاله در ژورنال…

سرنوشت ناپیدای دو هم سرنوشت

نویسنده: مهرالدین مشید مناظرۀ پیر خردمند و راهرو عیار  مردی شوریده حال…

ترجمه‌ی شعرهایی از استاد "طلعت طاهر"

(به کُردی: تەڵعەت تاهێر) شاعر کُرد زبان توسط #زانا_کوردستانی  اختیار همه‌ی  اعضای…

ترجمه‌ی شعرهایی از استاد "صالح بیچار" (به کُردی: ساڵح بێچار)…

همچون خاشاکی در باد  روزی مرگ، می‌آید و به نزد عزیزانم، می‌بَرَدم  مُبدل…

ترجمه‌ی چند شعر از خانم "#سارا_پشتیوان" توسط #زانا_کوردستانی

هنوز هم از تاریکی می‌ترسم  ولی تو دیگر از ترس‌های من…

 رهبرم

                رفتی به جاودانه ونام تو زنده است در قلبها همیشه مقام…

په کابل کې د علامه عبدالشکور رشاد بابا شلم تلین…

تېره یکشنبه د لیندۍ یا قوس پر ۱۱مه په کابل…

    نیو لیبرالیزم چگونه انسان، انسانیت و ارزش های انسانی و…

سلیمان کبیر نوری امروز، اهرمن نیو لیبرالیزم خونتا یعنی امپریالیزم خون…

طالبان دستخوش بازی های آشکار روسیه و چین و بازی…

نویسنده: مهرالدین مشید سایه ی سنگین دیپلوماسی روسیه و چین و…

اشک سیل آسا 

رفتی و با رفتنت روی غزل بی رنگ شد سکته گی…

«
»

مذاکرات تاریخی چین و تایوان بعد از ۶۵ سال

تنش زدایی در روابط ۲ سوی تنگه تایوان

چین و تایوان برای اولین بار از زمان جنگ‌های داخلی این کشور در سال ۱۹۴۹ و استقلال تایوان از این کشور مذاکرات رسمی دولتی برگزار کردند. 

به گزارش  نیویورک تایمز، نمایندگان تایوان و چین برای اولین بار از زمان جنگهای داخلی 1949 در چین و جدایی تایوان از سرزمین اصلی چین مذاکره کردند.

براساس این گزارش، انتظار می‌رود این مذاکرات نتایج ملموسی در راستای تنش زدایی در روابط دو کشور داشته باشد اما توسعه نمادین روابط دو رقیب مهمترین نکته این مذاکرات تاریخی است.

براساس این گزارش، این مذاکرات در هتلی در شهر «نانجینگ» چین که زمانی پایتخت «چیانگ کای شک» رهبر ملی گرایان چین پیش از عزیمت به تایوان بود، برگزار شد.

«ژانگ شیجون» رئیس دفتر امور تایوان در وزارت خارجه چین گفت: بهبود روابط میان دو کشور دشوار است اما باید آن را گرامی بداریم تا بتوانیم این حرکت مطلوب را حفظ کنیم.

براساس این گزارش، چین، تایوان را بخشی از قلمروی خود می‌داند و معتقد است که تایوان باید دوباره با چین متحد شود.

در سال 1995 و 1996 و در آستانه برگزاری اولین انتخابات ریاست جمهوری تایوان چین چندین موشک به آبهای اطراف تایوان شلیک کرد. در خلال سالهای 2000 تا 2008 تایوان تحت ریاست جمهوری «چن شوی بیان» با تمایلات استقلال طلبانه همواره تحت فشار دولت اصلی چین قرار داشته است.

به دنبال انتخابات ریاست جمهوری تایوان در سال 2008 و روی کار آمدن «ما یینگ ژوئه» که خواستار روابط نزدیکتر با چین است پکن رویکرد ملایمتری نسبت به تایوان اتخاذ کرده است.

تایوان و چین در سال 2010 یک توافق تجاری و چارچوب همکاریهای اقتصادی امضا کردند. این مذاکرات توسط گروههای نیمه دولتی دو طرف برگزار شد و منجر به ایجاد «بنیاد مبادلات چین-تایوان» و تاسیس «انجمن چین برای روابط دو طرف تنگه تایوان» شد.

مذاکرات اخیر چین و تایوان از این حیث حائز اهمیت است که تا پیش از این چین به علت امتناع از به رسمیت شناخته شدن تایوان مذاکرات خود را از طرق نیمه رسمی انجام می‌داد و این برای اولین بار است که پکن یک هیات دولتی رسمی برای مذاکره با تایوان اعزام کرده است.

سرزمین اصلی چین تا پیش از انقلاب کمونیستی 1949 تحت حکومت ملی گرایان به رهبری چیانگ کای شک بود اما بعد از جنگ داخلی در این کشور بین ملی گراها و کمونیست‌ها حکومت این کشور به دست کمونیست‌ها افتاد. ملی گرایان چین با فرار به تایوان حکومت مستقل تایوان را راه اندازی کردند، حکومتی که دولت چین تا کنون از به رسمت شناختن آن سرباز زده است.