هوش مصنوعی دیپسیک

دکتر بیژن باران پیشرفت چین در جهان چند قطبی…

غریزه در سلب عقل: دلیل نبود دولت مدرن در افغانستان...!

عقل نیروی تفکر و گوهر شناسایی حق در برابر باطل…

۲۱ و ۲۲ دلو فتح افشار

نه ماه از ورود گروه‌های جهادی در کابل می‌گذشت، از…

یادمان سیاوش کسرایی

نوزدهم بهمن ماه هر سال، روزی است که نام سیاوش…

لیبرال ها، میان ماکس وبر، و کارل مارکس

-- max weber 1864-1920 آرام بختیاری جامعه شناسی بورژوایی در مقابل جامعه…

گنج شایگان 

رسول پویان  همیـشـه ثـروت و کاخ طلا نمی ماند  شــکـوه و دبـدبـه…

همخوابگی های سیاسی نافرجام طالبان افغانستان و آخوند های ایران

نویسنده: مهرالدین مشید افتضاح دیپلوماسی هوتل محور ایران در افغانستان عباس عراقچی، روز…

عالم دگر

نوشته نذیر ظفردیــــــده از امیــــــال دنیا بسته امدر دلـــــــم…

بشدار سامی

آقای "بشدار سامی" (به کُردی: بەشدار سامی)، شاعر و فتوگرافیست…

کابل آبستن یک تحول در موجی از اختلاف های درونی…

نویسنده: مهرالدین مشید سرنوشت ملاهبت الله در گرو عصیان همرزمان و…

هم پیوندی

جهان با حفظ،نا همگونی ها یک کل به هم پیوند…

آن لوله های آب پا های ما نه؛ بلکه آرزو…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از به زنجیر کشاندن آفتابه ناوقت های شب…

هنر عشق ورزیدن....! 

" زیبایی عشق در این است که نه به چیزی…

آب در هاون کوبیدن یا سراغاز یک بازی جدید

نویسنده: مهرالدین مشید حکم بازداشت ملاهبت الله یک بازی استخباراتی و…

فتوای خرد 

رسول پویان  برون کردم به قتوای خرد تا حلقه از گوشم  بـرای…

خوشروی بؤلسه خاتینینگ

خوشروی بؤلسه خاتینینگ ، کیفیتینگ بوزیلمس چیور بؤلسه خاتینینگ، توگمنگ اصلا…

"سوسیالیسم سلطنتی"،- فیلسوف سرنوشت و زوال

Oswald Spengler(1880- 1936) آرام بختیاری اسوالد اسپنگلر،- فیلسوف راستگرا، نیهلیست فرهنگی. اسپنگلر(1936-1880م)، فیلسوف…

قلم "نی" ایکه "ناسر" ماند

نویسنده: مهرالدین مشید قلم "نی" و نشانه های بی نشانی آن آن…

در مورد ادب شفاهی  اوزبیکان افغانستان

برنامه  اوزبیکی رادیو تاشکند جمهوری اوزبیکستان در باره  کار کرد های…

پاینده باد افغانستان

میر عنایت الله سادات                                                   مدتی است که بعضی حلقات معين از…

«
»

لومړۍ او دوېمه بین الافغاني غونډې – ماسکو

د وحيد مژده صاحب وينا

یوازې دوې مسئلې لنډې یادوم، دا پخوانۍ تجربې دي، په کار ده چې بیا ځل تکرار نه شي.

دوستانو وویل چې غټ تحول راغلی، رښتیا همداسي ده، یوځل بیا په افغانستان کې لوی قوت “امریکا ” ماتې خوړلې ده، او دا لومړی ځل نه دی چې موږ د داسی یو حالت شاهدان و اوسو. 

دلته پوښتنه پیدا کیږي چې د دې لویو قوتونو “انګلستان، پخواني شوروي اتحاد او امریکا ” له ماتولو وروسته زموږ لاسته راوړنه څه ده؟

موږ انګریز ته ماتې ورکړه، حاصل یې په هیواد کې یو ډیکټاټور نظام منځته راتلل و، او د استعمار ځای ډیکټاټور حکومت ونیو. دارنګه روسان مو له افغانستان څخه وشړل، حاصل یې دلته خپلمنځې کورنۍ جګړه شوه.

لویه ستونزه داوه چې زموږ رهبران هغه وخت ډیر مغروره شول، فکر یې کاوه چې ابر قدرت “پخواني شوروي اتحاد ” ته یې ماتې ورکړي، نور نو د هیڅ ډول دسیسې او توطیې جرائت څوک نه لري، خو د روسي لښکرو له وتلو وروسته موږ ولېدل چې څه ډول نورو هیوادونو زموږ په کورنیو چارو کې مداخلې وکړې او موږ په کوم ډول سرنوشت اخته شوو.

د روسانو د ماتې د وخت تجربه باید له یاده ونه باسو، مغروره نه شو، فکر ونه کړو چې موږ لوی قوت “امریکا ” ته ماتې ورکړه؛ نور نو موږ د نورو په دسیسو کې نه ګیر کیږو، داسي نه ده.

دویمه مسئله داده چې د تاریخ اوږدو کې موږ له یوې بلې ستونزې سره مخ وو، هره ډله چې د وسلې په زور راغلي او واک ته رسیدلي، فکر به یې وکړ چې افغانستان د دوی لپاره جنګې غنیمت او خلک یې د جګړې اسیران او غلامان دوی ته پاتې شوې، نور نو دا خلک د نظر ورکولو حق نه لري، یوازي موږ به د دوی د برخلیک پریکړې کوو.

په کار ده چې نور له دي ترخو تجربو زده کړه وکړو، افغانستان جنګې غنیمت ونه ګڼو، دا د ټولو ګډ کور دی، ټول افغانان په دي ګډ کور کې په عزت د ژوند کولو حق لري.

تمه ده چې داغه ناسته د افغانستان د خلکو لپاره له تورو شپو د رڼا لور ته راوتلو لامل شي، او خدای ج دي داسي حالت راولي چې نور کومه میرمن په خپل میړه او یا زوي پسې د هغوی د وژنې له امله اوښکې توی نه کړي.

یادونه: لیکنه د “لومړۍ او دوېمه بین الافغاني غونډې – ماسکو” کتاب له متن څخه؛ یاد کتاب تازه چاپ شوی.