په افغانستان کې مې ډیر کم خلک لیدلي وو ، چې د جمهور ریس او یا صدراعظم ، یا وزیرانو یا والیانو په سویه باید تل فریبکاره – دغلباز او نیرنګ بازه وي ، خو د هغو وخته چې د ظاهر شاه سلطنت را نسکور شوو د فریبکاریو او نیرنګ بازیو لړۍ هم پراخه شوه ، د ظاهر شاه فریبکاری او نیرنګ بازی بیرته داود خان ته او دداود خان څخه د خلک دیموکراتیک رژیم زمامدارانو او مخصوصا د مجاهدینو په دوران کې د فریب ، نیرنګ او دغلبازیو سلسله دغو فریبکارانو – دغل بازانو او نیرنګ بازانولکه ( مجددي – ربانی – کرزي – اشرف غنی او ډبل عبدالله او دهغوی معاونینو ته ورسیده ) اوس غوږونه وکړل ، اوږدې تصبیح ېې پیدا کړې ، او داسې کارونه مجاهدینو او رهبرانو ېې بیا طالبانو وکړل چې د ( بنډل بیان – لیرړس بیان – شیخ البیان – حدیث البیان ) په اوراقو کی هم ما نه وو لوستي او نه می د بل چا نه اوریدلي وو ،خو نني دوه فرعونان – دوه لافوکان – دوه لاټوګان – دوه د ملی وحشت – دغه د اتلافی موازی حکومت مشران ( ع او غ ) په ډیره بې شرمۍ – په ډیره بی حیايي – په ډیره دیده درايي – او بل اخره په ډیر شرم آورشکل خلکو ته په رڼو سترګو – په رڼاورځ – د خلکو په وړاندې فریب او بازی ورکوي د کمپاین د شروع نه ېې چې تهداب په فریب او چال او نیرنګ کیښودلو بیا تر ننه زموږ بیچاره – صاف – صادق او قلم به دسته – روشنفکران ملکی او نظامیان غولوی ، شرم – حیا – وجدان – میړانه – غیرت – افغانیت ددوی یوه په وجود کی نشته او ټول د صفر په صوات سره ضرب شوي دی ؟؟؟ که درواغ وایم نو لطفا د برقی تذکرو د نه ویشلو او د افغان د کلمی نه صرف نظرکولو ته ددغو دوو بیشرمانو ډیر ښه متوجه شۍ ، سرتاسر خلک ناری او سوری وهی چې د افغان کلمه باید ذکر شي ، د چا نه ډا یژۍ (( د عطامحمد نور نه ؟؟ د بیژن نه ؟؟ – د عظیمی وکیل د پارلمان نه ؟؟ د اسماعیل خان نه ؟؟ یا دیوه بل کوم خاین یا وطن فروش نه ؟؟ )) اشرف محمد خانه ته د چا ریس جمهور ېې ؟؟ ریسجمهور ېې که نه ؟؟؟ قووای مسلح لرېې که نه ؟؟؟ سرقوماندان اعلی ېې که نه ؟؟ دقاطعیت – جدیت – نظم – دسیپلین – میړانېې په اصولو او مفاهمو پوهیژې که نه ؟؟ زه که ریس جمهور واۍ او زما خبره صدراعظم نه وۍ منلې فورا می برطرفه کولو ، هرچا چی زما د امر او فرمان پرضد عمل کړۍ وو هغه می برطرفه کول او محکمی ته می سپارل ، دلته ما انارشی ، مذبذبتوب ، سازش ، توطیو ته هرګز اجازه نه ورکوله ، وطن ته -ادارې ته – ارامۍ ته – دخلکو رهبرۍ ته ( جدي او خاص تصمیم ) په کار وو او دی ، ډیر په لوړ اواز ، ډیر په تند غږ ، ډیر اریګه مه چیغی مه وهه فقط اداره او د اداری جیلب په لاس کې واخله ، ریس اجرایه او پارلمان دواړه رخصت کړه ، نظامی حکومت اعلان کړه او هر څوک چې اندکترین مخالفت در سره وکړي فقط په دار ېې اویزاند کړه ، نه وینې چې هره ورځ څو سربازان – افسران او ملکی کسان وژل کیژي او جنازی ېې باریژي او په خاورو منډل کیژي او څومره ماشومان یتیمان کیژي او ښځې ېې کوڼډې کیژي او تاسې دواړه بیتفاوته ، خاموش ناست یاست ، څومره به خلکو ته فریب ورکوۍ ، ګرګ امد – ګرګ امد بل اخره لیوه زموږ خلک تباه کړل نور باید خلک په خپله د تاسې فریبکارانو او دغل بازانو او نیرنګ بازانو لکۍ در لڼډه کړي او دواړه په ارګ کی په دار اویزاند کړي ، دا اصول دی – دا د طبیعت قانون دی- دا اجتماعی قرارداد دی ، او دا تقدیر دی نه بدلیژي .