عشق به حقیقت٬ اقتداربخشی ذهنیت برای عدالت است...!

برخلاف فلسفه غرب در فلسفه مشرق اسلامی٬ عشق با حکمت…

جنگ و درگیری‌های خشونت‌بار: چگونه همه ما را تحت تأثیر…

جهان امروز با چالش‌های بی‌شماری روبرو است، اما یکی از…

نمک بپاش

تو هی نمک بپاش روی زخم‌ها روزی خون‌های سرخ جاری بر سیم خاردارها به…

تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

«
»

حاتم بخشی حکومت وحدت ملی

                           نوشته ی : فروغی

    درحالی که هرروز تعدادی از هموطنان و سربازان بیگناه ما بیرحمانه توسط طالبان بقتل میرسند  و در موقعیتی که گروههای مختلف تروریستی اسلامی از جمله طالبان هنوز حاضر به مذاکره  با دولت کابل نبوده و تمام بسته ی پیشنهادی صلح را  ” توطئه ” می خوانند ؛ رییس جمهور افغانستان با حاتم بخشی تمام ، در یک جاده ی یکطرفه ، آغوشش را بروی انتحاریون باز نموده اعلام نموده اند که :

    اگر رهبران طالبان با دولت مذاکره نمایند ــ  زندانیان شان را آزاد نموده ، دفتر رسمی و حزب سیاسی شان را برسمیت شناخته ، دسترسی آنانرا به رسانه ها و پاسپورت مساعد ساخته ، از لیست سیاه خارج شان میکنند و همه ی شان را کار ، زمین و ملک می دهند .

    این بلندپروازی و حاتم بخشی رییس جمهور ، اگر از یکسو میتواند کمک نماید تا فقط بخشی از گروههای هراس افگن را که وظایف ( !  ) شان به پایان رسیده است ، در کنار رییس جمهور جا داده ، موقعیت گروهی و قومی او را برای انتخابات آینده تقویت بخشد  ، اما بیشتر مصرف تبلیغاتی داشته ،  هدف اش جلب کمکهای بیشتر جامعه ی جهانی برای چهارمین حکومت فاسد درجهان میباشد .

    همانگونه که قبلن باربار حامدکرزی و محمد اشرف غنی با طرح ها و وعده های چرب شان ، از کنفرانسهای بین المللی به نفع گروههای فاسد مافیایی – جهادی سود برده اند ؛ اینبار نیز ماهرانه میخواهند با کسب باورِ کمک کننده گان بین المللی ، کیسه های دزدان داخلی و خارجی را بیشتر از پیش پر از زر نمایند .

    استقبال گرم کشورهای ثروتمند اروپایی و سازمانهای بین المللی کمک کننده ی افغانستان گواه این است که تیر رییس جمهور به نشانه اصابت کرده است .

    طالبان به صلح بپیوندند یا نپیوندند ، با این ترفند زمینه ی جلب و جذب ادامه ی کمکها مساعد گردانیده شده و هرگاه ضرورت بیفتد ، عده ای از طالبان را هم همانند گلبدین حکمتیار و نفراتش در کنار خود جا خواهد داد  تا هم در سیاستهای روزمره از آنان سود ببرند و هم در انتخابات آینده ایشان را در کنار خود داشته باشند .

    ناظران مسایل افغانستان به این باور اند که در نبودِ استراتژی معین برای صلح و اختلافات درونی عمیق میان رهبران و قدرتمندان حکومت ، هر بسته ی پیشنهادی صلح ، شعار میان تهی بیش نبوده ، اذهان عامه را به بیراهه می برد و عمر بی ثباتی و فساد را در افغانستان طولانی تر می سازد .