عالم تنهایی 

رسول پویان  آزاد و ســرافـــرازم در عـالـم تـنهـایی  عشق و دل بیدار است تا…

هرمشکل حل گردد

امین الله مفکرامینی           2025-10-11! نازم آن قامت رسـا که نگردد خـــــــم زاِدبــــار همــتـــــــی…

جګړه او ورور وژنه د هېواد ستونزې نه شي حل…

 نور محمد غفوری سریزه نیمه پېړۍ کېږي چې په افغانستان کې جګړه…

پاکستان؛ درگیر جنگ نیابتی هند یا اسیر میراث تروریست‌پروری های…

نویسنده: مهرالدین مشید پیاله کافی؛ دیروز زهری به کام مردم افغانستان…

مذاکره هیئت های افغانستان و پاکستان

در ترکیه از دید حقوق بین الملل عمومی این نشست‌ها برخاسته…

خُردشدن کرزی نزد پرویز مشرف و خُردساختن کشور، توسط کرزی…

بازخوانی تاریخی نه چندان دور محمدعثمان نجیب من در دوران نخست حکومت…

احمدشاه بابا

احمدشاه بابا نومیالی اتل، غښتلی، توریالی او پیاوړی ملي شخصیت:  احمدشاه…

«چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستان

نور محمد غفوری «چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستانبازاندیشی در ایدئولوژی…

تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

تروتسکی در تاریخ اندیشه سیاسی چپ

leo Trotzki ( 1879- 1940 )  آرام بختیاری سنت ترور سیاسی با…

پاسخ  ما

میر عبدالواحد سادات پاسخ  ما  : بر مبنای وجدان ملی و ندای…

قهرمانی تیم فوتسال؛ نمادی از وحدت ملی و امیدی برای…

نویسنده: مهرالدین مشید شگفتن گل های لیخنند در سرزمین به تاراج…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش چهارم و آخری)  ۷. ویژگی‌های فرهنگ سیاسی مطلوب برای…

ارسطو

نوموړی د لرغوني یونان او لوېدیځې نړۍ یو له لویو…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش سوم) ۶. چالش‌ها و راهکارهای تحول فرهنگ سیاسی در…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش دوم)  ۴. وضعیت کنونی کلتور سیاسی در افغانستان در پرتو…

بیایید هموطن!

امین الله مفکر امینی       2025-12-10! بیــــا هموطن با هم یکی گردیم تا…

ما با پاکستان مشترکات نداریم !

مدتیست که عده ای نام از مشترکات میان افغانستان و…

«
»

تودې غونډې؛ سړې پايلې

د افغان سولې د بهير د څلور اړخيزو غونډو؛ چې پاکستان، افغانستان، چين او امريکا پکې ګډون لري، د جوړولو پرېکړه د تېر کال په دسمبر کې په اسلام اباد کې د پاکستان په کوربه توب د افغانستان په اړه د ايشيا زړه په کنفرانس کې شوې ده. د دې لړۍ لومړۍ غونډه د جنوړۍ په يوولسمه په اسلام اباد كې ترسره شوه. په دې ناسته کې د همغږۍ څلور اړخيزې غونډې د کار لپاره شرايط تصويب او په افغانستان کې د سولې او پخلاينې بهير د مخته وړلو په موخه د منظمو غونډو پر روانو ساتلو هوکړه وشوه. دغه راز پرېکړه وشوه چې په دې اړه دويمه غونډه به د مرغومي په ٢٨مه په کابل کې جوړه شي. دويمه غونډه په کابل کې ترسره شوه او يوازې دومره وشول چې طالبانو سره د خبرو د پيلولو لپاره د لارې پر نقشې خبرې وشوې. همداشان پريکړه وشوه چې درېيمه غونډه به د سلواغې مياشتې په ۱۷ مه نېټه په اسلام اباد کې ترسره شي. دريمه هغه هم ترسره شوه او وروسته له ډيرو هڅو دې پايلې ته ورسيدل چې له طالبانو سره د سولې خبرو اترو پر «نقشې» موافقه وکړي. د تيرو غونډو په څېر په دې غونډه کې هم د راتلونکې څلور اړخيزې غونډې نيټه وټاکل شوه چې له مخې به يي کابل د فبروري میاشتې د بلې څلور اړخيزې غونډې کوربه وي.

اوس په تازه کې راپورونه وايي کابل به راتلونکې اوونۍ د څلور اړخیزې ناستې کوربه وي. د پاکستان د بهرنیو چارو وزارت ويلي دغه غونډه به د راتلونکې سې شنبې پر ورځ په کابل کې وشي. سرچينه وايي د څلور اړخیزو ناستو په راتلونکې غونډه کې به د افغان حکومت او طالبانو ترمنځ د مخامخ خبرو د پیلیدو پر عملي لارو چارو او دغو خبرو ته پر جوړ شوی میکانیز خبرې وشي.

دا يو حقيقت دی چې افغان ولس غواړي د سولې د خبرو اترو پايله يوه سياسي پرېکړه وي، چې په افغانستان کې د زورزياتي په ختمېدو او د يوې دوامداره سولې په رامنځته کيدو تمام شي. خو که د دغو څلور اړخيزو غونډو تيرو دریو هغو او په تير کې له افغان سولې پروسې سره د پاکستان نيت ته وکتل شي؛ نو له راروانې څلورمې څلور اړخيزې غونډې هم د هيلو مزې شليږي. د پاکستان په نيت ځکه باور نه شي کیدای چې په تير کې يي د افغان سولې پروسې ته پراخ خنډونه رامنځته کړيدي. ښه بيلګه يي د سولې لومړي پړاو خبرو د ډپ کولو لپاره د طالب مشر ملا عمر د مړينې خبر خپرول دي چې دوه کاله وړاندې مړ شوی و خو پاکستان د ځانګړي موخې په پار په حساس وخت کې خپور کړ. پخوا د سولې راوستو له پاره هيلې يو څه غوړېدلې وې، چې ګواکي کېدای شي د سولې خبرې پر مخ لاړې شي او يوې پايلې ته ورسيږي، خو د ملا عمر د مړينې د خبر په خپرېدو سره دغه هيلې ختمې شوې.

همداراز د څلور اړخيزو غونډو پايلو ته په کتو داسې څرګنديږي چې دا غونډه به هم تش د کاغذ پر مخ په ژمنو وڅرخي او کومه عملي پايله به ونه لري. دا تيرې درې څلور اړخيزې غونډې چې ترسره شوي دي؛ په کې د چين او امريکا رول هم تر ډیره د پاکستان په ګټه دی او افغان لوري ته يي کوم شه زیری نه دی درلودلی دی. اصلاً په دغو غونډو کې د امريکا او چين د پاکستان د استازو په څېر معلوميږي. هر څه چې پاکستان وايي؛ دوی يي ورسره تايدوي. افغانانو چې کومه هيله له امريکا او چين څخه درلوده چې دوی دواړه هيوادونه به په پاکستان فشار راوړي څو د افغان سولې پروسه کې د ژمنو پر ځای عمل وکړي؛ هغسې ونشو. دوی دواړو هيوادونو تر اوسه داسې کوم خاص فشار په پاکستان نه دی راوړی چې پر اساس يي د پاکستان په نيت کې بدلون راغلی وي. نو فلهذا له راتلونکې غونډې هم ډيرې تمې نه شي کيدلای.

همداشان که څه هم د طالب مشر ملا عمر له مړينې وروسته د طالبانو په ليکو کې درز رامنځته شوی دی؛ په دې وروستيو کې هم د طالبانو د خپملنځي اختلافاتو راپورونه ورکول کيږي. د طالبانو د پاشل کید تر شاه د پاکستان لاسونه ښکاري چې غواړي يو ځل بیا د سولې پر مخ یو بل خنډ رامنځته کړي. اوس مهمه موضوع داده، چې له څلورمې څلور اړخيزې ناستې وروسته به د مخالفانو کومې ډلې په خبرو کې ګډون کوي او که نه؟ که ګډون کوي نو د دوی غوښتنې به څه وي؟ آيا د دوی د غوښتنو پلي کول د افغانستان د حکومت په وس کې دي که نه او يا لږ تر لږه نړيواله ټولنه کولای شي د مخالفينو غوښتنې ومني که نه؟

دا هغه پوښتنې دي چې وخت به يي ځواب ووايي.

لیکنه : خوشحال آصفي