تجزیه و تحلیل شیمیایی دروغ‌های آمریکایی در مورد عراق و اوکراین
ایگور شومیکو (IGOR SHUMEYKO)
ا. م. شیری
دروغ به خون تبدیل می‌شود
۲۰ سال پیش، در ۵ فوریه ۲۰۰۳، کولین پائول، وزیر امور خارجۀ آمریکا، «گران‌ترین لولۀ آزمایشگاه تاریخ بشر» را در شورای امنیت سازمان ملل متحد نشان داد. دونالد ترامپ که اساساً شمردن پول را بلد است، بعداً در این باره گفت: «بدترین اشتباه تاریخ کشور ما ۷ تریلیون دلار ارزش داشت».
تسلیحات کشتار جمعی عراق که پائول مطرح کرد، پیدا نشد و «لوله آزمایش پائول» به نماد سیاست قرن ۲۱ تبدیل گردید.
پس از آن، رادیو «اکو مسکوا» (پژواک مسکو) این سخنان پائول را پخش کرد: «هیچ چیز خطرناکی در آنجا وجود نداشت، فقط یک دروغ بود که قرار بود شبیه یک سلاح بیولوژیکی یا شیمیایی معرفی شود. ما می‌خواستیم نشان دهیم که اگر واقعاً وجود داشته باشد، مقدار کمی از این دارو چقدر می‌تواند خطرناک باشد». این دروغ وزیر خارجه آمریکا به قیمت ۷ تریلیون دلار باضافۀ جنگ علیه محکومیت دروغ و تولد گروه داعش (ممنوعه در روسیه) از بقایای ارتش عراق تمام شد. و اکنون نه عراق، بلکه اوکراین در شرایط آزمایشگاهی قرار دارد. دروغ دوباره به خون تبدیل می‌شود.
و این هم متن پیاده شدۀ سخنان پائول: «کمتر از یک قاشق چای خوری سیاه زخم خشک، تقریباً به همان اندازه، این مقدار تقریباً یک قاشق چای خوری است. کمتر از یک قاشق چای خوری سیاه زخم خشک در یک پاکت، مجلس سنای ایالات متحده را در پاییز ۲۰۰۱ تعطیل کرد».
بلی، در متن سخنرانی پائول کلمۀ «ساختگی» وجود ندارد. اما بحث در مورد محتویات لوله آزمایش، کلماتی را که پائول در آن زمان به زبان آورده بود، کاملاً پنهان کرد: «کمتر از یک قاشق چایخوری سیاه زخم خشک (سیاه زخم) در یک پاکت، سنای ایالات متحده را در پاییز ۲۰۰۱ تعطیل کرد»!
این مسئله شبیه «پروندۀ امریتراکس» (Amerithrax) بود: در سپتامبر ۲۰۰۱، نامه‌های آلوده به سیاه زخم به چندین رسانه و دو سناتور دموکرات پست شد. ۲۲ نفر مبتلا شد. پنج نفر از آنها مُرد. پائول یک نقاشی ترسیم کرد: «یک قاشق چای خوری پودر مجلس سنا را تعطیل کرد»! دنیا باید از وحشت خشک می‌شد…
ادارۀ تحقیقات فدرال آمریکا تصریح کرد: «این یکی از بزرگترین و پیچیده‌ترین تحقیقات در تاریخ ایالات متحده بود». پس از آنکه بروس ادواردز آیوینز مظنون شناخته شد، همه چیز مانند لی هاروی اسوالد اتفاق افتاد. در ۶ اوت ۲۰۰۸، او «در پروندۀ آمریتراکس مجرم شناخته شد» و یک هفته قبل از آن، او … مصلحت‌اندیشانه خودکشی کرد.
«پیچیده‌ترین تحقیقات در تاریخ ادارۀ تحقیقات فدرال» حتی سعی نکرد به عراق برسد. هیچ چیز فراتر از ایالات متحده نرفت. کاملاً در داخل آمریکا باقی ماند.
اجازه بدهید پوچی را که به ما القاء می‌شود، تقویت کنیم. در آستانۀ انتخابات میان دوره‌ای آمریکا (نوامبر ۲۰۲۲) همسر نانسی پلوسی (حزب دموکرات) رئیس کنگرۀ آمریکا ترور شد. شخصی با چکش پُل پلوسی را مورد اصابت قرار داد و بایدن بلافاصله اعلام کرد: «به نظر می‌رسد هدف این حمله خود نانسی بوده است». رئیس جمهور خواستار «محکومیت خشونت سیاسی» شد و تسلیت گفت: «پُل پلوسی احساس بهتری دارد». دموکرات‌ها نیز حال بهتری داشتند: در میان موج همدردی با «قربانیان خشونت سیاسی»، از شکست در انتخابات اجتناب کردند. طبق «روش پائول»، بایدن همچنین می‌توانست یک چکش رمزی را روی سکو بلند کند و با اشاره به نشانِ چین بگوید: «ببینید! آنجا، همان چکش دقیقا در کنار داس است! نانسی، رئیس کنگره و همسر قربانی نگون بخت، روز قبل به تایوان پرواز کرده بود و باعث عصبانیت استادان چینی چکش شده بود. در نتیجه…»
دنبالۀ دروغ‌های پائول در سازمان ملل متحد، همان خط ممتدی است که با «پودر سفید» تا اوکراین کشیده می‌شود…
متن پیاده شدۀ سخنان کولین پائول را تا آخر می‌خوانیم: «بنا به ارزیابی کمیسیون ویژۀ سازمان ملل متحد ناظر بر کنترل سلاح‌های کشتار جمعی عراق، صدام حسین می‌تواند ۲۵۰۰۰ لیتر تولید کند، که اگر به صورت خشک تغلیظ شود، این مقدار برای پر کردن ده‌ها و ده‌ها هزار قاشق چایخوری کافی است…». بنابراین، معلوم می‌شود که «سلاح‌های کشتار جمعی» عراق می‌توانست ۱۰۰۰۰۰ سناتور آمریکا را مسموم کند و مجلس سنای آن را تا چندین قرن تعطیل کند!
تا اواسط بازرسی‌های کمیسیون ویژۀ سازمان ملل متحد ناظر بر کنترل سلاح‌های کشتار جمعی عراق، اسکات ریتر که اکنون نه در ارتباط با پروندۀ عراق، بلکه در رابطه با اوکراین مشهورِ جهان است، بازرس اصلی بود. ریتر کار خود در مورد عراق را در فیلم مستند «روی شن‌های روان» (۲۰۰۱) توضیح داد. او مدعی شد که عراق سلاح کشتار جمعی ندارد! شهادت او در کنگرۀ آمریکا طوفان به پا کرد و سپس فروکش کرد.
آنها دیگر بخاطر دروغ‌های خودشان شرم نمی‌کردند. واشینگتن تایمز در مورد عراق نوشت: مهندسان سیا که به عنوان تکنسین‌های سازمان ملل کار می‌کردند، بدون اطلاع رهبری کمیسیون ویژۀ سازمان ملل متحد ناظر بر کنترل سلاح‌های کشتار جمعی عراق، تجهیزاتی را برای جاسوسی از اهداف عراقی تعبیه کردند. این کار، یادآور کار مأموریت سازمان امنیت و همکاری اروپا در دونباس است: کارکنان این هیئت به عنوان گرادهندگان توپچیان اوکراینی عمل می‌کردند.
اسکات ریتر در مورد اوکراین می‌گوید: «قتل‌عام در بوچا توسط خود اوکراینی‌ها… حتی قبل از جنگ در دونباس در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲، در سال ۲۰۱۴ سازماندهی شد و وضعیت فعلی اوکراین یک درگیری نیابتی است. این درگیری نیابتی بالاتر از دروغی است که به گوش میخائیل گارباچوف خواندند و وعده دادند که اگر روسیه از آلمان شرقی خارج شود و ۴۰۰۰۰۰ سرباز خود را از آنجا خارج کند، ناتو یک وجب هم به شرق گسترش نخواهد یافت. این عبارتی بود که جیمز بیکر وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده استفاده کرد. ایالات متحده اکنون نیز همان هدف را دنبال می‌کند که در دهۀ ۱۹۹۰ دنبال می‌کرد. اوکراین را مثل گوسفند قربانی کرده‌اند، اما روسیه با قاعدۀ آنها بازی نمی‌کند. روسیه نه تنها امتیاز نخواهد داد، حتی پیروز خواهد شد… این دقیقاً همان چیزی است که روسیه به دست خواهد آورد. غرب شکست خواهد خورد و اوکراین نابود خواهد شد…»
اعتبار اسکات ریتر، کارشناس سازمان ملل متحد حتی قبل از سال ۲۰۰۳ تضعیف شد. او متهم بود: ریتر با «رفتار کودکانه»، یک «افسر پلیس مخفی»، در گفتگوها مثل دخترهای ۱۵-۱۶ ساله صحبت می‌کند». ریتر شش ماه خدمت خود را تمام کرد و سپس کولین پائول، وزیر امور خارجه نظر یک «کارشناس» ویژۀ منتخب- «یک مهاجر عراقی مقیم آلمان» را به سازمان ملل اعلام کرد (بسیار عالی!).
در سال ۲۰۰۳، به گفتۀ خبرچینِ معتمد پائول («یک تبعیدی قابل اعتماد عراقی به ما گفت…») در خاورمیانه یک جنگ رخ داد. تلفات عراق در آن جنگ تقریباً ۶۲۰۰۰۰ نفر، تلفات آنگلوساکسون‌ها: ایالات متحدۀ آمریکا- ۴۵۰۷ نفر، بریتانیا – نفر۱۳۹ نفر و جنگ‌افزار کشتار جمعی یافت شده در عراق (خواه به کیلوگرم، خواه به «قاشق چای خوری» وزیر امور خارجه ایالات متحده) برابر ۰.۰۰۰۰ بود…
آری، دنیا واقعاً بر حسب دروغ‌های آمریکایی اداره می‌شود: زمانی در مورد گسترش ناتو به شرق، سپس در عراق و اکنون در اوکراین؟
نقل از تارنمای بنیاد فرهنگ راهبردی
۱۱ بهمن- دلو ۱۴۰۱
