یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

سقراط، تیشه‌زنی به ریشه‌‌ی دانایی

دیدگاهی از مکتب دینی-فلسفی من بیش‌ از این نه می‌دانم. در…

«
»

بــاده فـــــروش

مــا بـــاده فـــــروشـیـــم  ونـشــــد بـــاده خـــــری

ازبـــاده خـــران هــیـــــــچ نـبــاشـــــــد خــبـــری

 

دیـــدم کــــه بـســی خُـمـار افـتــــاده بـــه شـهــــر

یــا گــیــچ بـــودنــــد یــا کـــه نـــدارنـــد خــبـری

 

یـک جـمـعـی سـرا سـیـمـه بـه هــرســو مـیـرفــت

وان جـمـعـی دیـگــرنـشـسـتـه کـاکـُـل بــه ســـری

 

دی رفـــت وصــبــا چــنــا ن دیـــــدم درشـــهــــر

یـک خــیــل کــســا ن روان بـــا نــعـــره گـــــری

 

فـــــریــــاد بــــــه آســــمــان بــــالا مـــی شـــــــد

مـیـگــفـت کــه دیــوانـــه شـــدنــــد کــور وکــری

 

یــــارب زکـــَــــرم تـــــرحـــمـــی بـــا مــــا کـــن

مـگـــذار کـــــه ســــــوزد چــمــنـــم ازشـــــرری

 

یـک دســتــه تـــن درخـــت بــــا اره بـــُــرنـــــــد

یـک قـــوم دیـگـــرریـــشـــه کــَـنــَـد بـــا تــبــری

 

مـیـخـانـــه ومـسـجــد وکـلـیـسـا هــمــه ســـوخــت

بــرکــوره شــدنـــد یـکـسـره ازخـُـشـک  و تــری

وآن دخـــتــــــرکــــانِ مــــاهِ نــــوخـــاســـتـــه را

بــا زور زدسـتــش بـگــرفـــــت یـــا بـــــه  زری

 

دیـــدم دیــــدم عــــقـــل مــــرا رُخـــصــت کـــرد

بـــرخـــاســتــم و روان شــــــدم گــیــچــه ســری

 

حــیــران شــــدم بـــه حــال ایـــن مـــردم شـهـــر

هــــرگـــز نـــزنــــم نــاخــُـن بــا شـــوره ســــری

 

گـفــتــم” فـضـلـی” بــاده چــنــان نـــوش بــکــــن

ایــن گــــوش از آن گــــوش نـبــاشـــــد خــبـــری

عبدالودود فضلی