مدتی هست انگلیسی ها نقش آتش بیار معرکه آمریکایی ها را بازی می کنند و جلو افتاده اند، وماجرای توقیف یک نفت کش حامل نفت ایران این رویارویی را علنی کرده، رویارویی ای که می تواند تنش ها در منطقه خاورمیانه مخصوصا بر علیه انگلیس را افزایش دهد.

احتمالا انگلیسی ها به دنبال این هستند که تنش ها بر علیه انگلیس افزایش یابد تا به جای آمریکا وارد معرکه شود و اروپایی ها که حاضر نبودند از ایالات متحده بر علیه ایران حمایت کنند مجبور شوند از انگلیس که فعلا تا چند ما دیگر عضو اتحادیه اروپا است حمایت کنند.

طبق نظر کارشناسان بعید به نظر می آید که این نفت قرار بوده باشد به سوریه برسد چون برای رساندن نفت به سوریه راه کوتاه تر یعنی کانال سوئز وجود دارد و طی دو ماه اخیر ایران حد اقل چهار نفت کش خود را از این طریق بدون هیچ مشکلی به سوریه فرستاده.

مضاف بر اینکه این ابر نفتکش بیش از حد مجاز برای پهلوگیری در بندر بانیاس سوریه سنگین بوده و احتمالا قرار بوده این نفت به یک کشور اروپایی برود و یا در میان راه در دریای مدیترانه محموله خود را به چند کشور از طریق کشتی های کوچکتر برساند.

اینکه آمریکایی ها از انگلیسی ها خواسته اند چنین کاری را انجام کند مشخص می کند که این آمریکایی ها بودند که به دنبال جلوگیری از صدور نفت ایران بودند ولی می خواستند ماجرا را به نام انگلیس تمام کنند.

به هر حال با توجه به اینکه طبق همه قوانین بین المللی نه تحریم های ایالات متحده و نه تحریم های اروپا قابل اعمال در آب های بین المللی می باشد این رفتار انگلیس به نوعی دزدی دریایی به حساب می آید واگر انگلیس اصرار به ادامه این دزدی دریایی داشته باشد قطعا این حق برای ایران محفوظ است تا واکنش متناسب نسبت به کشتی های انگلیسی که در حریم نیروی دریایی ایران عبور می کنند نشان دهد.

وبا توجه به تعداد کشتی های انگلیسی که در منطقه خاورمیانه مخصوصا خلیج فارس تردد دارند باید گفت این ماجرا مانند این می ماند که کسی در کاخ شیشه ای نشسته باشد و به سمت عابران سنگ پراکنی کند.

با توجه به این شرایط احتمال اینکه کار انگلیس منجر به افزایش تنش و تهدید امنیت در منطقه و جهان شود بسیار زیاد است.

سوالی که مطرح است این می باشد که آیا انگلیسی ها متوجه نیستند عواقب این کارشان چیست؟

بدیهی است که آنها به خوبی متوجه هستند و شاید هم احتمالا به دنبال آن هستند که ایران واکنش نشان دهد.

نباید فراموش کرد که زمانی که آقای مصدق نفت ایران را ملی کرد این انگلیسی ها بودند که اولین تحریم ها را بر نفت ایران وضع کردند و از همان زمان کینه این ماجرا را به دل دارند و تا به امرزوه به هر نحوی شده تلاش دارند از ایران انتقام بگیرند.

پس از جنگ جهانی دوم انگلیس به شغالی که همیشه در کنار آمریکایی ها قدم بر می دارد تبدیل شده ودر همه جنگ ها و ماجراجویی های ایالات متحده ، مشاهده می کنیم انگلیس همیشه همراه آمریکا بوده و هست و در بسیاری از موارد حتی انگلیس حتی پیش قراول بوده.

همچنین نباید فراموش کرد که بیشترین مشکلاتی که امروزه در منطقه خاورمیانه وجود دارد ساخته و پرداخته سیاست های انگلیس در این منطقه بوده و هست و هنوز بسیاری از حاکمان کشورهای منطقه جایگاه خود را مدیون انگلیس می دانند.

شاید زمانی که آقای اوباما رهبران کشورهای عرب حوزه خلیج فارس را به کمپ دیوید دعوت کرد و شاه بحرین به جای حضور این جلسه به مراسم ملکه انگلیس رفت را بعضی ها هنوز به یاد داشته باشند، در آن زمان معلوم شد که ارباب واقعی کیست.

همچنین باید توجه داشت که فعال ترین مخالفان جمهوری اسلامی ایران و همچنین رسانه های مخالف ایران امروزه در انگلیس حضور دارند، امری که نشان می دهد علیرغم وجود روابط سیاسی میان ایران و انگلیس ولی هنوز انگلیس نقش پروپا قرص ترین دشمن جمهوری اسلامی ایران را بازی می کند.

برخی باور دارند این رفتار انگلیس در این شرایط به این دلیل است که انگلیسی ها می خواهند چند روز پیش از اعلام افزایش سطح غنی سازی اورانیوم توسط ایران فشارها و تهدید ها بر علیه ایران را افزایش دهند، که قطعا این تحلیل نیز تحلیل به جایی است.

شاید بد نیست که انگلیس ها توجه داشته باشند که این بازی با آتش آنها می تواند در شرایطی که در حال خروج از اتحادیه اروپا هستند بسیار به ضرر آنها تمام شود وتوقع نداشته باشند که ایالات متحده تحت حکومت ترامپ روزی این خوش خدمتی آنها را جبران کند.

عماد آبشناس