یک گرفتاری با مافیا

محمد عالم افتخار         و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و…

فلسفه سیاسی فردوسی و روانشناسی ترس در شاهنامه

دکتر بیژن باران نتیجه‌گیری. شاهنامه فردوسی چیزی بیش از یک…

سناریوی براندازی طالبان؛ از سوی پاکستان و ایران!؟

نویسنده: مهرالدین مشید براندازی طالبان واقعیت ژیوپولیتیک یا توهم تحلیل گران دراین…

دو کنیز در سحرگاه فلسفه یونان

Greece Philosophie.2800j. آرام بختیاری فلسفه یونان؛ افسانه و عرفان، منطق و برهان. در…

جنگی حاجی

آقای "جنگی حاجی" (به کُردی: جەنگی حاجی) با نام کامل…

 شانسی برای نجات افغانستان باقی مانده یا فرصت‌ها از دست…

نویسنده: مهرالدین مشید بیداری وجدان جمعی مردم؛ بازسازی مشروعیت سیاسی این پرسشی…

مارکسیسم قلب جوانان را تسخیر می‌کند

ا. م. شیری «چگونه یک ایدئولوژی غربی مانند مارکسیسم می‌تواند در…

عالم تنهایی 

رسول پویان  آزاد و ســرافـــرازم در عـالـم تـنهـایی  عشق و دل بیدار است تا…

هرمشکل حل گردد

امین الله مفکرامینی           2025-10-11! نازم آن قامت رسـا که نگردد خـــــــم زاِدبــــار همــتـــــــی…

جګړه او ورور وژنه د هېواد ستونزې نه شي حل…

 نور محمد غفوری سریزه نیمه پېړۍ کېږي چې په افغانستان کې جګړه…

پاکستان؛ درگیر جنگ نیابتی هند یا اسیر میراث تروریست‌پروری های…

نویسنده: مهرالدین مشید پیاله کافی؛ دیروز زهری به کام مردم افغانستان…

مذاکره هیئت های افغانستان و پاکستان

در ترکیه از دید حقوق بین الملل عمومی این نشست‌ها برخاسته…

خُردشدن کرزی نزد پرویز مشرف و خُردساختن کشور، توسط کرزی…

بازخوانی تاریخی نه چندان دور محمدعثمان نجیب من در دوران نخست حکومت…

احمدشاه بابا

احمدشاه بابا نومیالی اتل، غښتلی، توریالی او پیاوړی ملي شخصیت:  احمدشاه…

«چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستان

نور محمد غفوری «چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستانبازاندیشی در ایدئولوژی…

تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

تروتسکی در تاریخ اندیشه سیاسی چپ

leo Trotzki ( 1879- 1940 )  آرام بختیاری سنت ترور سیاسی با…

پاسخ  ما

میر عبدالواحد سادات پاسخ  ما  : بر مبنای وجدان ملی و ندای…

«
»

ایالات متحدۀ آمریکا پایگاه نظامی ‌تازه‌ای در سوریه می‌سازد

نویسنده: جیسون دیتس، Jason Ditzمترجم: م. نوری برگرفته از : وب‌سایت آنتی کریگ ، هشتم نوامبر ۲۰۲۲ *

به دلیل فقدان دورنمای روشنی در خصوص پایان حضور آمریکا در سوریه و چندوچون آن، ظاهراً آمریکا در صدد است نیروها را تا وقتی که اراده کند در سوریه نگه دارد. حضور نیروهای آمریکا در سوریه سال‌هاست که شرایط مخاطره‌آمیزی در منطقه ایجاد کرده و حال با افزایش نیروهای نظامی ‌و تأسیس پایگاه نظامی ‌جدید این خطر افزایش خواهد یافت.
 

اخیراً تعداد زیادی از نظامیان آمریکا وارد شهر «رقه» در سوریه شده‌اند و در صدد‌اند پایگاه نظامی‌ جدیدی در استان «حسکه» در شمال غربی سوریه تأسیس کنند.

هرچند در رابطه با انتخاب این محل رسماً توضیحی داده نشده ولی انتخاب این محل برای ساخت پایگاه نظامی ‌کاملاً قابل فهم است. ایالات متحده تخمیناً هزار نیروی نظامی ‌و بیست و هشت محل استقرار نیروها در سوریه دارد. بنابراین قابل فهم است که پایگاه تازۀ نظامی‌ نیز در همان منطقه تأسیس شود.

ولی زمان تأسیس این پایگاه قابل توجه است. کمی‌ بیش از یک هفتۀ پیش ایالات متحده اعلام کرد که «هیچ برنامه‌ای» برای خروج از سوریه ندارد و «جان کربی» عضو شورای امنیت ملی هم گفت که حضور آمریکا در سوریه فقط برای مبارزه با دولت اسلامی، داعش است.

دولت اسلامی ‌در حوالی «رقه» حضور دارد که در اصل از تتمۀ نیروهای جهادی در این منطقۀ صحرایی تشکیل می‌شود. این نیروها غالباً علیه نیروهای نظامی ‌سوریه و روسیه می‌جنگند و گه‌گداری هم علیه حزب «یگان‌های مدافع خلق» ( معروف به ی. پ. گ). مداخلۀ نظامی ‌آمریکا در سوریه در سال ۲۰۱۱ و با حمایت از شورشیانی که علیه بشار اسد می‌جنگیدند آغاز شد، هر چند که آمریکا در اواخر ریاست جمهوری «جرج دبلیو بوش» هم حملاتی را علیه سوریه انجام داده بود. ولی این پرزیدنت اوباما بود که در سال ۲۰۱۵ با اعزام نیرو به سوریه وارد جنگ در این کشور شد، ظاهراً به هدف مبارزه با دولت اسلامی ‌ولی هدف جانبی تغییر رژیم در سوریه بود. ایالات متحده روز‌به‌روز نحریم‌های بیشتری علیه دولت سوریه اِعمال کرد تا توانایی این دولت در مقابله با شورشیان را مختل و طرح تغییر رژیم را عملی سازد. این سیاست تاکنون چندان اثربخش نبود ولی مقامات آمریکا می‌گویند که قصدی برای لغو تحریم‌ها ندارند. البته جای تعجبی نیست زیرا ایالات متحده گرایش به این سمت و سو دارد که اعمال تحریم‌ها را تبدیل به مؤلفه‌ای ثابت در سیاست بین‌المللی کند.

مداخلۀ نظامی ‌اوباما در سوریه منجر به این شد که ایالات متحده و «یگان‌های مدافع خلق» نیروهای دولت اسلامی‌ را از غالب شهرهای تحت تسلط آن‌ها بیرون برانند. پرزیدنت ترامپ در ابتدا آغاز به خارج نمودن نیروهای نظامی ‌از سوریه کرد ولی بعد سیاست خود را تغییر داد و اعلام کرد که نیروهای باقیمانده در سوریه خواهند ماند تا: «نفت برایمان بیاورند».

نیروهای نظامی ‌باقیمانده در سوریه در دو پایگاه نظامی‌ آمریکا متمرکز‌اند: در پایگاه نظامی‌ در مرز سوریه و اردن «ال تنف» و یک پایگاه نظامی‌ کوچک در میادین نفت سوریه در «حسکه». پایگاه اخیرالذکر به یک شرکت آمریکایی در استحصال نفت کمک می‌کند. بنابه گفتۀ مردم محل پایگاه نظامی ‌تازه در شهر «رقه» نیز مشابه پایگاه نظامی ‌کوچک در میادین نفت است.

به این ترتیب تکلیفِ خروج نیروهای نظامی ‌آمریکا از سوریه روشن است و به‌نظر می‌رسد که مناقشه‌ای جدید در دستور کار قرار دارد. فعلاً در این زمینه که چه تعداد نیروی نظامی ‌در پایگاه «رقه» مستقر خواهند شد نداریم ولی به‌نظر می‌رسد که تعداد آن‌ها کم خواهد بود. نیروهای نظامی ‌آمریکا به دعوت دولت سوریه به آنجا نرفته‌اند بنابراین وقوع برخوردی نظامی‌ بین آن‌ها محتمل است.

منطقۀ «حسکه» در قلمرو حاکمیت «یگان‌های مدافع خلق» قرار دارد که آن هم مشکلی نیست زیرا آمریکا روابط خوبی با کردها دارد. ترکیه علیه کرد‌ها می‌جنگد و برای انجام حملات بزرگ‌تری هم تهدید می‌کند و این امر می‌تواند آمریکا را وارد جنگ با یک عضو دیگر ناتو، یعنی ترکیه نماید.

به دلیل فقدان دورنمای روشنی در خصوص پایان حضور آمریکا در سوریه و چندوچون آن، ظاهراً آمریکا در صدد است نیروها را تا وقتی که اراده کند در سوریه نگه دارد. حضور نیروهای آمریکا در سوریه سال‌هاست که شرایط مخاطره‌آمیزی در منطقه ایجاد کرده و حال با افزایش نیروهای نظامی ‌و تأسیس پایگاه نظامی ‌جدید این خطر افزایش خواهد یافت.

http://antikrieg.com/aktuell/۲۰۲۲_۱۱_۰۸_usarichten.htm
(این مقاله ابتدا در تاریخ هفتم نوامبر ۲۰۳۳ در وب‌سایت Antiwar.com منتشر شده است.)