شنيدم شاعرى گفت اندرين باب
دو مصراع ظريف و سچه و ناب
“اگر بينى كه نا بينا و چاه است
اگر خاموش بنشينى گناه است”
درين عهد نفاق و مكر و تزوير
كجا بينى به غير ظلم و تكفير
بجز خشم و جنون و كينه ورزى
نشد كارى دگر گاهى به طرزى
شنو از بنده اكنون اين سرودى
درين مورد دو بيتى پر ز سودى
اگر ديدى كه نا بينا و چاه است
اگر خاموش نبودى اين گناه است!
چو ميبينى كه نا بيناست و معلول
بكن كارى دقيق و نغز و معقول
اگر خواهى كه باشى شاد و آباد
بكن همنوع خود را زار و برباد!!!!
زبير واعظى