حوادث روزهای اخیر اوکراین نشان از آن دارد، که ایالات متحده آمریکا، برغم قربانیان بسیار از میان جمعیت غیرنظامی اوکراین، در نظر دارد خط و مشی تشدید مناقشه را با پشتیبانی همه جانبه از کی یف، از جمله، با حمایت نظامی ادامه دهد. اقدامات حمایتی، بگفته معاون دبیر کل ناتو، الکساندر ورشبو، تقویت همکاریهای سیاسی و نظامی با کی یف، اعزام مشاوران در امور حراست از مهمترین تأسیسات زیرساختی به اوکراین، کمک به بازسازی و نوسازی نیروهای مسلح را مد نظر دارد.
طرح قانونی برای ارائه کمک نظامی به ارزش ۱۰۰ میلیون دلار به کی یف، به کنگره آمریکا تقدیم گردیده است. بگفته ای. دالگوف، نماینده اوکراین در ناتو کشورهای عضو ناتو بر مبنای روابط دو جانبه کمکهای لجستیکی به اوکراین ارائه خواهند داد. پیمان ناتو جلب رایگان پرسنل ارتش اوکراین به همه کلاسها و تمرینات ناتو و تشدید فعالیتهای جاسوسی برعلیه روسیه را برنامه ریزی می کند. بخصوص، هواپیماهای جاسوسی دوربرد «آواکس» تحرکات ارتش روسیه را زیر نظر دارند. اگر چه ناتو، بنا به سخنان دبیر کل آن، آ. راسموسن، مشارکت مستقیم در عملیات جنگی در اوکراین را برنامه ریزی نمی کند، اما واقعیتها خلاف آن را نشان می دهند.
پس از انتخابات ریاست جمهوری اوکراین در تاریخ ۲۵ ماه مه پ. پاراشنکو با هیئتی دیدار کرد که ف. آرچیبالد، مدیر خدمات ملی عملیات مخفی، ج. ایگان، رئیس دفتر سابق سازمان سیا در اوکراین و پ. م. دیویدسون، رئیس کنونی آن، م. باگی، افسر دفتر نمایندگی سازمان سیا در استانبول، آ. درلاتکا، نماینده سازمان سیا در سازمان جاسوسی لهستان و ک. دافین، مأمور سازمان سیا و معاون اول شرکت بیمه «رائور» در جمع این هیئت بودند. در پایان این ملاقات «توافقنامه همکاری نظامی بین آمریکا و اوکراین به امضاء رسید»…
با توجه به اینکه خدمات ملی عملیات مخفی از گروههای شبه نظامی تشکیل یافته، سازمان سیا می تواند بدون تأئید کنگره آمریکا به همکاری گسترده جنگی بین المللی با نیروهای خدمات عملیات مخفی و مزدوران کمپانیهای نظامی خصوصی دست بزند. مزید بر این، دولت اوکراین پیشنویس طرح تشکیل تیپ نظامی مشترک «لیتپلوکربریگ» (LITPOLUKRBRIG) با لهستان و لتونی را که وظیفه صلحبانی (تنبیهی) هم خواهد داشت، تأئید کرد.
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه در ارتباط با تشدید «عملیات ضد تروریستی» در جنوب شرقی اوکراین پس از دیدار جو بایدن از کی یف اظهار داشت: «من هیچ شکی در این ندارم که آمریکا بر کل فرایند از نزدیک نظارت می کند». جالب است که بمباران مرکز شهر لوگانسک درست در هنگام دیدار معاون وزیر دفاع آمریکا، د. شوله از اوکراین روی داد که بنا به داده های منابعی در سازمانهای امنیتی اوکراین، در طراحی عملیات سرکوبگرانه بطور مستقیم شرکت داشت.
دبیر کل ناتو، آندرس فوگ راسموسن اعلام کرد که روند گسترس ناتو بحساب قبول کشورهای اروپای شرقی به پیمان آتلانتیک شمالی ادامه خواهد یافت. در تأئید این، ف. بوئیل، پرفسور دانشگاه هاروارد و کارشناس آمریکائی مسائل روسیه چنین گفت: «بحران اوکراین، از جمله بمثابه جنگ برنامه ریزی شده بود. بعدا مورد بازبینی گرفت و تغییر یافت. گمان می کنم که آنها (اعضای ناتو) در نظر دارند اوکراین را بکمک نئوبازیهای کی یف به زیر کنترل خود در آورده و سپس، نیروهای نظامی ناتو را تحت این یا آن بهانه، حداقل بطور قانونی در کشور مستقر سازند». در عین حال پطر پاراشنکو طی سخنان خود در مراسم تحلیف ۷ ژوئن وعده کرد با استفاده از تجارب سیاسی خود «همه زمینه ها، حتی تا پشتیبانی نظامی در صورت تهدید تمامیت ارضی برای امضای موافقتنامه بین المللی را که … بتواند تضمین مستقیم و مطمئن صلح و امنیت باشد، فراهم خواهد آورد». در صورت امضای چنین توافقنامه ای، مسئله الحاق اوکراین به ناتو بخودی خود از موضوعیت می افتد، بدین ترتیب، حضور نظامی ناتو در اوکراین بدون عضویت رسمی هم محقق خواهد شد.
راسموسن، دبیر کل ناتو در ارتباط با بحران اوکراین نگرانی خود را نسبت به از دست دادن علاقمندی اروپا به ناتو اعلام کرد و بار دیگر از ۲۸ کشور عضو آن خواستار افزایش هزینه های نظامی شد. مثل همیشه، واشنگتن در مسئله گسترش حضور نظامی خود در اروپا به کشورهای حوزه دریای بالتیک و لهستان تکیه می کند، که برای دفاع در مقابل خطر احتمالی روسیه تبانی کرده اند. اوباما فورا به آنها اطمینان داد و گفت: «نه تنها لهستان، حتی جمهوریهای لتونی، استونی، رومانی هم هیچگاه تنها نخواهند ماند. ما به تعهد خود عمل می کنیم. ما تمرینات نظامی انجام می دهیم، کشتی های ما در دریاهای سیاه و بالتیک و نیروهای ارتش ما در خاک لهستان حضور دارند».
ناتو در رابطه با حوادث اوکراین در ۴ مارس جلسه تشکیل داد و در پایان آن، پنتاگون افزایش دو برابری جنگنده های مأمور در ناتو را برای حفاظت حریم هوایی حوزه بالتیک اعلام کرد و از انجام تمرینات مشترک با نیروهای هوایی لهستان و اعزام کشتی های جنگی به دریاهای بالتیک و سیاه خبر داد. افزایش نفرات مرکز فرماندهی چند ملیتی «شمال شرق» مستقر در شهر شتسین لهستان برنامه ریزی می شود. آ. ورشبو به نوبه خود راجع به بازبینی دکترین نظامی و برنامه عملیات استراتژیک ناتو سخن گفت. اما اوباما از کنگره آمریکا در خواست کرد در سال مالی ۲۰۱۵، در چهارچوب مخارج عملیات نظامی مقرر در بودجه، ۱ میلیارد دلار به «صندوق اضطراری برای انجام عملیات در خارج از کشور» اختصاص دهد.
باراک اوباما طی سخنرانی خود در مراسم فارغ التحصیلی دانشجویان نخبه در آکادمی نظامی «وست پوئینت» نیوریورک اعلام کرد، که آمریکا در صد سال آینده رهبر جهان باقی خواهد ماند. واقعا، اظهارات رئیس کاخ سفید در شرایط رشد بدهی خارجی ایالات متحده آمریکا و تشکیل سریع جهان چند قطبی بیشتر به حرافی تلقین به نفسها شباهت داشت. امضای قرارداد انتقال گاز بین روسیه و چین، تصمیم مسکو و پکن برای محاسبات متقابل با ارزهای ملی، احتمال پرداخت بهای حاملهای انرژی انتقالی روسیه به اروپا با روبل و تحکیم استقلال مالی کشورهای بریکس، موجودیت دلار بمثابه ذخیره ارزی را تهدید می کند. طرفه اینکه، ژاپن متحد وفادار آمریکا در منطقه آسیا- اقیانوس آرام نیز برای پیوستن به جرگه «تحریم دلار» ابراز تمایل کرد. و این هم می تواند نه تنها کل نظام اتحادیه های آمریکائی، حتی شالوده و اساس سلطه آمریکا در عرصه جهانی را بخطر اندازد.
چه چیزی برای آمریکا باقی می ماند، که همچنان قصد دارد با جبر بعنوان تنها قدرت جهانی عمل کند؟ باراک اوباما می گوید: «ارتش ما بی نظیر است، احتمال تهدید مستقیم ما از طرف هر کشوری بسیار کم و حتی هیچ قرابتی با آن تهدیدی ندارد که ما در طول دوره جنگ سرد مواجه بودیم». مسئله جنگ آینده غرب با روسیه در قلمرو اوکراین در ۶۲- مین اجلاس سالانه باشگاه بیلدربرگ از ۲۹ ماه مه تا اول ماه ژوئن در کپنهاگ مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در نشست امسال صحبت از اقدامات همآهنگ آمریکا، اتحادیه اروپا و متحدان آنها در صورت ورود ارتش روسیه به اوکراین و آمادگی غرب برای جنگ تمام عیار جهانی بمیان آمد…
ملاحظات مترجم
بنظر می رسد، مقاله حاضر و دیگر مطالب مرتب با اوکراین، اروپای شرقی و همه مناطق جنگی، بازنگری یکسری حوادث جهانی، از جمله تحریب و تجزیه هدفمند و آگاهانه اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی و از میان حوادث منجر به آن، انفجار طراحی شده نیروگاه هسته ای چئرنوبل،… و متعاقب همه آنها، یورشهای متعدد استعماری در طول دو دهه اخیر، از جمله آنها، علنی کردن نئوفاشیزم در اوکراین به تبع حاکمیت آن، دستیابی به بقایای علوم و صنایع اتحاد شوروی و نابودی کامل علم و تکنولوژی، بویژه، صنایع فضایی در این جمهوری بمنظور مستأصل کردن روسیه بعنوان مانع عمده و اصلی در مقابل یکه تازی امپریالیسم غرب و همچنین، احتمال برافروختن آتش جنگ عالمگیر تازه در نتیجه تعمیق روزافزون بحران ساختاری غیرقابل کنترل جهان سرمایه داری را ضروری ساخته است. بسخن بازهم صریحتر، زمان جمع آوری و دور انداختن تراوشات ذهن بیمار و قلم اجیر جیره خواران سرمایه داری و عمله و اکره رنگارنگ آنها که با جیغ و دادهای «توسعه دمکراسی» و «دفاع از حقوق بشر» گوش فلک را کرده بودند، دیگر فرارسیده است. بازنگری علمی تاریخ سراسر فاجعه سه دهه اخیر، فرصتهای بزرگی در راه ایجاد نظم نوین ایجاد می کند.
