قامت با شکوه ی آسمایی و شیر دروازه بار دیگر…

نویسنده: مهرالدین مشید به راستی که جهان بی وطنی دنیای سرد و…

مولانا عبدالرحمن جامی 

نورالدین عبدالرحمن بن احمد بن محمد جامی معروف به مولانا…

آیا این یک آدمیزاد است یا غیر آدمیزاد؟!؟!؟!

سنگ شکن خدا که می دهد نمی پرسد بچه کیستی؟! "اما…

پس منظر اختلاف نظر رهبران طالبان و شکننده گی بقای…

نویسنده: مهرالدین مشید سیطره جویی ملاهبت‌الله و افزایش اختلاف میان جناح…

رهبران فراری

نوشته نذیر ظفر ما را به وحشیان زمـــــان رهبران فروخت خـــــود را…

کجاست

مادر دلسوز بی آزار و غمخوارم کجاست  مادر شیرین من از…

تبار گرایی یا تفوق خواهی تباری ؟

ساحه باقیمانده از آریانا ، خراسان و باختر که بنام…

لوکاچ؛ فیلسوف مجار، مورخ و تئوریسین ادبیات

georg lukacs (1885-1971) آرام بختیاری گئورگ لوکاچ، و دمکراسی سوسیالیستی شورایی. جرج لوکاچ(1971-1885…

په حکومت کولو کې بد، په خبرو کې بد او…

نور محمد غفوري جان کیری د امریکا د خارجه چارو پخواني وزیر هغه…

سروش واژگان 

رسول پویان  خـدا تا در نمـاد بنده یـی مصلـوب آدم شد  محـیط…

قلم آزادیخواه همچون باد وزان 

آقای "علی پاکی" (به کُردی: عەلی پاکی)، شاعر کُرد، زاده‌ی…

د نړیوال نظم سازماني بنسټونه

نور محمد غفوری (لومړۍ برخه) د لیکنو ددې سلسلې په پیل کې…

مارکسیسم دگم نیست، بلکه راهنمای عمل است

ترجمه – رحیم کاکایی میخاییل کارداسویچ کل جهان بینی مارکس اما دکترین…

د نړیوال نظم نورمونه

نور محمد غفوري په مخکنیو دریو لیکنو (نړیوال نظم او افغانستان،…

بازی طالبان با کارت قومی و سکوت مرگبار نخبه گان…

نویسنده: مهرالدین مشید هرگونه اعتماد به یک گروۀ تروریستی بزرگترین خیانت…

د نړیوال نظم اصول

نور محمد غفوري (د تیرو لیکنو په تسلسل) د (نړیوال نظم او…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی 

اگر ماه و خورشید را هم از آسمان پایین بیاورند هرگز دل به…

نړیوال نظم په کومو قاعدو ولاړ دی؟

نور محمد غفوري (د پخوا نۍ لیکنې په سلسله) څو ورځې مخکې…

جایگاه ی طالبان در معادلات سیاسی و استخباراتی در حال…

نویسنده: مهرالدین مشید آیا معادلات سیاسی و استخباراتی در منطقه در…

«
»

انتخاباتی که شعورانسانی رابه سخره می گیرد

دوستی درموردشرایط ایران وانتخابات نوشته است: نمیشه کاری کرد حال هم که منطقه توش پراز تروریست شده. یکم حواسمون نباشه تو خاک مون شروع به سر بریدن میکنن.
با ین دوست می توان کاملن موافق بود، امّااگردرپی چاره باشیم، بایدبه این موضوع اشاره کردکه، فشارچه درداخل خانواده وچه درجامعه باعث فروخوردن عقده ها وتلنبارشدن آن دروجودانسان می شود. هرگاه شیرازۀ خانواده وجامعه به دلیلی شُل یاگسسته شود، عقده ها باحالتی انفجاری خودرانشان می دهندوآن خانواده وجامعه ازدرون ریزش می کند.
مردم بایدبتوانندباآزادی درسازندگی زندگی وجامعۀ خودنقش داشته باشند، دراین صورت است که خودازدستاوردهای اشان با جان ودل نگهبانی می کنند، دراین صورت است که تروریست هاو استعمارخارجی قادرنخواهندبودکه آنچه را که درسوریه، عراق، لیبی، و… کرده انددراین جانیزانجام دهند. برای مثال حکومت قذافی درلیبی به هیچ روی فسادجمهوری اسلامی رانداشت وامکاناتی برای مردم فراهم آورده بودکه حتا ملّت های شمال اروپادررویای اشان شاهدآن خواهندبود. امّا درلیبی دموکراسی وجودنداشت، مردم ساده لوح وبی اطلاع ازاوضاع جهانی بودند، حسرت دموکراسی رامی خوردندومی پنداشتندکه باهربمب ناتوپرندۀ آزادی یک گام بیش تربه سوی اشان پرمی گشایدوآن وقت وضع زندگی اشان ازاین هم بهترمی شود. اگردرلیبی آزادی حزب ها، سندیکاها، وانتخابات وجودداشت مسلما مردم گول استعماررانمی خوردندواین بلا به سرشان نمی آمد.
بسیاری ازدولت های دیکتاتوری با ایجادترس ازدشمنی خیالی یا واقعی ویاحتابااختراع آن و به بهانۀ ایجادامنیّت برای کشور پایه های سلطۀ خودرامحکم می کنندوازاین رووجودترس راهمیشگی خواهندکرد. البته امنیّت برای سردمداران ومالداران که قادربه خریدن آن هستندوجوددارد، وترس به رایگان دراختیارکارگران، بی چیزان، بیکاران، وستمدیدگان گذاشته می شود.
***
درجای دیگرهموطنی نوشته است: بحث اینجاست که شرایط بقدری حاد است که باید بی چون و چرا و تمام قد با تمام نیرو دربست تمام و کمال به لیست کامل اصلاح طلبان رای داد . الآن جای بحث نیست . اصلن اصلن . فقط تو این چند روز باقیمانده تا میتوانید دوستانتان را بکشانید به صندوق رای .
درجواب این هموطن هم که دردراتامغزاستخوان اش حس کرده بایدگفت، اگربخواهیم فرهنگ دموکراسی حتاازنوع بورژوائی آن پیاده کنیم، هیچ کس نبایدمردم رامصّرانه دعوت به رای دادن ورای ندادن بکند. کاندیداهاوحزب هاباید برنامه های خودشان رااعلام کنندومردم باتشخیص وتجربۀ شخصی خودبه این یاآن رای بدهندونیزنبایدسوپرمغزایجادکنیم، یعنی چون فلان فردگفته است به این فردرای بدهیدپس ماهم بایدچنین کنیم، این یک نوع تلقین است که تفّکرراازمخاطب سلب می کند.
دریک انتخابات اگریک انتصابات نباشد، بایدهمه کس بتواندکاندیداشود، بایداین امکان برای اش فراهم شودکه برنامه های اش رابه گوش مردم برساند، ومردم نیزبدون هیچگونه تبعیضی بتوانندآزادانه رای دهند. شمارش آراء شفاف وموردتاییددادگستری مستقل باشد. وآن چه بسیارمهم است این است که مردم به رای خوداهمیّت داده وبرای دفاع ازآن آماده باشند، درغیراینصورت انداختن رای درصندوق انتخابات اثری بیش ترازانداختن عریضه درچاهِ جمکران نخواهدداشت.
سال 88 که میلیون هانفردرخیابان هابرای دفاع ازرای خودآمده بودند، رای های عظیم میرحسین موسوی وکروبی رادرروزروشن ودرجلوی چشم همۀ مردم ایران وجهان آن هم درعصراطلاعات دزدیدندوبیشرمانه احمدی نژادرارئیس جمهورکردند، وامسال که چنان شوروحالی درمیان نیست چه انتظاری می توانید داشته باشید. انتخاباتی این چنینی رامی توان توهینی بزرگ به شعورانسان، وبه سخره گرفتن همۀ دستاوردهای اوکه باخون بارورشده است نامید.
حسین سالاری، پنجم اسفند 1394