طبع غزلساز

رسول پویان دلی دارم که مسـت واژه و معـنـا و گفتار…

خالد ملا عبدالرحمن فاتحی

استاد "خالد فاتحی" (بە کُردی: خالید فاتیحی) با نام کامل…

دورنمای صلح و پایان منازعه در افغانستان

 نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و حکومت همه شمول و دراز راه…

چند شعر کوتاه از لیلا طیبی (صحرا) 

دلتنگ که می‌شوم  حس پرواز به سرم می‌زند  افسوس! من پرنده‌ی محبوسم، زخمی‌ی میله‌ها. (۲) شبی…

مامۆی تەنها شاعر کُرد عراقی

آقای "حاجی جلال گلالی" (حاجی جلال گڵاڵی) با تخلص "آقای…

پښتون قامی( قومي) جرګې بري ته سترګې په لار

عبدالصمد ازهر                 …

اختلال شخصیت در عرفان

دکتر بیژن باران عرفان اوج خودشیفتگی در ردای نزدیکی به…

نقد رادیکال چپ به نیچه و آثارش

Nietzsche, friedrich (1844-1900) آرام بختیاری نیچه، زاده کلیسا، زرتشت توهمی، سخنگوی اشرافیت. فریدریش…

کــارمل بود یک جوهرِناب!

امین الله مفکر امینی      2024-09-10! بیاد جوانی ام صفـــــحه برداشتم از زنده…

چند شعر کوتاه از رها فلاحی

زیر باران قدم می‌زنم، درختان در گوشی می‌گویند:      -- هوا…

جنگ های بیهوده ایکه زیر نام دین چندین نسل را…

نویسنده : مهرالدین مشید جنگ هاییکه رزم آوران رهایی بخش را…

نشست فارمت مسکو؛ از دید ابزاری طالبان تا نگاه خوش…

عبدالناصر نورزاد   روز جمعه، فارمت مسکو با اشتراک ده کشور  آغاز…

انسانیت را فرض دانیم !

امین الله مفکر امینی       2024-01-10 بـدنیــــــــایی مجــاز نبینــــــی جزدرد وغم وافسـرده گـــی که…

هفتم اکتوبر روز تجاوز عریان آمریکا و ناتو

که ملت افغان را ۲۰ سال بخاک و خون نشاند نباید…

ابونصر محمد بن محمد فارابی کی بود؟

انجنیر حبیب فتاح ابونصر محمد بن محمد فارابی، مشهور به «فارابی»…

بکر علی

زنده‌یاد "بکر علی" (به کُردی: به‌کر عه‌لی) شاعر کُرد شهید،…

افزایش خطر تروریسم از افغانستان و رویکرد های رقابت محور…

نویسنده : مهرالدین مشید نجات افغانستان در گرو فرصت ها و…

دلگیر

دلم آنقدر.    از   دنيا   گرفتهتو گويي كس گلويم را…

وفاق ملی و همگرایی ملی

افغانستان برامده از جنگ های ۴۳ ساله اعم از تجاوز…

ابوالقاسم لاهوتی

ابوالقاسم لاهوتی

«
»

امپریالیسم و توطئه‌های شیطانی در سالی که گذشت و وظایف مبرم ما در سال نو

سال کهنه در حالی گذشت که نهادهای ملی و بین‌المللی نتوانستند در میان بهت و حیرت میلیون‌ها انسان روی زمین، از جنایات بی حد و حصر رژیم تروریستی و نژادپرست اسرائیل در نوار غزه، جلوگیری کنند. اما سالی که گذشت توانست قبل از رفتن، چهرهٔ دورو و پلید امپریالیسیم ایالات متحده آمریکا و خصلت عمیقاً فاشیستی متحد و نایب آن در خاورمیانه، رژیم کودک‌کش و آپارتاید اسرائیل، را در برابر چشمان صدها میلیون انسان روی کره زمین، و همهٔ آنانی که فریب کالای دروغین دموکراسی و حقوق بشر آن را خورده بودند، لخت و عریان و بدون ماسک به‌نمایش گذارد.

سال نو امّا، در میان نور و شکوه خیره‌کنندهٔ میدان‌های شهرها و روستاها و با هلهله و شادی مردم، جوان و پرانرژی از راه رسید. عزم ما، نگاه رو به جلو و امید، که تنها سرمایهٔ ما در رزم مشترک برای برقراری عدالت و آزادی است، حکم می‌کند تا مقدمش را گرامی داریم و حلولش را تبریک بگوئیم. امّا چگونه می‌توان در نبود حدود ۲۲۰۰۰ قربانی آخرین ماه‌های سال گذشته، که دو سوم آن را زنان و کودکان خردسال تشکیل می‌دادند، در نسل‌کشی در نوار غزه، در تخریب وسیع و همه‌جانبهٔ منازل و مدرسه و بیمارستان‌ها، و در بی‌پناهی بازماندگانی که هر لحظه در انتظار آواری هستند که بر سرشان فرو می‌ریزد، به مردم جهان که دل در گرو آزادی سرزمین فلسطین دارند و نگران سرنوشت دردناک این ملت شریف هستند، تبریک گفت و آرزوی سعادت و شادی کرد!؟

رژیم اشغالگر صیهونیستی زیر چتر حمایت همه‌جانبهٔ امپریالیسم آمریکا، با بی‌شرمی تمام حتی در مقدم سال نو هم به نسل‌کشی خود در این بزرگترین زندان روباز جهان، نوارغزه، ادامه داد و با بمباران‌های سنگین و حرکت بولدوزرهای خانه خراب کن، تعداد بیشتری زن و کودک را در زیر آوارها مدفون ساخت.

«سکوت جامعهٔ جهانی در قبال تجاوزات صهیونیستی ـ آمریکایی به ملت فلسطین، نسل‌کشی و جنایات جنگی متعددی که مرتکب شده و می‌شوند، و همچنین ناتوانی کامل آن در انجام مسؤولیت‌ها و اتخاذ تدابیر عملی و اقدامات مشخص برای مقابله با این تجاوز و پیامدهای آن، که نقض فاحش و آشکار کلیه قوانین و منشورهای بین‌المللی است، و ناتوانی آن در کمک و نجات غیرنظامیان فلسطینی، همیشه عاملی بوده و خواهد بود برای تشویق آمریکا و متحدش، یعنی رژیم اشغالگر صهیونیستی، برای اشغال شهرک‌ها، جایگزینی، و نژادپرستی ـــ و پوششی برای همهٔ این‌ها و ادامهٔ تجاوزات و جنایات وحشتناک خود.»*

هم‌اکنون و در روزهای آغازین سال نو، آمریکا در دفاع از متحد صیهونیسم خود، انواع ناوهای جنگی را از اطراف و اکناف به مدیترانه و دریای سرخ گسیل کرده تا ملت یمن و نیروهای حوثی را که در حمایت از مردم رنجدیدهٔ فلسطین خواهان آتش‌بس فوری و ایجاد امکان ارسال کمک‌های انساندوستانه‌ هستند، زیر فشار قرار دهد و از این بابت تنش را در منطقه به اوج رسانده است. در یکی دو روز گذشته با حملهٔ هلیکوپترها، که از ناوهای آمریکائی مستقر در دریای سرخ برخاسته بودند، بیش از ده نفر از خدمهٔ قایق‌های یمنی به شهادت رسیدند. علی‌رغم این تشنج ها، ارتش یمن اعلام کرده است که در اجرای اهداف انسان‌دوستانهٔ خود در کمک به مردم غزه پابرجاست و از لشگرکشی آمریکا و انگلیس به منطقه هراسی ندارد.

از سوی دیگر، ارتش جنایتکار اسرائیل برای گشودن جبهه‌های دیگر در منطقه و گسترش جنگ، به‌طور مرتب کشور سوریه و لبنان را نیز مورد حمله موشک‌ها و بمباران‌های هوایی قرار می‌دهد. در یکی از همین حملات بود که رژیم تروریست اسرائیل، سردار شهید سید رضی موسوی را که به‌دعوت دولت سوریه در حال پشتیبانی مستشاری ارتش آن کشور بود، به‌طور هدفمند مورد ترور قرار داد. درست همان‌طور که چهار سال پیش در چنین زمانی ولی‌نعمت این دولت اشغالگر سردار شهید قاسم سلیمانی را ترور کرد.

در دومین روز سال نو، صیهونیست‌ها شیخ صالح العاروری، نایب‌رییس جنبش حماس و فرماندهٔ مقاومت، و دو‌ تن از فرماندهان گردان‌های قسام در بیروت را ترور کردند، و بدین ترتیب برای چندمین بار ثابت کردند که بنای این رژیم ضدبشری بر پایهٔ ترور و جنایت استوار شده است. نجیب میقاتی، نخست وزیر لبنان، ضمن محکوم کردن این حملهٔ تروریستی در خاک لبنان، گفت: «این حمله یکی دیگر از جنایت‌های اسرائیل است که قطعاً هدف آن سوق دادن لبنان به مرحلهٔ جدیدی از رویارویی در میان حملات روزانهٔ مستمر در جنوب است که منجر به کشته و زخمی شدن تعداد زیادی می‌شود.»

در سومین روز سال نو، در حالی که جمعیت زیادی برای بزرگداشت سردار شهید قاسم سلیمانی، که چهار سال پیش به‌دستور مستقیم رئیس‌جمهور آمریکا در شهر بغداد ترور گردید، به گلزار شهدا در شهر کرمان آمده بودند، دو بمب کنترل از راه دور با فواصلی معین از یکدیگر در این مکان منفجر گردید که بنا بر آخرین آمار، تا کنون منجر به شهادت ۹۵ نفر و مصدومیت بیش از ۲۸۴ نفر از هموطنان ما گردید. «گروه ۱۰ مهر»، در یک بیانیهٔ جداگانه، در همان روز این اقدام وحشیانه تروریستی را شدیداً محکوم کرد و آن را به خانواده‌های دغدار و مردم شریف میهن ما تسلیت گفت.

همهٔ این اقدامات تروریستی نشان از آن دارد که در سال نو ۲۰۲۴ هم نه‌تنها تغییری در سیاست امپریالیسم آمریکا و ناتو و صیهونیسیم دیده نخواهد شد، بلکه با ادامهٔ جنگ در غزه و یکه تازی‌های رژیم کودک‌کش اسرائیل و تشویق و حمایت‌های بی‌دریغ ایالات متحده و انگلستان از آن، امکان گسترش جنگ در منطقه حتی در ابعادی وسیع‌تر بسیار محتمل خواهد بود.

شاید با همین آگاهی و علت است که سرلشگر حسین سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران، در روز دوشنبه اول ژانویه، روز آغازین سال نو میلادی، گفت: «در جهان امروز یا باید قوی بود و یا تسلیم شد؛ راه میانه‌ای وجود ندارد. در نقشۀ سیاسی جهان برای ضعفا جایی نیست. این منطق امروز قدرت‌های شیطانی برای تسلط بر جهان است. باید این منطق را خاموش کنیم. دشمن همۀ صحنه‌های زندگی ما را به جنگ تبدیل کرده و ما مجبوریم قوی باشیم.»

این تنها در نوار غزه و کرانه باختری نیست که آمریکا در حمایت از رژیم صیهونیستی برای کشتار و نسل‌کشی از هیچ‌نوع کمکی، چه تسلیحاتی و چه مالی، دریع نمی‌کند. آمریکا نشان داده است که تحت عنوان «دفاع از دموکراسی» و «حقوق بش»، از طریق برافروختن جنگ و خونریزی در نقاط مختلف جهان ارتزاق می‌کند و با ایجاد تهدیدهای مصنوعی و تحریکات منطقه‌ای، تنور فروش کنسرن‌های تسلیحاتی خود را گرم نگه‌می‌دارد.

از آنجا که علی‌رغم آمادگی روسیه برای مذاکرهٔ منصفانه و یافتن راهی برای پایان دادن به جنگ، در اوکراین نیز هنوز دورنمایی برای پایان آن متصور نیست، با توجه به استراتژی تهاجمی آمریکا و ناتو، همین خطرات می‌تواند در اطراف فدراسیون روسیه نیز ادامه و گسترش یابد.

آمریکا و ناتو برای تضعیف روسیه و تحریک این کشور، حرکت به سمت مرزهای آن را با کودتا در اوکراین آغاز کردند، و با زیر پا گذاشتن قرارداد مینسک ۱ و ۲ و با پیشبرد سیاست فریب از طریق کشورهای آلمان و فرانسه، برای آموزش و تجهیز ارتش اوکراین زمان خریدند. با زیر فشار قرار دادن مناطق روس‌نشین اوکراین و کشتن بیش از ۱۴۰۰۰ نفر از مردم این سرزمین‌ها بود که روسیه به‌تدریج به توطئه‌ای پی برد که در اطراف آن کشور شکل می‌گرفت. مانورهای نظامی پی در پی ناتو و آمریکا، و استقرار نیروهای نظامی در اطراف روسیه، برای آن کشور محرز ساخت که توطئه‌ای برنامه‌ریزی شده در حال اجراست. امّا روسیه با ورود به اوکراین پیشدستی و نقشه‌های آمریکا، ناتو و اتحادیهٔ اروپا را خنثی کرد. بعد از گذشت بیش از یک‌سال، و پیوستن سرزمین‌های روس‌نشین لوهانسک، دونتسک، خرسون  و  زاپوریژیا  به روسیه، و کشته شدن تعداد بسیار زیادی از نیروهای نظامی اوکراین، آمریکا و ناتو، با تشویق اوکراین و در اختیار قرار دادن میلیاردها دلار پول و انواع توپ و تانک و موشک در اختیار این کشور، آن را به ضد‌حمله‌ای وا داشتند که از ابتدا نیز تکلیف آن روشن بود. این ضدحمله فاجعه‌ای شد برای نیروهای مسلح اوکراین که تلفات انسانی، تجهیزاتی و سرزمینی قابل توجهی در پی داشت.

حال، با وجود این‌که کشور اوکراین از هر نظر درهم ریخته و مردم در زمینه‌های مختلف در رنج و عذاب هستند، خانواده‌های زیادی نان‌آور خود را از دست داده‌اند و بسیاری دیگر یا از سربازی فرار می‌کنند یا اگر بروند تسلیم قوای روس می‌شوند. کار به جایی رسیده که حتی معلولین را هم روانهٔ میدان جنگ می‌کنند. آمریکا و ناتو هنوز هم اجازه نمی‌دهند که باب مذاکرات صلح بین دو کشور باز شود و با توافق بین خود جنگ در آنجا را پایان دهند. ظاهراً چنین به‌نظر می‌رسد که آمریکا می‌خواهد این جنگ نیابتی با روسیه را تا آخرین نفر اوکرایینی ادامه دهد و مردم و سرنوشت این کشور را فدای برنامه‌های سلطه‌جویانهٔ خود کند.

رئیس ستاد کل نیروهای مسلح روسیه، والری گراسیموف، در جلسهٔ توجیهی برای وابستگان نظامی خارجی در مورد نتایج فعالیت‌های وزارت دفاع روسیه در روزهای پایانی سالی که گذشت گفت: «سالانه حدود ۴۰ رزمایش بزرگ در نزدیکی مرزهای غربی روسیه برگزار می‌شود که سناریوی آن رویارویی با روسیه است. غرب به‌دنبال ایجاد نقاط داغ جدید و حمایت از درگیری‌ها در بالکان، ترانس نیستریا و قفقاز جنوبی، آسیای مرکزی و افغانستان است.»

امپریالیسیم آمریکا که بعد از بیش از سی سال تاختن بلامنازع، اکنون هژمونی خود را در خطر می‌بیند، علاوه بر تحریکات نظامی در خاورمیانه، اروپای شرقی و آسیای مرکزی، در حال تشکیل گروه‌بندی‌های نظامی در خاور دور و اقیانوس آرام نیز هست. ایالات متحده، که کشور چین را بزرگترین خطر استراتژیک خود می‌بیند، با زیر پا نهادن تعهد خود به سیاست «چین واحد»، در حال تقویت نیروهای تجزیه طلب تایوان و تحریک جنگ در این منطقه نیز هست.

ایالات متحده، علاوه بر ادامهٔ فعالانه توطئه‌ها و تحریکات نظامی در اینجا و آنجا، در پیشبرد جنگ اقتصادی هم لحظه‌ای آرام ندارد. هر دولتی که مطابق منویات این هژمون یکه‌تاز عمل نکند، و یا تصمیم به استقلال سیاسی داشته باشد، هدف شدیدترین تحریم‌های اقتصادی آمریکا و هم‌پیمانان آن در اتحادیهٔ اروپا و «گروه هفت» قرار می‌گیرد.

کشور ما، که در زمینهٔ سیاست خارجی راه مستقل خود را در پیش گرفته و در صدد تقویت بنیهٔ نظامی خود برای حفظ این استقلال برآمده است، سال‌هاست مورد کینه و عداوت امپریالیسم قرار گرفته است، و علاوه بر تحریکات و توطئه‌های گوناگون در زمینه‌های مختلف، تحت شدیدترین تحریم‌ها نیز قرار دارد.

در آخرین روزهای سال گذشته، واسیلی نبنزیا، نمایندهٔ دائم روسیه در شورای امنیت، گفت: «وعده‌های آمریکا برای تسهیل تحریم‌های وضع‌شده علیه ایران، توخالی بود. آمریکایی‌ها قول دادند از سیاست فشار حداکثری علیه ایران دست بردارند و به توافقات هسته‌ای باز گردند، اما تمامی این وعدها نیز دروغ بود و در عمل شرایط در حال بدتر شدن است.»

امّا علی‌رغم همه این مسایل و مشکلات، با توجه به حرکات و اقدامات مثبتی که طی چند سال گذشته در راه ایجاد جهانی متعادل‌ و متوازن شکل گرفته است، چشم اندازهای امیدبخشی هم در سال نو در پیش رو وجود دارد. بسیج همهٔ نیروهای عدالتخواه و آزادمنش در راه تقویت این گرایشات مثبت در سطح کشور، منطقه و جهان، و شکل دادن و پشتیبانی از اتحادها و ائتلافاتی که می‌تواند در تضعیف هژمونی امپریالیسم ایالات متحده مؤثر باشد و در راه ایجاد جهانی چندقطبی به پیش برد یکی از عاجل‌ترین ،ظایف کنونی است.

شادی‌بخش است که از اولین روز آغاز سال نو، کشور ما ایران نیز به عضویت کامل بریکس در آمد و کشور دوست و همسایهٔ ما، فدراسیون روسیه، ریاست دوره‌ای آن را عهده‌دار شد. ما حق داریم که در آغاز سال نو، جدا از همهٔ مصائبی که امپریالیسم بر کشور و جهان کنونی تحمیل کرده است، این حرکت را به‌فال نیک بگیریم. باید از سیاست حرکت به شرق در کشورمان، و از همهٔ نیروهایی که در داخل کشور معتقد به تدوام و تقویت این حرکت هستند و در این راستا می‌کوشند حمایت کرد، زیرا ادامهٔ این راه و استفادهٔ صحیح و بهینه از بریکس، پیمان شانگهای، و اتحادیهٔ اقتصادی اوراسیا، به نفع توده‌های زحمتکش جامعه و دهک‌های پائینی آن خواهد بود.

رسانهٔ چینی Global Times در گزارشی در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۳ نوشت، چرخش جدی روسیه به سمت شرق که در نتیجه تحریم‌های شدید غربی ایجاد شده است، فضای ژئوپولیتیک جهانی را تغییر خواهد داد. کارشناسان چینی بر این باورند که تشکیل جهان چندقطبی امری اجتناب ناپذیر و غیرقابل بازگشت شده است. واقعیت این است که تا امپریالیسم آمریکا یکه‌تازی می‌کند، تحریم‌ها ادامه دارد و صدای منحوس جغد جنگ قطع نخواهد شد. بکوشیم و همه توانمان را بکار گیریم تا با تضعیف هژمونی امپریالیسم آمریکا جهانی چند قطبی، متعادل و متوازن شکل گیرد. این می‌تواند بزرگترین و بهترین دستاوردی باشد که سال نو به مردم جهان هدیه خواهد داد.

ــــــــ
* از «بیانیهٔ پایانی نشست احزاب کمونیست عرب دربارهٔ فلسطین در ۲۰ دسامبر ۲۰۲۳».