پایداری

ثبا ت و پا یداری را نمانده  قدر و مقدارش چنان…

مهر پدر

دستت پدر ببوسم و سر هم به پای تومیخواهم آنچه…

نمونه هایی از کهنترین اشعار فارسی

تا بدانجا رسیده دانش من که بدانم همی که نادانم ( ابو…

ترامپ و بازتعریف روابط بین‌المللی؛ از تنش‌های ژئوپلیتیک تا دیپلماسی…

نویسنده: مهرالدین مشید ترامپ از دور زدن تنش های دیپلوماتیک تا…

چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش دوم درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

پرتو عقل و خرد 

رسول پویان  جهان که در دل دانش می‏کند تابـش  به جهل تیره…

نامه‌ی سرگشاده‌ی محمدعثمان نجیب، بنیادگذار مکتب دینی-فلسفی من بیش از…

آقای ترامپ! تو نه در قامت یک سیاست‌مدار آمدی، نه به…

افغانستان، میان دو لبه تیغ؛ تحول نرم یا سقوط ساختاری

نویسنده: مهرالدین مشید نجات افغانستان در گرو راهی؛ میان تحول نرم…

دولت: کاملِ ناتمام...!

دولت یا خدمات عامه و زمانیکه توسط میثاق مردمی همانا…

فرق بین شادی و لذت

 محمدنعیم «کاکر خیلی ها فکر می‌کنند که شادی و لذت یکی…

شلینگ و هگل،- دعوای 2 فیلسوف دولتی

Schellig, F.W (1775- 1854 آرام بختیاری فلسفه شلینگ،- مفاهیم ناروشن، تعاریف ناتمام. شلینگ…

عید قربان

ای وطندار عید قربان شد قربانت شوم صدقه‌ی حال خراب و…

حامییان حق!

امین الله مفکر امینی !    2025-03-06   نترسم زدشمن تکیه برحـــق کــــــــــرده ام باتکیه…

چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش نخست درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

افغانستان در تلاقی آشوب و رقابت؛ قرائتی تازه از فروپاشی…

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی طالبان؛ تلاطم‌های داخلی و بازتاب‌های جیوپولیتیکی منطقه‌ای…

در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

«
»

افغان امنیتي ځواکونه څوک سیاسي کوي؟

افغان حکومت او ولس په داسې حال کې چې له پاکستان سره په یو نااعلان شوې جګړه کې ښکیل دی؛ او تر څنګ یې ځینو ایران پلوه او پاکستان پلوه څېرو مو آن د نظام په رګ رګ کې ځای نیولی دی، ولسمشر غني له ټولو کړيو څخه له امنيتي ځواکونو د ملاتړ کولو د غوښتنې ترڅنګ وويل، چې زموږ امنيتي او دفاعي ځواکونه بايد افغان شموله، غير سياسي او غير حزبي وي. ولسمشر د معمول سره سم لکه د ټاکنیز کمپاین د غونډې؛ تش شعارونه وویل خو د هیڅ داسې بنسټ او یا شخص نوم یې یاد نکړ چې امنیتي ځواکونه سیاسي کوي. د ولس  په زړونو کې بیلابیلې پوښتنې پیدا شوې چې دا امنیتي ځواکونه به څوک سیاسي کوي، دا به څوک د خپلو ګټو په خاطر په سمتي، قومي او ګوندي اړخونو ویشي او بلاخره ددغه احتمالي ستر بحران عاملان څوک دي؟

خو ولس د شلو وزیرانو عقل او پوهه لري، ولس په هر څه ډير ښه پوهیږي چې څوک څه وایې، د څه لپاره یې وایې او ولې یې وایې؟ ولس د خپلو امنیتي ځواکونو د سیاسي کیدو عاملان ډیر ښه پیژني. تاسې وګورۍ دا هره ورځ راوپورونه خپریږي چې دومره سوه سرتیري شهیدان او تسلیم سول. فلانۍ ولسوالي د مخالفینو لاس ته ولیده، هغه ولایت له سقوط سره مخ دی، دومره شمیر امنیتي ځواکونه له وسله والو سره یو ځای شول، او په فلاني ولسوالۍ کې په فلانۍ پوسته کې امنیتي ځواکونه هیڅ وسله او خوراکي توکي نلري. که رښتیا ووایو او په حقیقت سترګې پټې نه کړو دغه راز څرګندونې د دې پر ځای چې هیواد وژغوري په لوی لاس د امنیي ځواکونو مورال کمزوری او دښمن برلاسی کوي.

همدا اوس هم له هلمند، هرات، فاریاب او نور ولایتونو څخه د ولسوالیو د سقوط خبرونه اوریدل کیږي. د خدای لپاره که په خپله نه پوهیږۍ له نړیوالو یې زده کړۍ،  د نړۍ هر دولت د درې ګونو قواوو تر څنګ څلورمه قوه رسنۍ هم لري، دا څلور ګونې قوواوې هیڅلکه خپلو ملي ګټو ته په زیان نه وي، ټول په یوه خوله او د یو چتر لاندې د یوې موخې (د هیواد ابادۍ او پرمختګ) لپاره کار کوي، د هیواد د ټولو ملي شتمنیو او ځمکنۍ بشپړتیا لپاره دا څلور سره قوواوې د ولس په ګډون په یوه خوله او ژبه وي. خو افسوس زمونږ په دولتي او حکومتي نظام، افسوس زمونږ په حکومت مشرانو، افسوس زمونږ په وزیرانو، معینانو، ریسانو، والیانو او پارلمانیانو. افسوس دی ددوی په حال؛ ډيره د افسوس خبره ده چې هر یو یې د خپلو شخصي، ګوندي، سمتي او قومي ګټو لپاره نارې سورې وهي، ولس او خپلې ملي ګټې یې هیرې کړي دي، ملي شتمنۍ او ځمکنۍ بشپړتیا ورته هیڅ ښکاري او په لوی لاس یې ځانونه د دښمن د تبرګي لاستي جوړ کړي دي. دغه ویده وکیلان هره ورځ په تالار کې چې د رسنیو له لوري یې ژوندی بهیر خپریږي؛ وایي چې هله فلاني ولایت سقوط وکړ، هله فلانۍ ولسوالۍ د افغان ځواکونو له کنټروله ووته، هله په فلاني ولسوالۍ کې د فلانۍ پوستې دومره شمیر سرتیري وږي تږي بې له کومې درنې وسلې یوازې د دومره مرمیو سره پراته دي، هله دا دي او هله هغه دي. نو دا خو په لوی لاس د وسله والو استازيتوب کول شول، په لوی لاس د دښمن مورال قول کوي او د امنیتي ځواکونو مورال له منځه وړل دي. ځینې ترهګرې رسنۍ هم بیا د فرصت په انتظار ناستې وي او چې وکیل له پارلمانه ووځي سمدستي د یوې رسنۍ په پرده ښکاره شي او بیا هم د وسله والو مخالیفینو ویندويي شروع کړي. زمونږ امنیتي ځواکونه چې په نشت تجهیز او اندکو امکاناتو د خپل هیواد او ولس ساتنه کوي؛ د همدغو بې کفایته چارواکو، وزیرانو، پارلمانیانو او تش په نامه سیاسیونو او مدني فعالانو لخوا د سیاسي کیدو کندې ته روان دي.

زموږ امنيتي او دفاعي ځواکونه د هېواد د ثبات او استقرار اساسي بنسټونه دي، د هغو پېښو پر وړاندې چې هره ورځ هېواد ورسره مخامخ دى، د ولس لپاره د تکيې او د سپر حيثيت لري. که ددغه پارلمانیانو، سیاسیونو او تش په نوم د مدني فعالانو مخنیوی ونشي، که امنیتي ځواکونه چاڼ نشي او د سیاسي کیدو، قومي کیدو او سمتي کیدو مخنیوی یې ونشي نو خدای مکړه  په هېواد کې بيا هماغسې د ۱۳۷۰ کلونو ورځې راشي، هیواد به کنډواله شي، ملي شتمنۍ به لوټ شي، د نفاق اور به مو ډيری هیوادوال د غم او بدبینۍ په په ټغر کینوي، دفترونه او وسلې به مو کباړ شي او خلک به مو در په در شي.

لیکنه : خوشحال آصفی