جهان در آستانهٔ زوال دموکراسی

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ نقطهٔ…

اتحاد 

تابکی در رنج  و دوری ها ستیم موج  نا  پید ا…

نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«
»

از فیضیه تا الیزه …

خانم مسیح علینژاد نیازی به معرفی ندارد . یک چهره رسانه ای است . در ایران بزرگ شد و تا قبل از خروج از ایران بزرگترین افتخارش داشتن عکس یادگاری با خاتمی است . خود خاتمی از چهره های شارلاتان حوزه علمیه است . مسیح علینژاد ولی از زیر عبای نظام حاکم خارج شد . کاری که قبل از ایشان اکبر گنجی ، سروش ، شیرین عبادی و خیلی های دیگر کردند . گنجی حتی زورش را زد تا گاندی ایران شود ولی نشد . نهایتا جایزه نیم میلیون دلاری بنیاد فریدمن را گرفت و حالشو برد .


انگیزه این اشاره نه عملکرد شخص مسیح و نه عذرخواهی خفن و شوک آور نخست وزیر کانادا …

ملاقات در کاخ الیزه با مکرون در مسیر چهارشنبه های سفید ، آزادی های یواشکی ، پوشیدن لباس سپاه جلوی دوربین ، انواع سناریوهای ربایش وهیچکدام دیگر ازعملکرد ایشان توان انگیزه دادن ندارد  ، بلکه وقتی شعار و خواست مردم در دالانهای قدرت شنیده شد بوی خوبی ندارد .

 فرانسه و آمریکا و حاکمان فعلی جهان حدود 500 سال تجربه و سابقه بدبخت کردن ملتها را دارند دنیا را به واسطه سیاستهاشان به خون کشیده اند . حالا چطور میشود آنها را در پوزسیون مثبت باور کرد ؟ به نفعشان نباشد جواب سلامت را هم نمیدهند چه رسد وارد کاخ شوی و ملاقات کنی …


پس وقتی رسانه اش تریبون میدهد و تا کاخ الیزه بدرقه میشوی ، این نقطه آغاز شک است .


مسیری که مسیح علینژاد از فیضیه تا کاخ الیزه طی کرد ، پپیچیده نیست . از تهران به مسکو تا ایتالیا تا انگلیس تا آمریکا و عکس یادگاری با وزیر خارجه آمریکا و بالاخره ملاقات با مکرون در الیزه با لباس وزیر خارجه آمریکا و… در هر ایستگاهی هم یک جایزه شجاعت بهش میدادند و عکسش روی مجله تایم هم رفت .


غرب البته چند بار گفت هدفش جایگزینی یا تعویض نظام نیست ولی اینها نفهمیدند و هی دنبال قاچ بزرگ هنداونه بودند …


مسیح علینژاد حالا آن خبرنگار ساده زمان خاتمی نیست . سیاست بین الملل را میداند ، نخست وزیر به عذرخواهی وادار میکند ، میداند که چطور باید کار کند حرف بزند ، بخورد ، برنارد هنری لویی فرانسوی ، متخصص سناریوهای سیاه در کشورهای جهان سوم را میشناسد و میداند چطور مثل یک وزیر لباس بپوشد و میداند کلا هی در جاده خاکی ترمز دستی بکشد … وخلاصه خیلی میداند !

به نظر من همه آدمها حق تجدید نظر در مسیر یا عملکردشان را دارند . تا میتوانید از توانایی هاتان استفاده کنید ولی نمایشات روحوضی خودتان را به نام جنبش مردم و مهسا مُهر نکنید . به نوشته رسانه های چهره ساز غربی ، شاه آن جماعت اتوبوس نشین ، دستور داد که نام‌هایی را برای اضافه شدن به اتوبوس افزوده شود !

این جماعت با نام همبستگی و سازماندهی برای آزادی ایران و با نام اختصاری «مهسا» بیشتر به دزدهای ناشی شبیه هستند که به کاهدان زده اند . این جماعت زیر میکروسکوپ مدیای غرب از جنس مردم و جنبش مردم نیستند . حتی اگر با یک فرمان شاهانه اتوبوس مجانی شان پر شود ، و روی بوفه هم مسافر بزنند ، ولی باز هم از جنس و درد مردم نیستند .


از فیضیه تا الیزه اصلا مسیر سختی نیست … از فیضیه تا پیکار نیست که نیاز به تحولات عمیق فکری باشد .

05.04.2023

اسماعیل هوشیار