مانلیو دینوچی

Manlio Dinucci

المانیفستو (روزنامۀ کمونیست ایتالیا)

مرکز پژوهشهای جهانی سازی. 3 آوریل 2018

هیئت اروپائی در 28 مارس «طرح اجرائی برای نقل و انتقالات نظامی» (1) را معرفی کرد، «با تسهیل نقل و انتقالات نظامی در درون اتحادیۀ اروپا، فدریکا موگرینی نمایندۀ امور خارجۀ اتحادیه اروپا دربارۀ این موضوع گفت : ما می توانیم در وضعیت بحرانی به شکل مؤثرتری واکنش نشان دهیم». البته فدریکا موگرینی به زبان نمی آورد ولی روشن است که به «تهدید روسیه» اشاره دارد.

در واقع، طرح اجرائی برای نقل و انتقالات نظامی نه از سوی اتحادیۀ اروپا بلکه از سوی پنتاگون و ناتو پیشنهاد شده است. در سال 2015، ژنرال بن هودگسBen Hodges فرماندۀ نیروی زمینی ایالات متحده در اروپا (U.S. Army Europe) موفق به کسب ایجاد « منطقۀ نظامی شنگن »شد تا بتواند برای مقابله با «تجاوز روسیه» با شتاب از یک کشور اروپائی به یک کشور اروپائی دیگر نقل و انتقال نیروهای نظامی اش را ممکن سازد بی آنکه موازین گمرک ملی در کشورهای اروپائی و فرآیند عبور و مرور از مرزها حرکت او را به کُندی وادارد. این راهکار مشخصاً از سوی ناتو درخواست شده بود : شورای آتلانتیک شمالی که در 8 نوامبر 2017 در سطح وزاری دفاع تشکیل شده بود رسماً از اتحادیۀ اروپا درخواست کرد که قوانین ملی را برای تسهیل عبور و مرور نیروهای نظامی از مرزهایشان تنظیم کنند و در عین حال «زیربناهای مدنی را نیز با نیازمندیهای نظامی تطبیق دهند».

نقشۀ کشورهای عضو منطقۀ شنگن

Source : https://www.touteleurope.eu/les-pays-membres-de-l-espace-schengen.html

در 15 فوریۀ 2018، شورای آتلانتیک شمالی در سطح وزرای دفاع قوانین نوین فرماندهی لوژیستیک ناتو را برای «بهسازی نقل و انتقالات گروه ها و تجهیزات دفاعی در اروپا» اعلام کرد.

کمی پس از یک ماه بعد، اتحادیۀ اروپا طرح تسهیل عبور و مرور نظامی را معرفی کرد که دقیقاً باید به درخواست پنتاگون و ناتو پاسخ بگوید. این طرح پیشبینی کرده است که « تشریفات گمرکی برای عملیات نظامی و نقل و انتقال کالاهای خطرناک از نوع نظامی تسهیل شود».

بر این پایه، «منطقۀ شنگن نظامی» آماده می شود، با این تفاوت که از این پس افراد نیستند که به آزادی عبور و مرور می کنند بلکه تانکهای تهاجمی هستند که از آزادی رفت و آمد برخوردار خواهند بود. ولی باید دانست که جابجا کردن خودروی زرهی و دیگر ماشین آلات نظامی روی جاده و یا روی راه آهن با عبور مرور اتومبیل های عادی و قطارهای عادی خیلی تفاوت دارد. ما مجبوریم برای حذف «موانع کنونی برای حرکت کاروان های نظامی»، «زیربناهای مناسب با وزن و ابعاد تجهیزات نظامی، به ویژه پل و راه آهن کنونی را که قابلیت تحمل چنین وزنی را ندارد بهسازی کنیم». برای نمونه، اگر پلی تاب تحمل عبور ستون زرهی را ندارد، باید تقویت شود و یا از نو کاملاً آن را بسازند.

هیئت اروپائی «بخش هائی از شبکۀ ترابری اروپا را که منطبق به استانداردهای نظامی ست شناسائی خواهد کرد و بهسازی های ضروری را انجام خواهد داد». این طرح در طول ده ها هزار کیلومتر شبکۀ راه و راه آهن به اجرا گذاشته خواهد شد. اجرای چنین طرحی مستلزم مخارجی ست که به عهدۀ کشورهای عضو خواهد بود، و افزون بر این اتحادیۀ اروپا بخشی از تأمین مالی این عملیات را به عهده خواهد داشت.

در هر صورت همواره این ما مردم اروپا هستیم که مخارج این «ساخت و سازهای بزرگ» را باید بپردازیم، که البته برای شهروندان ساده بی فایده است و نتایج آن را در کاهش هزینه های اجتماعی و سرمایه گذاری برای کارهای عمرانی جهت مصرف عمومی احساس خواهیم کرد.

در ایتالیا در جائی که برای بازسازی مناطق زلزله زده با کمبود بودجه روبرو هستیم، باید میلیاردها دلار برای بازسازی زیربناها جهت انطباق آنها با ضروریات نقل و انتقالات نظامی اختصاص دهیم.

27 کشور در اتحادیۀ اروپا که 21 کشور از آنها عضو ناتو هستند هم اکنون برای بررسی این طرح فراخوانده شده اند. ایتالیا این امکان را دارد که این طرح را نپذیرد. یعنی موضوعی که برای دولت آینده به معنای مخالفت با اتحادیۀ اروپا و به همین گونه مخالفت با ناتو به فرماندهی ایالات متحدۀ آمریکا خواهد بود، و به این معنا که باید از استراتژی رایج و از اختراع تهدید روسیه که به آماده سازی جنگ واقعی علیه روسیه انجامیده فاصله بگیرد.

این تصمیم سیاسی برای کشور ما اهمیت بنیادی خواهد داشت، ولی به این علت که ایتالیا زیر فرمان ایالات متحدۀ آمریکا به سر می برد، این موضع گیری سیاسی در حد تخیل باقی می ماند.

پاورقی :

1) Plan d’action sur la mobilité militaire

لینک متن اصلی :

https://www.mondialisation.ca/union-europeenne-espace-schengen-pour-les-forces-otan/5624391

ترجمۀ حمید محوی

پاریس /5 آوریل 2018