آه یتیم

مولانا کبیر ( فرخاری ) ونکوور کانادا
آزده ام زدست نگـــــــــــارین روزگـــــــار + از خون دل گرفته حنا رنگ لاله زار
خون می چکد زکلک ستمــــکیش بر زمین + باتیغ دین بریـــده سرو دست نامــــدار
آهــــــــــــــی کشد زسینه ی پرسوز گریتیم + برطـــــــــارم سپهر فتد لــکه ی غبار
سایده شد چوگنــــــــــدم از این آسیاب دون + افتادگان زگردش این چرخ بیقرار
زیر فلک به روی زمین چور جلوه گــــر + گیـــــرد خزان زبستر گل شوکت بهار
بیجا نشسته گنبد دستار همچو کــــــــف + دریک نفس حباب کند مطلب آشکار
بستی تو دزد در دل شب با کمال حرص + صید حرم به حلقه ی فتراک و نیش مار
آشفته تر ززلف نگار است روز من + حاکم بروی سینه ی ما دزد و بی وقار
پیچیده تر زحلقه ی گیسوست روز وشب+ خــــورشید را گرفته در آغوش شام تار
بت بشکند خــــلیل در اقلیــــــم آذری + آتش بروی سینه ی ما می کشد شراب
آلودگی به آب شرف شست و شو شود + باشد تهی زآب شرف ظرف انتحار
همبستگیست مایه ی پیکار در نبـــــرد + درکشور ادب دهدم رزم افتخار
آید گهی که روز شود این شب مخـــــــوف + دست دراز کوته کند چرخ بی مدار
( اشرف غنی) شکستی اگر حلقه ی سیاه + داری توان کـــــمالِ ( اتاترک) از تبار
( فرخاری) بادرایت پیکار بی دریغ+
بشکن که طلسم ایده ی ابلیس و خرسوار