کلبه ی تارم!

امین الله مفکر امینی       2025-11-02! دربســاطی بیکسی ام ، دلبری آمـد با…

خاطره ها بیانگر واقعی ترین حقایق تاریخی 

نویسنده: مهرالدین مشید خاطره ها تصویری از "تاریخ در بستر جغرافیا" بازهم…

ګوندي فعاليتونه او دموکراسي

نور محمد غفوری یادونه: دا مقاله مې په ۲۰۱۸ کال لیکلې ده…

سکوت در برابر گستاخی های پاکستان بار بار مسئولیت افغانستان…

حکومت‌های افغانستان زمانی می‌توانند در تامین امنیت و ثبات موفق…

سخنی عشق!

               2025-09-02! امین الله مفکر امینی گرسخـــــن زعشق گویی زعصمتِ این گوهربــــدان کزعشق به…

سکوت خلیفه در برابر امیر شکست یا فرصتی برای انحام…

نویسنده: مهرالدین مشید عباس ستانکزی: ملایعقوب کل روند را از مسیر…

زمانیکه کیفرخواست دادستان وحکم دادگاه  منفعل گردد  

نکارشی از سخی صمیم  مسئول کیست و عدالت کجاست؟  ***  ایجازی ازین مختصر!    …

شکست و باخت قدرت

شکست و باخت قدرت نه تنها حس ملی و مردمی…

آیا سراسیمه گی طالبان ، سقوط شان را در پی…

      نوشته ی : اسماعیل فروغی       درخواست دادگاه بین…

هوش مصنوعی دیپسیک

دکتر بیژن باران پیشرفت چین در جهان چند قطبی…

غریزه در سلب عقل: دلیل نبود دولت مدرن در افغانستان...!

عقل نیروی تفکر و گوهر شناسایی حق در برابر باطل…

۲۱ و ۲۲ دلو فتح افشار

نه ماه از ورود گروه‌های جهادی در کابل می‌گذشت، از…

یادمان سیاوش کسرایی

نوزدهم بهمن ماه هر سال، روزی است که نام سیاوش…

لیبرال ها، میان ماکس وبر، و کارل مارکس

-- max weber 1864-1920 آرام بختیاری جامعه شناسی بورژوایی در مقابل جامعه…

گنج شایگان 

رسول پویان  همیـشـه ثـروت و کاخ طلا نمی ماند  شــکـوه و دبـدبـه…

همخوابگی های سیاسی نافرجام طالبان افغانستان و آخوند های ایران

نویسنده: مهرالدین مشید افتضاح دیپلوماسی هوتل محور ایران در افغانستان عباس عراقچی، روز…

عالم دگر

نوشته نذیر ظفردیــــــده از امیــــــال دنیا بسته امدر دلـــــــم…

بشدار سامی

آقای "بشدار سامی" (به کُردی: بەشدار سامی)، شاعر و فتوگرافیست…

کابل آبستن یک تحول در موجی از اختلاف های درونی…

نویسنده: مهرالدین مشید سرنوشت ملاهبت الله در گرو عصیان همرزمان و…

هم پیوندی

جهان با حفظ،نا همگونی ها یک کل به هم پیوند…

«
»

آتش بس سه روزه ، رهایی فوری دوهزارطالب دهشت افگن را در پی داشت

   نوشته ی : فروغی

       حامیان خارجی طالبان با مهارت به روند بسترسازی برای حضور پرقدرت طالبان در میدان سیاست و میدان های گرم جنگ همچنان ادامه میدهند . 

       آنان با اعلان آتش بس سه روزه از سوی طالبان ، با یک تیر دو نشان زدند : هم بروی جنایات نابخشودنی و فاجعه بار چند روز پیش طالبان در زایشگاه کابل ، پرده انداخته ، آنان را با عطوفت و معتقد به ارزشهای اسلامی و ملی معرفی کردند . و هم با سازماندهی واکنش فوری و ذوق زده ی از سوی رییس جمهورغنی به این آتش بس سیاسی ، زمینه ی رهایی دوهزار تروریست افراطی دیگر را مساعد ساختند .

       فرمان رهایی دوهزار تروریستِ محکوم به اعدام یا محکوم به حبس های طویل المدت بشکل دسته جمعی و در یک نفس ، عیدانه ی نامیمونی بود ازسوی رییس جمهورکشور به طالبان کرام که ثبتِ تاریخ پراز درد ما خواهد شد . 

       بخوبی معلوم می شود که هر دو اقدام (هم آتش بس سه روزه ی طالبان و هم فرمان رهایی دوهزارتروریست طالب ) ، همچون تیاتر و خیمه شب بازیِ آشکار ، از یک دست اداره و کارگردانی شد ـ از یک دست نیرومند ؛ اما خیلی خون چکان و سیاه .

      اگر چنان نیست چگونه میتوان باورکرد که رییس جمهورکشوری مستقل ( !؟ ) یک روز با عصبانیت و خشم ، طالبان را عامل اصلی کشتارمادران باردار و کودکان نوتولد در زایشگاه دشت برچی دانسته ، فرمان سرکوب طالبان قاتل را صادر می نماید و روز دیگر با شنیدن اعلان آتش بس طالبان ، چنان ذوق زده میشود که فاجعه را مطلقاً  فراموش نموده ، بی دغدغه ی خاطر ، فرمان رهایی دوهزار تروریست دیگر را هم امضا می نماید ؟

    آنچه بیشتر پرسش برانگیزاست این است که : آیا رییس جمهورغنی نگران این نیست  که رهایی پنجهزار و شاید هم دوازده هزار تروریست جنگجو از زندان ها ، حلقه ی داری به دورگردن خود اش گردد ؟ همانند حلقه ی داری که پیش ازاین توسط همین طالبان  به دَورِ گردن دوکتور نجیب الله  رییس جمهور فقید افغانستان افتاده بود  !!!؟؟؟

    رییس جمهورغنی نگرانِ حلقه ی دار  باشد یا نباشد ، امریکاییان از رهایی گروهی طالبان ( نهصد طالب در یکروز ) ، نه نیت برقراری ثبات و تحکیم پایه های جمهوریت و دیموکراسی ، بلکه آرزوی تحکیم دوباره ی پایه های طالبانیزم را در سر می پرورانند . امریکا میخواهد با شرکت مستقیم پاکستان و سعودی ، درآینده ازطالبان منحیث سربازان نیابتی استفاده نماید .