فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

نشست تخصصی و کارگاهی فردوسی‌شناسی در بروجرد برگزار شد

به گزارش رها نیوز، و نقل از دکتر "محمد فصیحی"…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(فصل دوم)

مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم نوشته: آ. لوزوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم کارل…

آنجا که دیوار ها فریاد می زنند؛ روایت یک ویرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید از خشت تا خیال؛ روایت خانه ایکه طالبان…

اُلیګارشي څه شی ده؟

نور محمد غفوری د اُلیګارشي په اړه په (قاموس کبیر افغانستان) کې داسې…

دو پرسش

۱-- آیا در افغانستان قوم یا ملیتی است که اجدادشان…

چالش های درونی میان طالبان و مخالفان آنان؛ آزمونی تعیین‌کننده…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و دور زدن گروها و سیاستگران نابکار…

من و هوش مصنوعی CHATGPT

دوستش‌ شوید… محمدعثمان نجیب بخش نخست از دیر زمانی می‌شنیدم که هوش‌مصنوعی ابداع…

دی‌دار آشنا، گزاره‌یی نکو از گزارنده‌گان نکو

لطفاً نامش را مگر تغییر بدهید. محمدعثمان نجیب برمقتضای نیاز، وظایف گونه‌‌گونی…

درک لنین از عدالت

ترجمه. رحیم کاکایی کازونوف الکساندر سرگیویچ، دکتر علوم فلسفه، پروفسور دانشگاه دولتی…

افغانستان در یک ناگزیری

افغانستان که در یک ناگزیری ناشی از فشارهای آمریکا و…

کنګره څه شی ده؟

  نور محمد غفوری یادونه: له ټولو هغو ځوانانو څخه چې د فیسبوک او…

آدرنو؛- نابغه تئوری، ناتوان در عمل

Adorno, Theodor (1903-1969) آرام بختیاری نقش آدرنو، در مکتب فرانکفورت. تئودور-آدرنو(1969-1903.م)، فیلسوف،جامعه شناس،…

«
»

پیرمرد ناامید!

کمدی سیاست در آمریکا و پیرمرد ناامید!

نویسنده: فوزیه رشید

 جو بایدن رسما نامزدی خود را برای دور دوم ریاست جمهوری اعلام کرد تا در کاخ سفید بماند و به سن ۸۶ سالگی برسد، البته اگر موفق شود! این رخداد یک رویه جدید در تاریخ ریاست جمهوری آمریکا خواهد بود؛ زیرا قبلا پیش نیامده است که آمریکایی‌ها رئیس جمهوری با این سن و سال انتخاب کنند. با این وجود همه می‌دانند که دولت عمیق که جناح صنایع نظامی آمریکا بر آن حاکم است آخرین مداخله را در تعیین رئیس جمهوری مورد نظر انجام می‌دهد.

در حقیقت، تصویر ایالات متحده آمریکا و سیاست این کشور در سطح بین‌الملل هرگز مانند دوران بایدن متزلزل نشده بود! تا جایی که سیاست خارجی و داخلی این کشور مورد طعنه زدن و تمسخر واقع شد و به این ترتیب طی آن ملودرام آمریکایی به کمدی تبدیل شد.

ممکن است در همه کشورهای جهان موضوع ریاست جمهوری و حکومت یک امر داخلی باشد که به سایر کشورها مربوط نباشد مگر در آمریکا که خود را در موقعیت هژمون قرار داده، از این رو مسئله ریاست جمهوری در این کشور مورد توجه همه است. این امر علی رغم این مسئله است که همه می دانند هر طرفی که از پشت ویترین ریاست جمهوری، آمریکا را اداره می کند همان طرفی است که سیاست خارجی آمریکا را تعیین می کند! و همان طرفی است که جنگ‌ها، بحران‌ها و فتنه ها را در جهان شعله‌ور می‌کند! همچنین همان طرفی است که آماده است تا پایان ادامه دهد حتی اگر بحران‌ها را به آستانه جنگ جهانی سوم برساند.

بنابراین، بایدن به قدرت برسد یا شخص دیگری، راهبرد، برنامه‌ها و انگیزه‌های نظامی نهاد حاکمیت در آمریکاست که در نهایت روندها و مسیرهای هر رئیس‌جمهوری را تعیین می‌کند. حتی دونالد ترامپ که یک مورد استثنایی در راستای خارج شدن از چارچوب دولت عمیق بود نمی‌تواند از خطوط اصلی ترسیم شده خارج شود حتی اگر از برخی خطوط فرعی خارج شود مانند دوره ریاست جمهوری‌اش که با محدودیت‌های زیادی از سوی این دولت عمیق محاصره شده بود.

از این رو بایدن بیاید یا هر کس دیگری، تغییر به مثابه تغییر در چاشنی است؛ اما غذای اصلی همان است. این همان چیزی است که طی دهه‌ها زیر نظر گرفتن سیاست‌های آمریکا آموختیم تا زمانی که دولت عمیق بر امور سیطره داشته باشد اوضاع به همین منوال است. به نظر می‌رسد در سال‌های آتی شاهد بی‌توجهی بیشتر آمریکا به صلح جهانی و ثبات خواهیم بود مگر این‌که معجزه‌ای رخ دهد.