زبان آریایی یا آریویی چی شد؟

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ——————————— زبان بازتاب خرد آدمی است و انسان…

تعامل 

نور محمد غفوری از چندی به اینطرف در مکالمات و نوشتار…

جمال غمبار

آقای "جمال غمبار"، (به کُردی: جەمال غەمبار) شاعر و نویسنده‌ی…

چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

«
»

صلح با پاکستان یا با طالبان ؟!

     نوشته ی : اسماعیل فروغی

   « طالبان سربازان کرایی ما استند.آنان اجیرشده اند تا همانند پیش مرگان فقط افغانها را بکشند… و زلمی خلیلزاد شیاد وکلاهبرداریست که امریکا به آن ضرورت دارد….»

      این حقایق را نه مخالفان طالبان و دولت امریکا و نه تحلیلگران و ناظران اوضاع افغانستان ؛ بلکه رییس جمهور ایالات متحده ی امریکا آقای دونالد ترامپ افشا و بیان نموده است .

      همین اکنون آقای خلیلزاد نماینده ی خاص رییس جمهورامریکا ( همان که آقای ترامپ اورا شیاد وکلاهبردارخوانده است ) ، باردیگر وارد قطرشده ، میخواهد معامله ی پنهانی را که باطالبان بسته است ، به سربرساند – معامله ایکه درنتیجه ی آن سرنوشت ما به دست بنیادگرا ترین ، بدوی ترین و بیرحم ترین گروه اسلامی سپرده خواهد شد .

     از کیف و کانِ این معامله ی پنهانی هیچ کس و هیچ نهادی – نه طالبان و نه رهبران دولت افغانستان ( بشمول اشرف غنی وامرالله صالح) هیچیک اطلاع و آگاهی دقیق ندارند . سازمان ملل ، نهادهای بین المللی – بخصوص اتحادیه ی اروپا که طی این بیست سال شریک و ناظرتجاوزوکشتاردرافغانستان بوده وحامی معامله ی امریکا ـ طالبان استند ، این معامله ی ننگین را با بی تفاوتی نظاره و دنبال می نمایند .

     حقایق و شواهد نشان می دهد که پاکستانی ها برهردو سوی معامله ، نفوذ استخباراتی دارند . حضوراستانکزی های خویشاوند ( شیرمحمدعباس استانکزی و معصوم استانکزی ) دردوسوی میزمذاکره ، گواه روشنی از نفوذ پاکستان درین روند است – روندی که می تواند حتا منجر به ازهم پاشی کشورما گردد .

      ازیادنبریم که پاکستان ، نیت ما درمورد خط دیورند را یک ادعای ارضی تاریخ تیرشده وغیرقانونی پنداشته ، برای دفاع ازخود هرچه در توان دارد انجام خواهد داد تا این ادعا همیشه در حیطه ی تخیل دولتمداران افغان باقی بماند .

      پاکستان با درکِ دقیق ازآرای اتباع خود درآنسوی مرز، این ادعای ما را قصد تجزیه و تجاوز برتمامیت ارضی خود پنداشته ، نیت آن دارد  تا هرچه زودتر اعمار  دیوارمرزی دوهزاروچهارسد کیلومتری میان دوکشوررا که رو به پایان است تکمیل نماید . درعین حال برای ناتوان کردن ، محتاج ترکردن و متفرق ترکردنِ بیشترما ، پاکستان همواره می کوشد تا هیولای بنیادگرایی اسلامی را درشکل وشمایل متنوع برما مسلط نگهدارد . 

        متکی به این حقایق ، هرگاه دولتمردان افغانستان ( که همه با این حقیقت تلخ بخوبی آشنایی داشته اند ) ، نیت پایان بخشیدن به جنگ چهل ساله را دارند ، قبل ازهمه باید تابوی بحث روی خط دیورند را شکستانده ، باب مذاکرات صریح و مستقیم با کشورهمسایه را بازکرده ، با پاکستان کناربیایند تا با طالبان ـ این به گفته ی ترامپ سربازان کرایی امریکا که فقط برای حفظ بی ثباتی و جنگ ایجاد شده اند .

      مذاکرات صریح و مستقیم با پاکستان جاده ی اصلی ایست که به ختم جنگ می انجامد نه مذاکرات نمایشی با طالبان این مزدوران مزدبگیر پاکستان وامریکا که سود آن بیشتربه آقای دونالد ترامپ خواهد رسید .

      تا چنین نشود دور باطل بی ثباتی و جنگ درافغانستان همچنان ادامه یافته و ازملت مظلوم ما قربانی های بیشتری خواهد گرفت .