آیا می‌دانید تمجیدی و رجبی را حکومت فاشیست ترکیه به ایران تحویل داده است؟!
بهرام رحمانی
در هفته‌های اخیر تایید خبر صدور حکم اعدام برای امیرحسین مرادی، سعید تمجیدی و محمد رجبی، سه جوانی که در اعتراضات آبان‌ماه ایران شرکت کرده بودند، با اعتراض گسترده‌ای در میان ایرانیان و در سطح بین‌المللی مواجه شده است.
برای جلوگیری از اعدام آن‌ها تنها کاربران توئیتر هشت میلیون بار هشتگ «#اعدام_نکنید» را به‌کار برده و آن را برای چند ساعت به ترند اول جهانی تبدیل کردند. سرانجام حکومت اسلامی مجبور به عقب‌نشینی شد و اعدام آن‌ها را متوقف کرد.
اما مسئله‌ای که به آن توجه نشده این است که دو تن از آن‌ها، یعنی سعید تمجیدی و محمد رجبی را دولت اردوغان از کمپ پناهندگی بیرون کشیده و تحویل ماموران حکومت اسلامی داده است.
تمجیدی و رجبی، پس از سرکوب‌های آبان‌ماه سال گذشته در تهران و پس از بازداشت دوست‌شان، امیرحسین مرادی، در ابتدای آذرماه به ترکیه گریخته و به‌دنبال درخواست پناهندگی از سازمان ملل بودند.
آن‌ها خود را به شهر آنتالیا در ترکیه رسانده و درخواست پناهندگی کردند. اما پس از گذراندن حدود یک ماه در دو اردوگاه مختلف پناهندگی، سازمان مهاجرت ترکیه آن‌ها را بازداشت کرد.
بنا بر گزارش‌ها، نماینده امور پناهندگی سازمان ملل در آغاز در کمپ آنتالیا آن‌ها را ملاقات می‌کند و به آن‌ها قول حمایت می‌دهد. اما پس از سه هفته ماندن در کمپ، مسئولانی در ملاقاتی بعدی، به آن‌ها می‌گویند: «به دستور رجب طیب اردوغان، رییس‌جمهور ترکیه، و به‌خاطر دیدار اخیر او با حسن روحانی، تمامی بازداشتی‌ها باید به ایران بازگردانده شوند.»
تمجیدی و رجبی در میان ۳۳ شهروند ایرانی بودند که پس از دیدار حسن روحانی، رییس‌جمهور ایران و رجب طیب اردوغان همتای ترک او که در اجلاس کشورهای اسلامی در مالزی در روز ۱۹ دسامبر انجام شد از بازداشتگاه آنتالیا به گذرگاه مرزی بازرگان منتقل شدند. پس از انتقال به زندان اوین آن‌ها را از پا آویزان کرده و به‌شدت کتک زدند.
این ایرانیان به محض ورود اجباری به ایران، دستگیر شده و به گفته سازمان عفو بین‌الملل پس از انتقال به زندان اوین آن‌ها را از پا آویزان کرده و به‌شدت کتک زدند. از این افراد زیر شکنجه اعترافاتی نیز گرفته و از تلویزیون پخش شد.
از معدود موضع‌گیری‌های دیگر در این باره، اعتراض ابراهیم کاب‌اغلو، نماینده حزب جمهوری‌خواه خلق (CHP)بود که در گفت‌وگو با دویچه‌وله اظهار داشت: «دولت ترکیه نمی‌بایست سعید تمجیدی و محمد رجبی را که برای نجات جان‌شان به ترکیه گریخته بودند به ایران بازمی‌گرداند، زیرا مقامات این کشور به‌خوبی می‌دانند که اعدام در ایران امری رایج است.»
البته این‌گونه اقدام ترکیه چندان هم بی‌سابقه نیست از جمله روزنامه تایمز نوشته که بنا به اطلاعات این روزنامه، دست‌کم ۷ ایرانی مخالف حکومت اسلامی نیز که از سال ۲۰۱۷ میلادی، به احتمال زیاد بر خلاف قوانین بین‌المللی، از ترکیه به ایران دیپورت شده‌اند اکنون در ایران در زندان به سر می‌برند.
این روزنامه اضافه می‌کند که در حال حاضر پنج ایرانی دیگر نیز با خطر دیپورت شدن از ترکیه به ایران مواجه هستند.
تایمز می‌افزاید که یکی از آن‌ها عبدالله بزرگزاده، فعال بلوچ است که پس از شرکت کردن در یک تجمع اعتراضی بازداشت و شکنجه شد اما توانست در ماه مه ۲۰۱۹ به ترکیه بگریزد. او که از سوی مقامات حکومت اسلامی غیابا به ۱۱ سال زندان محکوم شده ماه گذشته در آنکارا بازداشت شد.
هرچند او اکنون از بازداشتگاه درآمده اما برایش حکم اخراج از ترکیه صادر شده و او در تلاش برای لغو این حکم است.
عبدالله بزرگزاده به روزنامه تایمز می‌گوید که «سازمان اطلاعات ترکیه اتهاماتی کاذب به من زدند و مدعی شده‌اند که من تهدیدی برای امنیت ملی ترکیه هستم در حالی که فعالیت‌های من مربوط به حقوق مردم بلوچ و انتقاد از دیکتاتوری جمهوری اسلامی ایران است.»
وی تاکید می‌کند که درصورت بازگردانده شدن به ایران با حبس طولانی‌مدت، شکنجه و اعدام مواجه خواهد شد.
بزرگزاده می‌گوید: «من دیگر در ترکیه احساس امنیت نمی‌کنم زیرا در این‌جا مکررا با تهدید دیپورت شدن یا سوءقصد مواجهم.»
روزنامه تایمز می‌گوید که درباره این موارد با دولت ترکیه تماس گرفته اما مقامات دولت اردوغان از ارائه هرگونه توضیحی خودداری کرده‌اند.
در ترکیه، حسین ارسوز، وکیل اهل ترکیه، در پیامی توئیتری گوشزد کرد که بازگرداندن این افراد از سوی مقامات ترکیه خلاف قوانین کشور ترکیه است.
بر طبق این قوانین، از آن‌جا که در ایران کیفر اعدام وجود دارد ترکیه نباید پناهجویان را به آن کشور بازگرداند.
تحصن غلام قادر بزرگزاده پدر عبدالله بزرگزاده در مقابل مقر سپاه سلمان ایرانشهر، برای خبرگیری از فرزندش
اخیرا نشانه‌های دیگری از این تغییر رویه دولت ترکیه نسبت به پناهجویان ایرانی دیده شده است. در اوایل بهار امسال، پیکر بی‌جان کامران گودرزی، پناهجوی ۱۷ ساله ایرانی، در کوهستان چالدران پیدا شد. او که تلاش داشت از این مسیر از ایران گریخته و خود را از طریق ترکیه به آلمان برساند در کوه‌های مرزی ایران و ترکیه یخ زد و جان باخت.
نوشین مَنگو، از روزنامه‌نگاران ترک، و خبرنگار نشریه «دووار» می‌نویسد که کامران در طول مسیر با پدر خود عباس گودرزی در تماس بوده است.
نوشین منگو درباره سرنوشت کامران گودرزی با پدر او تماس گرفته و او توضیح داده است که پلیس ترکیه کامران را دستگیر کرده بود «اما به جای رسیدگی به درخواست پناهندگی او، این نوجوان را مجبور کردند پای پیاده به سوی ایران برگردد، اقدامی که او را به کام مرگ کشاند.»
عباس گودرزی می‌گوید روستاییان منطقه به او گفتند که این نوع برخورد پلیس با پناهجویان ایرانی بارها اتفاق افتاده است. گودرزی با پلیس ترکیه نیز تماس گرفته اما آن‌ها توضیحی به او ندادند.
از سوی دیگر، ایرانیان ساکن ترکیه تا امروز از شرایط خاصی به‌منظور اقامت در ترکیه برخوردار بودند. بر اساس قوانین تازه به تصویب رسیده در رابطه با قوانین مربوط به اقامت توریستی ترکیه، دیگر خبری از این آسودگی در رفت‌و‌آمد نیست!
خبرگزاری رسمی دولت ترکیه(آناتولی) چندی پیش اعلام کرد از اولین روز سال ۲۰۲۰، اقامت توریستی ایرانیان ساکن ترکیه تمدید نخواهد شد. بر اساس اعلام خبرگزاری رسمی دولت ترکیه، تنها برای کسانی که برای بار اول به ترکیه سفر کرده‌اند، اقامت یک ساله صادر می‌شود.
از طرفی می‌دانیم بر اساس قوانین قبلی، هزاران ایرانی در ترکیه ساکن شده‌اند. با اجرایی‌شدن قانون نام برده، دردسرهای زیادی برای عده‌ای ایجاد خواهد شد. طبق قانون جدید، اتباع خارجی به جز شهروندان کشورهای عضو سازمان همکاری توسعه و اقتصادی، اتحادیه اروپا، فدراسیون روسیه و چین، از سال آتی میلادی یعنی ۲۰۲۰، اقامت موقت گردشگری را برای مدت یک سال دریافت خواهند کرد. افرادی که می‌خواهند اقامت موقت توریستی خود را مجددا تمدید کنند، باید حداقل یک سال منتظر بمانند.
بر اساس قوانین جدید با قوانین جدید، اتباع خارجی از جمله ایرانیان ساکن ترکیه قادر خواهند بود پس از پایان مهلت اقامت موقت توریستی، طبق مقررات قبلی که بین ایران و ترکیه وجود داشت رفت و آمد کنند. بر اساس آن، در هر ۱۸۰ روز سال آن‌ها برای ۹۰ روز اجازه اقامت دارند.
روابط خوب حکومت‌های ترکیه و ایران، عدم نیاز به دریافت ویزا و هزینه‌های پایین در مقایسه با کشورهای اروپایی سبب شده ایرانیان زیادی ترکیه را برای تفریح، کار و زندگی انتخاب کنند. شهرهای این کشور، همواره جزو اصلی‌ترین و اولین مقاصد ایرانیان بوده‌اند. طبق آمار، طی ۹ ماه ابتدایی سال ۲۰۱۹، نزدیک به ۶۸۰ هزار ایرانی به ترکیه سفر کردند.
سال گذشته نیز قوانین مهاجرتی جدیدی صادر شده بود. بر اساس آن‌ها شرایط به منظور کسب شهروندی این کشور بهبود پیدا کرد. بعد از سقوط ارزش لیر به شکلی شدید در سال ۲۰۱۸، این تصمیم‌ها اتخاذ شد. قبل از آن، در صورتی که فردی در پی کسب شهروندی ترکیه بود، باید خانه‌ای به ارزش حداقل یک میلیون دلار خریداری می‌کرد، اما اکنون با خرید منزلی به قیمت یک چهارم یعنی ۲۵۰ هزار دلار نیز می‌توان شهروندی را دریافت کرد.
درست به‌همین دلیل است که طی یک سال گذشته، ایرانیان زیادی در حال سرمایه‌گذاری در ترکیه و خرید ملک در آن هستند. در ۹ ماه اول سال ۲۰۱۹، اتباع خارجی و غیر ترک نزدیک به ۳۲ هزار خانه در شهرهای مختلف کشور ترکیه خریداری کردند. ایرانیان ساکن ترکیه ۳۶۰۰ خانه در بازه زمانی یاد شده خریدند. شهرهای پرطرفدار ترکیه در زمینه خرید ملک توسط اتباع خارجی به ترتیب استانبول، آنکارا، آنتالیا، بورسا، مرسی، قونیه و غازیان تپه بوده‌اند.
هم‌چنین اخیرا خبرگزاری‌ها از حمله هم‌زمان جنگنده‌های هوایی ترکیه و توپخانه سپاه پاسداران حکومت اسلامی به منطقه چومان و ارتفاعات حاج عمران واقع در شمال اقلیم کردستان عراق خبر دادند.
حکوکمت‌های ترکیه و ایران روز سه‌شنبه ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ – ۱۶ ژوئن ۲۰۲۰ به شکل هم‌زمان اقدام به حمله به منطقه چومان و ارتفاعات حاج عمران واقع در اقلیم کردستان عراق کردند. جنگنده‌های ترکیه منطقه کوهستانی چومان حدود ۱۶۰ کیلومتری شمال شرقی اربیل(هولر) را هدف بمباران قرار دادند و نیروی زمینی سپاه پاسداران این منطقه را به توپ بستند. چومان با روستاهای بسیار در نزدیکی مرز ایران و عراق واقع شده است.
هواپیماهای ترکیه دوشنبه شب حملات خود در چارچوب عملیات «چنگال عقاب» را با بمباران‌های متعدد به نواحی مختلف این منطقه آغاز کردند. در این حملات روستای ایزدی نشین سنجار و اقامتگاه پناهجویان در نزدیکی شهر مخمور نیز هدف قرار گرفتند.
سایت بولتن نیوز نزدیک به محافل امنیتی و اصول‌گرایان درباره حمله نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی ایران نوشته بود که سپاه پاسداران «بارها به مسئولان اقلیم کردستان عراق هشدار داده که مانع فعالیت های تروریست‌ها در منطقه شوند اما اقلیم کردستان عراق در عمل هیچوقت مانع اقدامات این گروهک‌ها نشده است.»
این در حالی است که مقام‌های عراق بارها به همکاری با حکومت اسلامی متهم شده‌اند. از طرفی، حمله به مقر و دفاتر احزاب اپوزیسیون کرد ایرانی در داخل خاک عراق را حکومت اسلامی اغلب به‌طور رسمی به‌عهده گرفته و ترور شماری از اعضای احزاب را تروریست‌ها وابسته به حکومت اسلامی ایران انجام می‌دهند.
هم‌زمان اقلیم کردستان عراق تلاش زیادی برای برقراری مناسبات وسیع اقتصادی و تجاری با ایران می‌کند. ایران دو سال پیش وعده بهره‌مند شدن ساکنان منطقه چومان از گاز صادراتی خود واعطای تسهیلات صدور ویزا برای ساکنان منطقه چومان در سفر به ایران را داده بود.
هم‌زمانی حملات ترکیه و ایران به کردستان عراق را برخی ناظران نتیجه توافقی می‌دانند که میان محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجە ایران و مولود چاووش اوغلو، همتای ترک او صورت گرفته است. این دو روز دوشنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ در دیدار در آنکارا بر همکاری مشترک دو کشور «علیە تروریسم» تاکید کردند. در حالی که این دو حکومت در نزد افکار عمومی آگاه و مترقی جهان، حکومت‌های اسلامی و فاشیست وحشت و ترور و جنگ هستند!
تروریسم حکومت اسلامی و ترکیه هم‌چنان در مرزها مشغول آدم‌کشی و وحشی‌گری هستند. برای نمونه بنابر آمار گردآوری شده توسط شبکه حقوق بشر کردستان در تیر ماه امسال دست‌کم ۷ کولبر مرزی به نام‌های شمزین احمدی، زیاد اثباتی حیدرانلو، ابراهیم ابوبکری، قاسم سرباز، شاکر(علی) بروکی میلان، سالم سلیمان‌نژاد و یوسف احمدی در نتیجه تیراندازی نیروهای نظامی حکومت ترور اسلامی ایران و ترکیه در مناطق مرزی ارومیه، چالدران، سردشت و پیرانشهر جان باخته‌اند.
هم‌چنین یک کولبر به نام آیت یوسفی نیز هنگام تعقیب و گریز توسط نیروهای انتظامی با خودرو به رودخانه سیروان سقوط کرده و جان خود را از دست داده است. در این مدت دست‌کم ۱۵ نفر دیگر نیز در نتیجه تیراندازی نیروها نظامی حکومت اسلامی ایران یا بر اثر سقوط از ارتفاع در نتیجه تعقیب و گریز این نیروها در استان‌های سنه، ارومیه و کرماشاهان زخمی شده‌اند.
دولت ترکیه از آغاز انقلاب روژاوا(کردستان سوریه) در ١٩ ژوئیه ٢٠١٢ به انحای گوناگون دست به ترور و سرکوب علیه خلق‌های شمال و شرق سوریه زده است. ترکیه سال‌ها در لوای داعش، النصره و القاعده به جنایت علیه ساکنان این بخش از سوریه پرداخته و بخش‌های از روژاوا از جمله کانتون عفرین را اشغال کرده است.
سازمان امنیت ترکیه(میت) ده‌ها پایگاه اطلاعاتی – امنیتی در اقلیم کردستان عراق برپا کرده تا مخالفین را تعقیب و تهدید و ترور کنند و یا بربایند و به ترکیه انتقال دهند. در این موارد دولت اقلیم کردستان نیز همواره با سازمان امنیت و دولت ترکیه همکاری کرده است و می‌کند.
اخیرا ترکیه، دختر برادر یک سیاست‌مدار برجسته کرد سوریه را که از سوی مسئولان آنکارا تحت تعقیب است، بازداشت کرد.
به گزارش خبرگزاری‌ها، دالیا محمود مسلم، برادرزاده صالح مسلم است که به رهبری کردهای سوریه که خودمدیریتی شورایی را در سوریه تاسیس کرده‌اند.
محمود مسلم، پدر دالیا اعلام کرد دخترش که شش ماه قبل برای درمان به کردستان عراق رفته بود، بازداشت و به مسئولان ترکیه‌ای و دستگاه‌های اطلاعاتی‌شان تحویل داده شد.
وی در فیس‌بوک نوشت: دخترم آماده بازگشت به سوریه بود «اما با تحویل دادن وی به مسئولان ترکیه‌ای غافلگیر شدیم.»
محمود مسلم عنوان کرد: مسئولان اقلیم جنوب کردستان مسئول ربودن وی از جنوب یا تحویل دادن او به دستگاه‌های اطلاعاتی ترکیه هستند. هرآن‌چه از زبان این دختر مطرح شده صحبتی نادرست با هدف بدنام کردن خانواده بوده است.
مسلم از سازمانهای انسانی بین‌المللی خواست تا برای آزاد کردن دالیا اقدام کرده و بازگشت امن و سالم وی به نزد خانواده‌اش را تضمین کنند.
این در حالی است که خبرگزاری آناتولی ترکیه به نقل از منابع امنیتی مدعی شده که دالیا مسلم خودش را به نیروهای امنیتی ترکیه در استان مرسین در جنوب تحویل داده است.
صالح مسلم برای دوره کوتاهی در پراگ در سال ۲۰۱۸ بازداشت شد و ترکیه خواهان تحویل وی بر اساس حکم جلب دو سال پیش در آنکارا شد. اما صالح مسلم آزاد شد.
صالح مسلم برای مدت طولانی سخنگوی مشترک روژآوا و هم‌چنین رییس حزب اتحاد دموکراتیک سوریه، شاخه سیاسی یگان‌های مدافع خلق کرد بود.
محمود مسلم گفت که دخترش از شش سال قبل هم‌چون سایر دختران و پسران شمال و شرق سوریه به یگان‌های مدافع خلق پیوسته بود تا از مردم و خاک خود در رویارویی با داعش و مزدورانش دفاع کند.
تنش‌ها میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان ـ که در هفته‌های گذشته بار دیگر شعله‌ور شد ـ همیشه یک بازیگر سوم نیز داشته و آن هم حکومت ترکیه است؛ بازیگری که در این مناقشه حامی باکو است و در مقابل نیز دولت آذربایجان حمایت‌های خود از ترکیه در بحران‌های مختلف را اعلام کرده است.
در همین رابطه، «رادیو شام اف ام» در گزارشی عنوان کرد که ترکیه شبه‌نظامیان سوری را به خدمت می‌گیرد تا به‌عنوان مزدور برای نیروهای نظامی آذربایجان علیه ارتش ارمنستان بجنگد.
سازمان اطلاعات ترکیه اکنون یک واحد نیروی ویژه از هیات تحریر الشام وابسته به القاعده را گرد آورده تا در آذربایجان مستقر کند. گفته می شود این واحد ۳۰۰ نفری عملیات ویژه نیروهای مرزی را در مرز ارمنستان رهبری می‌کند.
این رادیو با استناد به منابع آگاه گفت: نیروهای ترکیه یک مرکز جذب نیرو برای این منظور را در شهر اشغالی عفرین در شمال حلب افتتاح کردند. گفته می‌شود آنکارا حقوق بالایی به این شبه‌نظامیان پرداخت می‌کند.
یک منبع محلی به این رادیوی سوری گفت: ترکیه می‌خواهد ستیزه‌جویان وفادار به خود را به آذربایجان منتقل کند تا در ازای یک قرارداد شش ماهه قابل تمدید با حقوق ماهانه ۲۵۰۰ دلار، با ارتش ارمنستان وارد نبرد شوند.
منابع دیگر گزارش دادند که سازمان اطلاعات ترکیه اکنون یک واحد نیروی ویژه از هیات تحریر الشام وابسته به القاعده را گرد آورده تا در آذربایجان مستقر کند. گفته می‌شود این واحد ۳۰۰ نفری عملیات ویژه نیروهای مرزی را در مرز ارمنستان رهبری می‌کند.
رجب طیب اردوغان رییس‌جمهوری ترکیه نیز پیش از این از آمادگی کشورش برای اعزام نیروهای نظامی به لیبی خبر داده بود.
کمیسیون امور خارجی مجلس ملی این کشور نیز اواخر دسامبر سال گذشته پیش‌نویس لایحه مربوط به توافق‌نامه همکاری نظامی و امنیتی ترکیه با لیبی را به تصویب رساند.
این خبرها حاکی از آن است که ترکیه به مرحله‌ای از تفکر نظامی‌گری رسیده که خود را قادر به انجام عملیات‌های نظامی در خارج از مرزهای خود می‌بیند. گرچه نیروهای نظامی ترکیه پیش از این به‌طور ملموس و البته گسترده در خاک سوریه نیز حضور داشته‌اند و اگر حضور نظامیان ترک در بخش شمالی جزیره قبرس را نادیده بگیریم، حضور گاه و بی‌گاه نیروی هوایی این کشور در خاک عراق را نباید از نظر دور داشت. هر چند مقامات ترکیه این حضور را برای ممانعت از تهدید نیروهای وابسته به حزب کارگران کرد ترکیه(پ.ک.ک) عنوان کرده‌اند اما به هر حال انجام عملیات‌های هوایی در شمال عراق بخشی از نظامی‌گری آنکارا در شمال عراق به شمار می‌رود.
البته حدود ۵۰۰ نظامی این کشور نیز هم‌اکنون در قالب نیروهای ناتو در افغانستان حضور دارند و این حضور مطابق تصمیم مجلس ملی این کشور تا سال ۲۰۲۱ ادامه خواهد داشت.
مجموعه این اقدامات نظامی از سوی یک کشور در خارج از مرزهایش گرچه اعلام شده که در راستای کاهش تهدیدات بوده، اما به‌طور جد یک پرسش را در اذهان مطرح می‌سازد و آن هم این است که، آیا ترکیه در مسیر نظامی‌گری در سطح منطقه و فرا منطقه گام بر داشته و یا بر می‌دارد؟ و اگر چنین است، چرا کشوری که در آرامش نسبی به‌سر می‌برد، مایل است این‌گونه ابزارهای نظامی خود را به‌کار گرفته و همان‌طور که فواد اوکتای گفته(فواد اوکتای معاون رییس جمهوری ترکیه)، بدون محدودیت هرکاری که خودش بخواهد انجام دهد؟!
حکومت اسلامی ایران، از زمان بازگشت آیت‌الله روح‌الله خمینی به تهران در سال ۱۹۷۹ و سرکوب انقلاب آزادی‌خواهانه و عدالت‌جویانه مردم ایران، همواره تلاش کرده تا ایدئولوژی اسلامی و شیعه‌گری خود را به فراسوی مرزها صادر کند. عنصر کلیدی در این راستا نیروی قدس، شاخه برون مرزی نیروی سپاه پاسداران است.
از زمان سرنگونی حکومت صدام حسین در حمله به رهبری آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، نیروی قدس، عملیاتش را در سراسر خاورمیانه شدت بخشیده و آموزش، اختصاص بودجه و تسلیحات را برای متحدان غیردولتی تهران فراهم کرده است.
نیروی قدس سپاه هم‌چنین شکلی از جنگ غیرمتقارن را ایجاد کرده که از جمله شامل تاکتیک حمله پراکنده به نیروهای متمرکز، عملیات پهپادی و سایبری است و امکان آن را می‌دهد تا با برتری تسلیحاتی مقابله کند.
حزب‌الله، حرکت اسلامی شیعه لبنان که هم حزبی سیاسی و هم یک گروه شبه‌نظامی مسلح است، به‌مرتبه‌ای منحصر به‌فرد در بین شرکای حکومت اسلامی ایران رسیده است.
حزب‌الله نقشی مهم در درگیری‌های سوریه و عراق داشته و همراه نیروهای حامی بشار اسد، رییس‌جمهور سوریه جنگیده و به شبه‌نظامیان شیعه عراقی کمک کرده است.
حمله تحت رهبری آمریکا به عراق و متعاقب آن سرنگونی حکومت صدام حسین در این کشور، کاملا شکل خاورمیانه را تغییر داد و فرصت کافی برای حکومت اسلامی ایران در استفاده از این موقعیت، فراهم کرد.
تا پیش از آن، کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس، به عراق تحت حکومت عرب سنی به‌عنوان عاملی علیه هر گونه توسعه‌طلبی ایران می‌نگریستند.
اما با حذف حکومت صدام حسین، حکومت اسلامی ایران با موفقیت در روابط مذهبی و فرهنگی خود در داخل عراق سرمایه‌گذاری کرد. کشوری که اکثریت آن عرب شیعه هستند.
حکومت اسلامی ایران یک گروه شبه‌نظامی موسوم به بسیج مردمی عراقی(حشد شعبی) را آموزش داده و مسلح کرد. اما بسیاری از عراقی‌ها به آن به‌عنوان شکلی از اشغال‌گری حکومت اسلامی ایران نگاه می‌کنند.
اعتراضات گسترده اخیر در عراق نشان می‌دهد که نسل جوان این کشور از دولت تحت حمایت حکومت اسلامی ایران خشنود نیستند.
دولت سوریه از مدت‌ها قبل از متحدان ایران بوده است. در جنگ داخلی سوریه، نیروهای ایرانی، حزب‌الله و دیگر نیروهای شیعی به همراه قدرت هوایی روسیه در کمک به حفظ حکومت بشار اسد و برگرداندن اوضاع به ضرر شورشیان مخالف دولت نقش داشتند.
زمانی که اعتراضات بهار عربی در سال ۲۰۱۱ شروع شد، حکومت اسلامی ایران روی ناآرامی‌های بحرین سرمایه‌گذاری کرد. ایران بر موج نارضایتی‌های بر حق جمعیت عمدتا شیعه این کشور سوار شد و در عین حال به مسلح شدن گروه‌های به خصوصی هم کمک کرد.
براساس گزارش‌ها، حمایت حکومت اسلامی ایران از گروه‌های شبه‌نظامی در بحرین، عربستان و کویت پیش از هر چیز با هدف تحریک و فشار بر دولت‌های این کشو‌رها و هم‌چنین تحمیل هزینه‌های سیاسی بر آن‌ها به‌خاطر همکاری‌شان با آمریکا صورت می‌گیرد.
حمله پهپادی و موشکی به تاسیسات مهم نفتی عربستان در ماه سپتامبر نشان می‌دهد که کشورهای عرب خلیج فارس تا چه حد نسبت به حملات نامتقارن آسیب‌پذیر هستند.
زمانی که در اواخر سال ۲۰۱۴ جنگ در یمن شروع شد، دخالت حکومت اسلامی ایران در آن‌جا اندک بود. اما پس از آن که عربستان در مارس ۲۰۱۵ در قالب ائتلافی با هدف خارج کردن شورشیان حوثی از مناطقی که تصرف کرده بود، وارد این جنگ شد، حکومت اسلامی ایران هم به حمایت از حوثی‌ها برخاست.
طبق گزارش‌ها، این حمایت شامل تامین تسلیحات پیشرفته به‌عنوان هدف حکومت اسلامی ایران برای «زمین گیر کردن» رقیبش عربستان سعودی با هزینه کم و در عین حال فراهم کردن زمینه حضور رو به جلوی ایران در منطقه استراتژیک(دریای سرخ) باب المندب است.
جنگ یمن، دست‌کم تاکنون سعودی‌ها را زمین‌گیر کرده و میلیاردها دلار برای آن‌ها هزینه دربرداشته و باعث شلیک بیش از ۲۰۰ موشک و پهپاد در امتداد مرز این کشور با یمن شده است.
وزارت خارجه عربستان گفته است: «ایرانی‌ها موشک‌های بالستیک در اختیار سازمانهای تروریستی نظیر حزب‌الله و حوثی‌ها قرار می‌دهند که این به معنای نقض قطع‌نامه‌های شورای امنیت سازمان ملل است.»
بازنده این جنگ‌های فاجعه‌بار آمیز منطقه شهروندان آن است. هم ترکیه و هم ایران و متحدان و رقبای آن‌ها، خاورمیانه به جولانگاه وحشیانه خود تبدیل کرده‌اند و هر روز از مردم این منطقه قربانی می‌گیرند. در چنین وضعیتی، بدون همبستگی خلق‌های منطقه و مبارزه متحدانه آن‌ها برای پایان دادن به جنگ و کشتار حکومت‌های سرمایه‌داری منطقه و حامیان جهانی آن‌ها، یک خوش خیالی سیاسی بیش نیست!
رجب طیب اردوغان و اسلام‌گرایان پیرامون او، همواره نگاهی نسبتا مثبت به نوع حکومت‌داری به سبک حکومت اسلامی داشته‌اند و در مسیر کینه‌ورزی به غرب و گسترش اسلام سیاسی، الگوبرداری از حکومت اسلامی بر آن‌ها بی‌تاثیر نبوده است.
اکنون با تثبیت هرچه بیش‌تر قدرت رجب طیب اردوغان در ترکیه و سیاست‌های نوعثمانی‌گریش که از رهگذر هزاران دستگیری و پاک‌سازی گسترده مخالفان صورت گرفته، به‌نظر می‌آید دست او برای نادیده گرفتن قوانین بین‌المللی و همراهی با سرکوب‌های حکومت اسلامی بازتر شده باشد.
در چنین شرایطی، اگر در چهار دهه گذشته کشور ترکیه یکی از راه‌های اصلی نجات ایرانیانی بوده است که از جهنم حکومت اسلامی می‌گریختند تا در آن کشور پناه بگیرند و یا از آن طریق خود را به کشورهای پناهنده‌پذیر عربی برسانند اکنون بسیار ناامن شده است.
به‌‌این ترتیب، ۶۷ هزار ایرانی ساکن ترکیه و دو و نیم میلیون مسافر ایرانی که هر ساله از آن کشور دیدن می‌کنند با خبرهای نگران‌کننده‌‌ای روبه‌رو شده‌اند.
دیگر کشور ترکیه برای پناهندگان و شهروندان ایران امن نیست! چرا که دو حکومت فاشیست مذهبی و سرکوبگر عملا نشان داده‌اند که در راستای حفظ منافع سرمایه‌داری خود تمام ظرفیت غیرانسانی خود را از جمله در عرصه تروریسم و جنگ به کار می‌اندازند!
جمعه دهم مرداد ۱۳۹۹ – سی و یکم ژوئیه ۲۰۲۰
