ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

«
»

(طنز روز)


ایرانی ها، «نوروز» ما را دزدیده اند!


کمباور کابلی


از بیانات جلالتمآب غنی ، در محضر محصلان :
ایرانی ها، « جشن دهقان» مارا دزدیده اند و نامش را گذاشته اند «نوروز». افغان ها از پنج هزار سال به این سو، در شاندن درخت، مهارت داشتند، همهء افغان ها، هرجا، می رفتند، نیال( منظور نهال است) کشت میکردند، حتی سر کوه ها، نیال ، غرس میکردند،هر رقم نیال، نیالی بادنجان سیاه، نیالی بادرنگ، نیالی کوکنار! جشن دهقان،اول حمل ، همه ساله، در محضر شاهان ،برپا می شد ، دهقانان با گاو ها ی تزئین یافته وچاق و چله ، می آمدند ، از جلو، لوژ سلطنتی، در غازی استودیوم، رژه میرفتند( رژه، را گمش کو، لفظ ایرانی است) ، یعنی رسم گذشت اجرا میکردند ،در پایان، اعلیحضرت ، دهقانان را مورد تفقد شاهانه قرار می دادن! جشن دهقان ، مطابق شریعت اسلامی است، همه پیغمبران الهی، کشاورز بودند( کشاورز، غلط است، لغت ایرانی است)، یعنی دهقان بودند! زعمای ما، کل شان، زراعت پیشه بودند، وزیران ما، در پهلوی تجارت، از کشت و کار سررشته داشتند. جناب سلطان علی « کشتمند» صدراعظم سابق، از خاطر شوق مفرط به زراعت، ملقب به« کشتمند» گشته بود. اما هفتاد سال پیش، گویا یک دفعه ای، جشن دهقان ما ، تبدیل شد به «نوروز»، معلوم نیست، کلمهء نوروز ، چه وقت به افغانستان آمد، شاید در وقت حکمرانی شاه امان الله غازی بود؛ بهر حال ،نوروز ، از صادرات ایران به افغانستان است. نوروز، عید زرتشتیان است، نوروز خلاف دین مبین اسلام است؛ علمای کرام ما ، نوروز را قبول ندارند، مولوی صاحب کشاف، مولوی صاحب انصاری در هرات، نوروز را قبول ندارند. قانون اساسی ما که در وقت زعیم ملی ما، جلالتماب کرزی، ساخته و پرداخته شده، ما را مکلف به انفاذو اجرای شعائر شریعت غرای محمدی میکند؛ «نوروز » خلاف دین ماست، نوروز با « هویت ملی » ما سازگار نیست؛ما جشن دهقان داریم، ما میلهء نهال شانی داریم. دولت وحدت ملی، درین سال ها، میلیون ها،« نهال صلح» در کشور، غرس کرده است که همهء این نهال ها، ثمر داده است. در اول حمل، روز «نیال شانی»، بچه های وطن، لباس نو می پوشند، تخم جنگی می کنند، مردم، بودنه جنگی و مرغ جنگی می کنند، جوانان وطن، گودی پران بازی میکنند.. دولت وحدت ملی، در برابر نوروز ، در مقابل سائر تهاجمات فرهنگی، ایستاد میشود، ما، دزدان همسایه رابه قبرستان تاریخ می فرستیم؛و من الله توفیق