زبان آریایی یا آریویی چی شد؟

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ——————————— زبان بازتاب خرد آدمی است و انسان…

تعامل 

نور محمد غفوری از چندی به اینطرف در مکالمات و نوشتار…

جمال غمبار

آقای "جمال غمبار"، (به کُردی: جەمال غەمبار) شاعر و نویسنده‌ی…

چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

«
»

ونزوئلا: در مرز بلوا و آشوب بود، امّا این شیرین‌کاری! چه دست‌آوردی داشت

برگرفته از :
مون آو آلاباما (Moon of Alabama)، ۲۴ فوریه ۲۰۱۹

تلاش‌ها به‌منظور تحریک نیروهای امنیتی برای فرار، با شکست گسترده‌ای مواجه شد. تنی چند از سربازان پیاده گارد ملی به کلمبیا رفتند. امّا صفوف واحد‌های گارد ملّی در زیر رگبار سنگ و آتش موقعیت خود را با نظم کامل حفظ کردند. ارتش ونزوئلا قاطعانه در کنار دولت ایستاده است … وعده او [گوایدو] برای بسیج بزرگ در داخل و خارج کشور، با شکست کامل روبرو گردید.

تصور این بود تا بلوای «کمک‌های انسان‌دوستانه» دیروز در مرز کلمبیا با ونزوئلا به چهار امتیاز دست یابد.
۱ـــ ایجاد رخنه و شکاف در مرزها به‌منظور ایجاد محل‌هایی که بتوانند از آن برای عبور اسلحه و جنگجویان استفاده کنند؛
۲ـــ واداشتن تعداد بسیار زیادی از افراد پلیس و ارتش ونزوئلا به فرار؛
۳ـــ نشان دادن به جهان خارج که اعلام گوآیدو به‌عنوان رئیس‌جمهور خود‌خوانده ونزوئلا، از پشتیبانی بسیار زیادی برخوردار است و از این‌رو، حمایت از او قانونی است؛
۴ـــ توجیه اقدامات بعدی علیه ونزوئلا.

توطئه‌گران آشکارا به هدف اوّل خود نائل نیامدند. چند‌صد جوان به نیروهای گارد ملی که مرز را بسته بودند، حمله کردند. تلاش‌شان این بود تا کامیون‌های حاوی «کمک» را با فشار به داخل مرز بسته هل دهند. در هیچ‌ جا خبری از گوآیدو نبود‌. همه چیز با یک شورش کوچک پایان یافت. مهاجمان خشونت‌جو با دریافت بنزین، کوکتل مولوتف  و با حمله به گارد، کامیون‌های «کمک» را به آتش کشیدند. بلوا و شورش تا نیمه‌شب ادامه داشت، امّا هیچکدام، نه یک شورشی و نه یک کامیون، نتوانستند از مرز عبور کنند.

گوآیدو (Guaido) و سرمقاله نیویورک تایمز، هر دو مدعی شدند که از طریق برزیل، برخی از کمک‌ها وارد ونزوئلا شد:
برخی از کمک‌ها توانست با شکافتن محاصره مرزی، از طریق برزیل وارد ونزوئلا گردد. امّا با انفجار خشونت مرگ‌بار روبرو شد.

نیویورک تایمز در پاراگراف ۱۷ داستان خود، می‌پذیرد که عنوان آن جعلی است:
برابر اظهارات کشیش کاتولیک یزوس بوبادیلو (Jesus Bobadillo)، کامیون‌ها در شنبه شب در شهر مرزی برزیل پاکارایما (Pacaraima)، مانده بودند.

مدیر بلومبرگ در ونزوئلا نیز تأیید کرد که «کمک‌ها» هرگز به داخل کشور وارد نشدند:
Patricia Laya@PattyLaya – ۴:۳۱ PM – ۲۳Feb ۲۰۱۹ یک پیام مهم از خبرنگار ما درمرز برزیل @SamyAdghirni: در حالیکه این «کمک» از نظر فنی در ونزوئلاست، امّا از پاسگاه‌های امنیتی و یا گمرک عبور نکرده است.

تلاش‌ها به‌منظور تحریک نیروهای امنیتی برای فرار، با شکست گسترده‌ای مواجه شد. تنی چند از سربازان پیاده گارد ملی به کلمبیا رفتند. امّا صفوف واحد‌های گارد ملّی در زیر رگبار سنگ و آتش موقعیت خود را با نظم کامل حفظ کردند. ارتش ونزوئلا قاطعانه در کنار دولت ایستاده است.

«کمک» بی‌معنی، نیز نتوانست به گوآیدو (Guaido) مشروعیتی ببخشد. برخلاف حکم دادگاه، گوآیدو (Guaido) با ترک ونزوئلا وارد کلمبیا شد. اگر او روزی برگردد، اجبارا زندانی خواهد شد. وعده او برای بسیج بزرگ در داخل و خارج کشور، با شکست کامل روبرو گردید. غوغای مرزی نشان داد که هوادارانش را باندی از ارذال و اوباش تشکیل می‌دهند.