صدراعظم افغانستان سردار محمد داوود خان بخش دوم

۱.۲. دورهء صدارت عظمی محمد داوود خان
۱.۳ سیاست نوین اقتصادی محمد داوود خان
در ماه جولای ۱۹۵۵ افغانستان به عضویت بانک بین المللی بازسازی، توسعه و صندوق بین المللی پول شامل شد.
تقسیمبندی زمینهای افغانستان از جدول زیر واضح میگردد:
زمینهای کشاورزی بنوبه خود به بخشهای زیر تقسیم میشدند:
ملیون هکتار | مشخصات |
۳۱،۵ | زمینهای کشاورزی |
۳٬۳۸ | شیوهء آبیاری این زمینها: الف) توسط آب رودخانه ها |
۴۹،۲ | ۲. زمینهای للمی |
۲،۱ | ۳. زمینهای للمی که استفاده نمیشوند |
۹ | جمع کل |
به قول وزارت زراعت در سال ۱۹۵۷/ ۵۸ ساحه زمین بذری (به هزار هکتار) چنین بود:
۳۱۹۲ ۲۲۲۵۴۰۵ |
۱.غله ازجمله گندم |
۱۲۶۲ ۱۵۰ |
2. اقلام دیگر بذری ازجمله حبوباتکچالو |
۱۰۰۰ | انگور و میوههای دیگر |
۲۵۵۸۰ | ۳. حاصلات تخنیکی ازجمله پنبه |
۶۰ | علوفه |
۴۷۶۹ | جمعاً |
درسال ۱۹۵۹ در کشور تعداد کلی مواشی چنین بود:
۲ ملیون | گاو |
۴۳ ملیون | گوسفند |
۸ ملیون | بز |
۶۷۰ هزار | خر |
۲۲۰ هزار | شتر |
۱۹۰ هزار | اسپ |
عوامل اصلی حمایت (حکومت) از کشاورزی عبارت بودند از:
الف) ایجاد شرکتهای تهیه و فروش مواد خامِ محصولات کشاورزی و مالداری ؛
ب) اعطای قرضه ها به زمینداران بزرگ برای استفاده آنها در امور زمینداری؛
۲. استفاده از شیوههای کهن بهره برداری از زمین.
۵. نبود کادرهای ورزیده و فرهیخته در عرصهء کشاورزی.
افزایش بهره دهی گندم ازراههای زیر ممکن بود:
پ) تشخیص اصولهای مفید کشت برای هر منطقهء اقلیمی بذری و جاگزینی شیوههای های بهتر بذر غله؛
ت) انتخاب انواع پرحاصل تخمهای بذری و تولید منظم آنها؛
ث) افزایش کیفیت دانه های بذری؛
ج) گزینش شیوههای مؤثر مبارزه با بیماریهای نباتی و حشرات مزمن برای کشاورزی.
مگر افزایش بهره دهی جواری تا اندازه ۲۵۰۰ تا ۲۷۰۰ کیلو از هکتار از راه های زیر ممکن بود:
۱) کشت جواری بشکل ردیف وار با تعیین ساحهء مشخص تغذیهء نبات؛
۲) انجام بموقع کار خیشاوه و امور بذری درمیان ردیفها ۳- ۴ بار درهر تابستان؛
۳) تخصیص زمینهای بهتر برای کشت جواری؛
۴) استفادهء انواع نیکوی تخم بذری جواری با انتخاب ساقه های بهتر آن؛
۵) گسترش ساحهء کشت جواری از راه استفادهء زمینهای بکر و بایر با مقصد کشتِ جو.
ب) انجام کارهای لازم و خیشاوه میان ردیفی با آبیاری آنها؛
پ) استفادهء انواع انواع پر حاصل تخمهای بذری؛
ت) استفادهء گسترده از کود کیمیاوی.
شوربختانه که اینهمه پندارها در عمل پیاده نشده و در روی کاغذ ماندند.
الف) گسترش کار پژوهشی در امر مطالعه حیوانات و انواع نباتات؛
الف) تهیه ابزارهای ساده کشاورزی (قلبه، ماله، اسپار، داس وغیره)؛
ب) وارد نمودن وسایل عادی زراعت از کشور های دیگر؛
پ) تهیه تراکتور و وسایل دیگر کشاورزی بوسیلهء شرکتها، زمینداران و کشاورزان؛
ث) تبلیغ گستردهء دستآوردهای زراعتی و مساعد نمودن زمینه های تبادله تجارت میان پیشگامان عرصه کشاورزی.