چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش نخست درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

افغانستان در تلاقی آشوب و رقابت؛ قرائتی تازه از فروپاشی…

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی طالبان؛ تلاطم‌های داخلی و بازتاب‌های جیوپولیتیکی منطقه‌ای…

در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

نشست تخصصی و کارگاهی فردوسی‌شناسی در بروجرد برگزار شد

به گزارش رها نیوز، و نقل از دکتر "محمد فصیحی"…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(فصل دوم)

مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم نوشته: آ. لوزوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم کارل…

آنجا که دیوار ها فریاد می زنند؛ روایت یک ویرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید از خشت تا خیال؛ روایت خانه ایکه طالبان…

اُلیګارشي څه شی ده؟

نور محمد غفوری د اُلیګارشي په اړه په (قاموس کبیر افغانستان) کې داسې…

دو پرسش

۱-- آیا در افغانستان قوم یا ملیتی است که اجدادشان…

چالش های درونی میان طالبان و مخالفان آنان؛ آزمونی تعیین‌کننده…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و دور زدن گروها و سیاستگران نابکار…

من و هوش مصنوعی CHATGPT

دوستش‌ شوید… محمدعثمان نجیب بخش نخست از دیر زمانی می‌شنیدم که هوش‌مصنوعی ابداع…

«
»

گذری در حافظه زمان و همین هست ویژه گی نسل ما

دکتر اسد محسن زاده

به بهانه نشر دیجیتال «گذری در حافظه زمان، و همین هست ویژه‌گی نسل ما!»

در فاصله میان نشر چاپی و طرح دیجیتال «گذری در حافظه زمان، و همین هست ویژه‌گی نسل ما!» دگرگونی ؜های چنانی در جهان علم و فن رخداد که کسانی آنرا منبع خطر و ناباوری بشریت، دیگری آنرا دستیار و منبع الهام و یاری به انسان، و سومی آنرا دلیل بدبختی و بی؜ هیچی او می؜ خوانند. حرف بر سر معجزه «هوش مصنوعی» می؜باشد که در این روزها همه جا ورد زبان؜ هاست. این عجوبه می؜ تواند کتاب بنویسد، شعر بسراید، تصویر بیافریند، بیانیه بنویسد، تدریس کند و صدها کار دیگر.

نظام سرمایه داری که تنها در پی سود، یوتیلاتاریسم و گسترش دایره قدرت شیطانی اش با همه ابزار می ؜باشد؛ پیوسته مردم را با پخش یأس و بی ؜باوری، ترس و رعب در قفس نگهداشته، می ؜کوشد تا مردم بانگ پرخاشی برنیاورند. همین هایی که از برکت کارگیری از فن؜ آوری و تمدن ماشینی همه روزه غارت می؜ کنند؛ مدعی اند که با گسترش تخنیک و فن؜ آوری از جمله «هوش مصنوعی» دیگر این ماشین است که بر ما فرمان می ؜راند و بجای ما می ؜اندیشد و می؜ آفریند.

این تکامل در بخش فن؜آوری و انقلاب انفورماتیک که ماشین؜ های هوشمند بجای انسان می؜نویسند، گپ می؜ زنند، تابلو و نگاره؜ یی را ترسیم می؜ کنند و. .. نمی؜تواند دلیل تدنی باشد. از نگر پیکارگران انسان؜دوست، دادخواه و هوادار هیومانیزم و معتقد به امر بهروزی بهره گیری از دستاوردهای علوم و آزمون؜ های بزرگ اجتماعی می؜تواند بسود انسان و راه یابی و بهروزی او مورد بهره قرار گیرد.

عیب تنها و تنها در شیوه استفاد و کاربرد این دستاوردها توسط سرمایه و مناسبات ددمنشانه بورژوازی نهفته است که در صورت استقرار نظام جمع؜گرا و فارغ از بهره کشی این ابزار در خدمت به امر بهروزی انسان قرار می؜گیرند. بناءً ترس و بی؜ باوریی که سرمایه و سود بر انسان تحمیل می؜ نماید، نمی تواند ابدی و بجا باشد.

چرا این کلی گویی؟

تا چند دهه پیشتر وقتی تلویزون پدید آمد؛ کسانی مرگ سینما و تیاتر را اعلان کردند. با پیدایش کمپیوتر و اِی پیپر (E-Paper) جنازه روزنامه، مجله و سایر رسانه های چاپی را خواندند. با پیدایش کتاب الکترونیکی ایبوک (E-Books) کسانی از بحران و نابودی کتاب چاپی و کاغذی حرف زدند.

زنده؜ گی نشان داد که همه این پیش داوری؜ ها نادرست از آب برآمده، رسانه ؜های قبلی با رسانه؜ های جدید یکجا راه رشد و پویایی را پیمودند. همین حرف در مورد کتابخانه؜ های دیجیتال نیز صدق می؜نماید.

کتابخانه؜ های الکترونیکی، کتابخانه؜ های مجازی، کتابخانه ؜های بدون دیوار، کتابخانه؜ های دورگه و. .. و دستاورد های انقلاب فن ؜آوری رایانه یا انفورماتیک نتوانست دروازه؜ های کتابخانه؜ های چاپی را ببندد. امروز در کتابخانه؜ های چاپی در کنار نسخه؜ های از کتاب ؜ها، اسناد، نگاره؜ های چاپی، کتاب ؜های صوتی، چند رسانه؜ یی، دیجیتال و الکترونیکی پهلوی هم قرار گرفته و کارشناسان علوم کتاب؜داری و اطلاع رسانی را در مدیریت و پخش داشته؜ های پژوهشی، ذوقی، تاریخی… یاری می؜ رسانند.

کتابخانه؜ های الکترونیکی با داشته؜ های محلی و جهانی، تخصصی و عمومی امروز به مکان و ابراز نیرومند و با اهمیتی در پخش زودتر و وسیع؜تر اندوخته؜ های بشری تبدیل شده و با گسترش فن ؜آوری نوین دسترسی به کتاب؜ ها و آثار دیجیتال را سهل؜تر و گسترده؜ تر ساخته است.

***

از همان روزهای نخست که دوست گرانقدر و پرتلاش جناب قاسم آسمایی و «نشرات راه پرچم» در راه دیجیتالیزه اسناد مهم تاریخی مربوط به جنبش دادخواهی و روشنگری افغانستان گام نهادند، نگارنده یکی از هواخواهان این تلاش تاریخی بوده، این کار شان را ستایش و قدر نمودم. رفقای راه پرچم با پیریزی «کتابخانه راه پرچم» شبانه روز در این میدان تلاش نموده و مصدر خدمات بزرگی شدند. جناب شان شماری از مقالات سیاسی و فرهنگی نگارنده را هم شایسته حضور در این کتابخانه یافتند. وقتی دو عنوان کتاب خود را برای؜ شان فرستادم، از سر لطف به دیجیتالیزه کردن یکی پرداخته، در ویرایش اثر حاضر و آماده ساختن پیش؜گفتار برای نشر دیجیتال آن مرا به چالش کشانیدند.

باور کامل دارم که کتابخانه دیجیتال «راه پرچم» برای هموطنان و علاقمندان فرهنگ و اهل پژوهش منبع با اعتبار می؜باشد.

به نشانه ارج گزاری از این خدمات بزرگ کتابخانه «راه پرچم» این اثر را برایشان اهدا نموده، امید وارم درونمایه آن برای روشن نمودن آرمان؜ها و تلاش؜های دادخوهانه در تاریخ افغانستان مورد توجه قرارگیرد.

آنچه با فیض ستاندن از بینش و باور مورد پذیرش خود و اندوخته ؜هایی از آزمون؜ های بزرگ اجتماعی برههء معین تاریخ رزم و پیکار دلیرانه مردم افغانستان و نسل خود را نوشتم، آنرا «هوش مصنوعی» هرگز نخواهد توانست به رشته تحریر بیاورد.

دکتر اسد محسن زاده

گراز – اطریش

حمل ۱۴۰۳ خورشیدی