هنرمند انقلابی و شورشی عزیزمان «هلین بولک» را از دست دادیم!
بهرام رحمانی
امروزها مرگ از در و دیوار به انسانها هجوم میآورد. هر چند که انسانها دیر یا زود میمیرند؛ اما اندیشهها و آثار و کردارها و یادگارهای آنها باقی میمانند. بهعبارت دیگر، انسانهایی که برای ارزشهای بالاتر و والاتری و انسانیتری میمیرند همیشه زندهاند.
هلین بولک، خواننده گروه موسیقی یوروم در ترکیه(GrupYorum) پس از ۲۸۸ روز اعتصاب غذا جان سپرد. وی همراه با یکی دیگر از خوانندگان این گروه موسیقی در اعتراض به سیاستهای سرکوبگرانه و غیرانسانی حکومت ترکیه و ممنوعیت برگزاری کنسرت از سوی دولت دست به اعتصاب غذا زده بود.
«هلین بولک» زنی جوان و انقلابی که در اعتراض به نابرابری و بیعدالتی در زندان حکومت ترکیه جان باخت یکی از آنهاست!
هلین بولک دختر کرد ترکیهای، یکی از اعضای معروف و انقلابی «گروپ یوروم» ترکیه بود که روز سوم آوریل در سن بیست و هشت سالگی پس از حدود سیصد روز اعتصاب غذا در زندان، جان خود را از دست داد!
هلین بولک در سن ۲۸ سالگی و در بیتوجهی مقامات حکومتی به مطالباتش در روز سوم آوریل ۲۰۲۰ – ۱۴ فروردین ۱۳۸۹ درگذشت. ابراهیم کوگچک، همچنان در اعتصاب غذاست.
ابراهیم گوکچک، نوازنده گیتار بیس و یکی از مشهورترین اعضای این گروه، در ماه فوریه بهدلیل بیماری با وثیقه از زندان آزاد شد. او هم پس از آزادی اعلام کرد بههمراه هلین بولک اعتصاب غذا خواهد کرد. ابراهیم گوکچک در مصاحبه با مجله فرانسوی پلیتیس در ماه فوریه گفت تصمیم اعتصاب غذا بسیار سخت بوده اما اعضای گروه معتقدند «برای ایستادن در برابر ظلم، باید همیشه آماده مرگ بود.»
هلین بولک کرد بود و در استانبول زندگی میکرد. او هم به زبان ترکی و هم به زبان کری ترانه میخواند. ترانه «یکی برای همه، همه برای یکی» از آثار ترکی هلین بولک و گروپ یوروم است که به فارسی ترجمه و زیرنویس شده و در یوتوب منتشر شده است.
گروپ یوروم یک گروه موسیقی ترکیهای است که برای ترانههای سیاسی-انقلابیشان شهرت دارند. در طول سالهای اخیر برخی از کنسرتها و آلبومهای این گروه ممنوع شد. تعدادی از اعضای گروه نیز دستگیر یا مورد شکنجه قرار گرفتند.
متن ترانه «چهقدر تنات نحیف شده»، لرزه بر اندام انسان میاندازد و در عین حال شهامت و جسارت و استقامت هلین بولک را در مقابل ما قرار میدهد!
ملاقات در کابین
چهقدر تنات نحیف شده،
در اشک چشمانم جا گرفتهای
گرسنگی مگر عمرت را خورده فرزندم؟
بیا شیر سینهام را بنوش
آتشت را مگر در سپیدی گیسوانت پنهان کردهای؟
نکند خورشید هر شامگاه در تو غروب میکند؟
نگران آب شدن جسمم نباش،
من آسمان را به بر کردهام
غمگین نباش مادر،
دلیران ما را پایانی نیست
این رفتنها اگر آتش شود و بسوزاندمان،
مگر مادرانمان پایان میگیرند؟
اگر دست مرگ گلهایمان را پرپر کند،
مگر جوانهها پایان میگیرد؟
بهنوشته روزنامه ترکیهای سوزچی، هلین بولک در حالی در بیمارستان جان خود را از دست داده است که نیروهای امنیتی ترکیه در تاریخ ۱۱ مارس به زور او و ابراهیم گوکچه، دیگر عضو گروپ یوروم را به بیمارستان عمرانیه در استانبول منتقل کرده و تحت مداوای پزشکی قرار داده بودند.
بولک و ابراهیم کوگچک -یک عضو دیگر این گروه موسیقی- اعتصاب غذا خود را سال گذشته در زندان و در اعتراض به بازداشت و زندانی شدن شش نفر از اعضای این گروه آغاز کردند. اعتصاب غذای آنها که از زندان آغاز شد نهایت منجر به آزادی هلین بولک و ابراهیم کوگچک در ماه نوامبر ۲۰۱۹ شد. اما بولک و کوگچک حاضر نشدند پس از آزادی از زندان نیز لب به غذا بزنند و به اعتصاب غذا خود با مطالبات زیر ادامه دادند:
«همه گروه گروپ یوروم از زندان آزاد شوند، اتهام تروریسم علیه آنها لغو شود، و گروه اجازه داشته باشد کنسرت برگزار کند.»
بولک بههمراه ابراهیم کوگچک در اعتراض به بازداشت و زندانی شدن ۶ نفر از اعضای گروه و ممنوعیت فعالیت و تشدید سیاستهای سرکوب دولت اردوغان، رییس جمهور فاشیست ترکیه، دست به اعتصاب غذا زده بود.
«این محله مال ماست»
شکست نخواهیم خورد؛
چرا که قلبمان به عشق خلق میتپد
اینجا میهن ماست؛
به کار عرق جبین جان بیوقفه در تکاپوییم برای تداوم حیات
پیش بهسوی باریکات
با اخگرانی از امید
و ستارهای سرخ بر پیشانیمان…
این محله مال ماست
به رزمتان سوگند که قاتلان را بخششی نخواهد بود
بکوب بر طبل «انقلاب»
بهخاطر جبهه نبرد
بزن به عشق خلق
بزن، بکوب، بدر…
بزن قاتلان را، بزن جلادان را، بزن مزدوران مزور را
هزاران درود بر تیرخوردهگان و مبارزان «قاضی»؛
هزاران درودشان باد…
شوراهای خلق حیات را انسجام میبخشند
پیشاهنگان سلحشور منادیان عدالتاند
ما خلق متشکلیم، محافظان محلات که بر فاشیسم فرمان ایست میدهیم!
در پی مرگ هلین بولک، حزب دموکراتیک خلقها(HDP) ، در بیانیهای اعلام کرد: «مسئولیت این مرگ بر عهده حاکمیت ترکیه است.»
حزب دموکراتیک خلقها(HDP) بیانیهای که با امضای روسای مشترک این حزب منتشر کرده است با «مقصر دانستن حاکمیت سیاسی ترکیه در مرگ هلین بولک»، نوشتهاند: «متاسفانه خبر مرگ هلن بولک را ساعاتی پیش در یاس و اندوه فراوان دریافت کردیم. قبل از هر چیزی این ضایعه تلخ را به تمام نزدیکان، دوستان و به خصوص خانواده وی تسلیت میگوییم. تقصیر این مرگ بر عهده حاکمیت حزب عدالت و توسعه(AKP) است. 288 روز روزه مرگ و در نهایت مرگ یک هنرمند تنها به این خاطر که بتوانند آزادنه آهنگهای خود را اجرا کنند به هیچ عنوان مورد قبول نیست.»
به نوشته روزنامه ترکی «دیوار»، در ادامه این بیانیه آمده است: «رفتار بیتفاوت و بیاهمیت نگاه کردن حاکمیت سیاسی ترکیه به جان انسانها را در این مدت با عبرت فراوان نظارهگر بودیم. به خصوص در مدت زمان اعتصاب غذای هلن بولک و ابراهیم گوکچه، حاکمیت فشارها علیه آنان را نیز ادامه میداد. در حالی که تمام انسانیت برای محافظت از جان انسانها در برابر ویروس کرونا دست به یک بسیج عمومی زدهاند، مرگ یک انسان در اثر اعتصاب غذا مایه ننگ برای انسانیت است. اکنون برای این که ابراهیم گوکچه که با همان مطالبات هلن بولک در اعتصاب غذا بهسر میبرد جان خود را از دست ندهد حاکمیت باید هر چه سریعتر اقدام کرده و تمام جریانهای هوشیار نیز در این خصوص به یک حرکت دستهجمعی اقدام کنند.»
کنگره جامعه دمکراتیک و جنبش زنان آزاد نیز در رابطه با هلین بولک، پیامی را منتشر کردند.
کنگره جامعه دمکراتیک در بیانیه خود اعلام کرده است: «این رفتن، رفتن نیست، لازم است که آ.ک.پ سریعا دست از کنترل حوزههای دمکراتیک بردارد. آ.ک.پ عامل مرگ جوانان است. ما میخواهیم به وضعیت دوست و رفیق هلین، ابراهیم گوکچک توجه شود. ابراهیم ۲۹۱ روز است که دست به اعتصاب غذا زده است و اعتصاب وی همچنان ادامه دارد. از حاکمیت و احزاب اپوزیسیون درخواست میشود که مطالبات ابرهیم گوگچک را برآورده سازند. یاد و خاطره رفیق هلین را گرامی میداریم. مراتب تسلیت خود را به خانواده و رفقای وی ابراز میداریم. ترانههای گروپ یوروم ترانههای ما بودند. هیچ کس را یارای مسکوت گذاشتن ترانههایمان نیست.»
جنبش زنان آزاد نیز در رابطه با مرگ هلین بولک که روز گذشته در ۲۸۸ روز اعتصاب غذا جان خود را از دست داد بیانیهای را منتشر کرد. جنبش زنان آزاد در این بیانیه خاطرنشان ساخته است که «حاکمیت فاشیستی آ.ک.پ/م.ه.پ از سال ۲۰۱۵ به هر نحو ممکن به اعضای گروه حمله کرده است. هلین بولک و ابراهیم گوکچک به منظور کسب حقوق خود و تحقق عدالت دست به اعتصای غذا زدند و این مقاومت وی ۲۸۸ روز به طول کشیده است. امروز هلین بولک در روزه مرگ، جان خود را از دست داده است. عدم تحقق مطالبات وی در نتیجه سیاستهای دشمنی و نفرتپراکنی است. مسئول درجه اول مرگ هلین حاکمیت است و امروز در این جغرافیا صدای صلح و آزادی به قتل رسیده است. مسئولان قتل هلین همان کسانی هستند که سیاستهای دشمنی با زنان را مشروعیت میبخشند و ترانه و تصنیفها را ممنوع میکنند. لازم است ذهنیت یکهانگارانه و ممنوع کننده بداند تا زمانیکه حیات آزاد در این سرزمین ایجاد نشود، ما مبارزه خود را ادامه خواهیم داد.»
مادر هلین بولک بر بالین دخترش
دستهای خلق بزرگ و پر حرارت است
بدن زخمی را در قعر سیاه چالهای در آغوش خواهد گرفت
در صفحات سفید تاریخ یک بار دیگر بنویسید
مبارزه درمان دردهاست.
یکی برای همه، همه برای یکی.
دستهای بزرگ خلق در بند است
گل سرخش را تنها نخواهد گذاشت
او را از پشت میلههای زندان درخواهد آورد
در صفحات سفید تاریخ یک بار دیگر بنویسید
مبارزه درمان دردهاست.
یکی برای همه، همه برای یکی.
مشتهای بزرگ خلق خشمگین است
بهنام عدالت ظالمان را خواهد زد
در صفحات سفید تاریخ یک بار دیگر بنویسید
مبارزه درمان دردهاست.
یکی برای همه، همه برای یکی.
در صفحات سفید تاریخ یک بار دیگر بنویسید
مبارزه درمان دردهاست.
یکی برای همه، همه برای یکی.
گروه موسیقی یوروم، این گروه سوسیالیست، در تمام سالهای فعالیتشان از سوی مقامات امنیتی دولت رجب طیب اردوغان، تحت فشار بودند تا اینکه در سال ۲۰۱۶، گروه و کنسرتهایشان ممنوع اعلام شد. پس از آن چندین نفر از اعضای گروه بازداشت شدند.
دولت ترکیه، این اتهام را علیه این گروه مطرح کرده است که با جبهه آزادیبخش انقلابی خلق -از سازمانهای مخالف حکومت ترکیه- ارتباط دارند و اعضای این گروه را به اتهام «تروریسم» بازداشت کرده است. اما گروپ یوروم، صرفا موسیقی اعتراضی و انقلابی تولید میکرده و به هیچوجه این اتهام را قبول ندارد.
این گروه در آغاز، توسط چهار دانشجو بنیانگذاری شد و هدف آنها از تشکیل این گروه، واکنش به کودتاگران ترکیه بود. چهار دانشجوی بنیانگذار «گروپ یوروم» اعلام کردند که هنرشان را از این پس در خدمت «مردم سرکوب شده ترکیه و سراسر جهان» میگذارند و برای «آزادی همه نوع انسان» فعالیت خواهند کرد.
این گروه هنری در زمره پیشگامان ایجاد سازمانها، تشکلهای کارگری و اجتماعات اعتراضی آزادیخواهان و برابریطلبان و روشنفکران جامعه ترکیه بوده است. اعضای این گروه بهصورت منفرد و متشکل در همه فعالیتهای مبارزاتی، اعتراضات مردمی، اعتصبات کارگری و مبارزه برای انترناسیونالیسم در سطح جهانی در پیوند با سایر مردم مبارز جهان در سراسر گیتی شرکت داشتهاند و به همین سبب در میان طبقه کارگر، محرومان ترکیه و جهان و مردم ترکیه بسیار محبوب هستند.
دخترمان بولک، همچون دیگر اعضای گروه یوروم به اتهام «حمایت از گروهها و احزاب تروریستی» تحت تعقیب قرار داشت. به ادعای حکومت فاشیست ترکیه، اعضای این گروه موسیقی به حزب سیاسی «جبهه انقلابی آزادی مردم»، یکی از جریانهای سوسیالیست فعال ترکیه، تعلق خاطر داشتهاند. این حزب از سوی اتحادیه اروپا، دولت ترکیه و آمریکا در ردیف گروههای «تروریستی» قرارگرفته است.
اعضای گروه یوروم، بارها ادعای دولت ترکیه را مورد سرزنش قرار داده و ناروا دانستهاند.
در واقع گروپ یوروم در واقع حاصل اعتراضی بود به سیاستهای ترکیه بعد از کودتای ۱۹۸۰ و در آن دوران چهار دانشجوی دانشکده ارتباطات دانشگاه مرمره در اقدامی دست به تاسیس این گروه موسیقی اعتراضی زدند.
کمال ساحر گورل، تونجای آکدوغان، متین قهرمان و عایشه گل یوردام، با وجود تمام شرایط دشوار سیاسی-اجتماعی دهه ۸۰ میلادی توانستند در ۱۹۸۵ گروه موسیقی گروپ یوروم را تاسیس کرده و رفتهرفته پا از یک گروه موسیقی فراتر گذاشته و به نماد مبارزه در راه حق، عدالت، برابری و آزادی و به صدای بلند مخالفان ترکیه تبدیل شدند. اعضای گروپ یوروم تلاش میکردند صدای اعتراض مردم منطقه باشند و یک موسیقی انقلابی - سوسیالیستی ابداع کنند.
آنها در آغاز کار فعالیت هنریشان، با الهام از داستانهای «عزیز نسین» متنهای موزیکال میساختند و در پی آن با کنسرتی که بهنام «برای من ترانهای بخوانید که در فرداها امتداد داشته باشد» بهصورت جدی وارد عرصه موسیقی اعتراضی و انقلابی شدند.
گروپ یوروم با وجود تمام فشارهایی که از سوی حکومت ترکیه اعمال میشد آنقدر جلو رفتند و توانستند به غیر از آهنگهای ترکی، آهنگهایی به زبانهای کردی، زازا، لاز، عربی و چرکسی را در کنسرتهای خود اجرا و در آلبومهای خود منتشر کنند که این اقدام موجی از دشمنیهای سیاسی و سانسور را علیه این گروه ایجاد کرد. سبکی که برای خود برگزیده بودند بدون مرز در پهنای موسیقی جهان حرکت میکرد و از ترانههای محلی حاشیه دریای سیاه در ترکیه تا ترانههای راک در آمریکای لاتین را در خود جای میداد.
در حقیقت سبک در گروه موسیقی گروپ یوروم بهانهای بود برای بیان مبارزه ضد کاپیتالیستی، قتلعامها در زندانها، جنگهای امپریالیستی و تلاش برای زندگی آزاد و برابر در جهان بود که این گروه را از سایر گروههای هنری متمایز میکرد.
گروپ یوروم اولین آلبوم خود را در سال ۱۹۸۷ منتشر کرد و بعد از آن نیز تا به امروز با استقبال فراوان از سوی مردم ۲۳ آلبوم خود را برای میلیونها تن در ترکیه منتشر کردند و آهنگهایشان از سوی مردم مورد استقبال گرم و فراوانی قرار میگرفت. در طول ۳۵ سال فعالیت این گروه، همواره با دولتهای مختلف ترکیه بهمشکل برخورده و بیشتر کنسرتهایشان با مداخلات پلیس به پایان میرسید.
با سر کار آمدن دولت رجب اردوغان، گروه چپ یوروم در طول تمام سالهای حکومت «آ.ک.پ» تحت فشار بود تا اینکه در سال ۲۰۱۶ فعالیت آنها غیرقانونی اعلام شد و چندین تن از اعضای گروه از جمله هلین بولک یکی از خوانندگان گروه و ابراهیم گوکچک نوازندهی گیتار بیس دستگیر شدند.
دولت ترکیه این اتهام را علیه این گروه مطرح کرده است که با جبهه آزادیبخش انقلابی خلق – از سازمانهای چپ مخالف حکومت ترکیه – ارتباط دارند و اعضای این گروه را به اتهام «تروریسم» بازداشت کرده است. اما گروپ یوروم اعلام کردند که تنها موسیقی اعتراض تولید میکرده و این اتهام را نپذیرفتند.
هلین بولک و ابرهیم گوکچک در اعتراض به بازداشت آنها و اعضای گروه در زندان دست به اعتصاب غذا زدند. در نهایت در نوامبر ۲۰۱۹ دولت ترکیه مجبور به آزاد کردن این دو تن شد اما آنها پس از آزادی نیز لب به غذا نزدند و به اعتصاب خود ادامه دادند. آنها اعلام کردند تا آزادی همه اعضای گروه، برداشته شدن اتهام تروریسم از آنها و اجازه برگزاری کنسرتهایشان دست از اعتصاب غذا نخواهند کشید.
کنسرت ۱۵ آوریل ۲۰۱۲ گروپ یوروم با نام «ترکیه مستقل. 4» در بازار بکیرکوی استانبول با حضور بیش از یک میلیون هوادار این گروه بزرگترین کنسرت تاریخ ترکیه را رقم زد.
گروپ یوروم بعد از ۳۰ سال فعالیت و همکاری با ۷۰ موزیسین و ثبت ۲۳ آلبوم از سال ۲۰۱۵ به این طرف با تهدیدهای دولتی و بازداشت برخی از اعضای گروه، عملا متلاشی شد.
اعضای این گروه بهصورت منفرد و متشکل در همه فعالیتهای مبارزاتی، اعتراضات مردمی، اعتصابات کارگری و مبارزه برای انترناسیونالیسم در سطح جهانی در پیوند با سایر مردم مبارز جهان در سراسر گیتی شرکت داشتهاند و بههمین دلیل در میان طبقه کارگر، محرومان و ستمدیدگان جهان و مردم ترکیه بسیار محبوب هستند.
کنسرتهای گروپ یوروم که در سالهای اخیر، همواره از سوی حاکمیت لغو شده و اجازه برگزاری آنها داده نمیشد به اعتراض اعضا و زندانی شدن آنان منتهی شد.
این گروه از همان بدو تشکیل در سال ۱۹۸۵ اعلام کرد گروهی «سوسیالیست»، آنتی امپریالیست و انترناسیونالیست است. اغلب ترانههای آنها در راستای حمایت از مردم تحت ستم ترکیه هم چون مردم کرد، ارمنی، علوی و جنبش کارگری، زنان و دانشجویان بود. این گروه، نماد مبارزات جنبش کارگری در چند دهه اخیر ترکیه بودند. اعضای این گروه در بسیاری از اعتراضات خیابانی و اعتصابهای کارگری شرکت میکردند و در میان مردم عادی و روشنفکران و سازمانهای سیاسی و نهادهای مردمی، محبوبیت والا و بالایی داشتند.
اعضای این گروه بهدلیل حمایت و پشتیبانی از جنبشهای سیاسی – اجتماعی و حقوق کارگران و محرومان، بارها بازداشت و در بیش از چهارصد دادگاه محاکمه شدهاند. بارها آلبومهای منتشر شده این گروه توسط پلیس ترکیه جمعآوری شده و کنسرتهای آنها لغو شده است.
با این وجود، این گروه از سال ۲۰۱۱، دو کنسرت رایگان در ترکیه برگزار کرده که در اولی ۱۵۰ هزار نفر و در دومی ۲۵۰ هزار نفر شرکت داشتند.
در آخرین برخورد پلیس با گروپ یوروم، پرده گوش سِلما آلتین، سولیست گروه، زیر شکنجه پلیس پاره شد و دست دیلان بالجی، ویولونیست گروه، را شکستند. برخی از اعضای این گروه به حکم دادگاه استانبول محکوم به حبس خانهگی شدهاند.
مرکز فرهنگی ایدیل در منطقه اوک میدانی استانبول که محل فعالیت این گروه موسیقی بود طی سالهای گذشته شاهد عملیاتهای پلیسی بیشماری بوده است که ۳۰ تن از اعضای این گروه به بهانههای مختلف دستگیر و زندانی شدند. تمامی این فشارها باعث شد تا چهار تن از اعضای این گروه به نامهای هلین بولک، ابراهیم گوکچه، باریش یوکسل علی و علی آراجی، در تاریخ ۴ ژانویه ۲۰۲۰ دست به اعتصاب غذا بزنند.
هلین بولک در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۰ با تبدیل اعتصاب غذای خود به روزه مرگ بعد از ۲۸۸ روز مبارزه و عدم دستیابی به طبیعیترین مطالباتی که یک گروه موسیقی در کشوری مانند ترکیه میتواند داشته باشد در بیمارستانی جان باخت.
ابراهیم گوکچک در حالی که دست به صورت رفیق جان باختهاش هلین بولک میکشد که خود در ۲۹۰ امین روز اعتصاب غذایش علیه سرکوب سیستماتیک حکومت فاشیستی ترکیه علیه هنرمندان انقلابی ترکیه بهسر میبرد.
ابراهیم گوکچک در مصاحبه با مجله فرانسوی پلیتیس در ماه فوریه گفت تصمیم اعتصاب غذا بسیار سخت بوده اما اعضای گروه معتقدند «برای ایستادن در برابر ظلم، باید همیشه آماده مرگ بود.»
شاید هم مهم نباشد کسی سرشناس باشد، مهم آن است که گاهی زیستن به هر قیمتی نباید ارزشمند باشد. جان ارزشمندترین دارایی انسانهاست ولی آنچه جان را میآزارد، ارزش این دارایی را پایین میآوردند تا آنجا که خود انسان مبارزه و انقلابی، جان و کرامت انسانی خود این چنین فدا کند. اما شاید بولک جان ما و پیشتیبانی که او راه انها پیشه کرد همگی تلاش کردهاند به ما بیاموزند که «زندگی»، تنها به هر بهایی «زنده ماندن» نیست.
کاش نمیشد گاهی اعتصاب غذا در زندان، گاهی خودسوزی در منزل و گاهی و هر نمونه مشابه میتواند به مرگ انسان منجر گردد اما این اقدم به جان خود، مخالفت با وضع موجود است، هرچند که انتخابهای جالبی نیستند! چرا که هنر زیستن در جهان معاصر سرمایهداری، بسیار سخت است!
به این ترتیب، هنر زیستن، صرفا دانش و توانایی چگونه زیستن نیست، بلکه درک هنر «برای چه زنده ماندن» است! تنها جنبههای هنر، روشنفکری و هنرنمایی نیست چرا که هنرمند آن است که تار و پود وجودش مملو از نداهای آزادی و برابری و عدالت اجتماعی باشد! هنرمند عزیز ما «بولک»، هنر آزاد زیستن را به ما آموخت!
هلین بر دستهای خلق بیشمارش بدرقه شد و مورد احترام و اکرام فوقالعادهای قرار گرفت!
یادش گرامی باد!
یکشنبه هفدهم فروردین ۱۳۸۹ – پنجم آوریل ۲۰۲۰
*هلین بولک کرد بود و در استانبول زندگی میکرد. او هم به زبان ترکی و هم به زبان کری ترانه میخواند. ترانه «یکی برای همه، همه برای یکی» از آثار ترکی هلین بولک و گروپ یوروم است که به فارسی ترجمه و زیرنویس شده و در حساب کاربری مازیار فتحی در یوتوب منتشر شده است:
*پليس تركيه به مقر گروه “گروپ يوروم”( يك گروه موسيقي چپگرا) حمله كرده و سازهاي آنان را شكسته است. گروپ يوروم در اين ويدئو با سازهاي شكسته مي خوانند و مي نوازند:
*گروپ یورم: این محله مال ماست!
*اغتشاش دوم. پیروزی نزدیک است:
*سرودی برای کارگران معدن:
*هلین بولک به همراه ابراهیم گوکچک در دوران اعتصاب غذا:
تعدادی از هواداران گروپ یوروم که بعد از شنیدن خبر جانباختن هلین بولک در شهرهای مختلف ترکیه تجمع کرده بودند، بازداشت شدند:
کنسرت ۲۵ سالگی کروپ یوروم: