چرا صدای گاندی ها در کوهستان‌های افغانستان پژواک نیافت ؟

نویسنده: مهرالدین مشید جغرافیای خشونت، سیاست قبیله‌ای و غیبت ماندلاها در…

جمعبندی غیر تحلیلی از جریانات اخیر نظامی و دپلماتیک افغانستان…

آنچه سیاسیون و نظامی های پاکستان پس از حملات هوایی…

                     یک گرفتاری با مافیا

محمد عالم افتخار         و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و…

فلسفه سیاسی فردوسی و روانشناسی ترس در شاهنامه

دکتر بیژن باران نتیجه‌گیری. شاهنامه فردوسی چیزی بیش از یک…

سناریوی براندازی طالبان؛ از سوی پاکستان و ایران!؟

نویسنده: مهرالدین مشید براندازی طالبان واقعیت ژیوپولیتیک یا توهم تحلیل گران دراین…

دو کنیز در سحرگاه فلسفه یونان

Greece Philosophie.2800j. آرام بختیاری فلسفه یونان؛ افسانه و عرفان، منطق و برهان. در…

جنگی حاجی

آقای "جنگی حاجی" (به کُردی: جەنگی حاجی) با نام کامل…

 شانسی برای نجات افغانستان باقی مانده یا فرصت‌ها از دست…

نویسنده: مهرالدین مشید بیداری وجدان جمعی مردم؛ بازسازی مشروعیت سیاسی این پرسشی…

مارکسیسم قلب جوانان را تسخیر می‌کند

ا. م. شیری «چگونه یک ایدئولوژی غربی مانند مارکسیسم می‌تواند در…

عالم تنهایی 

رسول پویان  آزاد و ســرافـــرازم در عـالـم تـنهـایی  عشق و دل بیدار است تا…

هرمشکل حل گردد

امین الله مفکرامینی           2025-10-11! نازم آن قامت رسـا که نگردد خـــــــم زاِدبــــار همــتـــــــی…

جګړه او ورور وژنه د هېواد ستونزې نه شي حل…

 نور محمد غفوری سریزه نیمه پېړۍ کېږي چې په افغانستان کې جګړه…

پاکستان؛ درگیر جنگ نیابتی هند یا اسیر میراث تروریست‌پروری های…

نویسنده: مهرالدین مشید پیاله کافی؛ دیروز زهری به کام مردم افغانستان…

مذاکره هیئت های افغانستان و پاکستان

در ترکیه از دید حقوق بین الملل عمومی این نشست‌ها برخاسته…

خُردشدن کرزی نزد پرویز مشرف و خُردساختن کشور، توسط کرزی…

بازخوانی تاریخی نه چندان دور محمدعثمان نجیب من در دوران نخست حکومت…

احمدشاه بابا

احمدشاه بابا نومیالی اتل، غښتلی، توریالی او پیاوړی ملي شخصیت:  احمدشاه…

«چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستان

نور محمد غفوری «چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستانبازاندیشی در ایدئولوژی…

تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

«
»

طالبان را فقط با زور میتوان شکست داد

     نوشته ی : اسماعیل فروغی

     تحویلدهی پیهم پاسگاه ها وبیزهای نظامی باظرفیت حتا سد تا 150 سربازبه طالبان وسقوط و تسلیم دهی ولسوالی های کلیدی ومهم بشمول قیصار، دولت آباد و تعداد زیادی از ولسوالی های دیگردرشمال به طالبان ( به بهانه ی عقب نشینی تاکتیکی ) ، گواه روشنی ازیک توطئه ی مشترک مرموزاست ــ توطئه ای که هدف آن واضحاً انتقال جنگ به ولایات شمال افغانستان ، محاصره وسرکوب مارشال دوستم وایجاد چالشهای امنیتی بیشربرای کشورهای جمهوری خلق چین و روسیه ی فدرالی ــ رقبای قدرتمند نظامی ـ اقتصادی امریکا می باشد.

     به تعبیرکارشناسان نظامی، این تحویلدهی های پیهم پاسگاههای نظامی وولسوالی های کلیدی به بهانه ی عقب نشینی تاکتیکی درشمال و نقاط مختلف کشور ، مردم را به این باوررسانده است که جمهوری چهارنفره ، نیت وتوان دفاع ازجان و مال مردم را نداشته ، تنها راه زنده ماندن ازوحشت وظلم طالبان ، مبارزه ی قاطع و قیام مردمی دربرابرآنان است نه فراردادن های تاکتیکی و تسلیم دادن داروندارپاسگاهها وولسوالی های ما به آنان .

        وقتی طالبان پاسگاه های نظامی وولسوالی های ما را یکی پی دیگرتاراج و چپاول نموده ، با وحشت و قساوت سربازان ما را سرمی برند ؛ جنگ ملی وسراسری علیه آنان درسراسرکشورحتمی و اجتناب ناپذیراست. باید تمام مردم – تمام نیروهای ملی و مدنی برای جنگ فیصله کن با طالبان بسیج شوند . 

     طالبان نه با مردم ، نه با داکترغنی و نه با هیچیک از گروههای موجود ؛ با هیچکدام نمیتوانند در زیریک چترزندگی کنند . طالبان با شیعیان هرگزسرآشتی ندارند . طالبان ازعبدالرب رسول سیاف ، از مارشال دوستم ، ازدیموکراسی وحقوق بشرنفرت داشته ، زنان و هنرمندان را درکل بد می بینند . قوم پرستی ، خشونت ، خودخواهی فطری و قرائت افراطی طالبان ازدین سبب می شود تا طالبان ـ دشمن تمام اقوام دیگر ، خشن و بدوی باقی مانده ، تنها با جنگ ، خشونت و کشتار به موجودیت خویش ادامه بدهند .

     به باورمن با مدیریت ناسالم ارگ و با کلانکاری ها واظهارات تکراری و فریبکارانه ی ارگی ها علیه مداخلات پاکستان ، نه اتحاد وصلح درافغانستان به دست آمدنیست و نه مبارزه و رزم فیصله کن دربرابرطالبان سروسامان یافتنیست . زیرا برهمه گان روشن شده است که قصد ونیت طالبان وجمهوری چهارنفره برای ادامه و حفظ بی ثباتی درافغانستان ازیک منبع مایه گرفته است – ازهمان منبعی که از بیست سال به اینسو به اردوی توانمند ما اجازه ی قلع وقمع کامل طالبان را نداده اند .ازهمان منبعی که با امضای توافقنامه ی رسمی با یک گروه افراطی اسلامی دهشت افگن ، شش هزار تروریست و قاتل را از زندانها رها نموده ، به گونه ی علنی سبب تقویت موقف سیاسی و نظامی آنان گردیده است.

     به این بنیاد تا تمام گروههای قومی ، تمام نهاد های ملی ومدنی کشور متحد وهمصدا نشده ، همه باهم همانند بخش رزم آوراردوی قهرمان افغانستان که همین اکنون برهبری مارشال دوستم ، برای بازپس گرفتن ولسوالی ها و پاسگاه های ما دلیرانه و بی امان در برابر طالبان می رزمند ، همه به پانخاسته و نرزمند ؛ طالبان وحشی و جنگ طلب ازقتل وکشتاربیرحمانه ی مردم دست نخواهند کشید ودولت فاسد و نفاق افگن هم با ادامه ی بازی موش وگربه با طالبان همچنان به نفاق افگنی ، بی ثباتی وجنگ دامن خواهد زد.