شمارش معکوس برای جنگ با ایران
متحدان آمریکا تحت فشارند. گرایش به سازش امکان جنگ را افزایش می‌دهد. در زمانی که آنها تلاش می‌کنند در چاچوب قوانین بین‌المللی باقی بمانند، کنشگران بدخواه در حال آماده کردن تصمیماتی هستند که مقاومت آنان را درهم شکند. تازه در اول عملیات شکل‌گیری افکار عمومی هستیم. این آماده‌سازی عموم برای جنگ، احتمالاً یک یا دو سال به درازا خواهد کشید.
جان بولتون انسانی بی‌دین و ایمان است.
در اوائل سال ٢٠٠٢، یک‌سال پیش از تهاجم به عراق، دولت بوش فشار شدیدی به «جوزه بوستانی» وارد آورد تا او را وادار به استعفاء از مقام مدیر‌کُل سازمان منع سلاح‌های شیمیایی، نماید.
بولتون که در آن زمان معاونت کنترل سلاح‌ها و امنیت بین‌المللی را بر عهده داشت، شخصاً به دبیرخانه سازمان برای منع سلاح‌های شیمیایی در لاهه رفت تا هشداری به رئیس سازمان دهد. و براساس سخنان بوستانی، بولتون هرچه دلش خواست به بوستانی گفت. از‌جمله: «دیک چنی (در آن زمان معاون ریاست‌جمهوری) می‌خواهد که شما استعفاء دهید. ما نمی‌توانیم سبک مدیریت شما را بپذیریم.»
باز‌هم براساس گفته‌های بوستانی: «شما ٢٤ ساعت وقت دارید که سازمان را ترک کنید و اگر مطابق تصمیم واشنگتن عمل نکنید، ما امکاناتی در اختیار داریم که شما را مجبور به این کار بکنیم.»
و پس از یک لحظه سکوت:
«ما می‌دانیم فرزندان شما در کجا زندگی می‌کنند. شما دو پسر در نیویورک دارید.»
جوزه بوستانی موفق شده بود بازرسان سازمان منع سلاح‌های شیمیایی را به عراق بازگرداند. آنها نمی‌توانستند چیزی بیابند. اما این امر، کارزار تبلیغات آمریکا را برای به‌راه انداختن جنگ علیه عراق مخدوش می‌کرد. چون بوستانی نمی‌خواست استعفاء دهد، ایالات متحده تهدید کرد بودجه سازمان منع سلاح‌های شیمیایی را کاهش دهد و کشورهای دیگر عضو شورای اجرایی سازمان نام‌برده را متفاعد کرد که او را مجبور به استعفاء نمایند.
جان بولتون هم‌چنین در منشاء کارزار ضد سازمان بین‌المللی انرژی اتمی و رئیس‌اش البرادعی بود. تلفن البرادعی را تحت شنود گذاشتند و شایعاتی علیه او به‌راه انداختند تا او را مجبور کنند مقام خود را ترک کند.
دولت آمریکا، نو‌محافظه‌کاران و رسانه‌ها کارزار تبلیغاتی‌ای که بر له جنگ با عراق کرده بودند از سر گرفتند. ولی این بار هدف ایران است.
همانند آنچه برای عراق صورت گرفته بود برای بولتون و نتانیاهو آسان است که با بی‌اعتبار کردن سیستم کنونی بازرسی بین‌المللی به هدف خود دست یابند. بولتون شیوه بازرسی‌ای که پس از امضاء برجام انجام می‌شود را به «گونه خطرناکی مستقل» خواند و اظهار داشت که سازمان بین‌المللی انرژی اتمی به برخی از تاسیسات مهم هسته‌ای ایران نمی‌تواند دست یابد. در یک سخنرانی در کنگره در سال ٢٠١۵ که در آن توافق‌نامه هسته‌ای با ایران را مورد حمله قرار می‌داد، نتانیاهو بر روی فاکتی اصرار می‌ورزید که «نه فقط ایران بازرسان را به چالش می‌کشد بلکه استاد بازی قایم باشک با آنها شده است».
تمام کسانی که رو در روی تبلیغات آنها می‌ایستند، باید مقام خود را ترک گویند. بولتون که می‌خواهد ایران را بمباران کند، به فرماندهی بازگشته است. یکی از اهداف او، سازمان بین‌المللی انرژی اتمی است که گواهی می‌کند ایران مطابق توافق‌نامه هسته‌ای عمل می‌کند. به‌نظر می‌رسد که توطئه‌های بولتون، ثمرات خود را می‌دهد.
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، جمعه اعلام کرد که رئیس بازرسان ارگان کنترل هسته‌ای سازمان ملل استعفا داده است، بدون آین که دلیل آن را ذکر کند.
استعفای ترو واریورانتا در زمان حساسی رخ می‌دهد: سه روز پس از آن که ایالات متحده اعلام کرد که به توافق‌نامه هسته‌ای بین ایران و قدرت‌های جهانی پایان می‌دهد. پرسشی که در این میان برانگیخته می‌شود این است که آیا ایران در آینده نیز به آن وفادار خواهد بود یا نه.
واریورانتا، یک فنلاندی تبار، معاون رئیس سازمان بین‌المللی انرژی اتمی و رئیس بخش بازرسی‌ها بود که از اکتبر سال ٢٠١٣ کنترل می‌کرد که آیا کشور‌هایی که پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را امضاء کرده‌اند، به آن عمل می‌کنند.
یکی دیگر از قربانی‌ها، یک کارمند وزارت امور خارجه بود که گواهی کرده بود ایران به مفاد توافق‌نامه هسته‌ای احترام می‌گذارد: این هفته، یکی از مهم‌ترین کارشناسان وزارت امور خارجه در زمینه گسترش سلاح‌های هسته‌ای، پس از این که پرزیدنت دونالد ترامپ خروج آمریکا را از توافق‌نامه هسته‌ای با ایران اعلام کرد، استعفاء داد. آنچه که براساس گفتار مسئولان و تحلیل‌گران، در چارچوب فرار مغز‌های متفکر از مشاغل دولتی طی ١٨ ماه اخیر اتفاق افتاده است.
ریچارد جانسون، کارمند دولتی‌ای که مقام معاونت دفتر مرکزی برای پیاده کردن برنامه هسته‌ای ایران را در اختیار داشت، در مذاکرات با کشور‌هایی که تلاش می‌کردند هفته‌های اخیر توافق‌نامه را نجات دهند، مانند بریتانیا، فرانسه و آلمان شرکت کرده بود. تلاشی که درنهایت به شکست انجامید.
از هنگام خروج آمریکا از توافق‌نامه، دفتری که جانسون مدیریت می‌کرد، از هفت کارمند تمام‌وقت، به صفر کارمند تنزل کرده است.
مردی که جنگ را با عراق به‌راه انداخت، حالا پاداش گرفته است. نتانیاهو برای جنگ با ایران تحریک می‌کند. هم او بود که جنگ با عراق را برانگیخته بود. گروه‌های مشکوک کارشناسان مانند شعبده‌بازان از کلاه‌های خود مدارک سیاسی عمومی، به‌سود «تغییر رژیم» بیرون می‌آورند. متحدان آمریکا تحت فشارند. گرایش به سازش امکان جنگ را افزایش می‌دهد. در زمانی که آنها تلاش می‌کنند در چاچوب قوانین بین‌المللی باقی بمانند، کنشگران بدخواه در حال آماده کردن تصمیماتی هستند که مقاومت آنان را درهم شکند. تازه در اول عملیات شکل‌گیری افکار عمومی هستیم. این آماده‌سازی عموم برای جنگ، احتمالاً یک یا دو سال به درازا خواهد کشید.
آنچه هنوز کم است، رویدادی است که حالت دیوانه‌وار جنگی را در مردم آمریکا ایجاد کند. برای این کار، ایالات متحده معمولاً عملیاتی تحت پرچم‌های کاذب انجام می‌دهد (رویداد خلیج تونکین در ویتنام، رزمناو مین، کشتار به‌وسیله آنتراکس) برای ایجاد یک دلیل روانی شبه عقلایی به جنگ. یک طرفدار اسرائیل، این کشور را فرا‌می‌خواند که عملیاتی را برای جنگ با ایران آغاز کند.
از خود می‌پرسیم چه زمانی رویداد جدیدی مانند ١١ سپتامبر یا هشدار آنتراکس رُخ خواهد داد. در آن صورت، آن مطمئن‌ترین علامتی خواهد بود که نشان می‌دهد شمارش معکوس برای جنگ با ایران آغاز شده است.
