وقتیکه تبصره وتحلیل از جمهوریت می نماید دقت کامل داشته…

در این روز ها تحلیل های سیاسی پیرامون سقوط ویا…

کمند غزل

رسول پویان غـزال غـزل ار کمند افکند دل شرزه شیران ببند افکند ز…

فروپاشی شرم آور در اوجی از فساد و خیانت  و…

نویسنده: مهرالدین مشید بازخوانی یک سقوط و روایت های دردناک آن  ۱۵…

ردپای خراب‌کاری آلمان برای کشور ما و حمایت از فروپاشی…

ره‌بران طالبان خواهان پناهنده شدن به آلمان بودند. مولوی دلاور…

اسباب و عوامل سقوط جمهوری تحت اشغال

ماه اسد ماه به زانو در آمدن دو قدرت امپریالیستی…

فراخوان بخاطر انفاذ قانون اساسی

بنام خداوند حق و عدالت بدون پرداختن به چگونگی سقوط سومین…

تقدیم به روح ببرک کارمل، آن کوه اندیشه و خرد…

رفیق کارمل گرامی:  ما آن‌‌چه را فرمودید، انجام دادیم:  درس بخوان= خواندیم  کارکن=…

اسدالله بلهار جلالزي

 له نوښتګر کیسه لیکونکي، څېړونکي، ژباړونکي، تکړه ادیب او ژورنالیست…

چهارساله گی حاکمیت طالبان

نوشته ی : اسماعیل فروغی      امروز پانزدهم اگست 2025 ،…

آخرین نگاه و آخرین لبخند؛ جرقه ای سوزنده و بغضی…

نویسنده: مهرالدین مشید سنگ صبور من! خدا‌ نگهدارت؛ روایت یک سفر…

افغانستان د نړۍ په شطرنج کې یوه ډېره مهمه مهره!

حميدالله بسيا په نړیوال سیاست کې هر هېواد د شطرنج یوه…

چرا افلاتون پیامبر نشد ؟

platon (428-347 v.ch) آرام بختیاری غربی ها فیلسوف ساختند، شرقی ها، پیغمبر…

سوز وگداز!

امین الله مفکر امینی  2025-11-08! سوزوگدازِعشق،سوزد جسم وجانـــــــم زگٌدازیکه است بســـوز،روح وروانــــم ای اهلِ…

رسول همذاتوف

رسول همذاتوف (آواری: ХӀамзатил Расул؛ ۸ سپتامبر ۱۹۲۳ – ۳ نوامبر ۲۰۰۳) شاعر اهل اتحاد…

دنباله‌ی مانی‌فی‌ستِ مکتبِ دینی فلسفی من بیش از این نه…

خیلی متأسفیم برای بسیاری‌ها که دانش‌کستری را تنها با شنیدن…

افغانستان در پرتگاۀ مثلث جدال‌های قومی، تروریسم طالبانی و رقابت‌های…

نویسنده: مهرالدین مشید وقتی قومیت سلاح می‌شود، ترور حکومت می‌کند و…

غزۀ خونین

غـزه که جهـنـم زمین گردیدست از کینۀ شـیطـان لعین گردیدست درقحطی دایمی…

 فـرضـیـات ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی

ـررسـی انـتـقـادی دربـارۀ نـظـریـات مـطـرح شـده دربـارۀ ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی، کـه بـه آن…

سخن‌دان روزگذار

ای وای آن درخت شگوفان (شکست و ریخت) کاج بلند ز…

گاهنامه محبت 

شماره دوم سال ۲۸م گاهنامه محبت از چاپ برآمد. پیشکش…

«
»

روز استقلال افغانستان؛ نماد آزادی و خودباوری ملی

روز ۲۸ سنبله (۱۹ اگست) در تاریخ معاصر افغانستان به‌عنوان روز استرداد استقلال یاد می‌شود؛ روزی که ملت ما در سال ۱۹۱۹ میلادی با شجاعت و ایثار، زنجیرهای استعمار بریتانیا را گسست و استقلال سیاسی خویش را به‌دست آورد. این روز، نماد آزادی، خودباوری و ایستادگی ملت افغانستان در برابر سلطه‌جویی‌های استعماری است.

تجلیل از این روز، تنها یادآوری یک واقعه تاریخی نیست؛ بلکه فرصتی است برای تقویت روحیه استقلال‌طلبی، پاسداری از ارزش‌های ملی و انتقال این پیام به نسل‌های آینده که آزادی با فداکاری و مبارزه به‌دست می‌آید و باید با بیداری و هوشیاری از آن حفاظت شود.

اهمیت تاریخی استقلال ۱۲۹۸ خورشیدی

استقلال افغانستان در ۱۲۹۸ خورشیدی (۱۹۱۹ میلادی) یکی از پیروزی‌های بزرگ خلق‌های منطقه بود که نه‌تنها به سلطه مستقیم بریتانیا در افغانستان پایان بخشید، بلکه به‌مثابه ضربه‌ای کاری بر پیکر امپراتوری استعماری در آسیا عمل کرد. قیام ملی مردم افغانستان در آن سال، حاصل تلاش روشنفکران، مشروطه‌خواهان، علما و نیروهای آگاه جامعه بود که با اتحاد همه اقوام و قبایل کشور، استقلال را به دست آوردند.

سازمان سیاسی «جوانان افغان» و رهبری شجاعانه شاه امان‌الله خان در کنار قهرمانان ملی چون محمدجان‌خان وردک، میر مسجدی‌خان، نایب سالار امین‌الله لوگری، تاج‌محمدخان پغمانی، سپهسالار ایوب‌خان و دیگر مبارزان آزادی‌خواه، نقشی تعیین‌کننده در این دستاورد تاریخی داشتند.

اصلاحات و دستاوردهای پس از استقلال

مرحله نخست اصلاحات (۱۹۱۹–۱۹۲8م) با وجود مخالفت‌های داخلی و دسایس خارجی، با موفقیت در عرصه‌های مختلف عملی گردید

قانون‌گذاری: تصویب نخستین قانون اساسی افغانستان (۱۳۰۱ خورشیدی) و نزدیک به ۸۰ نظامنامه در حوزه‌های مختلف اداری، اجتماعی و اقتصادی

اقتصاد: پایه‌گذاری فابریکات صنعتی، تقویت زراعت و تجارت، و آغاز اصلاحات مالی.

معارف: اجباری شدن تعلیم ابتدایی، تأسیس مکاتب متعدد و اعزام محصلان به خارج، از جمله دختران برای نخستین بار در تاریخ کشور.

مطبوعات: انتشار بیش از ۲۰ نشریه دولتی و آغاز فعالیت مطبوعات آزاد چون انیس، نسیم، سحر و نوروز.

اداره: ایجاد نهادهای مقننه، قضاییه و اجراییه و آغاز روند مدرن‌سازی اداره دولتی.

این اصلاحات بیانگر تلاش نظام سیاسی نوین افغانستان برای استحکام استقلال و گذار به‌سوی ترقی و عدالت اجتماعی بود.

ضرورت تجلیل از روز استقلال امروز

با وجود دشواری‌های کنونی، تجلیل از روز استقلال افغانستان اهمیت ویژه دارد. برخی دیدگاه‌های بدبینانه این مراسم را بی‌معنا می‌پندارند، اما در حقیقت، بزرگداشت این روز یادآور این حقیقت است که ملت افغانستان توانایی ایستادگی در برابر قدرت‌های بزرگ جهانی را داشته و دارد. استقلال ۱۲۹۸ خورشیدی، سند شجاعت، مقاومت و حق‌طلبی مردم ماست.

تاریخ نشان داده است که ملت‌هایی که قهرمانان و ارزش‌های آزادی‌خواهانه خویش را فراموش کنند، محکوم به از دست دادن آینده‌اند. از همین‌رو، گرامی‌داشت از روز استقلال، نه تنها تجلیل از گذشته، بلکه تعهد به ساختن آینده‌ای آزاد، آباد و مستقل است.

روز استقلال افغانستان، روز همبستگی ملی، روز تجدید عهد با آزادی و روز وفاداری به آرمان‌های شهیدان راه استقلال است. ما با تجلیل از این روز، به جهان پیام می‌دهیم که افغانستان با وجود همه چالش‌ها، هرگز تسلیم استعمار و استبداد نخواهد شد.

زنده باد استقلال افغانستان!
پاینده باد ملت آزاده و سربلند ما!

 فتاح