دولت ترامپ روایت تهدید ونزوئلا را اصلاح می‌کند
نویسنده: میسیون ورداد ــ
دیدار نماینده ویژه رئیس‌جمهور دونالد ترامپ، ریچارد گرنل، با نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا، نشان‌دهندهٔ تغییری قابل‌توجه ـــ حداقل در سطح ظاهری ـــ در روابط میان دولت‌های دو کشور است.
دست‌کم این نتیجه را می‌توان از اظهارات اخیر الیوت آبرامز استنباط کرد؛ فردی که در دوران نخست ریاست‌جمهوری ترامپ، نمایندهٔ ویژهٔ جمهوری‌خواهان در امور ونزوئلا بود. آبرامز، که به‌عنوان یکی از بازماندگان جناح جنگ‌طلب نخبگان حاکم آمریکا شناخته می‌شود، و همراه با جان بولتون نقش کلیدی در طرح‌های شکست‌خوردهٔ «تغییر رژیم» در ونزوئلا ایفا کرد، سفر گرنل به کاراکاس را «لحظه‌ای فاجعه‌بار» توصیف کرده و آن را اقدامی غیرضروری دانسته است.
از نظر آبرامز، ترامپ می‌توانست از طریق اظهارات عمومی، مادورو را برای پذیرش مهاجران اخراج‌شده تحت فشار بگذارد، بدون آنکه نوعی «به رسمیت شناختن ضمنی» دولت ونزوئلا را القا کند.
واقعیت این است که در دوران بایدن نیز دولت ونزوئلا پذیرای مهاجران اخراجی از ایالات متحده بوده است، بدون آنکه نیازی به بیانیهٔ رسمی یا دیدار ویژه میان مقامات دو کشور وجود داشته باشد. به‌عبارت دیگر، علی‌رغم نبود روابط دیپلماتیک، توافقات دیرینهٔ مهاجرتی همچنان پابرجا مانده‌اند.
بااین‌حال، سفر گرنل فراتر از یک توافق مهاجرتی ساده به نظر می‌رسد. این دیدار حاکی از آن است که دولت ترامپ، به شیوه‌ای که مشخصه سیاست‌های اوست، در حال اتخاذ رویکردی عمل‌گرایانه و معامله‌محور در قبال ونزوئلا است.
از این دیدار، نشانه‌هایی آشکار شده که توجه ویژه‌ای را می‌طلبد و می‌تواند منعکس‌کنندهٔ ارادهٔ واقعی کاخ سفید برای بازتعریف مناسبات خود با کاراکاس باشد.
«بهبودهای قابل‌توجه در ونزوئلا»، به روایت واشنگتن
دولت ترامپ با انتشار یادداشتی رسمی، لغو «وضعیت حفاظت موقت»* (TPS) را، که در سال ۲۰۲۳ به‌اجرا گذاشته شده بود، اعلام کرد. این قانون به حدود ۳۵۰ هزار ونزوئلایی که در آن سال وارد ایالات متحده شده بودند، اجازه می‌داد بدون خطر اخراج در این کشور بمانند. حفاظت قانونی این افراد در ماه آوریل آینده به پایان می‌رسد و آنها ممکن است مشمول سیاست‌های جدید اخراج و بازگردانی شوند.
تصمیمات ترامپ به‌احتمال زیاد شامل حال مهاجرانی که در سال ۲۰۲۴ نیز از این وضعیت بهره‌مند شدند ـــ حدود ۲۵۰ هزار ونزوئلایی دیگر ـــ خواهد شد.
کریستی نوم، وزیر امنیت داخلی ایالات متحده، پس از انجام بررسی‌هایی دربارهٔ «شرایط کشور» ونزوئلا، پایان این وضعیت حفاظتی را اعلام کرد. بر اساس این بررسی‌ها، اعطای TPS به ونزوئلایی‌ها «مغایر با منافع ملی ایالات متحده» ارزیابی شده است.
در این سند آمده است که هرچند برخی شرایط در ونزوئلا نسبت به سال ۲۰۲۳ تغییر چندانی نکرده است، اما «بهبودهای قابل‌توجهی در حوزه‌هایی مانند اقتصاد، بهداشت عمومی و میزان جرم و جنایت» مشاهده شده است. این نتیجه‌گیری، چارچوب توجیهی لازم برای «حفاظت» صدها هزار ونزوئلایی در خاک آمریکا را از بین می‌برد.
TPS نه‌تنها ابزاری برای مدیریت مهاجرت از ونزوئلا بود، بلکه به‌عنوان یک ابزار روایی نیز به‌کار گرفته می‌شد تا از طریق نمایش یک وضعیت بحرانی و ساختگی، این کشور را در سطح بین‌المللی مجرم جلوه دهند.
با این اقدام، دولت ایالات متحده رسماً این روایت را که ونزوئلا «تهدیدی» برای امنیت شهروندان خود به‌شمار می‌رود، کنار گذاشته و به‌شکلی پارادوکسیکال، روندی را که در نخستین دوره ریاست‌جمهوری ترامپ آغاز شده بود، متوقف کرده است.
این تصمیم باید در چارچوب تغییرات اساسی در سیاست مهاجرتی ترامپ تحلیل شود. او قصد ندارد با ونزوئلایی‌ها همان‌گونه برخورد کند که دیگر ساکنان کاخ سفید با مهاجران دیگر کشورها رفتار کرده‌اند. به‌عنوان مثال، السالوادوری‌ها بیش از ۲۰ سال از وضعیت TPS برخوردار بوده‌اند، در حالی که شرایطی که به اعطای این وضعیت انجامیده بود ـــ ازجمله جنگ داخلی و پیامدهای آن ـــ دیگر وجود ندارد.
صرف‌نظر از این‌که این اقدام بخشی از سیاست جدید مهاجرتی جمهوری‌خواهان باشد یا نه، در عمل نشان‌دهندهٔ تغییر در نوع برخورد دستگاه اجرایی ایالات متحده با ونزوئلا و «وضعیت» آن است.
«بحران ونزوئلا تثبیت شده است»
در جریان سفر مارکو روبیو، وزیر امور خارجه ایالات متحده، به پاناما، خوزه مولینو، رئیس‌جمهور پاناما، اظهارات قابل‌توجهی مطرح کرد. مولینو ادعا کرد که مهاجرت از طریق جنگل «دارین» در ماه گذشته ۹۴ درصد کاهش یافته است و بحران ونزوئلا «تثبیت شده» است.
او افزود که تنها یک رخداد غیرمنتظره ـــ که امیدوار است هرگز اتفاق نیفتد ـــ می‌تواند دوباره آمار مهاجرت از ونزوئلا را افزایش دهد.
این نکته از اهمیت بالایی برخوردار است، چراکه پاناما به‌عنوان یکی از نقاط کلیدی در مسیر مهاجرت ونزوئلایی‌ها شناخته می‌شود. علاوه بر این، خوزه مولینو یکی از رهبران منطقه‌ای بوده که بیشترین نقش را در به‌رسمیت شناختن ریاست‌جمهوری جعلی ادموندو گونزالس ایفا کرده است.
در آغاز سال جاری، دولت پاناما متعهد شد تا مجموعه‌ای از اسناد انتخاباتی ادعایی را که در اختیار جناح افراطی اپوزیسیون ونزوئلا بود، حفظ و نگهداری کند. اما اکنون، اظهارات جدید رئیس‌جمهور پاناما، که همسو با سیگنال‌های ارسالی از کاخ سفید است، موجب تضعیف تمایل بین‌المللی برای برخورد با تحولات ونزوئلا به‌عنوان یک بحران فوری شده است ـــ بحرانی که پیش‌تر بر اساس یک روایت ساختگی از یک ناآرامی بزرگ قریب‌الوقوع به‌تصویر کشیده می‌شد.
اپوزیسیون ونزوئلا بیش از پیش تضعیف می‌شود
در مصاحبه‌ای که ماریا کورینا ماچادو روز دوشنبه گذشته با گروهی از روزنامه‌نگاران همسو انجام داد، او افشا کرد که «از قبل می‌دانسته» که ریچارد گرنل قصد سفر به ونزوئلا را دارد. ماچادو همچنین ادعا کرد که با این مقام آمریکایی دیدار کرده است و او «وی را در جریان» توافقات صورت‌گرفته با مادورو قرار داده است.
در همان روز دوشنبه، گرنل در مصاحبه‌ای طولانی با یک سرویس تلویزیونی آنلاین، جزئیات سفرش به ونزوئلا را به‌تفصیل توضیح داد؛ از فضای دیدارش با رئیس‌جمهور مادورو گرفته تا لحظه آزادی شش آمریکایی بازداشت‌شده در ونزوئلا. او تأکید کرد که ساعت‌ها در باند فرودگاه مایکتیا منتظر ورود هموطنان آزادشده‌اش بود تا همراه آنها به ایالات متحده بازگردد و جزئیات دقیقی از برنامه خود در این کشور ارائه داد.
اما نه گرنل و نه دولت ایالات متحده هیچ اشاره‌ای به دیدار با ماچادو نکرده‌اند و تا این لحظه هیچ عکس یا ویدیویی از چنین ملاقاتی منتشر نشده است.
این واقعیت که خود ماچادو این دیدار را مطرح کرده، نکات قابل‌توجهی را آشکار می‌سازد:
۱. اگر چنین دیداری واقعاً انجام شده باشد، دولت آمریکا تمایلی به مطرح کردن آن ندارد و نمی‌خواهد نام ماچادو را در این فرآیند برجسته کند.
۲. نکته دوم، حتی مهم‌تر: ماچادو بارها به «جامعهٔ بین‌المللی» گفته است که در خفا زندگی می‌کند. اما اگر واقعاً با گرنل ملاقات کرده باشد، این دیدار با آگاهی و موافقت کامل دولت ونزوئلا انجام شده است، چراکه غیرممکن است دولت کاراکاس از حضور یک مقام ارشد آمریکایی بی‌خبر باشد و از تحرکات او در کشور غافل بماند. این موضوع به‌وضوح نشان می‌دهد که مکان اختفای رهبر خودخوانده‌ٔ اپوزیسیون برای دولت ونزوئلا کاملاً مشخص است.
در سخنان ماچادو ابهامات زیادی وجود دارد. به‌نظر می‌رسد او در تلاش است تا خود را در چشم ترامپ فردی تأثیرگذار جلوه دهد، یا شاید تنها در حال فریب هواداران و دولت‌های هم‌پیمانش است، همان‌گونه که در گذشته نیز چنین کرده است.
اپوزیسیون رادیکال ونزوئلا در مسیر انزوا
این نکتهٔ کم‌اهمیتی نیست که رسانه‌هایی مانند خبرگزاری EFE گزارش دادند ادموندو گونزالس ونزوئلا را ترک کرده و به پاناما سیتی رفته است ـــ همزمان با سفر مارکو روبیو به این کشور آمریکای مرکزی، برخی از منابع احتمال دیدار این دو را مطرح کرده‌اند. بااین‌حال، در برنامه رسمی روبیو هیچ اشاره‌ای به ملاقات عمومی یا خصوصی با این نامزد سابق اپوزیسیون ونزوئلا نشده است.
به احتمال زیاد، چنین دیداری اصلاً صورت نگرفته است، و اگر هم انجام شده باشد، به‌طور رسمی ثبت نشده است. این مسأله می‌تواند برای اپوزیسیون رادیکال ونزوئلا بسیار مخرب باشد، زیرا به‌وضوح نشان‌دهنده فاصله گرفتن دولت جدید آمریکا از آن‌هاست.
بی‌تردید، دولت‌های منطقه و کشورهای غربی که تاکنون از این جناح ضدچاویستی حمایت کرده‌اند، پیام‌های دولت ترامپ را دریافت کرده‌اند. این موضوع می‌تواند منجر به کاهش حمایت‌ها از ماچادو و گونزالس شود، به‌گونه‌ای که حمایت باقی‌مانده، بیشتر جنبه نمادین خواهد داشت تا عملی.
این تحولات احتمالاً به کاهش سیاست‌های انزوای ونزوئلا منجر خواهد شد. اگر کاخ سفید به مسیر گفت‌وگو با کاراکاس ادامه دهد، در میان‌مدت، قدرت اپوزیسیون افراطی بیش از پیش تضعیف خواهد شد.
منبع: اورینوکو تریبیون، ۵ فوریه ۲۰۲۵
https://english.۱۰mehr.com/trump ـ administration ـ amends ـ narrative ـ of ـ venezuelan ـ threat/
ـــــــــــــــــــــ
* توضیح مترجم: وضعیت حفاظت موقت (Temporary Protected Status ـ TPS) یک برنامه مهاجرتی در ایالات متحده است که به شهروندان برخی کشورها که به‌دلیل بحران‌های شدید ـــ مانند جنگ، فجایع طبیعی، یا بی‌ثباتی سیاسی ـــ نمی‌توانند به کشور خود بازگردند، اجازه اقامت موقت می‌دهد. این وضعیت به مهاجران واجد شرایط اجازه می‌دهد که بدون ترس از اخراج، در آمریکا زندگی و کار کنند. بااین‌حال، TPS یک مسیر به اقامت دائم یا شهروندی محسوب نمی‌شود و دولت آمریکا می‌تواند در هر زمانی آن را لغو کند یا تمدید نماید. در مورد ونزوئلا، دولت بایدن در سال ۲۰۲۳ این وضعیت را به بیش از ۳۵۰ هزار مهاجر ونزوئلایی اعطا کرد، اما ترامپ اکنون در حال لغو آن است، با این استدلال که شرایط کشور بهبود یافته است و دیگر نیازی به اعطای TPS وجود ندارد.
